According Mering, it is not known e

According Mering, it is not known exactly, but it is expected the same with the tradition of the tattoo when I started the entry of missionaries into remote areas in the Dayak village in the Dutch colonial era first.
This tradition was further eroded out during a confrontation between Indonesia and Malaysia in Kalimantan border area. It was developed stigma in society, those who leaved long ears and live in long houses, inhabited by several families, a community group that is not modern. Not resistant to such views, eventually some people cut off the ear length.
The stigma of this kind continued until now. Dayak among the younger generation no longer willing to make long ears for fear of being considered obsolete and not modern.
Only a minority of the Dayak people who still adhere to the tradition of ear leaf length, and even then the amount is very minimal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Mering ไม่ทราบว่า แต่คาดว่าเหมือนกันกับประเพณีการสักผมเริ่มรายการของผู้สอนศาสนาในพื้นที่ห่างไกลหมู่บ้าน Dayak ในยุคอาณานิคมดัตช์ครั้งแรก ประเพณีนี้ถูกกัดเซาะต่อไปออกในระหว่างการเผชิญหน้าระหว่างอินโดนีเซียและมาเลเซียในพื้นที่ชายแดนกาลิมันตัน มันเป็นความอัปยศพัฒนาสังคม ผู้ที่ใบหูยาว และอาศัยอยู่ในบ้านนาน อาศัยอยู่หลายครอบครัว กลุ่มชุมชนที่ไม่ทันสมัย ไม่ทนต่อมุมมองดังกล่าว ในที่สุดบางคนตัดความยาวหู ความอัปยศของชนิดนี้อย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน Dayak ในหมู่รุ่นน้องไม่เต็มใจที่จะทำให้หูยาวเพราะกลัวว่าจะถูกถือว่าล้าสมัย และไม่ทันสมัย เพียงส่วนน้อย Dayak คนยังคง ยึดตามประเพณีของความยาวใบหู และแม้แต่ยอดเงินน้อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Mering มันไม่เป็นที่รู้จักว่า แต่เป็นที่คาดหวังเช่นเดียวกันกับประเพณีของรอยสักเมื่อผมเริ่มเข้ามาของมิชชันนารีเข้ามาในพื้นที่ห่างไกลในหมู่บ้าน Dayak ในยุคอาณานิคมดัตช์แรก.
ประเพณีนี้ถูกกัดเซาะออกไปในระหว่างการ การเผชิญหน้าระหว่างอินโดนีเซียและมาเลเซียในพื้นที่ชายแดนกาลิมันตัน ได้รับการพัฒนาความอัปยศในสังคมผู้ที่ใบหูยาวและอาศัยอยู่ในบ้านนานโดยอาศัยหลายครอบครัวกลุ่มชุมชนที่ไม่ทันสมัย ไม่ทนต่อมุมมองดังกล่าวในที่สุดบางคนตัดความยาวหู.
ปานชนิดนี้อย่างต่อเนื่องจนถึงขณะนี้ Dayak ในหมู่คนรุ่นใหม่ไม่เต็มใจที่จะทำให้หูยาวเพราะกลัวจะถูกถือว่าล้าสมัยและไม่ทันสมัย.
เพียงส่วนน้อยของคน Dayak ที่ยังคงยึดมั่นในประเพณีของความยาวของใบหูและได้แล้วจำนวนเงินที่น้อยมาก