Xia Qingyue’s words, made Yun Che s

Xia Qingyue’s words, made Yun Che subconsciously reach out his hand, and felt his own face… This action of his, made the corner of Xia Qingyue’s lips slightly move, as she instantly went speechless.

Looking at that cold jade bed, Yun Che became absent-minded for a while… Perhaps, for the Frozen Cloud’s women, everything here was already the usual habit. However, as long as it was a normal man, no one would be willing to see their woman live in such an ice-cold place for a long time and suffer hardship. During those five months he lived together with Chu Yuechan, though her entire body was paralyzed, at least, his embrace was much softer than this bed of ice; at least, he could narrate various interesting news and stories for her everyday, and it wasn’t as ice-cold and lonesome like this place…

They were only used to it, however, there wouldn’t really be women liking this kind of life. In there, they might adapt and get used to it, perhaps might also be laden with grief and feel joy, but it would simply be impossible to have a sense of being blessed. Because something like being blessed, comes from the loving care of parents and family, as well as being cherished by their fated man…

Chu Yuechan left Frozen Cloud Asgard, and even dispersed the Frozen Cloud Art she had cultivated for several dozen of years. But in her heart, she felt she was sorrowful, yet was also fortunate. Because she had met Yun Che; in that short five months of time, she, for the first time in her entire life, truly felt that she was a woman.

Once a frozen heart catches the mundane, the mark imprinted would be tens or hundreds of times deeper than ordinary women. Therefore, she would be so resolute for Yun Che, even not sparing to desert the Frozen Cloud Asgard that filled her previous dozens years of life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำเซี่ย Qingyue ของทำ Yun Che จิตใต้สำนึกถึงมือของเขาออกและรู้สึกว่าใบหน้าของเขาเอง ... การกระทำของเขานี้ทำมุมของริมฝีปากเซี่ย Qingyue ของย้ายออกไปเล็กน้อยขณะที่เธอทันทีไปพูด. มองไปที่เตียงหยกเย็น Yun เจ๊กลายเป็น เหม่อลอยในขณะที่ ... บางทีสำหรับผู้หญิงเมฆแช่แข็งของทุกอย่างที่นี่อยู่แล้วนิสัยปกติ แต่ตราบใดที่มันเป็นคนปกติไม่มีใครจะยินดีที่จะเห็นผู้หญิงของพวกเขาอาศัยอยู่ในสถานที่ที่เย็นเป็นเวลานานและประสบความยากลำบาก ในช่วงห้าเดือนที่เขาอาศัยอยู่ร่วมกับชู Yuechan แม้ว่าร่างกายทั้งหมดของเธอเป็นอัมพาตอย่างน้อยอ้อมกอดของเขาได้มากนุ่มกว่าเตียงของน้ำแข็งนี้ อย่างน้อยเขาจะได้เล่าข่าวที่น่าสนใจต่างๆและเรื่องราวในชีวิตประจำวันสำหรับเธอและมันก็ไม่เป็นเย็นและเปล่าเปลี่ยวถูกใจสถานที่นี้ ... พวกเขาถูกใช้เพียงเพื่อมัน แต่ก็จะไม่ได้จริงๆเป็นผู้หญิงความชอบชนิดนี้ ชีวิต. ในที่นั่นพวกเขาอาจจะปรับตัวและรับใช้มันบางทีอาจจะเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและรู้สึกมีความสุข แต่มันก็จะเป็นไปไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกของการถูกสุข เพราะสิ่งที่เหมือนถูกความสุขมาจากการดูแลความรักของพ่อแม่และครอบครัวเช่นเดียวกับการหัวแก้วหัวแหวนโดยคนโชคร้ายของพวกเขา ... ชู Yuechan ซ้ายแช่แข็งระบบคลาวด์แอสการ์ดและแม้กระทั่งการแยกย้ายกันไปแช่แข็งเมฆศิลปะที่เธอได้รับการปลูกฝังมาเป็นเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา แต่ในหัวใจของเธอเธอรู้สึกว่าเธอเป็นทุกข์ แต่ก็ยังโชคดี เพราะเธอได้พบกับยุนเจ๊; ในการที่สั้นห้าเดือนของเวลาที่เธอเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธออย่างแท้จริงรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิง. เมื่อหัวใจแช่แข็งจับโลกีย์เครื่องหมายตราตรึงใจจะเป็นหลายสิบหรือหลายร้อยครั้งลึกกว่าผู้หญิงธรรมดา ดังนั้นเธอจะเด็ดเดี่ยวดังนั้นสำหรับหยุนเจ๊แม้ไม่เจียดทะเลทรายแช่แข็งระบบคลาวด์แอสการ์ดที่เต็มไปหลายสิบปีที่ผ่านมาของเธอของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเซีย qingyue คำ ทำให้ยุนเช จิตใต้สำนึก ถึงออกมือของเขา และรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเอง . . . การกระทำของเขา ทำให้มุมของเซี่ย qingyue ริมฝีปากขยับเล็กน้อย เมื่อเธอทันทีก็พูดไม่ออกมองที่เตียงหยกเย็น ยุนเช เหม่อลอย สักพัก . . . . . . . บางที สําหรับตรึงเมฆของผู้หญิง ผมก็นิสัยปกติ อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ยังเป็นคนปกติ ไม่มีใครจะยินดีที่จะเห็นผู้หญิงของพวกเขาอยู่ในน้ำแข็งที่เย็นเป็นเวลานาน และประสบความยากลำบาก ในช่วงห้าเดือนที่เขาอยู่กับชู yuechan แม้ว่าร่างกายของเธอเป็นอัมพาต อย่างน้อย อ้อมกอดของเขามากนุ่มกว่าเตียงน้ำแข็ง อย่างน้อย เขาก็เล่าเรื่องต่าง ๆที่น่าสนใจและข่าวเรื่องเธอทุกวัน และมันไม่ได้เป็นเย็นเปล่าเปลี่ยวเหมือนที่นี่ . . . . . . .พวกเขาเพียง แต่ใช้มัน แต่ก็ไม่ได้มีผู้หญิงชอบชนิดนี้ของชีวิต ที่นั่น พวกเขาจะปรับตัวและเคยชินกับมัน บางทีอาจจะเต็มไปด้วยความเศร้าโศก และ ความสุข แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกของการเป็นพร เพราะสิ่งที่ต้องการได้รับมาจากความรักของพ่อแม่ และครอบครัว รวมทั้งเป็นหัวแก้วหัวแหวนโดยชะตากรรม . . . . .ชู yuechan ออกจากแอสการ์ด คลาวด์แช่แข็ง , แช่แข็งและแม้แต่กระจายเมฆศิลปะเธอสำหรับการเพาะปลูกหลายโหลปี แต่ในใจของเธอ เธอรู้สึกว่าเธอกำลังเศร้า แต่ก็ยังโชคดี เพราะว่าเธอได้พบกับยุนเช ในห้าเดือนที่สั้นของเวลาที่เธอ เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอจริงๆ รู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงเมื่อหัวใจแช่แข็งจับเกี่ยว เครื่องหมายตราตรึงใจ จะสิบหรือร้อยครั้งลึกมากกว่าผู้หญิงทั่วไป ดังนั้น เธอต้องเด็ดเดี่ยวยุนเช แม้ไม่เจียดทะเลทรายที่แช่แข็ง ที่เต็มไปด้วยเมฆ แอสการ์ดของเธอก่อนหน้านี้หลายสิบปีของชีวิต