environmentalism, rather, it seems

environmentalism, rather, it seems to push our environmental concerns to the brink of
nihilism.
3) Non-living and non-sentient beings
Through generating universal love and compassion, we might seem to extend concern
over a considerably wide scope; yet, the final problem identified in chapter 1 was that it
excludes numerous natural beings that are also valued by environmentalists, beings that
are not normally believed to be living or sentient. It was suggested that, to the extent that
some individuals and collective entities display autopoietic behaviour, they can be said to
have a good of their own, and we show compassion for them inasmuch as we work to
bring about that good. Of course, this requires quite a stretch in the meaning of terms like
‗value,‘ ‗good,‘ and ‗compassion,‘ which not everybody might be willing to accept. In
any case, it is unlikely that these arguments can apply to a species, which is an abstract
entity.
In chapter 2, we saw that Mahāyāna philosophy involves a thoroughgoing
dissolution of all dualities, which, it was said, could be reduced to the opposition between
being and non-being. It is only to be expected, therefore, that the gap between living and
non-living beings, and between the sentient and non-sentient, would also someday be
bridged. This seems to have occurred first in China, where the Indian concept of
extending solicitude to all sentient beings was held, by certain thinkers at least, to involve
a narrowing rather than an expansion of the moral circle, in that it limited concern to
those beings that were sentient only (La Fleur 1973, 95). William La Fleur has provided a
detailed account of the debate in China and Japan regarding the types of beings that could
become enlightened, including grasses and trees, and even rocks and shards, and for our
purposes, one might include also ecosystems, species, communities and the biosphere.
The question is relevant to our discussion because if a being can attain enlightenment,
this would seem to imply that it can be considered sentient.
Chi-Tsang was first to regard trees and plants as capable of attaining
enlightenment, followed in the seventh century, by Chan-Jan who claimed that even a
single dust particle contained Buddha Nature. He seems to have been the first to

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งแวดล้อม แต่ดูเหมือนว่าจะผลักดันความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมของเราไปที่ขอบของ
. ปฏิวัติ
3) ไม่ใช้ชีวิตและสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มีความรู้สึก
ผ่านการสร้างความรักสากลและความเมตตาเราอาจดูเหมือนจะขยายความกังวล
มากกว่าขอบเขตกว้างมาก; แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ระบุไว้ในบทที่ 1 ก็คือว่ามัน
ไม่รวมสิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติจำนวนมากที่ยังมีมูลค่าโดยสิ่งแวดล้อม, สิ่งมีชีวิตที่
ไม่ได้เชื่อตามปกติที่จะมีชีวิตอยู่หรือเกรียวกราว มันบอกว่าเท่าที่
บุคคลบางคนและหน่วยงานร่วมแสดงพฤติกรรม autopoietic พวกเขาสามารถจะพูดได้ว่า
มีความดีของตัวเองและเราจะแสดงความเห็นอกเห็นใจสำหรับพวกเขาตราบเท่าที่เราทำงานเพื่อ
นำเรื่องที่ดีที่ ของหลักสูตรนี้ต้องค่อนข้างยืดในความหมายของคำเช่น
‗value '‗good' และ‗compassion 'ซึ่งทุกคนไม่อาจจะเต็มใจที่จะยอมรับ ใน
กรณีใด ๆ ก็ไม่น่าที่ขัดแย้งเหล่านี้สามารถนำไปใช้เป็นสายพันธุ์ซึ่งเป็นนามธรรม
นิติบุคคล.
ในบทที่ 2 เราเห็นว่าปรัชญามหายานเกี่ยวข้องครบถ้วน
การสลายตัวของ dualities ทั้งหมดซึ่งมันก็บอกว่าอาจจะลดลงไป ความขัดแย้งระหว่าง
ความเป็นและไม่เป็นอยู่ มันเป็นเพียงการคาดหวังดังนั้นที่ช่องว่างระหว่างชีวิตและ
สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีชีวิตและระหว่างชีวิตและไม่เกรียวกราวจะยังสักวันหนึ่งจะ
bridged เรื่องนี้ดูเหมือนจะเกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศจีนที่แนวคิดของอินเดีย
ขยายความห่วงใยไปยังสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่จัดขึ้นโดยนักคิดบางอย่างน้อยที่จะเกี่ยวข้องกับ
การกวดขันมากกว่าการขยายตัวของวงกลมทางศีลธรรมในการที่จะกังวล จำกัด ให้
สิ่งมีชีวิตเหล่านั้น ที่ได้มีชีวิตเท่านั้น (La Fleur 1973, 95) วิลเลียม La Fleur ได้ให้
รายละเอียดเกี่ยวกับการอภิปรายในประเทศจีนและญี่ปุ่นเกี่ยวกับประเภทของสิ่งมีชีวิตที่อาจ
กลายเป็นพุทธะรวมทั้งหญ้าและต้นไม้และแม้แต่ก้อนหินและเศษและของเรา
วัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่งอาจจะรวมถึงยังมีระบบนิเวศชนิดชุมชน และชีวมณฑล.
คำถามที่มีความเกี่ยวข้องกับการสนทนาของเราเพราะถ้าเป็นสามารถบรรลุตรัสรู้
นี้ก็ดูเหมือนจะบ่งบอกว่ามันจะได้รับการพิจารณาเกรียวกราว.
Chi-Tsang เป็นครั้งแรกที่จะเชื่อว่าต้นไม้และพืชเป็นความสามารถในการบรรลุ
การตรัสรู้ตามใน ศตวรรษที่สิบเจ็ดโดยจัน ม.ค. ที่อ้างว่าแม้
อนุภาคฝุ่นเดียวที่มีพระพุทธรูปธรรมชาติ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนแรกที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งแวดล้อม , ค่อนข้าง , จะผลักดันด้านสิ่งแวดล้อมของเราเข้าใกล้
การก่อการร้าย .
3 ) ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตและไม่มีความรู้สึกมนุษย์สร้างความรักสากล
ผ่านและเมตตา เราอาจดูเหมือนจะขยายขอบเขตมากกังวล
กว่ากว้าง แต่สุดท้ายปัญหาที่ระบุไว้ในบทที่ 1 มัน
รวมมนุษย์ธรรมชาติ มากมายที่ยังมีมูลค่าตามสิ่งแวดล้อมมนุษย์ที่
ไม่ปกติ เชื่อว่าเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่หรือ . พบว่า ในขอบเขตที่บุคคลและกลุ่มองค์กร
บางแสดงพฤติกรรม autopoietic พวกเขาสามารถพูดได้

