Harmful social behaviour, particula

Harmful social behaviour, particularly tail-biting, has been and continues to be a common
problem on pig farms. For instance, in recent UK surveys tail-biting has been reported at
66% of farms (Chambers et al., 1994) with 4.3% of slaughter pigs affected by the behaviour
(Guise and Penny, 1998), and vulva-biting has been reported at 70% of farms (Rizvi et al.,
1998). At farms where tail-biting is observed, other harmful social behaviours such as
vulva-biting have also been reported (Rizvi et al., 1998), suggesting the possibility of
common underlying causes. Furthermore, in a recent survey of carcass damage at six UK
abattoirs, Hunter et al. (1999) found that pigs with bitten tails had significantly higher
levels of ear damage than pigs with unbitten tails. A number of common environmental and
nutritional factors have been found at farms where harmful social behaviours have been
observed. For example, on farms where there are large herd sizes, a lack of bedding or poor
ventilation there is increased risk of tail-biting (Chambers et al., 1994; Amory and Pearce,
1998). Many nutritional factors have also been anecdotally linked to tail-biting (Gadd,
1967), as have other factors including insufficient drinking facilities, adverse environmental
features (noxious gas, humidity and temperature) and breed type (Gadd, 1967; Fraser and
Broom, 1990). However, these risk factors do not reliably induce harmful social behaviour
either experimentally or under commercial conditions (van Putten, 1969; Ewbank, 1973).
This is probably because tail-biting is a multifactorial problem involving any combination
of the above mentioned and other factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤติกรรมสังคมอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหางเสียดสี แล้ว และยังคงเป็นการทั่วไปปัญหาในฟาร์มสุกร ตัวอย่าง ในประเทศอังกฤษล่าสุด สำรวจหางเสียดสีมีการรายงานที่66% ของฟาร์ม (หอ et al., 1994) 4.3% ฆ่าสุกรที่ได้รับผลกระทบจากพฤติกรรมการ(พัฒนาและสตางค์ 1998), และเสียดสีแคมช่องคลอดมีการรายงานที่ 70% ของฟาร์ม (Rizvi et al.,1998) ที่ฟาร์มที่เสียดสีหางเป็นสังเกต พฤติกรรมทางสังคมอื่น ๆ เป็นอันตรายเช่นเสียดสีแคมช่องคลอดได้ยังรับรายงาน (Rizvi et al., 1998), การแนะนำของสาเหตุพื้นฐาน นอกจากนี้ ในการสำรวจล่าสุดของซากความเสียหายที่ UK 6abattoirs ฮันเตอร์และ al. (1999) พบว่า สุกรที่ มีหางกัดมีสูงมากระดับของความเสียหายหูกว่าสุกรที่มีหาง unbitten จำนวนของสิ่งแวดล้อมทั่วไป และปัจจัยทางโภชนาการพบในฟาร์มที่พฤติกรรมเป็นอันตรายต่อสังคมได้สังเกต ตัวอย่าง ในฟาร์มมีขนาดใหญ่ฝูง ไม่มีเตียงหรือคนจนมีระบายเป็นเสี่ยงหางเสียดสี (หอ et al., 1994 Amory และ Pearce1998) . ปัจจัยทางโภชนาการหลายอย่างได้ถูก anecdotally เชื่อมโยงไปยังหางเสียดสี (Gadd1967), ในขณะที่มีอีกปัจจัยรวมพอดื่มสิ่งอำนวยความสะดวก ร้ายสิ่งแวดล้อมลักษณะการทำงาน (ก๊าซสลายตัว ความชื้น และอุณหภูมิ) และชนิดของสายพันธุ์ (Gadd, 1967 เฟรเซอร์ และไม้กวาด 1990) อย่างไรก็ตาม ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ไม่ได้ก่อให้เกิดพฤติกรรมเป็นอันตรายต่อสังคมexperimentally หรือภาย ใต้เงื่อนไขทางการค้า (van Putten, 1969 Ewbank, 1973)ทั้งนี้อาจเนื่องจากเสียดสีหางเป็นปัญหา multifactorial เกี่ยวกันของปัจจัยข้างต้นดังกล่าว และอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมทางสังคมที่เป็นอันตรายโดยเฉพาะอย่างยิ่งหางกัดได้รับและยังคงเป็นที่พบ
