The increasing number of studies co

The increasing number of studies concerning mental health and risk behavior among higher education students
alerts us to the relevance of the issue. By introducing the “mental health profile”, the discussion here seeks to
contribute to the development of programs and actions which suit the real needs of the academic population of IPC.
While the data point to a level of mental health that is higher than that of the general population, about one third of
the students probably suffer from emotional disorders. This state of affairs should not be ignored, since some
authors are of the opinion that the tendency is for this number to rise (Andrews & Wilding, 2004; Castillo &
Schwartz, 2013; Eisenberg et al., 2007; Fisher & Hood, 1987). Analysis of the HADS instrument shows that only a
minority had a high probability of suffering from anxiety and mood disorders. One factor which is a possible
explanation for the observed levels of acute depression in the sample is that the majority of the respondents were
female. In truth, the literature surveyed shows that depression affects primarily women (Noorden et al. 2010) and
female students have an increased probability of suffering a major depressive episode than their male counterparts
(Eisenberg et al., 2007; You, Merritt, & Conner, 2009). According to this scenario, it is necessary to alert and inform
students from the IPC about the risks arising from these disorders, help to identify the characteristic symptoms,
stimulate the endorsement in the services of psychological support of the institution and eventually promote
programs directed to the themes of anxiety and depression. Regarding risk behaviors, it was possible to ascertain
that the vast majority consumed alcohol within the last 30 days, also being present episodes of binge drinking in
academic parties. These data are not framed in scenario as worrying as the one Prendergrast (1994) observed. In
addition, it is possible to assert that the most consumed drink was beer, according to what was also observed in other
studies (Santos et al., 2009; Santos, 2011). Although the displayed data are not as alarming as the other stated
studies, there is evidence that the most common disorders within a university context are the disorders related to
alcohol consumption (Blanco et al, 2008; O'Malley & Johnston, 2002). As the excessive alcohol consumption is
frequently associated to severe consequences (Lewis et al., 2010), like mental health problems (e.g. anxiety and
depression) (Midanik, Tam, & Weisner, 2007; Tomlinson, Cummins, & Brown, 2013), and other risk behaviors
(Pedrelli et al., 2010), it is also important to this population actions of prevention relative to the excessive
consumption of alcohol (binge drinking) with special attention in the context of academic parties. Relatively to
drugs consumption, the vast majority of students did not consume them in the last 30 days. Nevertheless, marijuana
was the most used drug by youngsters, as initially predicted by the WHO (World Health Organization) (2009) and
by other studies (Calado, 2011; Nicholi, 1983). Since the consumption of marijuana is associated with the
consumption of other illicit drugs (Fergusson et al., 2002), several times being the “opening gate” to the world of
drugs (APA, 2002), the approach to this theme in seminars, lectures or other clarification actions, would perhaps be
welcomed. The majority of students are also sexually active, data which also meets other investigations (McCave,
Chertok, Winter, & Haile, 2013). According to Futterman (2005) about one third of young students are infected with
HIV without knowing. In this study it was verified that about 70% has not taken the test yet. Accordingly,
campaigns which aim at the promotion of safe sexual behavior, sensitizing to the HIV screening, become pertinent.
Risk behavior adopted by students is co-related with their mental health. A rise in the consumption of tranquilizers
and/or barbiturates without a prescription was responsible for the rise in the total psychopathology evaluated,
evidenced by the students. A study about the prevalence of the consumption of these substances without a
prescription, in 10.904 students of high education, reported a prevalence of consume in 4.5% of these students
(McCabe, 2005), percentage not much different from the one found in this study. This situation could be due to the
fact that 7% of students are receiving psychological and/or psychiatrist support in the present time, just like 20.7%
have received this type of support in the past, where this type of substances could have been prescribed in that time.
As the consumption of medication without a prescription with the purpose of diminishing the present
symptomatology is having the inverse effect, it becomes crucial to sensitize and prevent the consumption of this
type of substance without a prescription, through lectures or seminars, alerting to the adverse effects arising from
this risk behavior. The physical inactivity is also common among youngsters from the IPC. These data are congruent
with other studies which suggest that the practice of physical activity decreases in adulthood and that there are
18 Maria Sarmento / Procedia - Social and Behavioral Sciences 191 ( 2015 ) 12 – 20
declines of physical activity when young people get in higher education (Kwan, Cairney, Faulkner, &
Pullenayegum, 2012). It is known that the physical inactivity is associated with mental health problems (NguyenMichel
et al., 2006). An increase in the physical activity as proved to decrease the levels of psychopathology in all
the evaluated parameters, so it is urgent for the IPC to create incentives to the regular practice, which could be
conducted through specific promotion projects, among which: dance classes or outdoors gymnastics, free access to
sporting venues (swimming pools, gyms), promotion of initiatives such as inter-degree matches of a wide variety of
sports (football, rugby, volleyball matches, etc), hikes, biking, in other words, activities which make the students
“move”.
