![History[edit]Influential antecedents[edit]A number of early 20th-centu การแปล - History[edit]Influential antecedents[edit]A number of early 20th-centu ไทย วิธีการพูด](http://thimg.ilovetranslation.com/_data/ilovetranslation_com_th/pic/logo.gif?v=869a7f0268970bd1_1889){kind=logo}
- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
History[edit]Influential antecedent
History[edit]
Influential antecedents[edit]
A number of early 20th-century American composers, seen as precedents to and influences on John Cage, are sometimes referred to as the "American Experimental School". These include Charles Ives, Charles and Ruth Crawford Seeger, Henry Cowell, Carl Ruggles, and John Becker (Nicholls 1990).
New York School[edit]
Main article: New York School (art) § The composers
Artists: John Cage, Earle Brown, Christian Wolff, Morton Feldman, David Tudor, Related: Merce Cunningham
Microtonal music[edit]
Main article: Microtonal music
This article does not cite any references or sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (December 2012)
Harry Partch as well as Ivor Darreg worked with other tuning scales based on the physical laws for harmonic music. For this music they both developed a group of experimental musical instruments. La Monte Young is known for using this technique when he began working on his minimal drone pieces which consisted of layers of sounds in different pitches. The Mexican composer Julián Carrillo (1875-1965) developed a theory of microtonal music which he dubbed "The Thirteenth Sound". See also spectral music.
Musique concrète[edit]
Main article: Musique concrète
Musique concrète (French; literally, "concrete music"), is a form of electroacoustic music that utilises acousmatic sound as a compositional resource. The compositional material is not restricted to the inclusion of sonorities derived from musical instruments or voices, nor to elements traditionally thought of as 'musical' (melody, harmony, rhythm, metre and so on). The theoretical underpinnings of the aesthetic were developed by Pierre Schaeffer, beginning in the late 1940s.
Abortive critical term[edit]
In the 1950s, the term "experimental" was often applied by conservative music critics—along with a number of other words, such as "engineers art", "musical splitting of the atom", "alchemist's kitchen", "atonal", and "serial"—as a deprecating jargon term, which must be regarded as "abortive concepts", since they did not "grasp a subject" (Metzger 1959, 21). This was an attempt to marginalize, and thereby dismiss various kinds of music that did not conform to established conventions (Mauceri 1997, 189). In 1955, Pierre Boulez identified it as a "new definition that makes it possible to restrict to a laboratory, which is tolerated but subject to inspection, all attempts to corrupt musical morals. Once they have set limits to the danger, the good ostriches go to sleep again and wake only to stamp their feet with rage when they are obliged to accept the bitter fact of the periodical ravages caused by experiment." He concludes, "There is no such thing as experimental music … but there is a very real distinction between sterility and invention" (Boulez 1986, 430 and 431). Starting in the 1960s, "experimental music" began to be used in America for almost the opposite purpose, in an attempt to establish an historical category to help legitimize a loosely identified group of radically innovative, "outsider" composers. Whatever success this might have had in academe, this attempt to construct a genre was as abortive as the meaningless namecalling noted by Metzger, since by the "genre's" own definition the work it includes is "radically different and highly individualistic" (Mauceri 1997, 190). It is therefore not a genre, but an open category, "because any attempt to classify a phenomenon as unclassifiable and (often) elusive as experimental music must be partial" (Nyman 1974, 5). Furthermore, the characteristic indeterminacy in performance "guarantees that two versions of the same piece will have virtually no perceptible musical 'facts' in common" (Nyman 1974, 9).
Fluxus[edit]
Main article: Fluxus
Fluxus was an artistic movement started in the 1960s, characterized by an increased theatricality and the use of mixed media. Another known musical aspect appearing in the Fluxus movement was the use of Primal Scream at performances, derived from the primal therapy. Yoko Ono used this technique of expression (Bateman n.d.).
Minimalism[edit]
Main article: Minimalist music
Transethnicism[edit]
The term "experimental" has sometimes been applied to the mixture of recognizable music genres, especially those identified with specific ethnic groups, as found for example in the music of Laurie Anderson, Chou Wen-chung, Steve Reich, Kevin Volans, Martin Scherzinger, Michael Blake, and Rüdiger Meyer (Blake 1999; Jaffe 1983; Lubet 1999).
Free improvisation[edit]
Main article: Free improvisation
Free improvisation or free music is improvised music without any rules beyond the taste or inclination of the musician(s) involved; in many cases the musicians make an active effort to avoid overt references to recognizable musical genres. The term is somewhat paradoxical, since it can be considered both as a technique (employed by any musician who wishes to disregard rigid genres and forms) and as a recognizable genre in its own right.
Influence of experimental music[edit]
1950–1960[edit]
John Cage was an influential experimental-music creator, known to expand upon the notion of fortuitous changeability for some of his compositional works, relying on such materials as the I-Ching, observing the imperfections in a piece of paper, shapes and forms upon manuscript paper, a star map, and a randomly generating computer program.[original research?]
Cage's composition 4′33″, which remains controversial, is a monumental influence of perplexing the very concept of what makes music.[clarification needed] The score consisted of three sections; upon each page of that section was the word “TACET” which, in Latin, translates to “It is silent”, a musical term that normally signals the silence of a particular instrument. To Cage true silence does not exist, as was experienced by the audience of the performance.[when?] In the awkward, sometimes uncomfortable, yet peaceful, “silence”, one hears the shuffling of feet, the cough of a fellow audience member, or the uncomfortable tapping of a foot (Cox 2004,[page needed]).
1960–1980[edit]
The Residents started in the seventies as an idiosyncratic musical group mixing all kinds of artistic genres like pop music, electronic music, experimental music with movies, comic books and performance art (Ankeny n.d.). Other pop musicians who made experimental music are The Beatles, Pink Floyd, Captain Beefheart, Frank Zappa, Franco Battiato, Brian Eno, John Zorn, Pere Ubu, Faust, Can, Robert Wyatt, DNA, Robert Fripp, Diamanda Galás, Cabaret Voltaire, Jayme Amatnecks, Boyd Rice, etc. Throbbing Gristle experimented with electronic noise and cut-up techniques with short pieces of tape with recorded sound on it. Fred Frith as well as Keith Rowe began exploring new experimental possibilities with prepared guitars. In the seventies Chris Cutler began experimenting with an eclectic drum kit with all kinds of added sound possibilities acoustic as well as electric. The self-titled debut album of This Heat was recorded between February 1976 and September 1978, and characterized by heavy use of tape manipulation and looping, combined with more traditional performance, to create dense, eerie, electronic soundscapes.
Rhys Chatham and Glenn Branca composed multi guitar compositions in the late 1970s. Chatham worked for some time with LaMonte Young and afterwards mixed the experimental musical ideas with punk rock in his piece Guitar Trio. Lydia Lunch started incorporating spoken word with punk rock and Mars explored new sliding guitar techniques. Arto Lindsay neglected to use any kind of musical practise or theory to develop an idiosyncratic atonal playing technique. DNA and James Chance are other famous no wave artists. Chance later on moved more up to Free improvisation. The No Wave movement was closely related to transgressive art and, just like Fluxus, often mixed performance art with music (Masters 2007). It is alternatively seen, however, as an avant-garde offshoot of 1970s punk, and a genre related to experimental rock (Anon. n.d.(b)).
1980–2000[edit]
Tellus Audio Cassette Magazine started in 1983 releasing a magazine with added cassette tapes focusing broadly on experimental music from the past as well as from the present. Lee Ranaldo and Thurston Moore of Sonic Youth experimented heavily with altered tunings and playing with a third bridge technique with screwdrivers jammed between the strings and the neck. Following the krautrock movement of the 1970s, German musicians started to experiment with unusual song structures and instruments. Einstürzende Neubauten created their own instruments made out of scrap metal and building tools.
Aphex Twin, Jim O'Rourke and others experimented with circuit bending during this time to create new experimental music. Closely related to circuit bending is the musical genre EAI.
High profile artists like Björk and Beck framed their solo work with extensive collaborations, building up platforms for avant-garde and experimental music reach popular knowledge.
2000–present[edit]
The band Neptune built a series of self-designeds among which a microtonal 13-TET guitar (Hasse 2007) to create new sounds, and have released their fourth or fifth CD, but the first on the Table of the Elements’ Radium imprint label (Crumsho 2008). Micachu also makes other instruments herself, but is reluctant to describe her work as anything but "pop music, … maybe experimental pop" (Parkin 2008).
Common elements[edit]
Moodswinger, Yuri Landman
Some of the more common techniques[clarification needed] include:
Extended techniques: Any of a number of methods of performing with voice or a musical instrument that are unique, innovative, and sometimes regarded as improper.
"Prepared" instruments—ordinary instruments modified in their tuning or sound-producing characteristics. For example, guitar strings
Influential antecedents[edit]
A number of early 20th-century American composers, seen as precedents to and influences on John Cage, are sometimes referred to as the "American Experimental School". These include Charles Ives, Charles and Ruth Crawford Seeger, Henry Cowell, Carl Ruggles, and John Becker (Nicholls 1990).
New York School[edit]
Main article: New York School (art) § The composers
Artists: John Cage, Earle Brown, Christian Wolff, Morton Feldman, David Tudor, Related: Merce Cunningham
Microtonal music[edit]
Main article: Microtonal music
This article does not cite any references or sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (December 2012)
Harry Partch as well as Ivor Darreg worked with other tuning scales based on the physical laws for harmonic music. For this music they both developed a group of experimental musical instruments. La Monte Young is known for using this technique when he began working on his minimal drone pieces which consisted of layers of sounds in different pitches. The Mexican composer Julián Carrillo (1875-1965) developed a theory of microtonal music which he dubbed "The Thirteenth Sound". See also spectral music.
Musique concrète[edit]
Main article: Musique concrète
Musique concrète (French; literally, "concrete music"), is a form of electroacoustic music that utilises acousmatic sound as a compositional resource. The compositional material is not restricted to the inclusion of sonorities derived from musical instruments or voices, nor to elements traditionally thought of as 'musical' (melody, harmony, rhythm, metre and so on). The theoretical underpinnings of the aesthetic were developed by Pierre Schaeffer, beginning in the late 1940s.
