An anti-establishment view or belie

An anti-establishment view or belief is one which stands in opposition to the conventional social, political, and economic principles of a society. The term was first used in the modern sense in 1958, by the British magazine New Statesman to refer to its political and social agenda.[1] The term can be distinguished from counterculture, a word normally used to describe artistic rather than political movements that run against the prevailing taste and values of the time.[citation needed] Although the term has retained its original meaning in British English and continues to be applied to various individuals and groups, in American English the term is used more specifically to describe certain social and political movements that occurred during the 1950s and 1960s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูขบวนการหรือความเชื่อมีที่ยืนในการต่อต้านไปทั่วสังคม การเมือง และเศรษฐกิจหลักของสังคม คำแรกใช้ในแง่ที่ทันสมัยใน 1958 โดยรัฐบุรุษนิตยสารใหม่อังกฤษอ้างถึงวาระของการเมือง และสังคม[1] คำว่าสามารถแตกต่างจากวัฒนธรรมต่อต้าน คำที่ใช้อธิบายศิลปะแทนที่จะเคลื่อนไหวทางการเมืองที่ทำงานกับรสชาติและค่าของเวลาเป็น[ต้องการอ้างอิง] แม้ว่าคำว่าได้รักษาความหมายเดิมในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ และยังสามารถใช้กับบุคคลและกลุ่มต่าง ๆ ในอังกฤษ คำใช้มากขึ้นโดยเฉพาะเพื่ออธิบายการเคลื่อนไหวทางสังคม และการเมืองบางอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองต่อต้านการสร้างหรือความเชื่อหนึ่งที่ยืนอยู่ในความขัดแย้งกับสังคมทั่วไปทางการเมืองและหลักการทางเศรษฐกิจของสังคม คำที่ใช้เป็นครั้งแรกในความรู้สึกที่ทันสมัย​​ในปี 1958 โดยนิตยสารอังกฤษใหม่รัฐบุรุษเพื่ออ้างถึงวาระทางการเมืองและสังคมของตน. [1] ยาวสามารถจะแตกต่างจากวัฒนธรรม, คำที่ใช้ตามปกติเพื่ออธิบายศิลปะมากกว่าการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่ ทำงานกับรสชาติแลกเปลี่ยนและคุณค่าของเวลา. [อ้างจำเป็น] แม้คำยังคงความหมายเดิมในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษและยังคงนำไปใช้กับบุคคลและกลุ่มต่างๆในอังกฤษอเมริกันคำที่ใช้มากขึ้นโดยเฉพาะเพื่ออธิบายบางอย่างทางสังคม และการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1950 และ 1960

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การต่อต้านการจัดตั้งมุมมองหรือความเชื่อหนึ่งที่ยืนในการต่อสู้กับปกติทางสังคม การเมือง และหลักการทางเศรษฐกิจของสังคม คำที่ถูกใช้ครั้งแรกในความรู้สึกที่ทันสมัยในปี 1958 โดยนิตยสารอังกฤษรัฐบุรุษใหม่หมายถึงวาระทางสังคมและการเมืองของ . [ 1 ] คำที่แตกต่างจากวัฒนธรรม ,คำที่มักใช้ในการอธิบายศิลปะมากกว่าการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่วิ่งเทียบกับค่าความแข็งและรสชาติของเวลา . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] แม้ว่าระยะเวลาได้รักษาความหมายเดิมในอังกฤษ และยังสามารถใช้กับบุคคลต่างๆ และกลุ่มในภาษาอังกฤษแบบอเมริกันเป็นคําที่ใช้มากขึ้นโดยเฉพาะเพื่ออธิบายบางอย่างทางสังคม และความเคลื่อนไหวทางการเมืองที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1950 และ 1960