ปัญหาในฟาร์มสุกร ยกตัวอย่างเช่นในการสำรวจที่ผ่านมาสหราชอาณาจักรหางกัดได้รับรายงานที่
66% ของฟาร์ม (เช่า et al., 1994) กับ 4.3% ของสุกรฆ่าได้รับผลกระทบจากพฤติกรรม
(นอกและ Penny, 1998) และช่องคลอดกัดได้รับ รายงานที่ 70% ของฟาร์ม (Rizvi et al.,
1998) ในฟาร์มที่หางกัดเป็นที่สังเกตพฤติกรรมทางสังคมอื่น ๆ ที่เป็นอันตรายเช่น
ช่องคลอดกัดยังได้รับรายงาน (Rizvi et al., 1998) ชี้ให้เห็นความเป็นไปได้ของ
สาเหตุที่พบบ่อย นอกจากนี้ในการสำรวจล่าสุดของความเสียหายซากที่หกสหราชอาณาจักร
โรงฆ่าสัตว์, ฮันเตอร์และคณะ (1999) พบว่าสุกรมีหางกัดมีสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ในระดับของความเสียหายหูกว่าสุกรมีหาง unbitten จำนวนที่พบด้านสิ่งแวดล้อมและ
ปัจจัยทางโภชนาการได้ถูกพบในฟาร์มที่พฤติกรรมทางสังคมที่เป็นอันตรายได้รับการ
ตั้งข้อสังเกต ยกตัวอย่างเช่นในฟาร์มที่มีขนาดฝูงขนาดใหญ่ขาดของเตียงหรือยากจน
ระบายอากาศที่มีการเพิ่มความเสี่ยงของหางกัด (Chambers, et al, 1994;. อมอรีและเพียร์ซ,
1998) ปัจจัยทางโภชนาการหลายคนได้รับการเชื่อมโยงไปยัง anecdotally หางกัด (Gadd,
1967) ในขณะที่มีปัจจัยอื่น ๆ รวมทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกไม่เพียงพอดื่มสิ่งแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์
คุณลักษณะ (ก๊าซพิษความชื้นและอุณหภูมิ) และชนิดพันธุ์ (Gadd 1967; เฟรเซอร์และ
ไม้กวาด 1990) อย่างไรก็ตามปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ไม่น่าเชื่อถือทำให้เกิดพฤติกรรมทางสังคมที่เป็นอันตราย
ทั้งทดลองหรือภายใต้เงื่อนไขเชิงพาณิชย์ (รถตู้ Putten 1969; Ewbank, 1973).
อาจเป็นเพราะหางกัดเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับหลายปัจจัยรวมกัน
ของปัจจัยดังกล่าวข้างต้นและอื่น ๆ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมทางสังคมที่เป็นอันตราย โดยเฉพาะหาง กัดได้ และยังคงเป็นปัญหาที่พบบ่อย
ในฟาร์มสุกร ตัวอย่าง ในการสำรวจล่าสุด UK หางกัดได้รับรายงานที่
66 % ของฟาร์ม ( ห้อง et al . , 1994 ) กับ 4.3 % ของการฆ่าสุกรที่ได้รับผลกระทบจากพฤติกรรม
( หน้ากากและเพนนี , 1998 ) และช่องสังวาสกัดได้รับรายงานที่ 70% ของฟาร์ม ( rizvi et al . ,
1998 )ที่ฟาร์มที่หางกัดเป็นที่สังเกตพฤติกรรมทางสังคมอื่น ๆที่เป็นอันตรายเช่น
ปากช่องคลอดกัดยังได้รับรายงาน ( rizvi et al . , 1998 ) แนะนำความเป็นไปได้ของ
ทั่วไปสาเหตุเป็นต้น นอกจากนี้ ในการสำรวจล่าสุดของซากความเสียหายที่โรงฆ่าสัตว์ UK 6
, Hunter et al . ( 1999 ) พบว่าสุกรกับกัดหางได้สูงกว่าระดับของความเสียหายมากกว่า
หูหมูกับหาง unbitten .จำนวนของทั่วไปและปัจจัยสิ่งแวดล้อม
โภชนาการได้รับพบในฟาร์มที่พฤติกรรมทางสังคมที่เป็นอันตรายได้รับ
) ตัวอย่างเช่น ในฟาร์ม ซึ่งมีขนาดฝูงใหญ่ ไม่มีเตียงหรือการระบายอากาศไม่ดี
มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของหางกัด ( ห้อง et al . , 1994 ; เอ และ เพียร์ซ
, 1998 ) ปัจจัยทางโภชนาการมากมายยังได้รับ anecdotally เชื่อมโยงกับหางกัด ( แก็ด
,1967 ) โดยมีปัจจัยอื่น ๆ รวมทั้งไม่เพียงพอ การดื่มเครื่อง คุณลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ ( กลิ่นแก๊ส
สิ่งแวดล้อมความชื้นและอุณหภูมิ ) และประเภทพันธุ์ ( แก็ด 1967 ; เฟรเซอร์และ
ไม้กวาด , 1990 ) อย่างไรก็ตาม ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เกิดอันตรายพฤติกรรมทางสังคม
เหมือนกันโดยหรือภายใต้เงื่อนไขทางการค้า ( รถตู้พุดเทน , 1969 ; ยูเบิงก์
, 1973 )ทั้งนี้อาจเป็นเพราะหางกัดเป็นปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการรวมกันใด ๆ multifactorial
ของดังกล่าวข้างต้นและปัจจัยอื่น ๆ