At this site, Madrid's first railwa

At this site, Madrid's first railway station was inaugurated on 9 February 1851 under the name Estación de Mediodía (Atocha-Mediodía is now the name of an area of the Arganzuela district, and means south in old Spanish).

After the building was largely destroyed by fire, it was rebuilt and reopened in 1892. The architect for the replacement, in a wrought iron renewal style was Alberto de Palacio Elissagne, who collaborated with Gustave Eiffel. Engineer Henry Saint James also took part in the project.[1] The name Atocha has become attached to the station because of the nearby basilica dedicated to Our Lady of Atocha. The train platforms were partly covered by a roof in the form of inverted hull with a height of approximately 27 meters and length of 157 meters. The steel and glass roof spreads between two brick flanking buildings.

This complex of railway tracks expanded through the years. In 1985, a project of complete remodeling began, based on designs by Rafael Moneo. In 1992, the original building was taken out of service as a terminal, and converted into a concourse with shops, cafés, and a nightclub. Like the Orsay Museum in Paris, the concourse has been given a new function, this time a stunning 4,000 m2 (43,056 sq ft) covered tropical garden.

A modern terminal was also designed by Moneo, and built in adjacent land to serve both the new AVE trains and local commuter lines. The main lines end in the new terminal; commuter train

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สถานีรถไฟแรกของมาดริดถูกแห่งใน 9 1851 กุมภาพันธ์ภายใต้ชื่อ Estación de Mediodía (ทันที Mediodía เป็นชื่อของพื้นที่ย่าน Arganzuela และหมายถึงใต้ในสเปนเก่า)หลังจากที่อาคารส่วนใหญ่ถูกทำลาย โดยไฟ มันถูกสร้าง และเปิดอีกครั้งในค.ศ. 1892 สถาปนิกสำหรับการแทน ติดเหล็กดัดสไตล์โมเดิร์นสไตล์ Palacio de Alberto Elissagne ที่ร่วมมือกับ Gustave Eiffel ได้ James เซนต์เฮนรี่วิศวกรยังได้เป็นส่วนหนึ่งในโครงการ [1] ชื่อทันทีได้เป็นแนบสถานีเนื่องจากโบสถ์ใกล้เคียงให้เลดี้ทันที แพลตฟอร์มรถไฟบางส่วนได้ถูกครอบคลุม โดยหลังคาในรูปแบบของฮัลล์กลับมีความสูงประมาณ 27 เมตรและความยาว 157 เมตร หลังคาเหล็กและแก้วแพร่กระจายระหว่างอิฐสอง flanking อาคารซับซ้อนของรถไฟขยายผ่านปี ในปี 1985 โครงการปรับปรุงเสร็จสมบูรณ์เริ่ม ใช้ในการออกแบบ โดย Rafael Moneo ในปี 1992 อาคารเดิมใช้บริการเทอร์มินัลที่เป็น และแปลงอาคารเทียบเครื่องบินมีร้านค้า คาเฟ่ และไนท์คลับ เช่นพิพิธภัณฑ์เซฟในปารีส ชุมได้กำหนดฟังก์ชันใหม่ เวลานี้สวยงาม 4000 m2 (43,056 ตารางฟุต) ครอบคลุมสวนเทอร์มินัลที่ทันสมัยยังออกแบบ โดย Moneo และในที่ดินติดกับรถไฟ AVE ใหม่และรายการผู้โดยสารภายใน จุดสิ้นสุดบรรทัดหลักในเทอร์มินัลใหม่ รถไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เว็บไซต์นี้สถานีรถไฟแห่งแรกของเรอัลมาดริดได้รับการเปิดตัวที่ 9 กุมภาพันธ์ 1851 ภายใต้ชื่อEstaciónเด Mediodia นี้ (Atocha-Mediodia คือตอนนี้ชื่อของพื้นที่ย่าน Arganzuela ที่และหมายถึงใต้เก่าสเปน). หลังจากที่อาคารส่วนใหญ่ถูกทำลาย ด้วยไฟมันถูกสร้างขึ้นมาใหม่และเปิดใหม่ในปี 1892 สถาปนิกเพื่อทดแทนที่ในสไตล์ต่ออายุเหล็กดัดเป็นอัลแบร์โตเดอลาซิโอ Elissagne ที่ร่วมมือกับกุสตาฟไอเฟล วิศวกรเฮนรีเซนต์เจมส์ยังมามีส่วนร่วมในโครงการ. [1] ชื่อ Atocha ได้กลายเป็นที่แนบมากับสถานีเพราะอยู่ใกล้มหาวิหารที่อุทิศตนเพื่อพระแม่แห่ง Atocha ชานชาลารถไฟถูกปกคลุมบางส่วนจากหลังคาในรูปแบบของเรือคว่ำที่มีความสูงประมาณ 27 เมตรและความยาวของ 157 เมตร เหล็กและหลังคากระจกกระจายระหว่างสองอาคารอิฐขนาบ. ที่ซับซ้อนของรางรถไฟขยายตัวนี้ปีที่ผ่านมา ในปี 1985 โครงการของการเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์เริ่มขึ้นอยู่กับการออกแบบโดยราฟาเอล Moneo ในปี 1992 อาคารเดิมที่ถูกนำออกมาใช้บริการเป็นขั้วและแปลงเป็นฝูงชนที่มีร้านค้าคาเฟ่และไนต์คลับ เช่นเดียวกับพิพิธภัณฑ์ Orsay ในกรุงปารีสฝูงชนได้รับฟังก์ชั่นใหม่ครั้งนี้สวยงาม 4,000 m2 (43,056 ตารางฟุต) ปกคลุมสวนเขตร้อน. ขั้วที่ทันสมัยนอกจากนี้ยังได้รับการออกแบบโดย Moneo และสร้างขึ้นในที่ดินที่อยู่ติดกันเพื่อให้บริการทั้งใหม่ รถไฟ AVE และสายพร็อพท้องถิ่น สายหลักสิ้นสุดในอาคารผู้โดยสารแห่งใหม่; ผู้โดยสารรถไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เว็บไซต์นี้ สถานีรถไฟแรกของมาดริดได้เปิดวันที่ 9 เดือนกุมภาพันธ์ 1851 ภายใต้ชื่อ estaci เลออง เดอ mediod í a ( Atocha mediod íคือตอนนี้ชื่อของพื้นที่ของ arganzuela เขต หมายความว่า ใต้สเปนเก่า )

