The lignocellulosic wastes of two o

The lignocellulosic wastes of two oil-producing grasses, namely lemon and sofia grasses, obtained after recuperation of
citronella and geranial oils by steam distillation create environmental problems. The anatomy of these grasses has
shown that the strong sheath of sclerenchyma fibers encircling the vascular bundles provide hitherto unexploited
sources of cellulosic fibers at a time when most of the nations are searching new alternatives, because of shrinking of
forest wealth. Total fibers in lemon and sofia grasses were found to be of 37.8 and 34.61%; parenchyma and epidermal
cells amounted to 35.33 and 37.14%, and 21.64 and 23.83%, respectively. Lemon grass fibers were longer (1.09 mm)
and wider (16.3 μm), compared to sofia grass fibers (0.87 mm) with narrow diameter (14.7 μm). The Runkel ratio of
lemon (1.45) and sofia (1.52) grasses was lesser, compared to sugarcane bagasse fibers, therefore it would result in a
greater degree of fiber collapse and higher degree of conformability and would give rise to sheets of higher density.
SEM studies confirmed the rupturing of oil glands as a result of steam distillation, thereby abating the problem of mass
transfer and facilitating faster penetration of cooking liquor during pulping. α–cellulose contents were satisfactory for
lemon (44.16%) and sofia (45.55%) grasses. Due to almost similar lignin contents in lemon (17.39%) and sofia
(17.04%) grasses and to the open and loose anatomy, the pulping conditions of these grasses would be similar and with
no need for separate delignification. Thermal degradation rates for lemon and sofia grasses were of 1.02 and 0.65
mg/min, respectively, attained at 350 °C, but lemon grass contributed more to charring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสีย lignocellulosic ผลิตน้ำมันหญ้า ได้แก่มะนาวและโซเฟียหญ้า ได้รับหลังจากการพักฟื้นของสองตะไคร้หอมและ geranial น้ำมัน โดยการกลั่นไอน้ำที่สร้างปัญหาสิ่งแวดล้อม กายวิภาคของหญ้าเหล่านี้มีแสดงว่า ฝักแข็งแรงของเส้นใย sclerenchyma ที่ชัดเจนในการรวมกลุ่มของหลอดเลือดให้ unexploited มาจนบัดนี้แหล่งที่มาของเส้นใยไลต์ครั้งเมื่อส่วนใหญ่กำลังค้นหาทางเลือกใหม่ เนื่องจากการหดตัวของป่าให้ เส้นใยรวมในมะนาวและโซเฟียหญ้าพบว่า 37.8 และ 34.61% พาเรงไคมา และผิวหนังเซลล์จำนวน 37.14%, 35.33 และ 21.64 และ 23.83% ตามลำดับ เส้นใยตะไคร้ได้นานกว่า (1.09 มม.)และกว้าง (16.3 ไมครอน), เมื่อเทียบกับเส้นใยหญ้าโซเฟีย (0.87 มิลลิเมตร) มีขนาดแคบ (14.7 ไมครอน) อัตราส่วน Runkelมะนาว (1.45) และหญ้าโซเฟีย (1.52) น้อยกว่า เมื่อเทียบกับเส้นใยชานอ้อยอ้อย ดังนั้น มันจะส่งผลในการการยุบไฟเบอร์และคล้อยตามดีมากในระดับที่สูงขึ้น และอาจก่อให้เกิดแผ่นความหนาแน่นสูงSEM ศึกษายืนยันการแตกออกของต่อมน้ำมันเป็นผลมาจากการกลั่นไอน้ำ จึง abating ปัญหาของมวลโอนย้ายและการอำนวยความสะดวกรวดเร็วเจาะทำอาหารสุราระหว่าง pulping เนื้อหาα – เซลลูโลสถูกพอสำหรับมะนาว (44.16%) และหญ้าโซเฟีย (45.55%) เนื่องจากลิกนิเนื้อหาเกือบคล้ายมะนาว (17.39%) และโซเฟียหญ้า (17.04%) และกายวิภาคศาสตร์เปิดกว้าง และหลวม เงื่อนไข pulping ของหญ้าเหล่านี้จะคล้ายกับไม่ต้องการแยก delignification สลายความร้อนพิเศษสำหรับหญ้ามะนาวและโซเฟียได้ 1.02 และ 0.65mg/min ตามลำดับ บรรลุที่ 350 ° C แต่ตะไคร้ส่วนเพิ่มเติมให้เกรียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิกโนเซลลูโลสเสียของทั้งสองหญ้าผลิตน้ำมันคือมะนาวและหญ้าโซเฟียได้รับหลังจากการฟื้นตัวของ