มีที่ดีของตนเอง และเราแสดงความเห็นใจเขาเพราะเราทำงาน

เอาเรื่องนั้นดี ของหลักสูตรนี้ต้องค่อนข้างยืดในความหมายของคำเช่นค่า
‗ ' ‗ที่ดีและความเมตตา‗ ' ,' ที่ทุกคนไม่อาจจะเต็มใจที่จะยอมรับ ใน
กรณีใด ๆ มันไม่น่าที่อาร์กิวเมนต์เหล่านี้สามารถใช้กับพันธุ์ซึ่งเป็นนิติบุคคลนามธรรม
.
ในบทที่ 2 เราเห็นว่า mAh อุบาสกอุบาสกปรัชญาเกี่ยวข้องกับ Y นายุบเต็มที่
dualities ทั้งหมด ซึ่ง มันก็บอกว่า อาจจะลดลงถึงฝ่ายค้านระหว่าง
ถูกและไม่ ที่ถูก มันเป็นสิ่งเดียวที่คาดหวังได้ ดังนั้นที่ช่องว่างระหว่างมีชีวิตและไม่มีชีวิต
มนุษย์ และระหว่างสัตว์ และไม่มีความรู้สึก ก็สักวันต้อง
วันพุธ . นี้ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นครั้งแรกในจีน ที่ขยายแนวคิดของอินเดีย
solicitude เพื่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมดถูกจัดขึ้นโดยนักคิดแน่นอนอย่างน้อยที่เกี่ยวข้องกับ
การกวดขันมากกว่าการขยายตัวของวงกลม ศีลธรรม ที่เป็นห่วง

จำกัดพวกมนุษย์ที่เป็นสัตว์เท่านั้น ( La Fleur 1973 , 95 ) วิลเลี่ยม ลาเฟอร์ จัด
บัญชีรายละเอียดของการอภิปราย ในประเทศจีนและญี่ปุ่นเกี่ยวกับชนิดของสิ่งมีชีวิตที่สามารถ
ตรัสรู้ ได้แก่ หญ้าและต้นไม้ และก้อนหิน และเศษและเพื่อวัตถุประสงค์ของเรา
, หนึ่งอาจยังมีระบบนิเวศ , ชนิด , ชุมชนและชีวมณฑล .
คำถามที่เกี่ยวข้องกับการสนทนาของเรา เพราะถ้าถูกสามารถบรรลุตรัสรู้
นี้ก็ดูเหมือนจะบ่งบอกว่ามันเป็นสัตว์ .
ชิซางเป็นครั้งแรก เรื่องต้นไม้และพืชที่สามารถบรรลุ
ตรัสรู้ตามในศตวรรษที่เจ็ด โดย ชาน แจน ที่อ้างว่าแม้
อนุภาคฝุ่นเดียวที่มีอยู่ พุทธลักษณะ ดูเหมือนเขาจะเป็นคนแรก