Abortive critical term[edit]
In the 1950s, the term "experimental" was often applied by conservative music critics—along with a number of other words, such as "engineers art", "musical splitting of the atom", "alchemist's kitchen", "atonal", and "serial"—as a deprecating jargon term, which must be regarded as "abortive concepts", since they did not "grasp a subject" (Metzger 1959, 21). This was an attempt to marginalize, and thereby dismiss various kinds of music that did not conform to established conventions (Mauceri 1997, 189). In 1955, Pierre Boulez identified it as a "new definition that makes it possible to restrict to a laboratory, which is tolerated but subject to inspection, all attempts to corrupt musical morals. Once they have set limits to the danger, the good ostriches go to sleep again and wake only to stamp their feet with rage when they are obliged to accept the bitter fact of the periodical ravages caused by experiment." He concludes, "There is no such thing as experimental music … but there is a very real distinction between sterility and invention" (Boulez 1986, 430 and 431). Starting in the 1960s, "experimental music" began to be used in America for almost the opposite purpose, in an attempt to establish an historical category to help legitimize a loosely identified group of radically innovative, "outsider" composers. Whatever success this might have had in academe, this attempt to construct a genre was as abortive as the meaningless namecalling noted by Metzger, since by the "genre's" own definition the work it includes is "radically different and highly individualistic" (Mauceri 1997, 190). It is therefore not a genre, but an open category, "because any attempt to classify a phenomenon as unclassifiable and (often) elusive as experimental music must be partial" (Nyman 1974, 5). Furthermore, the characteristic indeterminacy in performance "guarantees that two versions of the same piece will have virtually no perceptible musical 'facts' in common" (Nyman 1974, 9).
Fluxus[edit]
Main article: Fluxus
Fluxus was an artistic movement started in the 1960s, characterized by an increased theatricality and the use of mixed media. Another known musical aspect appearing in the Fluxus movement was the use of Primal Scream at performances, derived from the primal therapy. Yoko Ono used this technique of expression (Bateman n.d.).
Minimalism[edit]
Main article: Minimalist music
Transethnicism[edit]
The term "experimental" has sometimes been applied to the mixture of recognizable music genres, especially those identified with specific ethnic groups, as found for example in the music of Laurie Anderson, Chou Wen-chung, Steve Reich, Kevin Volans, Martin Scherzinger, Michael Blake, and Rüdiger Meyer (Blake 1999; Jaffe 1983; Lubet 1999).
Free improvisation[edit]
Main article: Free improvisation
Free improvisation or free music is improvised music without any rules beyond the taste or inclination of the musician(s) involved; in many cases the musicians make an active effort to avoid overt references to recognizable musical genres. The term is somewhat paradoxical, since it can be considered both as a technique (employed by any musician who wishes to disregard rigid genres and forms) and as a recognizable genre in its own right.
Influence of experimental music[edit]
1950–1960[edit]
John Cage was an influential experimental-music creator, known to expand upon the notion of fortuitous changeability for some of his compositional works, relying on such materials as the I-Ching, observing the imperfections in a piece of paper, shapes and forms upon manuscript paper, a star map, and a randomly generating computer program.[original research?]
Cage's composition 4′33″, which remains controversial, is a monumental influence of perplexing the very concept of what makes music.[clarification needed] The score consisted of three sections; upon each page of that section was the word “TACET” which, in Latin, translates to “It is silent”, a musical term that normally signals the silence of a particular instrument. To Cage true silence does not exist, as was experienced by the audience of the performance.[when?] In the awkward, sometimes uncomfortable, yet peaceful, “silence”, one hears the shuffling of feet, the cough of a fellow audience member, or the uncomfortable tapping of a foot (Cox 2004,[page needed]).
1960–1980[edit]
The Residents started in the seventies as an idiosyncratic musical group mixing all kinds of artistic genres like pop music, electronic music, experimental music with movies, comic books and performance art (Ankeny n.d.). Other pop musicians who made experimental music are The Beatles, Pink Floyd, Captain Beefheart, Frank Zappa, Franco Battiato, Brian Eno, John Zorn, Pere Ubu, Faust, Can, Robert Wyatt, DNA, Robert Fripp, Diamanda Galás, Cabaret Voltaire, Jayme Amatnecks, Boyd Rice, etc. Throbbing Gristle experimented with electronic noise and cut-up techniques with short pieces of tape with recorded sound on it. Fred Frith as well as Keith Rowe began exploring new experimental possibilities with prepared guitars. In the seventies Chris Cutler began experimenting with an eclectic drum kit with all kinds of added sound possibilities acoustic as well as electric. The self-titled debut album of This Heat was recorded between February 1976 and September 1978, and characterized by heavy use of tape manipulation and looping, combined with more traditional performance, to create dense, eerie, electronic soundscapes.
Rhys Chatham and Glenn Branca composed multi guitar compositions in the late 1970s. Chatham worked for some time with LaMonte Young and afterwards mixed the experimental musical ideas with punk rock in his piece Guitar Trio. Lydia Lunch started incorporating spoken word with punk rock and Mars explored new sliding guitar techniques. Arto Lindsay neglected to use any kind of musical practise or theory to develop an idiosyncratic atonal playing technique. DNA and James Chance are other famous no wave artists. Chance later on moved more up to Free improvisation. The No Wave movement was closely related to transgressive art and, just like Fluxus, often mixed performance art with music (Masters 2007). It is alternatively seen, however, as an avant-garde offshoot of 1970s punk, and a genre related to experimental rock (Anon. n.d.(b)).
1980–2000[edit]
Tellus Audio Cassette Magazine started in 1983 releasing a magazine with added cassette tapes focusing broadly on experimental music from the past as well as from the present. Lee Ranaldo and Thurston Moore of Sonic Youth experimented heavily with altered tunings and playing with a third bridge technique with screwdrivers jammed between the strings and the neck. Following the krautrock movement of the 1970s, German musicians started to experiment with unusual song structures and instruments. Einstürzende Neubauten created their own instruments made out of scrap metal and building tools.
Aphex Twin, Jim O'Rourke and others experimented with circuit bending during this time to create new experimental music. Closely related to circuit bending is the musical genre EAI.
High profile artists like Björk and Beck framed their solo work with extensive collaborations, building up platforms for avant-garde and experimental music reach popular knowledge.
2000–present[edit]
The band Neptune built a series of self-designeds among which a microtonal 13-TET guitar (Hasse 2007) to create new sounds, and have released their fourth or fifth CD, but the first on the Table of the Elements’ Radium imprint label (Crumsho 2008). Micachu also makes other instruments herself, but is reluctant to describe her work as anything but "pop music, … maybe experimental pop" (Parkin 2008).
Common elements[edit]
Moodswinger, Yuri Landman
Some of the more common techniques[clarification needed] include:
Extended techniques: Any of a number of methods of performing with voice or a musical instrument that are unique, innovative, and sometimes regarded as improper.
"Prepared" instruments—ordinary instruments modified in their tuning or sound-producing characteristics. For example, guitar strings
0/5000
History[edit]Influential antecedents[edit]A number of early 20th-century American composers, seen as precedents to and influences on John Cage, are sometimes referred to as the "American Experimental School". These include Charles Ives, Charles and Ruth Crawford Seeger, Henry Cowell, Carl Ruggles, and John Becker (Nicholls 1990).New York School[edit]Main article: New York School (art) § The composersArtists: John Cage, Earle Brown, Christian Wolff, Morton Feldman, David Tudor, Related: Merce CunninghamMicrotonal music[edit]Main article: Microtonal musicThis article does not cite any references or sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (December 2012)Harry Partch as well as Ivor Darreg worked with other tuning scales based on the physical laws for harmonic music. For this music they both developed a group of experimental musical instruments. La Monte Young is known for using this technique when he began working on his minimal drone pieces which consisted of layers of sounds in different pitches. The Mexican composer Julián Carrillo (1875-1965) developed a theory of microtonal music which he dubbed "The Thirteenth Sound". See also spectral music.Musique concrète[edit]Main article: Musique concrèteMusique concrète (French; literally, "concrete music"), is a form of electroacoustic music that utilises acousmatic sound as a compositional resource. The compositional material is not restricted to the inclusion of sonorities derived from musical instruments or voices, nor to elements traditionally thought of as 'musical' (melody, harmony, rhythm, metre and so on). The theoretical underpinnings of the aesthetic were developed by Pierre Schaeffer, beginning in the late 1940s.Abortive critical term[edit]In the 1950s, the term "experimental" was often applied by conservative music critics—along with a number of other words, such as "engineers art", "musical splitting of the atom", "alchemist's kitchen", "atonal", and "serial"—as a deprecating jargon term, which must be regarded as "abortive concepts", since they did not "grasp a subject" (Metzger 1959, 21). This was an attempt to marginalize, and thereby dismiss various kinds of music that did not conform to established conventions (Mauceri 1997, 189). In 1955, Pierre Boulez identified it as a "new definition that makes it possible to restrict to a laboratory, which is tolerated but subject to inspection, all attempts to corrupt musical morals. Once they have set limits to the danger, the good ostriches go to sleep again and wake only to stamp their feet with rage when they are obliged to accept the bitter fact of the periodical ravages caused by experiment." He concludes, "There is no such thing as experimental music … but there is a very real distinction between sterility and invention" (Boulez 1986, 430 and 431). Starting in the 1960s, "experimental music" began to be used in America for almost the opposite purpose, in an attempt to establish an historical category to help legitimize a loosely identified group of radically innovative, "outsider" composers. Whatever success this might have had in academe, this attempt to construct a genre was as abortive as the meaningless namecalling noted by Metzger, since by the "genre's" own definition the work it includes is "radically different and highly individualistic" (Mauceri 1997, 190). It is therefore not a genre, but an open category, "because any attempt to classify a phenomenon as unclassifiable and (often) elusive as experimental music must be partial" (Nyman 1974, 5). Furthermore, the characteristic indeterminacy in performance "guarantees that two versions of the same piece will have virtually no perceptible musical 'facts' in common" (Nyman 1974, 9).