ตะไคร้หอมและ geranial น้ำมันโดยการกลั่นไอน้ำสร้างปัญหาสิ่งแวดล้อม ลักษณะทางกายวิภาคของหญ้าเหล่านี้ได้
แสดงให้เห็นว่าเปลือกแข็งแรงของเส้นใย sclerenchyma ล้อมรอบหลอดเลือดให้การรวมกลุ่มไมบัดนี้
แหล่งที่มาของเส้นใยเซลลูโลสในช่วงเวลาส่วนใหญ่ของประเทศที่กำลังค้นหาทางเลือกใหม่เนื่องจากการหดตัวของ
ความมั่งคั่งป่า เส้นใยรวมในมะนาวและหญ้าโซเฟียพบว่ามี 37.8 และ 34.61%; เนื้อเยื่อและผิวหนัง
เซลล์มีจำนวน 35.33 และ 37.14% และ 21.64 และ 23.83% ตามลำดับ มะนาวเส้นใยหญ้าอีกต่อไป (1.09 มิลลิเมตร)
และกว้าง (16.3 ไมครอน) เมื่อเทียบกับเส้นใยหญ้าโซเฟีย (0.87 มิลลิเมตร) ที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางแคบ (14.7 ไมครอน)
อัตราส่วน Runkel ของ มะนาว (1.45) และโซเฟีย (1.52) เป็นหญ้าที่น้อยกว่าเมื่อเทียบกับเส้นใยอ้อยกากอ้อยจึงจะส่งผลให้
ระดับสูงของการล่มสลายเส้นใยและระดับสูงของ conformability และจะก่อให้เกิดแผ่นหนาแน่นสูง
การศึกษาได้รับการยืนยัน SEM ตะปบของต่อมน้ำมันเป็นผลจากการกลั่นด้วยไอน้ำจึง abating ปัญหาของมวล
โอนและการอำนวยความสะดวกในการเจาะได้เร็วขึ้นของสุราปรุงอาหารในระหว่างการผลิตเยื่อกระดาษ α-เซลลูโลสเนื้อหาที่น่าพอใจสำหรับ
มะนาว (44.16%) และโซเฟีย (45.55%) หญ้า เนื่องจากเนื้อหาของลิกนินที่คล้ายกันในเกือบมะนาว (17.39%) และโซเฟีย
(17.04%) และหญ้ากายวิภาคศาสตร์เปิดและหลวมเงื่อนไขการผลิตเยื่อกระดาษของหญ้าเหล่านี้จะคล้ายกันและมี
ความจำเป็นในการ delignification แยกต่างหากไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเสีย lignocellulosic สองการผลิตน้ำมันหญ้า คือ มะนาว และโซเฟียที่ได้รับหลังจากการพักฟื้นของต้นหญ้าน้ำมันตะไคร้หอม และเจรานีลโดยการกลั่นไอน้ำสร้างปัญหาสิ่งแวดล้อม กายวิภาคศาสตร์ของหญ้าเหล่านี้ได้แสดงที่แข็งแกร่งของปลอกรัดมัดเส้นใยเรงคิหลอดเลือดให้มูลค่าหาเปรียบไม่ได้แค่นี้แหล่งที่มาของเส้นใยเซลลูโลสในช่วงเวลาส่วนใหญ่ของประเทศที่กำลังค้นหาทางเลือกใหม่ เนื่องจากการหดตัวของสมบัติในป่า รวมเส้นใยในมะนาว และโซเฟีย หญ้า พบได้ และ 34.61 37.8 % ; และมีเนื้อเยื่อชั้นผิวเซลล์จำนวน 35.33 37.14 และร้อยละ 5.29 และ เป็นเปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ เส้นใยตะไคร้ได้อีกต่อไป ( 1.09 มม.และกว้าง ( 16.3 μ M ) , เมื่อเทียบกับโซเฟียหญ้าไฟเบอร์ ( 0.87 มิลลิเมตร ) เส้นผ่านศูนย์กลางแคบ ( 14.7 μ M ) การ runkel อัตราส่วนมะนาว ( 1.45 ) และโซเฟีย ( 1.52 ) หญ้ามากนัก เมื่อเทียบกับชานอ้อยเส้นใย ดังนั้นมันจะส่งผลดับมากกว่ายุบไฟเบอร์และระดับสูงของ conformability และจะก่อให้เกิดแผ่นสูงกว่าความหนาแน่นจากการศึกษายืนยัน rupturing ของต่อมน้ํามันเป็นผลของการกลั่นไอน้ำจึง abating ปัญหาของมวลการโอนและการรุกเร็วของเหล้าการทำอาหารในเยื่อกระดาษ . α–เซลลูโลสเนื้อหาน่าพอใจสำหรับมะนาว ( 44.16 % ) และ โซเฟีย ( 45.55 % ) หญ้า เนื่องจากปริมาณลิกนินคล้ายกับมะนาว ( 17.39% ) และโซเฟีย( 17.04 % ) หญ้าและกายวิภาคศาสตร์เปิดและหลวม , เยื่อกระดาษสภาพหญ้าเหล่านี้จะคล้ายกันกับไม่ต้องแยกใช้ . อัตราการย่อยสลายความร้อนสำหรับมะนาว และโซเฟีย หญ้าเป็น 1.02 และ 0.65mg / min ตามลำดับ บรรลุที่ 350 องศา C แต่ตะไคร้มีส่วนเพิ่มเติม charring .