The creation of the “mental health profile” by characterizing and co-relating the risk factors and the mental health
of a certain population could provide a more adequate and embracing program which would help in the general
improvement of the mental health of the higher education student. One of the evident limitations of this tool lies on
the fact that it needs to be regularly updated so that it can identify the real needs of the student population, the object
of analysis. Only by doing that, will it be possible to point to actions which help solving this problem. The
generalization of the recommendations should be taken into consideration by the fact that details such as the
cultural, racial and religious diversity, the economic status of the family of origin, gender, distance from the
household, among others, can significantly influence the actions to take. Nevertheless, it would be interesting if the
Campus could regularly promote actions (lectures, seminars, campaigns, activities/initiatives) in order to diminish
the present risk behaviors, preventing mental health problems, acting on the specific causes of each reality, based on
its own “mental health profile”. All agents with responsibility in high education, whether they are teachers, student
union representatives, psychologists, health professionals, responsible of government organizations, should be
constituted as part of the solution to a health problem which regards everyone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนเพิ่มมากขึ้นของการศึกษาเกี่ยวกับจิตใจสุขภาพและความเสี่ยงพฤติกรรมนักศึกษาเตือนเราให้ความสำคัญของปัญหา โดยแนะนำ "สุขภาพจิตโปรไฟล์" การสนทนาที่นี่พยายามสนับสนุนการพัฒนาโปรแกรมและการดำเนินการที่เหมาะสมกับความต้องการแท้จริงของประชากรศึกษาของ IPCขณะที่จุดข้อมูลระดับของสุขภาพจิตที่สูงกว่าของประชากรทั่วไป ประมาณหนึ่งในสามของนักเรียนอาจทรมานจากความผิดปกติทางอารมณ์ กิจการสถานะนี้จะถูกละเว้น ตั้งแต่บางผู้เขียนมีความคิดที่เป็นแนวโน้มสำหรับหมายเลขนี้จะเพิ่มขึ้น (แอนดรูวส์และไวล์ดิ้ง 2004 Castillo &Schwartz, 2013 Al. เอสไอเซนเบิร์ก 2007 ฟิชเชอร์และเครื่องดูดควัน 1987) การวิเคราะห์ตราสาร HADS แสดงเท่านั้นชนกลุ่มน้อยมีความสูงของการทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลและความผิดปกติของอารมณ์ ปัจจัยหนึ่งที่จะเป็นไปได้อธิบายระดับของภาวะซึมเศร้าเฉียบพลันจากตัวอย่างสังเกตได้ว่า ส่วนใหญ่ของผู้ตอบถูกเพศหญิง ในความจริง วรรณกรรมการสำรวจแสดงว่า ภาวะซึมเศร้ามีผลกระทบต่อผู้หญิงเป็นหลัก (Noorden et al. 2010) และนักเรียนหญิงที่มีความน่าเป็นเพิ่มขึ้นของความทุกข์ตอน depressive เป็นสำคัญกว่าคู่ของพวกเขาชาย(ไอเซนเบิร์ก et al., 2007 คุณ Merritt และ มุม 2009) ตามสถานการณ์นี้ จำเป็นต้องแจ้งเตือน และแจ้งให้ทราบนักเรียนจาก IPC เกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดจากความผิดปกติเหล่านี้ ช่วยในการระบุลักษณะอาการกระตุ้นการสลักหลังในบริการสนับสนุนทางจิตวิทยาของสถาบัน และส่งเสริมในที่สุดโปรแกรมไปยังชุดรูปแบบของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า เกี่ยวกับพฤติกรรมเสี่ยง ก็ไปตรวจว่า ส่วนใหญ่บริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายใน 30 วัน ยังเป็นตอนปัจจุบันของการดื่มสุราดื่มฝ่ายวิชาการ ข้อมูลเหล่านี้จะไม่กรอบในสถานการณ์เป็นกังวลเป็นหนึ่ง Prendergrast (1994) สังเกต ในนอกจากนี้ เป็นการยืนยันรูปว่า เครื่องดื่มที่ใช้มากที่สุดคือ เบียร์ ตามสิ่งที่พบในที่อื่น ๆศึกษา (ซานโตส et al., 2009 ซานโตส 2011) แม้ว่าข้อมูลที่แสดงไม่เป็นกลัวเป็นอื่น ๆ ระบุการศึกษา มีหลักฐานว่า โรคทั่วภายในบริบทมหาวิทยาลัยเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์ (เต้บลังโก้ et al, 2008 O'Malley และจอห์นสตัน 2002) เป็นแอลกอฮอล์มากเกินไปมักเกี่ยวข้องกับผลกระทบที่รุนแรง (Lewis et al., 2010), เช่นปัญหาสุขภาพจิต (เช่นความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า) (Midanik ทาม & Weisner, 2007 Tomlinson, Cummins ดำ น้ำตาล 2013), และพฤติกรรมเสี่ยงอื่น ๆ(Pedrelli et al., 2010), ความสำคัญการดำเนินการนี้ประชากรป้องกันสัมพันธ์มากเกินไปปริมาณแอลกอฮอล์ (ดื่มสุราดื่ม) ที่มีความสนใจพิเศษในบริบทของฝ่ายวิชาการ ค่อนข้างจะการใช้ยา นักเรียนส่วนใหญ่ได้ไม่บริโภคได้ใน 30 วัน อย่างไรก็ตาม กัญชามียาเสพติดที่ใช้มากที่สุด โดยเยาวชน เป็นครั้งแรกที่คาดการณ์โดยคน (องค์การอนามัยโลก) (2009) และโดยการศึกษาอื่น ๆ (Calado, 2011 Nicholi, 1983) เนื่องจากปริมาณการใช้กัญชาจะเกี่ยวข้องกับการการใช้ยาเสพติดผิดกฎหมายอื่น ๆ (Fergusson et al., 2002), หลายครั้งเป็นการ "เปิดประตู" สู่โลกของอาจจะเป็นยาเสพติด (อาป้า 2002), วิธีการนี้ชุดรูปแบบในการสัมมนา บรรยาย หรืออื่น ๆ การดำเนิน การชี้แจงยินดี นักเรียนส่วนใหญ่ยังมีทางเพศใช้งาน ข้อมูลที่ยัง ตรงตามสืบสวนอื่น ๆ (McCaveChertok หนาว และ Haile, 2013) ตามฟุตเตอร์แมน (2005) ประมาณหนึ่งในสามของเด็กติดเชื้อเอชไอวีโดยไม่ทราบ ในการศึกษานี้ จะถูกตรวจสอบว่า ประมาณ 70% ได้ไม่ดำเนินการทดสอบได้ ดังนั้นส่งเสริมการขายที่มุ่งส่งเสริมพฤติกรรมทางเพศปลอดภัย กระตุ้นการตรวจเอชไอวี เป็นเกี่ยวนำนักเรียนพฤติกรรมเสี่ยงร่วมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตของตนได้ เพิ่มขึ้นในปริมาณการใช้กล่อมและ/หรือโดยไม่มีใบสั่งยา barbiturates รับผิดชอบการใน psychopathology รวมที่ประเมินเป็นหลักฐาน โดยนักเรียน ศึกษาเกี่ยวกับส่วนปริมาณการใช้สารเหล่านี้โดยการยา นักเรียน 10.904 ศึกษาสูง รายงานความชุกของใช้ 4.5% ของนักเรียน(McCabe, 2005) เปอร์เซ็นต์ที่ไม่แตกต่างมากจากที่พบในการศึกษานี้ สถานการณ์นี้อาจเป็นผลความจริงที่ว่า 7% ของนักเรียนที่ได้รับทางจิตวิทยา หรือจิตแพทย์สนับสนุนในเวลาปัจจุบัน เพียงชอบ 20.7%ได้รับการสนับสนุนชนิดนี้ในอดีต ซึ่งสารชนิดนี้อาจมีการกำหนดในเวลานั้นเป็นการใช้ยาโดยไม่มีใบสั่งยาโดยมีวัตถุประสงค์ลดลงปัจจุบันsymptomatology