The dominant muon decay mode (somet

The dominant muon decay mode (sometimes called the Michel decay after Louis Michel) is the simplest possible: the muon decays to an electron, an electron antineutrino, and a muon neutrino. Antimuons, in mirror fashion, most often decay to the corresponding antiparticles: a positron, an electron neutrino, and a muon antineutrino. In formulaic terms, these two decays are:

μ− → e− + ν
e + ν
μ
μ+ → e+ + ν
e + ν
μ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โหมดการสลายตัวที่โดดเด่น muon (บางครั้งเรียกว่าการสลายตัวของหลุยส์มิเชลหลังจากมิเชล) เป็นไปได้ง่าย: muon สลายตัวไปอิเล็กตรอนเป็น antineutrino อิเล็กตรอนและนิวตริโน muon Antimuons ในแฟชั่นกระจกส่วนใหญ่มักจะสลายตัวไปปฏิปักษ์ที่สอดคล้องกัน: โพซิตรอน, นิวตริโนอิเล็กตรอนและ antineutrino muon ในแง่ formulaic ทั้งสองสูญสลายคือμ-→ e-ν + + e νไมครอนไมครอน+ → + e + ν + e νไมครอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด่นมิวออนสลายโหมด ( บางครั้งเรียกว่าผุ มิเชล หลังจาก หลุยส์ มิเชล ) คือที่ง่ายที่สุด : มิวออนสลายตัวเป็นอิเล็กตรอน อิเล็กตรอนแอนตินิวตริโน และมิวออนนิวตริโน . antimuons ในกระจกแฟชั่น มักจะผุไป antiparticles สอดคล้องกัน : อนุภาค มีอิเล็กตรอนนิวตริโนและมิวออนแอนตินิวตริโน . ในแง่เชิงใช้สูตรทั้งสองสลายตัว :

μ−→ keyboard - key - name E
E
ν−νμ
μ→ keyboard - key - name E ν
e
μν