Fluxus[edit]
Main article: Fluxus
Fluxus was an artistic movement started in the 1960s, characterized by an increased theatricality and the use of mixed media. Another known musical aspect appearing in the Fluxus movement was the use of Primal Scream at performances, derived from the primal therapy. Yoko Ono used this technique of expression (Bateman n.d.).
Minimalism[edit]
Main article: Minimalist music
Transethnicism[edit]
The term "experimental" has sometimes been applied to the mixture of recognizable music genres, especially those identified with specific ethnic groups, as found for example in the music of Laurie Anderson, Chou Wen-chung, Steve Reich, Kevin Volans, Martin Scherzinger, Michael Blake, and Rüdiger Meyer (Blake 1999; Jaffe 1983; Lubet 1999).
Free improvisation[edit]
Main article: Free improvisation
Free improvisation or free music is improvised music without any rules beyond the taste or inclination of the musician(s) involved; in many cases the musicians make an active effort to avoid overt references to recognizable musical genres. The term is somewhat paradoxical, since it can be considered both as a technique (employed by any musician who wishes to disregard rigid genres and forms) and as a recognizable genre in its own right.
Influence of experimental music[edit]
1950–1960[edit]
John Cage was an influential experimental-music creator, known to expand upon the notion of fortuitous changeability for some of his compositional works, relying on such materials as the I-Ching, observing the imperfections in a piece of paper, shapes and forms upon manuscript paper, a star map, and a randomly generating computer program.[original research?]
Cage's composition 4′33″, which remains controversial, is a monumental influence of perplexing the very concept of what makes music.[clarification needed] The score consisted of three sections; upon each page of that section was the word “TACET” which, in Latin, translates to “It is silent”, a musical term that normally signals the silence of a particular instrument. To Cage true silence does not exist, as was experienced by the audience of the performance.[when?] In the awkward, sometimes uncomfortable, yet peaceful, “silence”, one hears the shuffling of feet, the cough of a fellow audience member, or the uncomfortable tapping of a foot (Cox 2004,[page needed]).
1960–1980[edit]
The Residents started in the seventies as an idiosyncratic musical group mixing all kinds of artistic genres like pop music, electronic music, experimental music with movies, comic books and performance art (Ankeny n.d.). Other pop musicians who made experimental music are The Beatles, Pink Floyd, Captain Beefheart, Frank Zappa, Franco Battiato, Brian Eno, John Zorn, Pere Ubu, Faust, Can, Robert Wyatt, DNA, Robert Fripp, Diamanda Galás, Cabaret Voltaire, Jayme Amatnecks, Boyd Rice, etc. Throbbing Gristle experimented with electronic noise and cut-up techniques with short pieces of tape with recorded sound on it. Fred Frith as well as Keith Rowe began exploring new experimental possibilities with prepared guitars. In the seventies Chris Cutler began experimenting with an eclectic drum kit with all kinds of added sound possibilities acoustic as well as electric. The self-titled debut album of This Heat was recorded between February 1976 and September 1978, and characterized by heavy use of tape manipulation and looping, combined with more traditional performance, to create dense, eerie, electronic soundscapes.
Rhys Chatham and Glenn Branca composed multi guitar compositions in the late 1970s. Chatham worked for some time with LaMonte Young and afterwards mixed the experimental musical ideas with punk rock in his piece Guitar Trio. Lydia Lunch started incorporating spoken word with punk rock and Mars explored new sliding guitar techniques. Arto Lindsay neglected to use any kind of musical practise or theory to develop an idiosyncratic atonal playing technique. DNA and James Chance are other famous no wave artists. Chance later on moved more up to Free improvisation. The No Wave movement was closely related to transgressive art and, just like Fluxus, often mixed performance art with music (Masters 2007). It is alternatively seen, however, as an avant-garde offshoot of 1970s punk, and a genre related to experimental rock (Anon. n.d.(b)).
1980–2000[edit]
Tellus Audio Cassette Magazine started in 1983 releasing a magazine with added cassette tapes focusing broadly on experimental music from the past as well as from the present. Lee Ranaldo and Thurston Moore of Sonic Youth experimented heavily with altered tunings and playing with a third bridge technique with screwdrivers jammed between the strings and the neck. Following the krautrock movement of the 1970s, German musicians started to experiment with unusual song structures and instruments. Einstürzende Neubauten created their own instruments made out of scrap metal and building tools.
Aphex Twin, Jim O'Rourke and others experimented with circuit bending during this time to create new experimental music. Closely related to circuit bending is the musical genre EAI.
High profile artists like Björk and Beck framed their solo work with extensive collaborations, building up platforms for avant-garde and experimental music reach popular knowledge.
2000–present[edit]
The band Neptune built a series of self-designeds among which a microtonal 13-TET guitar (Hasse 2007) to create new sounds, and have released their fourth or fifth CD, but the first on the Table of the Elements’ Radium imprint label (Crumsho 2008). Micachu also makes other instruments herself, but is reluctant to describe her work as anything but "pop music, … maybe experimental pop" (Parkin 2008).
Common elements[edit]
Moodswinger, Yuri Landman
Some of the more common techniques[clarification needed] include:
Extended techniques: Any of a number of methods of performing with voice or a musical instrument that are unique, innovative, and sometimes regarded as improper.
"Prepared" instruments—ordinary instruments modified in their tuning or sound-producing characteristics. For example, guitar strings
Fluxus[edit]
Main article: Fluxus
Fluxus was an artistic movement started in the 1960s, characterized by an increased theatricality and the use of mixed media. Another known musical aspect appearing in the Fluxus movement was the use of Primal Scream at performances, derived from the primal therapy. Yoko Ono used this technique of expression (Bateman n.d.).
Minimalism[edit]
Main article: Minimalist music
Transethnicism[edit]
The term "experimental" has sometimes been applied to the mixture of recognizable music genres, especially those identified with specific ethnic groups, as found for example in the music of Laurie Anderson, Chou Wen-chung, Steve Reich, Kevin Volans, Martin Scherzinger, Michael Blake, and Rüdiger Meyer (Blake 1999; Jaffe 1983; Lubet 1999).
Free improvisation[edit]
Main article: Free improvisation
Free improvisation or free music is improvised music without any rules beyond the taste or inclination of the musician(s) involved; in many cases the musicians make an active effort to avoid overt references to recognizable musical genres. The term is somewhat paradoxical, since it can be considered both as a technique (employed by any musician who wishes to disregard rigid genres and forms) and as a recognizable genre in its own right.
Influence of experimental music[edit]
1950–1960[edit]
John Cage was an influential experimental-music creator, known to expand upon the notion of fortuitous changeability for some of his compositional works, relying on such materials as the I-Ching, observing the imperfections in a piece of paper, shapes and forms upon manuscript paper, a star map, and a randomly generating computer program.[original research?]
Cage's composition 4′33″, which remains controversial, is a monumental influence of perplexing the very concept of what makes music.[clarification needed] The score consisted of three sections; upon each page of that section was the word “TACET” which, in Latin, translates to “It is silent”, a musical term that normally signals the silence of a particular instrument. To Cage true silence does not exist, as was experienced by the audience of the performance.[when?] In the awkward, sometimes uncomfortable, yet peaceful, “silence”, one hears the shuffling of feet, the cough of a fellow audience member, or the uncomfortable tapping of a foot (Cox 2004,[page needed]).
1960–1980[edit]
The Residents started in the seventies as an idiosyncratic musical group mixing all kinds of artistic genres like pop music, electronic music, experimental music with movies, comic books and performance art (Ankeny n.d.). Other pop musicians who made experimental music are The Beatles, Pink Floyd, Captain Beefheart, Frank Zappa, Franco Battiato, Brian Eno, John Zorn, Pere Ubu, Faust, Can, Robert Wyatt, DNA, Robert Fripp, Diamanda Galás, Cabaret Voltaire, Jayme Amatnecks, Boyd Rice, etc. Throbbing Gristle experimented with electronic noise and cut-up techniques with short pieces of tape with recorded sound on it. Fred Frith as well as Keith Rowe began exploring new experimental possibilities with prepared guitars. In the seventies Chris Cutler began experimenting with an eclectic drum kit with all kinds of added sound possibilities acoustic as well as electric. The self-titled debut album of This Heat was recorded between February 1976 and September 1978, and characterized by heavy use of tape manipulation and looping, combined with more traditional performance, to create dense, eerie, electronic soundscapes.
Rhys Chatham and Glenn Branca composed multi guitar compositions in the late 1970s. Chatham worked for some time with LaMonte Young and afterwards mixed the experimental musical ideas with punk rock in his piece Guitar Trio. Lydia Lunch started incorporating spoken word with punk rock and Mars explored new sliding guitar techniques. Arto Lindsay neglected to use any kind of musical practise or theory to develop an idiosyncratic atonal playing technique. DNA and James Chance are other famous no wave artists. Chance later on moved more up to Free improvisation. The No Wave movement was closely related to transgressive art and, just like Fluxus, often mixed performance art with music (Masters 2007). It is alternatively seen, however, as an avant-garde offshoot of 1970s punk, and a genre related to experimental rock (Anon. n.d.(b)).
1980–2000[edit]
Tellus Audio Cassette Magazine started in 1983 releasing a magazine with added cassette tapes focusing broadly on experimental music from the past as well as from the present. Lee Ranaldo and Thurston Moore of Sonic Youth experimented heavily with altered tunings and playing with a third bridge technique with screwdrivers jammed between the strings and the neck. Following the krautrock movement of the 1970s, German musicians started to experiment with unusual song structures and instruments. Einstürzende Neubauten created their own instruments made out of scrap metal and building tools.
Aphex Twin, Jim O'Rourke and others experimented with circuit bending during this time to create new experimental music. Closely related to circuit bending is the musical genre EAI.