มีลักษณะผกผัน นั้นสำคัญ sensitize และป้องกันปริมาณการใช้นี้ชนิดของสารได้โดยไม่ต้องมีใบสั่งยา ผ่านการบรรยายหรือสัมมนา ผลข้างเคียงที่เกิดจากการแจ้งเตือนพฤติกรรมนี้เสี่ยงต่อการ สาเหตุทางกายภาพทั่วไปในหมู่เยาวชนจาก IPC ยังอยู่ ข้อมูลเหล่านี้มีแผงกับการศึกษาอื่นๆ ที่แนะนำว่า การปฏิบัติกิจกรรมทางกายภาพลดลงในวัยผู้ใหญ่ได้ และที่ มี Sarmento มาเรีย 18 / Procedia - สังคม และพฤติกรรมศาสตร์ 191 (2015) 12-20ลดอัตราของกิจกรรมทางกายภาพเมื่อเยาวชนได้รับการศึกษา (ขวัญ Cairney ฟอล์คเนอร์ &Pullenayegum, 2012) เป็นที่รู้จักกันว่าสาเหตุทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพจิต (NguyenMichelและ al., 2006) การเพิ่มกิจกรรมทางกายภาพเป็น proved เพื่อลดระดับของ psychopathology ในทั้งหมดค่าพารามิเตอร์ ดังนั้นจึงเร่งด่วนสำหรับ IPC การสร้างแรงจูงใจการฝึกปกติ ซึ่งอาจเป็นดำเนินการผ่านโครงการส่งเสริมเฉพาะ หมู่ที่: เต้นรำ หรือกลางแจ้งยิมนาสติก ฟรีถึงสนามกีฬา (สระว่ายน้ำ โรงยิม), ส่งเสริมการริเริ่มเช่นตรงระหว่างระดับของความหลากหลายของกีฬา (ฟุตบอล รักบี้ วอลเล่ย์บอลแข่งขัน ฯลฯ) เดินป่า ขี่จักรยาน ในคำอื่น ๆ กิจกรรมที่ทำให้นักเรียน"ย้าย"สร้าง "โปรไฟล์สุขภาพจิต" โดยกำหนดลักษณะของความร่วมมือเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงและสุขภาพจิตของประชากรบางสามารถให้มากเพียงพอ และแต่โปรแกรมที่จะช่วยในการทั่วไปการปรับปรุงสุขภาพจิตของนักศึกษา หนึ่งในข้อจำกัดที่เห็นได้ชัดของเครื่องมือนี้อยู่บนความจริงที่ว่า มันต้องถูกปรับปรุงเป็นประจำเพื่อที่จะสามารถระบุความต้องการแท้จริงของประชากรนักเรียน วัตถุการวิเคราะห์การ โดยเฉพาะการทำ จะสามารถชี้ไปที่การดำเนินการซึ่งช่วยแก้ปัญหานี้ ที่generalization ของข้อเสนอแนะที่ควรนำมาพิจารณาความจริงที่ว่ารายละเอียดเช่นการหลากหลายทางวัฒนธรรม เชื้อชาติ และศาสนา สถานะทางเศรษฐกิจของครอบครัวกำเนิด เพศ ระยะห่างจากครัวเรือน หมู่คนอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญสามารถมีอิทธิพลต่อการดำเนินการจะ อย่างไรก็ตาม มันจะน่าสนใจถ้าจะวิทยาเขตสามารถส่งเสริมการดำเนินการ (บรรยาย สัมมนา ส่งเสริมการขาย กิจกรรม/โครงการ) เพื่อลดข้อเป็นประจำพฤติกรรมความเสี่ยงนำเสนอ การป้องกันปัญหาสุขภาพจิต การทำหน้าที่ระบุสาเหตุของความเป็นจริงแต่ละ ตามของตนเอง "สุขภาพจิตรายละเอียด" ตัวแทนทั้งหมดกับความรับผิดชอบในการศึกษาสูง ว่าครู นักเรียนสหภาพพนักงาน นักจิตวิทยา สุขภาพผู้เชี่ยวชาญ รับผิดชอบของรัฐบาล ควรทะลักเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหาสำหรับปัญหาสุขภาพซึ่งพิจารณาทุกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนที่เพิ่มขึ้นของการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตและพฤติกรรมเสี่ยงในหมู่นักเรียนศึกษาที่สูงขึ้นการแจ้งเตือนให้เราเพื่อความเกี่ยวข้องของปัญหา โดยการแนะนำ "รายละเอียดสุขภาพจิต"
การอภิปรายที่นี่พยายามที่จะนำไปสู่การพัฒนาโปรแกรมและการดำเนินการที่เหมาะสมกับความต้องการที่แท้จริงของประชากรทางวิชาการของIPC.