หลังอาคารที่ถูกทำลายส่วนใหญ่โดยไฟ มันถูกสร้างขึ้นมาใหม่และเปิดในปี 1892 . สถาปนิกเพื่อทดแทนในเหล็กต่ออายุสไตล์ล เดอ ปาลาซิโอ elissagne ที่ร่วมมือกับ กุสตาฟ ไอเฟล . วิศวกรเซนต์ เจมส์ เฮนรี่ ยังได้เป็นส่วนหนึ่งในโครงการ [ 1 ] ชื่อ Atocha กลายเป็นติดกับสถานีเพราะใกล้มหาวิหารโดยเฉพาะเลดี้ของเราของ Atocha .รถไฟชานชาลาที่ถูกบางส่วนปกคลุมด้วยหลังคาในรูปแบบของเรือคว่ำ มีความสูงประมาณ ๒๗ เมตร และความยาว 160 เมตร เหล็ก และ หลังคาแก้วกระจายระหว่างสองอาคารอิฐจ

รถไฟแทร็คที่ซับซ้อนนี้ขยายผ่านปี ในปี 1985 , โครงการการปรับปรุงเสร็จสมบูรณ์เริ่มจากการออกแบบโดยราฟาเอล โมนีโอ . ใน ปี 1992อาคารเดิมที่ถูกนำออกมาให้บริการเป็นเทอร์มินัล และเปลี่ยนเป็นฝูงชนที่มีร้านค้า คาเฟ่ และไนท์คลับ ชอบพิพิธภัณฑ์ออเซ ในกรุงปารีส ฝูงชนได้รับหน้าที่ใหม่ คราวนี้สวยงาม 4000 ตารางเมตร ( 43056 ตารางฟุต ) ครอบคลุมสวน

terminal ทันสมัยถูกออกแบบโดย โมนีโอ ,และสร้างขึ้นในที่ดินที่อยู่ติดกันเพื่อให้บริการทั้งใหม่และ Ave รถไฟท้องถิ่น ทั้งเส้น สายหลักสิ้นสุดในเทอร์มินัลใหม่ รถไฟ