High profile artists like Björk and Beck framed their solo work with extensive collaborations, building up platforms for avant-garde and experimental music reach popular knowledge.
2000–present[edit]
The band Neptune built a series of self-designeds among which a microtonal 13-TET guitar (Hasse 2007) to create new sounds, and have released their fourth or fifth CD, but the first on the Table of the Elements’ Radium imprint label (Crumsho 2008). Micachu also makes other instruments herself, but is reluctant to describe her work as anything but "pop music, … maybe experimental pop" (Parkin 2008).
Common elements[edit]
Moodswinger, Yuri Landman
Some of the more common techniques[clarification needed] include:
Extended techniques: Any of a number of methods of performing with voice or a musical instrument that are unique, innovative, and sometimes regarded as improper.
"Prepared" instruments—ordinary instruments modified in their tuning or sound-producing characteristics. For example, guitar strings
การแปล กรุณารอสักครู่..
ประวัติความเป็นมา [แก้ไข]
บุคคลที่มีอิทธิพลต่อ [แก้ไข]
จำนวนของช่วงต้นศตวรรษที่ 20 นักประพันธ์เพลงชาวอเมริกันมองว่าเป็นทำนองและมีอิทธิพลในจอห์นเค, บางครั้งเรียกว่า "โรงเรียนอเมริกันทดลอง" เหล่านี้รวมถึงชาร์ลส์อีฟส์, ชาร์ลส์และรู ธ ครอว์ฟ Seeger เฮนรีโคเวล, คาร์ลเกิลส์และจอห์นเบคเกอร์ (คอลส์ 1990). นิวยอร์กโรงเรียน [แก้ไข] บทความหลัก: นิวยอร์กโรงเรียน (ศิลปะ) §คีตกวีศิลปิน: จอห์นเคเอิร์ลบราวน์ คริสเตียนวูลฟ์มอร์ตันเฟลด์แมน, เดวิดทิวดอร์ที่เกี่ยวข้อง: Merce Cunningham เพลง Microtonal [แก้ไข] บทความหลัก: เพลง Microtonal บทความนี้ไม่ได้อ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งที่มา กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้โดยการเพิ่มการอ้างอิงถึงแหล่งที่เชื่อถือ วัสดุอ้างอิงอาจถูกท้าทายและลบออก (ธันวาคม 2012) แฮร์รี่ Partch เช่นเดียวกับอิวอร์ Darreg ทำงานร่วมกับเครื่องชั่งน้ำหนักการปรับแต่งอื่น ๆ ตามกฎหมายทางกายภาพสำหรับการฟังเพลงฮาร์โมนิ สำหรับเพลงนี้พวกเขาทั้งสองได้รับการพัฒนากลุ่มของเครื่องดนตรีทดลอง La Monte หนุ่มเป็นที่รู้จักสำหรับการใช้เทคนิคนี้เมื่อเขาเริ่มทำงานกับชิ้นจมูกที่น้อยที่สุดของเขาซึ่งประกอบไปด้วยชั้นของเสียงที่แตกต่างกันในสนาม นักแต่งเพลงเม็กซิกันJuliánการิ (1875-1965) พัฒนาทฤษฎีของเพลง microtonal ที่เขาขนานนามว่าเป็น "สิบสามเสียง" ดูเพิ่มเติมเพลงสเปกตรัม. มิวสิกคอนกรีต [แก้ไข] บทความหลัก: มิวสิกคอนกรีตมิวสิกคอนกรีต(ฝรั่งเศส; ตัวอักษร "เพลงที่เป็นรูปธรรม") เป็นรูปแบบของการฟังเพลงที่ใช้เสียง acousmatic เป็นทรัพยากร compositional วัสดุ compositional ไม่ได้ จำกัด การรวมของ sonorities ที่ได้มาจากเครื่องดนตรีหรือเสียงหรือองค์ประกอบความคิดแบบดั้งเดิมของการเป็น 'ดนตรี' (ทำนองสามัคคีจังหวะเมตรและอื่น ๆ ) หนุนหลังทางทฤษฎีของความงามที่ได้รับการพัฒนาโดยปิแอร์ Schaeffer เริ่มต้นในปลายทศวรรษที่ 1940. แท้งระยะที่สำคัญ [แก้ไข] ในปี 1950 คำว่า "การทดลอง" ถูกนำมาใช้บ่อย ๆ โดยเพลงอนุรักษ์นิยมนักวิจารณ์พร้อมกับจำนวนของคำอื่น ๆ เช่น เป็น "วิศวกรศิลปะ", "แยกทางดนตรีของอะตอม", "ห้องครัวเล่นแร่แปรธาตุของ", "ท่วงทำนอง" และ "อนุกรม" -as ระยะศัพท์แสงหึซึ่งจะต้องได้รับการยกย่องว่าเป็น "แนวคิดสำเร็จ" เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ "เข้าใจ เรื่อง "(เมทซ์ 1959, 21) นี่คือความพยายามที่จะเหยียดหยามและจึงยกเลิกการหลายชนิดของเพลงที่ไม่สอดคล้องกับอนุสัญญาจัดตั้งขึ้น (Mauceri 1997, 189) ในปี 1955 ปิแอร์เลซระบุว่าเป็น "นิยามใหม่ที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะ จำกัด ไปยังห้องปฏิบัติการซึ่งเป็นที่ยอมรับ แต่อาจมีการตรวจสอบความพยายามทั้งหมดเพื่อศีลธรรมดนตรีเสียหาย. เมื่อพวกเขาได้ตั้งข้อ จำกัด อันตรายที่นกกระจอกเทศที่ดีไป เพื่อการนอนหลับอีกครั้งและบริการเท่านั้นที่จะประทับตราเท้าของพวกเขาด้วยความโกรธเมื่อพวกเขามีหน้าที่ที่จะยอมรับความจริงขมของการทำลายล้างเป็นระยะที่เกิดจากการทดลอง. " เขาสรุป "ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นประสบการณ์ดนตรีเป็น ... แต่มีความแตกต่างที่แท้จริงระหว่างความแห้งแล้งและการประดิษฐ์" (เลซ 1986, 430 และ 431) เริ่มต้นในปี 1960 "ประสบการณ์ดนตรี" เริ่มที่จะนำมาใช้ในอเมริกาเกือบวัตถุประสงค์ตรงข้ามในความพยายามที่จะสร้างประวัติศาสตร์ในประเภทการถูกต้องตามกฎหมายที่จะช่วยให้กลุ่มระบุหลวมนวัตกรรมอย่างรุนแรง "คนนอก" นักประพันธ์เพลง สิ่งที่ประสบความสำเร็จนี้อาจจะมีในโรงเรียนวิทยาลัยมหาวิทยาลัยพยายามที่จะสร้างประเภทนี้เป็นสำเร็จเป็น namecalling ความหมายที่ระบุไว้โดยเมทซ์เนื่องจากโดย "ประเภทของ" ความหมายของตัวเองในการทำงานมันมีคือ "อย่างรุนแรงแตกต่างกันและปัจเจกสูง" (Mauceri ปี 1997 190) ดังนั้นจึงไม่ประเภท แต่ประเภทการเปิด "เพราะความพยายามใด ๆ ที่จะจัดเป็นปรากฏการณ์ที่เป็น unclassifiable และ (มัก) เป็นเพลงที่ยากจะอธิบายการทดลองจะต้องมีบางส่วน" (Nyman ปี 1974 5) นอกจากนี้การกำหนดลักษณะในการทำงาน "รับประกันว่าสองรุ่นของชิ้นเดียวกันจะมีแทบไม่มีสำเหนียกดนตรี 'ข้อเท็จจริง' ในการร่วมกัน" (Nyman 1974 9). Fluxus [แก้ไข] บทความหลัก: Fluxus Fluxus เป็นศิลปะการเคลื่อนไหวเริ่มต้นใน 1960 โดดเด่นด้วยแสดงออกที่เพิ่มขึ้นและการใช้สื่อผสม อีกด้านดนตรีที่รู้จักกันที่ปรากฏในการเคลื่อนไหว Fluxus ได้รับการใช้งานของกรีดร้องครั้งแรกในการแสดงที่ได้รับจากการรักษาครั้งแรก โยโกะโอโน่ใช้เทคนิคในการแสดงออกนี้ (เบท ND). Minimalism [แก้ไข] บทความหลัก: เพลง Minimalist Transethnicism [แก้ไข] คำว่า "การทดลอง" ได้รับบางครั้งนำไปใช้เป็นส่วนผสมของแนวเพลงที่เป็นที่รู้จักโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ยึดติดกับกลุ่มชาติพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจง เท่าที่พบเช่นในเพลงของลอรีเดอร์สัน, โจวเหวิน-chung, สตีฟรีเควินปลาบิน, มาร์ตินซิงเกอร์, ไมเคิลเบลคและRüdigerเมเยอร์ (เบลค 1999; Jaffe 1983; Lubet 1999). ฟรีการปรับตัว [แก้ไข] บทความหลัก: ฟรีการปรับปรับฟรีหรือเพลงฟรีเพลงชั่วคราวโดยไม่มีกฎใดๆ ที่นอกเหนือจากรสชาติหรือความโน้มเอียงของนักดนตรี (s) เกี่ยวข้อง ในหลายกรณีนักดนตรีทำให้ความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการใช้งานอ้างอิงที่ชัดเจนเพื่อแนวดนตรีที่เป็นที่รู้จัก เป็นคำที่ค่อนข้างขัดแย้งเพราะมันถือได้ว่าทั้งสองเป็นเทคนิค (การจ้างงานโดยนักดนตรีใด ๆ ที่มีความประสงค์ที่จะมองข้ามประเภทแข็งและรูปแบบ) และเป็นประเภทที่รู้จักในสิทธิของตนเอง. อิทธิพลของประสบการณ์ดนตรี [แก้ไข] 1950-1960 [ แก้ไข] จอห์นเคเป็นผู้สร้างการทดลองดนตรีมีอิทธิพลที่รู้จักกันเพื่อขยายความคิดของไม่แน่นอนโชคดีสำหรับบางส่วนของงาน compositional ของเขาอาศัยอยู่กับวัสดุเช่น I-ชิงสังเกตความไม่สมบูรณ์ในชิ้นส่วนของกระดาษรูปทรงและรูปแบบ เมื่อกระดาษที่เขียนด้วยลายมือแผนที่ดาวและสุ่มสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์. [การวิจัยเดิม?] องค์ประกอบของกรง 4'33 "ซึ่งยังคงเป็นที่ถกเถียงกันเป็นอิทธิพลอนุสาวรีย์งงแนวคิดมากของสิ่งที่ทำให้เพลง. [ชี้แจงจำเป็น] คะแนนประกอบด้วยสามส่วน; เมื่อหน้าของส่วนที่แต่ละคำว่า "TACET" ซึ่งในภาษาละตินแปลว่า "มันเป็นความเงียบ" เป็นคำดนตรีที่ปกติจะส่งสัญญาณความเงียบของเครื่องมือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อกรงเงียบที่แท้จริงไม่ได้อยู่ตามที่ได้รับการฝึกฝนจากผู้ชมของการทำงาน. [เมื่อ?] ในอึดอัดไม่สบายใจบางครั้งยังเงียบสงบ "ความเงียบ" หนึ่งได้ยินเสียงสับของเท้าไอของสมาชิกผู้ชมเพื่อนที่ หรือแตะที่อึดอัดของเท้า (คอคส์ปี 2004 [หน้าจำเป็น]). 1960-1980 [แก้ไข] ลูกบ้านเริ่มต้นในยุคเป็นกลุ่มดนตรีที่มีนิสัยแปลกผสมทุกชนิดประเภทศิลปะเช่นเพลงป๊อป, ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ประสบการณ์ดนตรี ที่มีภาพยนตร์หนังสือการ์ตูนและศิลปะการแสดง (แองเคเนี ND) นักดนตรีป๊อปอื่น ๆ ที่ทำเพลงการทดลองกับ The Beatles, Pink Floyd, กัปตันบีฟฮีท, แฟรงก์แชปฝรั่งเศส Battiato, บ Eno จอห์น Zorn, บาทหลวง Ubu เฟาสต์, สามารถ, โรเบิร์ตไวแอตต์, ดีเอ็นเอ, โรเบิร์ตปป์, Diamanda Galas, คาบาเร่ต์วอลแตร์ Jayme Amatnecks บอยด์สข้าว ฯลฯ ปวดกระดูกทดลองกับเสียงอิเล็กทรอนิกส์และเทคนิคการตัดขึ้นกับชิ้นสั้น ๆ ของเทปบันทึกเสียงกับมัน เฟร็ด Frith เช่นเดียวกับคี ธ Rowe เริ่มสำรวจความเป็นไปทดลองใหม่ที่มีกีต้าร์ที่เตรียมไว้ ในยุคคริสมีดเริ่มทดลองกับชุดกลองผสมผสานกับทุกชนิดของความเป็นไปได้เพิ่มเสียงอะคูสติกเช่นเดียวกับไฟฟ้า เปิดตัวอัลบั้มของตัวเองชื่อของความร้อนนี้ถูกบันทึกไว้ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ปี 1976 และกันยายน 1978 และโดดเด่นด้วยการใช้งานหนักของการจัดการเทปและวนลูปรวมกับผลการดำเนินงานแบบดั้งเดิมมากขึ้นเพื่อสร้างความหนาแน่นน่าขนลุก soundscapes อิเล็กทรอนิกส์. ริชาตัมและเกล็น Branca ประกอบด้วย องค์ประกอบหลายกีตาร์ในช่วงปลายปี 1970 Chatham ทำงานบางครั้งมี LaMonte หนุ่มและผสมหลังจากนั้นคิดทางดนตรีทดลองกับพังก์ร็อกในส่วนของเขา Guitar Trio ลิเดียอาหารกลางวันเริ่มผสมผสานคำพูดกับพังก์ร็อกและดาวอังคารสำรวจใหม่เลื่อนเทคนิคกีตาร์ อาโต Lindsay ละเลยที่จะใช้ชนิดของการปฏิบัติดนตรีหรือทฤษฎีใด ๆ ในการพัฒนาเทคนิคการเล่นท่วงทำนองที่มีนิสัยแปลก ดีเอ็นเอและเจมส์ไม่มีโอกาสอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียงศิลปินคลื่น โอกาสต่อมาย้ายมากขึ้นถึงการปรับตัวฟรี ไม่มีการเคลื่อนไหวของคลื่นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับศิลปะ transgressive และเช่นเดียวกับ Fluxus มักจะผลงานศิลปะผสมกับเพลง (ปริญญาโท 2007) จะเห็นได้อีกทางเลือกหนึ่ง แต่เป็นหน่อเปรี้ยวจี๊ดของปี 1970 พังก์และประเภทที่เกี่ยวข้องกับการทดลองหิน (อานนท์. ครั้ง (ข)). 1980-2000 [แก้ไข] เทลลัสนิตยสารเสียงเทปคาสเซ็ตเริ่มต้นในปี 1983 ปล่อยนิตยสารด้วย เพิ่มเทปคาสเซ็ทที่มุ่งเน้นไปในวงกว้างเกี่ยวกับดนตรีจากการทดลองที่ผ่านมารวมทั้งจากปัจจุบัน ลี Ranaldo และเทอร์สตันมัวร์ของ Sonic เยาวชนทดลองอย่างมากที่มีการเปลี่ยนแปลง tunings และเล่นกับเทคนิคสะพานสามกับไขควงติดขัดระหว่างสตริงและลำคอ ต่อไปนี้การเคลื่อนไหว krautrock ของปี 1970 นักดนตรีชาวเยอรมันเริ่มต้นในการทดลองกับโครงสร้างเพลงที่ผิดปกติและเครื่องมือ Einstürzende Neubauten สร้างเครื่องดนตรีของตัวเองที่ทำจากเศษโลหะและเครื่องมือสร้าง. Aphex Twin จิมโรคส์และคนอื่น ๆ ทดลองกับวงจรดัดในช่วงเวลานี้ในการสร้างประสบการณ์ดนตรีใหม่ ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการดัดวงจรเป็นดนตรีประเภท EAI. ศิลปินรายละเอียดสูงเช่นBjörkและเบ็คกรอบการทำงานเดี่ยวของพวกเขาด้วยความร่วมมือที่ครอบคลุมและมีการสร้างแพลตฟอร์มสำหรับเปรี้ยวจี๊ดและเพลงทดลองถึงความรู้ที่เป็นที่นิยม. 2000- ปัจจุบัน [แก้ไข] วงดนตรีเนปจูนสร้างขึ้น ชุดของ designeds ตนเองในหมู่ที่ microtonal 13 TET กีตาร์ (Hasse 2007) เพื่อสร้างเสียงใหม่และได้ออกซีดีสี่หรือห้าของพวกเขา แต่แรกบนโต๊ะขององค์ประกอบ 'ฉลากประทับเรเดียม (Crumsho 2008) Micachu ยังทำให้เครื่องมืออื่น ๆ ตัวเอง แต่ก็เต็มใจที่จะอธิบายการทำงานของเธอในฐานะอะไร แต่ "เพลงป๊อป ... ป๊อปทดลองอาจจะ" (Parkin 2008). องค์ประกอบร่วมกัน [แก้ไข] Moodswinger ยูริแลนด์บางส่วนของเทคนิคการร่วมกันมากขึ้น[ชี้แจงจำเป็น] รวมถึงเทคนิคการขยาย: ใด ๆ จำนวนของวิธีการในการดำเนินการด้วยเสียงหรือเครื่องดนตรีที่เป็นเอกลักษณ์นวัตกรรมและได้รับการยกย่องเป็นบางครั้งที่ไม่เหมาะสม. "เตรียม" เครื่องดนตรีสามัญตราสารการปรับเปลี่ยนในการปรับแต่งหรือลักษณะเสียงของพวกเขาผลิต ตัวอย่างเช่นสายกีตาร์
บุคคลที่มีอิทธิพลต่อ [แก้ไข]