ในขณะที่จุดข้อมูลในระดับของสุขภาพจิตที่สูงกว่า
ประชากรทั่วไปประมาณหนึ่งในสามของนักเรียนอาจจะต้องทนทุกข์ทรมานจากความผิดปกติทางอารมณ์ กิจการของรัฐนี้ไม่ควรละเลยเนื่องจากบางผู้เขียนมีความเห็นว่ามีแนวโน้มที่เป็นตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้น (แอนดรูและไวล์ดิ้ง, 2004; ติลโลและ Schwartz, 2013; Eisenberg et al, 2007;. ฟิชเชอร์และเก๋ง 1987 ) การวิเคราะห์เครื่องมือ HADS แสดงให้เห็นว่ามีเพียงชนกลุ่มน้อยที่มีโอกาสสูงในการที่ทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลและความผิดปกติของอารมณ์ ปัจจัยหนึ่งซึ่งเป็นไปได้ที่คำอธิบายในระดับที่สังเกตของภาวะซึมเศร้าเฉียบพลันในตัวอย่างคือว่าส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถามเป็นเพศหญิง ในความเป็นจริงวรรณกรรมสำรวจแสดงให้เห็นว่าภาวะซึมเศร้ามีผลกระทบต่อส่วนใหญ่ผู้หญิงและ (Noorden et al, 2010). นักเรียนหญิงมีความน่าจะเป็นที่เพิ่มขึ้นของความทุกข์เหตุการณ์เศร้าสลดที่สำคัญกว่าชายของพวกเขา(ไอเซนเบิร์ก, et al, 2007. คุณ, เมอร์ริและคอนเนอร์ 2009) ตามสถานการณ์นี้มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะแจ้งเตือนและแจ้งนักศึกษาจาก IPC เกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดจากความผิดปกติเหล่านี้ช่วยในการระบุลักษณะอาการที่กระตุ้นให้เกิดการรับรองในการให้บริการของการสนับสนุนทางจิตวิทยาของสถาบันการศึกษาและในที่สุดก็ส่งเสริมโปรแกรมนำไปรูปแบบของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า เกี่ยวกับพฤติกรรมเสี่ยงมันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าส่วนใหญ่การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายใน 30 วันที่ผ่านมาตอนที่ยังเป็นปัจจุบันของดื่มเหล้าเมามายในฝ่ายวิชาการ ข้อมูลเหล่านี้จะไม่ได้เป็นกรอบในสถานการณ์ที่เป็นกังวลเป็นหนึ่ง Prendergrast (1994) ตั้งข้อสังเกต ในนอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะยืนยันว่าเครื่องดื่มที่บริโภคมากที่สุดคือเบียร์ตามสิ่งที่ยังเป็นข้อสังเกตอื่น ๆ ในการศึกษา(ซานโตส et al, 2009;. ซานโตส 2011) แม้ว่าข้อมูลที่แสดงจะไม่เป็นที่น่าตกใจที่ระบุไว้เป็นอื่น ๆการศึกษามีหลักฐานว่ามีความผิดปกติที่พบมากที่สุดในบริบทของมหาวิทยาลัยจะมีความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (Blanco et al, 2008; โอมอลลีและจอห์นสัน, 2002) ขณะที่การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปจะมักเกี่ยวข้องไปสู่ผลกระทบรุนแรง (ลูอิส et al, 2010.) เช่นเดียวกับปัญหาสุขภาพจิต (เช่นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า) (Midanik ต๋ำและ Weisner 2007; ทอมลินสันคัมมินและบราวน์ 2013) และพฤติกรรมเสี่ยงอื่น ๆ(Pedrelli et al., 2010) ก็ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะดำเนินการนี้ประชากรที่สัมพันธ์กับการป้องกันมากเกินไปบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์(ดื่มเหล้าเมามาย) ที่มีความสนใจเป็นพิเศษในบริบทของฝ่ายวิชาการ ค่อนข้างที่จะบริโภคยาเสพติดส่วนใหญ่ของนักเรียนไม่ได้ใช้พวกเขาในช่วง 30 วัน อย่างไรก็ตามกัญชาเป็นยาเสพติดที่ใช้มากที่สุดโดยเด็กเป็นที่คาดการณ์ในขั้นต้นโดย WHO (องค์การอนามัยโลก) (2009) และจากการศึกษาอื่นๆ (Calado 