จำนวนของช่วงต้นศตวรรษที่ 20 นักประพันธ์เพลงชาวอเมริกันมองว่าเป็นทำนองและมีอิทธิพลในจอห์นเค, บางครั้งเรียกว่า "โรงเรียนอเมริกันทดลอง" เหล่านี้รวมถึงชาร์ลส์อีฟส์, ชาร์ลส์และรู ธ ครอว์ฟ Seeger เฮนรีโคเวล, คาร์ลเกิลส์และจอห์นเบคเกอร์ (คอลส์ 1990). นิวยอร์กโรงเรียน [แก้ไข] บทความหลัก: นิวยอร์กโรงเรียน (ศิลปะ) §คีตกวีศิลปิน: จอห์นเคเอิร์ลบราวน์ คริสเตียนวูลฟ์มอร์ตันเฟลด์แมน, เดวิดทิวดอร์ที่เกี่ยวข้อง: Merce Cunningham เพลง Microtonal [แก้ไข] บทความหลัก: เพลง Microtonal บทความนี้ไม่ได้อ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งที่มา กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้โดยการเพิ่มการอ้างอิงถึงแหล่งที่เชื่อถือ วัสดุอ้างอิงอาจถูกท้าทายและลบออก (ธันวาคม 2012) แฮร์รี่ Partch เช่นเดียวกับอิวอร์ Darreg ทำงานร่วมกับเครื่องชั่งน้ำหนักการปรับแต่งอื่น ๆ ตามกฎหมายทางกายภาพสำหรับการฟังเพลงฮาร์โมนิ สำหรับเพลงนี้พวกเขาทั้งสองได้รับการพัฒนากลุ่มของเครื่องดนตรีทดลอง La Monte หนุ่มเป็นที่รู้จักสำหรับการใช้เทคนิคนี้เมื่อเขาเริ่มทำงานกับชิ้นจมูกที่น้อยที่สุดของเขาซึ่งประกอบไปด้วยชั้นของเสียงที่แตกต่างกันในสนาม นักแต่งเพลงเม็กซิกันJuliánการิ (1875-1965) พัฒนาทฤษฎีของเพลง microtonal ที่เขาขนานนามว่าเป็น "สิบสามเสียง" ดูเพิ่มเติมเพลงสเปกตรัม. มิวสิกคอนกรีต [แก้ไข] บทความหลัก: มิวสิกคอนกรีตมิวสิกคอนกรีต(ฝรั่งเศส; ตัวอักษร "เพลงที่เป็นรูปธรรม") เป็นรูปแบบของการฟังเพลงที่ใช้เสียง acousmatic เป็นทรัพยากร compositional วัสดุ compositional ไม่ได้ จำกัด การรวมของ sonorities ที่ได้มาจากเครื่องดนตรีหรือเสียงหรือองค์ประกอบความคิดแบบดั้งเดิมของการเป็น 'ดนตรี' (ทำนองสามัคคีจังหวะเมตรและอื่น ๆ ) หนุนหลังทางทฤษฎีของความงามที่ได้รับการพัฒนาโดยปิแอร์ Schaeffer เริ่มต้นในปลายทศวรรษที่ 1940. แท้งระยะที่สำคัญ [แก้ไข] ในปี 1950 คำว่า "การทดลอง" ถูกนำมาใช้บ่อย ๆ โดยเพลงอนุรักษ์นิยมนักวิจารณ์พร้อมกับจำนวนของคำอื่น ๆ เช่น เป็น "วิศวกรศิลปะ", "แยกทางดนตรีของอะตอม", "ห้องครัวเล่นแร่แปรธาตุของ", "ท่วงทำนอง" และ "อนุกรม" -as ระยะศัพท์แสงหึซึ่งจะต้องได้รับการยกย่องว่าเป็น "แนวคิดสำเร็จ" เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ "เข้าใจ เรื่อง "(เมทซ์ 1959, 21) นี่คือความพยายามที่จะเหยียดหยามและจึงยกเลิกการหลายชนิดของเพลงที่ไม่สอดคล้องกับอนุสัญญาจัดตั้งขึ้น (Mauceri 1997, 189) ในปี 1955 ปิแอร์เลซระบุว่าเป็น "นิยามใหม่ที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะ จำกัด ไปยังห้องปฏิบัติการซึ่งเป็นที่ยอมรับ แต่อาจมีการตรวจสอบความพยายามทั้งหมดเพื่อศีลธรรมดนตรีเสียหาย. เมื่อพวกเขาได้ตั้งข้อ จำกัด อันตรายที่นกกระจอกเทศที่ดีไป เพื่อการนอนหลับอีกครั้งและบริการเท่านั้นที่จะประทับตราเท้าของพวกเขาด้วยความโกรธเมื่อพวกเขามีหน้าที่ที่จะยอมรับความจริงขมของการทำลายล้างเป็นระยะที่เกิดจากการทดลอง. " เขาสรุป "ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นประสบการณ์ดนตรีเป็น ... แต่มีความแตกต่างที่แท้จริงระหว่างความแห้งแล้งและการประดิษฐ์" (เลซ 1986, 430 และ 431) เริ่มต้นในปี 1960 "ประสบการณ์ดนตรี" เริ่มที่จะนำมาใช้ในอเมริกาเกือบวัตถุประสงค์ตรงข้ามในความพยายามที่จะสร้างประวัติศาสตร์ในประเภทการถูกต้องตามกฎหมายที่จะช่วยให้กลุ่มระบุหลวมนวัตกรรมอย่างรุนแรง "คนนอก" นักประพันธ์เพลง สิ่งที่ประสบความสำเร็จนี้อาจจะมีในโรงเรียนวิทยาลัยมหาวิทยาลัยพยายามที่จะสร้างประเภทนี้เป็นสำเร็จเป็น namecalling ความหมายที่ระบุไว้โดยเมทซ์เนื่องจากโดย "ประเภทของ" ความหมายของตัวเองในการทำงานมันมีคือ "อย่างรุนแรงแตกต่างกันและปัจเจกสูง" (Mauceri ปี 1997 190) ดังนั้นจึงไม่ประเภท แต่ประเภทการเปิด "เพราะความพยายามใด ๆ ที่จะจัดเป็นปรากฏการณ์ที่เป็น unclassifiable และ (มัก) เป็นเพลงที่ยากจะอธิบายการทดลองจะต้องมีบางส่วน" (Nyman ปี 1974 5) นอกจากนี้การกำหนดลักษณะในการทำงาน "รับประกันว่าสองรุ่นของชิ้นเดียวกันจะมีแทบไม่มีสำเหนียกดนตรี 'ข้อเท็จจริง' ในการร่วมกัน" (Nyman 1974 9). Fluxus [แก้ไข] บทความหลัก: Fluxus Fluxus เป็นศิลปะการเคลื่อนไหวเริ่มต้นใน 1960 โดดเด่นด้วยแสดงออกที่เพิ่มขึ้นและการใช้สื่อผสม อีกด้านดนตรีที่รู้จักกันที่ปรากฏในการเคลื่อนไหว Fluxus ได้รับการใช้งานของกรีดร้องครั้งแรกในการแสดงที่ได้รับจากการรักษาครั้งแรก โยโกะโอโน่ใช้เทคนิคในการแสดงออกนี้ (เบท ND). Minimalism [แก้ไข] บทความหลัก: เพลง Minimalist Transethnicism [แก้ไข] คำว่า "การทดลอง" ได้รับบางครั้งนำไปใช้เป็นส่วนผสมของแนวเพลงที่เป็นที่รู้จักโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ยึดติดกับกลุ่มชาติพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจง เท่าที่พบเช่นในเพลงของลอรีเดอร์สัน, โจวเหวิน-chung, สตีฟรีเควินปลาบิน, มาร์ตินซิงเกอร์, ไมเคิลเบลคและRüdigerเมเยอร์ (เบลค 1999; Jaffe 1983; Lubet 1999). ฟรีการปรับตัว [แก้ไข] บทความหลัก: ฟรีการปรับปรับฟรีหรือเพลงฟรีเพลงชั่วคราวโดยไม่มีกฎใดๆ ที่นอกเหนือจากรสชาติหรือความโน้มเอียงของนักดนตรี (s) เกี่ยวข้อง ในหลายกรณีนักดนตรีทำให้ความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการใช้งานอ้างอิงที่ชัดเจนเพื่อแนวดนตรีที่เป็นที่รู้จัก เป็นคำที่ค่อนข้างขัดแย้งเพราะมันถือได้ว่าทั้งสองเป็นเทคนิค (การจ้างงานโดยนักดนตรีใด ๆ ที่มีความประสงค์ที่จะมองข้ามประเภทแข็งและรูปแบบ) และเป็นประเภทที่รู้จักในสิทธิของตนเอง. อิทธิพลของประสบการณ์ดนตรี [แก้ไข] 1950-1960 [ แก้ไข] จอห์นเคเป็นผู้สร้างการทดลองดนตรีมีอิทธิพลที่รู้จักกันเพื่อขยายความคิดของไม่แน่นอนโชคดีสำหรับบางส่วนของงาน compositional ของเขาอาศัยอยู่กับวัสดุเช่น I-ชิงสังเกตความไม่สมบูรณ์ในชิ้นส่วนของกระดาษรูปทรงและรูปแบบ เมื่อกระดาษที่เขียนด้วยลายมือแผนที่ดาวและสุ่มสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์. [การวิจัยเดิม?] องค์ประกอบของกรง 4'33 "ซึ่งยังคงเป็นที่ถกเถียงกันเป็นอิทธิพลอนุสาวรีย์งงแนวคิดมากของสิ่งที่ทำให้เพลง. [ชี้แจงจำเป็น] คะแนนประกอบด้วยสามส่วน; เมื่อหน้าของส่วนที่แต่ละคำว่า "TACET" ซึ่งในภาษาละตินแปลว่า "มันเป็นความเงียบ" เป็นคำดนตรีที่ปกติจะส่งสัญญาณความเงียบของเครื่องมือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อกรงเงียบที่แท้จริงไม่ได้อยู่ตามที่ได้รับการฝึกฝนจากผู้ชมของการทำงาน. [เมื่อ?] ในอึดอัดไม่สบายใจบางครั้งยังเงียบสงบ "ความเงียบ" หนึ่งได้ยินเสียงสับของเท้าไอของสมาชิกผู้ชมเพื่อนที่ หรือแตะที่อึดอัดของเท้า (คอคส์ปี 2004 [หน้าจำเป็น]). 1960-1980 [แก้ไข] ลูกบ้านเริ่มต้นในยุคเป็นกลุ่มดนตรีที่มีนิสัยแปลกผสมทุกชนิดประเภทศิลปะเช่นเพลงป๊อป, ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ประสบการณ์ดนตรี ที่มีภาพยนตร์หนังสือการ์ตูนและศิลปะการแสดง (แองเคเนี ND) นักดนตรีป๊อปอื่น ๆ ที่ทำเพลงการทดลองกับ The Beatles, Pink Floyd, กัปตันบีฟฮีท, แฟรงก์แชปฝรั่งเศส Battiato, บ Eno จอห์น Zorn, บาทหลวง Ubu เฟาสต์, สามารถ, โรเบิร์ตไวแอตต์, ดีเอ็นเอ, โรเบิร์ตปป์, Diamanda Galas, คาบาเร่ต์วอลแตร์ Jayme Amatnecks บอยด์สข้าว ฯลฯ ปวดกระดูกทดลองกับเสียงอิเล็กทรอนิกส์และเทคนิคการตัดขึ้นกับชิ้นสั้น ๆ ของเทปบันทึกเสียงกับมัน เฟร็ด Frith เช่นเดียวกับคี ธ Rowe เริ่มสำรวจความเป็นไปทดลองใหม่ที่มีกีต้าร์ที่เตรียมไว้ ในยุคคริสมีดเริ่มทดลองกับชุดกลองผสมผสานกับทุกชนิดของความเป็นไปได้เพิ่มเสียงอะคูสติกเช่นเดียวกับไฟฟ้า เปิดตัวอัลบั้มของตัวเองชื่อของความร้อนนี้ถูกบันทึกไว้ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ปี 1976 และกันยายน 1978 และโดดเด่นด้วยการใช้งานหนักของการจัดการเทปและวนลูปรวมกับผลการดำเนินงานแบบดั้งเดิมมากขึ้นเพื่อสร้างความหนาแน่นน่าขนลุก soundscapes อิเล็กทรอนิกส์. ริชาตัมและเกล็น Branca ประกอบด้วย องค์ประกอบหลายกีตาร์ในช่วงปลายปี 1970 Chatham ทำงานบางครั้งมี LaMonte หนุ่มและผสมหลังจากนั้นคิดทางดนตรีทดลองกับพังก์ร็อกในส่วนของเขา Guitar Trio ลิเดียอาหารกลางวันเริ่มผสมผสานคำพูดกับพังก์ร็อกและดาวอังคารสำรวจใหม่เลื่อนเทคนิคกีตาร์ อาโต Lindsay ละเลยที่จะใช้ชนิดของการปฏิบัติดนตรีหรือทฤษฎีใด ๆ ในการพัฒนาเทคนิคการเล่นท่วงทำนองที่มีนิสัยแปลก ดีเอ็นเอและเจมส์ไม่มีโอกาสอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียงศิลปินคลื่น โอกาสต่อมาย้ายมากขึ้นถึงการปรับตัวฟรี ไม่มีการเคลื่อนไหวของคลื่นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับศิลปะ transgressive และเช่นเดียวกับ Fluxus มักจะผลงานศิลปะผสมกับเพลง (ปริญญาโท 2007) จะเห็นได้อีกทางเลือกหนึ่ง แต่เป็นหน่อเปรี้ยวจี๊ดของปี 1970 พังก์และประเภทที่เกี่ยวข้องกับการทดลองหิน (อานนท์. ครั้ง (ข)). 1980-2000 [แก้ไข] เทลลัสนิตยสารเสียงเทปคาสเซ็ตเริ่มต้นในปี 1983 ปล่อยนิตยสารด้วย เพิ่มเทปคาสเซ็ทที่มุ่งเน้นไปในวงกว้างเกี่ยวกับดนตรีจากการทดลองที่ผ่านมารวมทั้งจากปัจจุบัน ลี Ranaldo และเทอร์สตันมัวร์ของ Sonic เยาวชนทดลองอย่างมากที่มีการเปลี่ยนแปลง tunings และเล่นกับเทคนิคสะพานสามกับไขควงติดขัดระหว่างสตริงและลำคอ ต่อไปนี้การเคลื่อนไหว krautrock ของปี 1970 นักดนตรีชาวเยอรมันเริ่มต้นในการทดลองกับโครงสร้างเพลงที่ผิดปกติและเครื่องมือ Einstürzende Neubauten สร้างเครื่องดนตรีของตัวเองที่ทำจากเศษโลหะและเครื่องมือสร้าง. Aphex Twin จิมโรคส์และคนอื่น ๆ ทดลองกับวงจรดัดในช่วงเวลานี้ในการสร้างประสบการณ์ดนตรีใหม่ ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการดัดวงจรเป็นดนตรีประเภท EAI. ศิลปินรายละเอียดสูงเช่นBjörkและเบ็คกรอบการทำงานเดี่ยวของพวกเขาด้วยความร่วมมือที่ครอบคลุมและมีการสร้างแพลตฟอร์มสำหรับเปรี้ยวจี๊ดและเพลงทดลองถึงความรู้ที่เป็นที่นิยม. 2000- ปัจจุบัน [แก้ไข] วงดนตรีเนปจูนสร้างขึ้น ชุดของ designeds ตนเองในหมู่ที่ microtonal 13 TET กีตาร์ (Hasse 2007) เพื่อสร้างเสียงใหม่และได้ออกซีดีสี่หรือห้าของพวกเขา แต่แรกบนโต๊ะขององค์ประกอบ 'ฉลากประทับเรเดียม (Crumsho 2008) Micachu ยังทำให้เครื่องมืออื่น ๆ ตัวเอง แต่ก็เต็มใจที่จะอธิบายการทำงานของเธอในฐานะอะไร แต่ "เพลงป๊อป ... ป๊อปทดลองอาจจะ" (Parkin 2008). องค์ประกอบร่วมกัน [แก้ไข] Moodswinger ยูริแลนด์บางส่วนของเทคนิคการร่วมกันมากขึ้น[ชี้แจงจำเป็น] รวมถึงเทคนิคการขยาย: ใด ๆ จำนวนของวิธีการในการดำเนินการด้วยเสียงหรือเครื่องดนตรีที่เป็นเอกลักษณ์นวัตกรรมและได้รับการยกย่องเป็นบางครั้งที่ไม่เหมาะสม. "เตรียม" เครื่องดนตรีสามัญตราสารการปรับเปลี่ยนในการปรับแต่งหรือลักษณะเสียงของพวกเขาผลิต ตัวอย่างเช่นสายกีตาร์
การแปล กรุณารอสักครู่..
ประวัติ [ แก้ไข ]
ผู้มีอิทธิพลกระดูกทึบ [ แก้ไข ]
หลายต้นศตวรรษที่ 20 อเมริกันผู้แต่ง เห็นเป็นบรรทัดฐาน และอิทธิพลของ จอห์น เคจ บางครั้งจะเรียกว่าเป็น " โรงเรียน " นักเรียนอเมริกัน เหล่านี้รวมถึงชาร์ลส์อีฟส์ , ชาร์ลส์และรูธ ครอว์ฟอร์ด ซีเกอร์ เฮนรี่โคเวล คาร์ลรักเกิลส์ และ จอห์น เบ็คเกอร์ ( Nicholls 1990 ) .
นิวยอร์กโรงเรียน [ แก้ไข ]
บทความหลัก :โรงเรียนที่นิวยอร์ก ( ศิลปะ ) §นักประพันธ์
ศิลปิน : จอห์น เคจ เอิร์ล บราวน์ , คริสเตียน วูลฟ์ , Morton Feldman , เดวิด ทิวดอร์ ที่เกี่ยวข้อง : คันนิงแฮม Merce
หมอเพลง [ แก้ไข ]
บทความหลัก : หมอเพลง
บทความนี้ไม่มีอ้างอิงหรือแหล่งอ้างอิงใด ๆ . กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ ภาษาไทยวัสดุอาจจะท้าทายและลบออก ( ธันวาคม 2554 )
แฮร์รี่ partch เช่นเดียวกับไอเวอร์ darreg ทำงานกับอื่น ๆปรับระดับตามกฎธรรมชาติฮาร์มอนิก เพลง เพลง นี้ ทั้งคู่ได้พัฒนากลุ่มทดลองเครื่องดนตรี ลา มอนเต้ ยังเป็นที่รู้จักกันในการใช้เทคนิคนี้เมื่อเขาเริ่มทำจมูกของเขาน้อยชิ้นซึ่งประกอบด้วยชั้นของเสียงในระดับเสียงที่แตกต่างกันนักแต่งเพลงชาวเม็กซิกันกรกฎาคม . kgm N คามิโล ( 1875-1965 ) พัฒนาทฤษฎีของหมอเพลงซึ่งเขาขนานนามว่า " สิบสามเสียง " เห็นยังเพลงสเปกตรัม .
Lo สาวคอนกรีตè te [ แก้ไข ]
บทความหลัก : è te
Lo สาวคอนกรีตคอนกรีตè te ( Lo สาวฝรั่งเศส ; หมาย " คอนกรีตเพลง " ) เป็นรูปแบบของเครื่องเสียงที่ใช้เสียงเพลง acousmatic เป็นทรัพยากรส่วนประกอบ .วัสดุส่วนประกอบไม่ จำกัด การรวมของ sonorities มาจากเครื่องดนตรี หรือเสียง หรือองค์ประกอบตามเกณฑ์คิดเป็น ' ดนตรี ' ( เพลง , สามัคคี , จังหวะ , เมตรและ ) ทฤษฎี underpinnings ของความงามที่ถูกพัฒนาโดย Pierre Schaeffer , เริ่มต้นในปลายทศวรรษที่ 1940 .