2011; Nicholi, 1983) เนื่องจากการบริโภคของกัญชาที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของยาเสพติดที่ผิดกฎหมายอื่น ๆ (เฟอร์กูสัน et al., 2002) หลายครั้งเป็น "เปิดประตู" ไปทั่วโลกของยาเสพติด(APA, 2002) แนวทางการรูปแบบนี้ในการสัมมนา การบรรยายหรือการกระทำชี้แจงอื่น ๆ อาจจะได้รับการต้อนรับ ส่วนใหญ่ของนักเรียนนอกจากนี้ยังมีการใช้งานทางเพศซึ่งข้อมูลยังเป็นไปตามการตรวจสอบอื่น ๆ (McCave, Chertok, ฤดูหนาว, และเซ 2013) ตามที่ Futterman (2005) ประมาณหนึ่งในสามของเด็กนักเรียนที่ติดเชื้อเอชไอวีโดยไม่ทราบว่า ในการศึกษานี้มันก็สอบว่าประมาณ 70% ยังไม่ได้นำมาทดสอบยัง ดังนั้นแคมเปญซึ่งมีจุดมุ่งหมายในการส่งเสริมพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัย sensitizing กับการตรวจคัดกรองเอชไอวีกลายเป็นที่เกี่ยวข้อง. พฤติกรรมเสี่ยงนำโดยนักเรียนเป็นผู้ร่วมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตของพวกเขา การเพิ่มขึ้นของการบริโภคของประสาทและ / หรือ barbiturates โดยไม่ต้องมีใบสั่งยาเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการเพิ่มขึ้นในจิตรวมการประเมินหลักฐานโดยนักศึกษา การศึกษาเกี่ยวกับความชุกของการบริโภคของสารเหล่านี้ได้โดยไม่ต้องมีใบสั่งยาใน 10.904 นักเรียนการศึกษาสูงรายงานความชุกของการบริโภคในระดับ 4.5% ของนักเรียนเหล่านี้ (McCabe, 2005) ร้อยละไม่มากแตกต่างจากที่พบในการศึกษานี้ . สถานการณ์เช่นนี้อาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่า 7% ของนักเรียนที่ได้รับทางจิตวิทยาและ / หรือการสนับสนุนจิตแพทย์ในปัจจุบันเช่นเดียวกับ 20.7% ได้รับประเภทของการสนับสนุนนี้ในอดีตที่ประเภทของสารนี้จะได้รับการกำหนดไว้ใน เวลานั้น. ปริมาณการใช้ยาโดยไม่ต้องมีใบสั่งยาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อลดน้อยลงในปัจจุบันที่อาการจะมีผลตรงกันข้ามมันจะกลายเป็นสิ่งสำคัญที่จะมีความรู้สึกและป้องกันไม่ให้การบริโภคนี้ประเภทของสารโดยไม่ต้องมีใบสั่งยาผ่านการบรรยายหรือสัมมนาการแจ้งเตือนไปยังผลกระทบที่เกิดขึ้นจากพฤติกรรมเสี่ยงนี้ การไม่ออกกำลังกายก็เป็นธรรมดาในหมู่เยาวชนจาก IPC ข้อมูลเหล่านี้จะสอดคล้องกันกับการศึกษาอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติของการออกกำลังกายลดลงในวัยและว่ามี 18 มาเรีย Sarmento / Procedia - สังคมและพฤติกรรมศาสตร์ 191 (2015) 12-20 ลดลงของการออกกำลังกายเมื่อคนหนุ่มสาวได้รับในการศึกษาที่สูงขึ้น (ขวัญ, Cairney, Faulkner และPullenayegum 2012) เป็นที่ทราบกันว่าการไม่ออกกำลังกายมีความเกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพจิต (NguyenMichel et al., 2006) การเพิ่มขึ้นของการออกกำลังกายในขณะที่ได้รับการพิสูจน์เพื่อลดระดับของจิตในทุกพารามิเตอร์การประเมินจึงเป็นเรื่องเร่งด่วนสำหรับ IPC ในการสร้างแรงจูงใจในการปฏิบัติปกติซึ่งอาจจะมีการดำเนินการผ่านโครงการโปรโมชั่นเฉพาะในหมู่ที่: ชั้นเรียนเต้นรำหรือ นอกยิมนาสติกอิสระที่จะเข้าถึงสถานที่จัดงานกีฬา(สระว่ายน้ำ, โรงยิม) โปรโมชั่นของโครงการดังกล่าวเป็นแมตช์ระหว่างองศาของความหลากหลายของกีฬา(ฟุตบอล, รักบี้, การแข่งขันวอลเลย์บอล ฯลฯ ), การเดินป่าขี่จักรยานในคำอื่น ๆ กิจกรรม ที่ทำให้นักเรียน"ย้าย". การสร้างของ "รายละเอียดสุขภาพจิต" โดยลักษณะและร่วมที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยเสี่ยงและสุขภาพจิตของประชากรบางอย่างสามารถให้โปรแกรมที่เพียงพอมากขึ้นและกอดซึ่งจะช่วยในการทั่วไปการปรับปรุงสุขภาพจิตของนักศึกษาการศึกษาที่สูงขึ้น หนึ่งในข้อ จำกัด ที่เห็นได้ชัดของเครื่องมือนี้อยู่บนความจริงที่ว่าจะต้องมีการปรับปรุงอย่างสม่ำเสมอเพื่อที่จะสามารถระบุความต้องการที่แท้จริงของประชากรนักเรียนวัตถุของการวิเคราะห์ โดยเฉพาะการทำแบบนั้นมันจะเป็นไปได้ที่จะชี้ไปที่การกระทำที่ช่วยให้การแก้ปัญหานี้ ทั่วไปของคำแนะนำที่ควรจะนำมาพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่ารายละเอียดเช่นที่ทางวัฒนธรรมที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติและศาสนาสถานะทางเศรษฐกิจของครอบครัวของแหล่งกำเนิดเพศห่างจากของใช้ในครัวเรือน, หมู่คนอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญจะมีผลต่อการดำเนินการกับ ใช้เวลา แต่มันจะน่าสนใจถ้าวิทยาเขตประจำสามารถส่งเสริมการกระทำ (การบรรยายสัมมนาแคมเปญกิจกรรม / ความคิดริเริ่ม) เพื่อที่จะลดพฤติกรรมเสี่ยงในปัจจุบันการป้องกันปัญหาสุขภาพจิตทำหน้าที่เกี่ยวกับสาเหตุที่เฉพาะเจาะจงของความเป็นจริงในแต่ละครั้งขึ้นอยู่กับมันตัวเอง "รายละเอียดสุขภาพจิต" ตัวแทนทั้งหมดที่มีความรับผิดชอบในการศึกษาสูงไม่ว่าจะเป็นครูนักเรียนผู้แทนสหภาพนักจิตวิทยาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพความรับผิดชอบขององค์กรภาครัฐควรจะประกอบเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหาสุขภาพที่ทุกคนนับถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของการศึกษาเกี่ยวกับสุขภาพจิตและพฤติกรรมเสี่ยงของนักเรียนสูงขึ้น การศึกษา
เตือนเรา ความสัมพันธ์ของปัญหา โดยแนะนำ " โปรไฟล์ " สุขภาพจิต การอภิปรายที่นี่พยายาม

สนับสนุนการพัฒนาโปรแกรมและการกระทำที่เหมาะสมกับความต้องการที่แท้จริงของประชากรวิชาการของ IPC .
ในขณะที่จุดข้อมูลในระดับของสุขภาพจิตที่สูงกว่าในประชากรทั่วไปประมาณหนึ่งในสามของ
นักเรียนอาจจะทุกข์ทรมานจากความผิดปกติของอารมณ์ รัฐของกิจการนี้ไม่ควรมองข้าม เพราะบาง
ผู้เขียนมีความเห็นว่า แนวโน้มคือตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้น ( แอนดรู&ธนบุรี , 2547 ; Castillo &
Schwartz , 2013 ; Eisenberg et al . , 2007 ; ฟิชเชอร์&เครื่องดูดควัน1987 ) การวิเคราะห์ hads เครื่องมือแสดงให้เห็นว่าแค่
ชนกลุ่มน้อยมีความเป็นไปได้สูงที่ทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลและความผิดปกติทางอารมณ์ . ปัจจัยหนึ่งที่เป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้
จากระดับของภาวะซึมเศร้าเฉียบพลันในตัวอย่าง ว่า ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถาม
หญิง ในความจริง การสํารวจพบว่า depression มีผลต่อวรรณกรรมหลักผู้หญิง ( นูร์เด้น et al . 2010 ) และ
นักเรียนหญิงมีความน่าจะเป็นเพิ่มขึ้นทุกข์ 1 . ภาวะซึมเศร้ามากกว่าตนชายคู่
( ไอเซนเบิร์ก et al . , 2007 ; คุณ Merritt & , คอนเนอร์ , 2009 ) ตามสถานการณ์นี้ จำเป็นต้องแจ้งเตือนและแจ้งให้ทราบ
นักเรียนจาก IPC เกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกิดจากความผิดปกติเหล่านี้ ช่วยในการระบุอาการลักษณะ