ทำแท้งวิกฤตในระยะ [ แก้ไข ]
ในปี 1950คำว่า " ทดลอง " มักถูกใช้โดย อนุลักษณ์ เพลงวิจารณ์พร้อมกับจำนวนของคำอื่น เช่น " ศิลปะ " วิศวกร " แยกดนตรีของอะตอม " , " นักเล่นแร่แปรธาตุของครัว " , " ท่วงทำนอง " และ " อนุกรม " - เป็น deprecating ศัพท์แสงระยะยาว ซึ่งต้องถือว่าเป็น " แนวคิด " ทำแท้ง เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ " เข้าใจเรื่อง " ( เม็ตสเกอร์ 1959 , 21 ) นี้เป็นความพยายามที่จะทำให้ไม่มีความสำคัญ ,และจึงยกเลิกชนิดต่าง ๆ ของเพลงที่ไม่สอดคล้องกับการก่อตั้งการประชุม ( mauceri 1997 , 189 ) ในปี 1955 ปิแอร์ boulez ระบุว่ามันเป็น " นิยามใหม่ที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะ จำกัด เป็นห้องปฏิบัติการ ซึ่งเป็นที่ยอมรับ แต่อาจมีการตรวจสอบทั้งหมดพยายามที่จะเสียหายเพลงศีลธรรม เมื่อพวกเขาได้ตั้งค่าขีดจำกัดในอันตรายนกกระจอกเทศดีหลับแล้วก็ตื่นเท่านั้นที่จะประทับเท้าของพวกเขาด้วยความโกรธเมื่อพวกเขาถูกบังคับให้ยอมรับความเป็นจริงที่ขมขื่นของการทำลายที่เกิดจากการทดลอง . . . " เขาสรุป " ไม่มีสิ่งเช่นทดลองดนตรี . . . . . . . แต่ไม่มีความแตกต่างมากระหว่างการเป็นหมันและสิ่งประดิษฐ์ " ( boulez 1986 430 และ แล้ว ) ตั้งแต่ปี 1960" แนวเพลง " เริ่มใช้ที่อเมริกาเกือบวัตถุประสงค์ตรงข้าม ในความพยายามที่จะสร้างหมวดหมู่ทางประวัติศาสตร์ที่จะช่วยให้ถูกต้องตามกฎหมายระบุหลวมกลุ่มอย่างรุนแรง นวัตกรรม " คนนอก " คีตกวี . ไม่ว่าความสำเร็จนี้อาจจะมีในอะคาเดมี พยายามที่จะสร้างชนิดที่เป็นแท้งเป็น namecalling ระบุไว้โดยเม็ตสเกอร์ขี้นก ,เพราะ " นิยามเองประเภท " งานรวมเป็น " แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงและในเชิงปัจเจก " ( mauceri 1997 , 190 ) จึงไม่ใช่แนวเพลง แต่การเปิดหมวด " เพราะความพยายามใด ๆที่จะแยกแยะปรากฏการณ์เป็น unclassifiable และ ( มักจะ ) เปรียวเป็นแนวเพลงต้องบางส่วน " ( 1974 nyman 5 ) นอกจากนี้การกำหนดลักษณะในการทำงาน " รับประกันว่ารุ่นที่สองของชิ้นเดียวกันจะมีแทบไม่สำเหนียกดนตรี ' ข้อเท็จจริง ' เหมือนกัน " ( 1974 nyman 9 ) .
Fluxus [ แก้ไข ]
บทความหลัก : Fluxus Fluxus เป็นขบวนการศิลปะที่เริ่มในปี 1960 , ลักษณะโดยการเพิ่มการแสดงและการใช้สื่อผสม
ผู้มีอิทธิพลกระดูกทึบ [ แก้ไข ]
หลายต้นศตวรรษที่ 20 อเมริกันผู้แต่ง เห็นเป็นบรรทัดฐาน และอิทธิพลของ จอห์น เคจ บางครั้งจะเรียกว่าเป็น " โรงเรียน " นักเรียนอเมริกัน เหล่านี้รวมถึงชาร์ลส์อีฟส์ , ชาร์ลส์และรูธ ครอว์ฟอร์ด ซีเกอร์ เฮนรี่โคเวล คาร์ลรักเกิลส์ และ จอห์น เบ็คเกอร์ ( Nicholls 1990 ) .
นิวยอร์กโรงเรียน [ แก้ไข ]
บทความหลัก :โรงเรียนที่นิวยอร์ก ( ศิลปะ ) §นักประพันธ์
ศิลปิน : จอห์น เคจ เอิร์ล บราวน์ , คริสเตียน วูลฟ์ , Morton Feldman , เดวิด ทิวดอร์ ที่เกี่ยวข้อง : คันนิงแฮม Merce
หมอเพลง [ แก้ไข ]
บทความหลัก : หมอเพลง
บทความนี้ไม่มีอ้างอิงหรือแหล่งอ้างอิงใด ๆ . กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ ภาษาไทยวัสดุอาจจะท้าทายและลบออก ( ธันวาคม 2554 )
แฮร์รี่ partch เช่นเดียวกับไอเวอร์ darreg ทำงานกับอื่น ๆปรับระดับตามกฎธรรมชาติฮาร์มอนิก เพลง เพลง นี้ ทั้งคู่ได้พัฒนากลุ่มทดลองเครื่องดนตรี ลา มอนเต้ ยังเป็นที่รู้จักกันในการใช้เทคนิคนี้เมื่อเขาเริ่มทำจมูกของเขาน้อยชิ้นซึ่งประกอบด้วยชั้นของเสียงในระดับเสียงที่แตกต่างกันนักแต่งเพลงชาวเม็กซิกันกรกฎาคม . kgm N คามิโล ( 1875-1965 ) พัฒนาทฤษฎีของหมอเพลงซึ่งเขาขนานนามว่า " สิบสามเสียง " เห็นยังเพลงสเปกตรัม .
Lo สาวคอนกรีตè te [ แก้ไข ]
บทความหลัก : è te
Lo สาวคอนกรีตคอนกรีตè te ( Lo สาวฝรั่งเศส ; หมาย " คอนกรีตเพลง " ) เป็นรูปแบบของเครื่องเสียงที่ใช้เสียงเพลง acousmatic เป็นทรัพยากรส่วนประกอบ .วัสดุส่วนประกอบไม่ จำกัด การรวมของ sonorities มาจากเครื่องดนตรี หรือเสียง หรือองค์ประกอบตามเกณฑ์คิดเป็น ' ดนตรี ' ( เพลง , สามัคคี , จังหวะ , เมตรและ ) ทฤษฎี underpinnings ของความงามที่ถูกพัฒนาโดย Pierre Schaeffer , เริ่มต้นในปลายทศวรรษที่ 1940 .
ทำแท้งวิกฤตในระยะ [ แก้ไข ]
ในปี 1950คำว่า " ทดลอง " มักถูกใช้โดย อนุลักษณ์ เพลงวิจารณ์พร้อมกับจำนวนของคำอื่น เช่น " ศิลปะ " วิศวกร " แยกดนตรีของอะตอม " , " นักเล่นแร่แปรธาตุของครัว " , " ท่วงทำนอง " และ " อนุกรม " - เป็น deprecating ศัพท์แสงระยะยาว ซึ่งต้องถือว่าเป็น " แนวคิด " ทำแท้ง เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ " เข้าใจเรื่อง " ( เม็ตสเกอร์ 1959 , 21 ) นี้เป็นความพยายามที่จะทำให้ไม่มีความสำคัญ ,และจึงยกเลิกชนิดต่าง ๆ ของเพลงที่ไม่สอดคล้องกับการก่อตั้งการประชุม ( mauceri 1997 , 189 ) ในปี 1955 ปิแอร์ boulez ระบุว่ามันเป็น " นิยามใหม่ที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะ จำกัด เป็นห้องปฏิบัติการ ซึ่งเป็นที่ยอมรับ แต่อาจมีการตรวจสอบทั้งหมดพยายามที่จะเสียหายเพลงศีลธรรม เมื่อพวกเขาได้ตั้งค่าขีดจำกัดในอันตรายนกกระจอกเทศดีหลับแล้วก็ตื่นเท่านั้นที่จะประทับเท้าของพวกเขาด้วยความโกรธเมื่อพวกเขาถูกบังคับให้ยอมรับความเป็นจริงที่ขมขื่นของการทำลายที่เกิดจากการทดลอง . . . " เขาสรุป " ไม่มีสิ่งเช่นทดลองดนตรี . . . . . . . แต่ไม่มีความแตกต่างมากระหว่างการเป็นหมันและสิ่งประดิษฐ์ " ( boulez 1986 430 และ แล้ว ) ตั้งแต่ปี 1960" แนวเพลง " เริ่มใช้ที่อเมริกาเกือบวัตถุประสงค์ตรงข้าม ในความพยายามที่จะสร้างหมวดหมู่ทางประวัติศาสตร์ที่จะช่วยให้ถูกต้องตามกฎหมายระบุหลวมกลุ่มอย่างรุนแรง นวัตกรรม " คนนอก " คีตกวี . ไม่ว่าความสำเร็จนี้อาจจะมีในอะคาเดมี พยายามที่จะสร้างชนิดที่เป็นแท้งเป็น namecalling ระบุไว้โดยเม็ตสเกอร์ขี้นก ,เพราะ " นิยามเองประเภท " งานรวมเป็น " แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงและในเชิงปัจเจก " ( mauceri 1997 , 190 ) จึงไม่ใช่แนวเพลง แต่การเปิดหมวด " เพราะความพยายามใด ๆที่จะแยกแยะปรากฏการณ์เป็น unclassifiable และ ( มักจะ ) เปรียวเป็นแนวเพลงต้องบางส่วน " ( 1974 nyman 5 ) นอกจากนี้การกำหนดลักษณะในการทำงาน " รับประกันว่ารุ่นที่สองของชิ้นเดียวกันจะมีแทบไม่สำเหนียกดนตรี ' ข้อเท็จจริง ' เหมือนกัน " ( 1974 nyman 9 ) .
Fluxus [ แก้ไข ]
บทความหลัก : Fluxus Fluxus เป็นขบวนการศิลปะที่เริ่มในปี 1960 , ลักษณะโดยการเพิ่มการแสดงและการใช้สื่อผสม
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Weather Based Irrigation ControlSystem P
- History[edit]Influential antecedents[edi
- ควรให้คนอื่นเป็นคนพูดชม
- คุณกินเก่ง
- water quality.
- The initiation of these various weatheri
- เมื่อเช้าตอนทักคุณ ฉันกำลังเดินทาง
- Thailand was split into pieces and was d
- เมื่อเช้าตอนทักคุณ ฉันกำลังเดินทาง
- ตั้งใจทำงานนะ เดี่ยวคุณจะนอนดึก
- มีไม่กี่อาชีพในโลกนี้หรอกที่จะได้บุญเเละ
- พ่อและแม่ของฉันเป็นครู
- I make some moves..and i say ok
- เพราะฉันป่วยจากการดื่มเมื่อคืน
- น้ำเกี๋ยน
- In both ideal cycles, the air is heated
- Most are filament and some are unicellul
- เธอเป็นคนใจดี
- คุณอยากดูแลฉันหรือไม่
- I ' m very well
- มันยากมาก
- ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2488 ได้อพยพย้ายถิ่นฐา
- Popular food of the restaurant is Pizza
- Commitment and the work is important.