กระตุ้นการรับรองในบริการของการสนับสนุนทางจิตวิทยาของสถาบัน และในที่สุดก็ส่งเสริม
โปรแกรมกับธีมของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า เกี่ยวกับพฤติกรรมเสี่ยง มันเป็นไปได้ที่จะวินิจฉัย
ว่าส่วนใหญ่บริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ภายใน 30 วันล่าสุดยังเป็นปัจจุบันตอนของสุราใน
ฝ่ายวิชาการข้อมูลเหล่านี้ไม่ได้มีกรอบในสถานการณ์ เพราะเป็นหนึ่ง prendergrast ( 1994 ) สังเกต ใน
นอกจากนี้ก็เป็นไปได้ที่จะยืนยันว่า ส่วนใหญ่ใช้ดื่ม คือ เบียร์ ตามสิ่งที่ได้พบในการศึกษาอื่น ๆ
( ซานโตส et al . , 2009 ; ซานโตส , 2011 ) แม้ว่าข้อมูลที่แสดงไม่น่ากลัวอย่างอื่นตามที่
ศึกษามีหลักฐานที่พบบ่อยที่สุดในบริบทของมหาวิทยาลัย คือ โรคที่เกี่ยวข้องกับ
แอลกอฮอล์ ( Blanco et al , 2008 ; โอมาลลี่&จอห์นสัน , 2002 ) เป็นแอลกอฮอล์ที่มากเกินไปคือ
บ่อยเกี่ยวข้องกับผลร้ายแรง ( ลูอิส et al . , 2010 ) เช่น ปัญหาสุขภาพจิตเช่นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า (
) midanik แทม&ไวส์เนอร์ , Tomlinson , Cummins , 2007 ;&สีน้ำตาล , 2013 ) และพฤติกรรมเสี่ยงอื่น ๆ
( pedrelli et al . , 2010 ) ก็ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะป้องกันการกระทำของกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคมากเกินไป
แอลกอฮอล์ ( สุรา ) ที่มีความสนใจพิเศษในบริบทของฝ่ายวิชาการ ค่อนข้างที่จะ
การบริโภคยา ส่วนใหญ่ของนักเรียนที่ไม่ได้กินพวกเขาใน 30 วันล่าสุด อย่างไรก็ตาม กัญชา
คือ ส่วนใหญ่ใช้ยา โดยเยาวชนที่เริ่มทำนายโดยองค์การอนามัยโลก ( 2009 ) และ
โดยการศึกษาอื่น ๆ ( calado 2011 ; nicholi , 1983 ) ตั้งแต่การใช้กัญชาเป็นที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคของยาเสพติดที่ผิดกฎหมายอื่น ๆ
( เฟอร์กัสสัน et al . , 2002 ) หลายครั้ง เป็น " ประตู " เปิดสู่โลกของ
ยา ( APA , 2002 ) , วิธีการในรูปแบบนี้ ในงานสัมมนาการบรรยายหรือการกระทำชี้แจงอื่น ๆอาจจะ
ยินดี นักเรียนส่วนใหญ่ยังใช้งานทางเพศ , ข้อมูลซึ่งยังตรงกับการสอบสวนเรื่องอื่น ( mccave
chertok , ฤดูหนาว , , &เฮล , 2013 ) จาก Futterman ( 2005 ) ประมาณหนึ่งในสามของนักศึกษาหนุ่มติดเชื้อ
เอชไอวีโดยไม่รู้ ในการศึกษานี้เป็นการยืนยันว่าประมาณ 70 % ยังไม่ได้สอบเลย
ตามแคมเปญที่มุ่งที่การส่งเสริมพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัย sensitizing เพื่อคัดกรองเอชไอวีกลายเป็นที่เกี่ยวข้อง .
พฤติกรรมเสี่ยงที่รับรองโดยนักศึกษาร่วมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตของพวกเขา เพิ่มขึ้นในการใช้ยากล่อมประสาท
และ / หรือบาร์บิทูเรดโดยไม่ต้องมีใบสั่งยารับผิดชอบเพิ่มขึ้นในการรวมจิตประเมิน
เห็นได้จากนักเรียนการศึกษาความชุกของการใช้สารเหล่านี้ได้โดยไม่ต้องมีใบสั่งยาใน 10.904
, นักเรียนการศึกษาสูง รายงานความชุกของการใช้ 4.5 % ของเด็กนักเรียน
( แมคคาบี้ , 2005 ) , เปอร์เซ็นต์ไม่แตกต่างจากที่พบในการศึกษานี้ สถานการณ์นี้อาจจะเนื่องจาก
ความเป็นจริงที่ 7% ของนักเรียนได้รับทางจิตวิทยาและ / หรือจิตแพทย์ช่วยเหลือในเวลาปัจจุบัน เช่นเดียวกับ 20.7 %
ได้รับการสนับสนุนชนิดนี้ในอดีต ซึ่งสารชนิดนี้อาจจะถูกกำหนดในเวลานั้น .
เป็นการบริโภคยาโดยไม่ต้องมีใบสั่งยากับวัตถุประสงค์ของอาการซึมเศร้าลดลงจากปัจจุบัน
มีผลตรงกันข้าม