After 15 minutes, Kahi and Jungah arrived at Jooyeon's restaurant. Both women got out of the bike and with helmet in hand, they entered the restaurant to buy food to go. Seeing them coming, Uee smiled.
"Unnies!" said Uee, embracing both women.
"Hello Uee." They said at a time.
"Want a table?"
"No, we just come to ask for something to bring to other place." Kahi said. "We'll eat out here."
"Ooh, I see." Uee smiled. "A date..." Jungah smiled again.
"Yes, a date." Kahi said smiling.
"I understand." Uee moved her eyebrows, looking at Jungah. "Want the usual?"
"Yes, please." Kahi said. Uee went to the kitchen.
"Jooyeonnie, honey, Kahi-unnie and Jungah-unnie are here, they say that they want the usual to go." Uee said.
"To go?" Asked Jooyeon. Uee smiled and nodded.
"They're on a date." Jooyeon smiled.
"It was time." Both girls laughed.
After 20 minutes, Uee returned to where Kahi and Jungah where with their meal in a bag. Uee smiled and gave the bag to Jungah.
"Have fun." Said Uee. Kahi smiled. Uee approached Uee. "Have fun, unnie." Uee said, teasing. Jungah glared her and Uee laughed, watching Jungah red as a tomato.
Kahi and Jungah said goodbye to Uee and Jooyeon, who was smiling waving from the kitchen door and they went to the bike. While Kahi was driving, Jungah grabbed the bag with the food, while she clung to Kahi.
After 30 minutes, Kahi and Jungah reached an area where traffic was almost nonexistent. It was a small lookout on a mountain near the city. Kahi parked the bike and helped Jungah to get off. Kahi took out a blanket under the seat and spread it on the grass.
Jungah and Kahi sat on the blanket and dined quietly. When they finished eating, Kahi stretched herself on the blanket, her arms behind her head, closing her eyes. Jungah looked at her and smiled seeing her relaxed expression. Jungah imitated Kahi and lay down on the blanket as well, closing her eyes.
Kahi, noticing movement beside her, opened one eye and smiled, seeing Jungah stretched beside her. Kahi sighed and opened her eyes, smiling.
"I love coming here when I'm stressed." Kahi said. Jungah opened her eyes and stared at her.
"You feel stressed?
หลังจาก 15 นาที Kahi และ Jungah ถึงร้านของ Jooyeon ทั้งผู้หญิงได้รับ จากจักรยาน และหมวกในมือ พวกเขาป้อนอาหารเพื่อซื้ออาหารไป พวกเขาเห็นมา Uee ยิ้ม"Unnies " กล่าวว่า Uee บรรดาสตรีทั้งสอง "สวัสดี Uee" พวกเขากล่าวว่า ในแต่ละครั้ง "ต้องการตารางหรือไม่""ไม่ เราเพียงมาขอให้นำไปวางไว้" Kahi กล่าว "เราจะรับประทานที่นี่" "ได้ เห็น" Uee ที่ยิ้ม "วัน..." Jungah ยิ้มอีกครั้ง"ใช่ วัน" Kahi กล่าวว่า ยิ้ม"ผมเข้าใจ" Uee ย้ายคิ้วของเธอ ดู Jungah "ต้องปกติหรือไม่" "ใช่ กรุณา" Kahi กล่าว Uee ไปห้องครัว "Jooyeonnie น้ำผึ้ง Kahi unnie Jungah unnie อยู่ที่นี่ พวกเขาพูดว่า พวกเขาต้องไปตามปกติ" Uee กล่าว"ไปไหม" Jooyeon ถาม Uee ยิ้ม และพยักหน้า "พวกเขากำลังในวันนั้น" Jooyeon ยิ้ม "มันเป็นเวลา" ทั้งสองสาวหัวเราะ หลังจาก 20 นาที Uee กลับไป Kahi และ Jungah ที่ มีอาหารของพวกเขาในถุง Uee ยิ้ม และให้ถุง Jungah "ให้สนุก" Uee กล่าวว่า Kahi ยิ้ม Uee ประดับ Uee "มีความสนุกสนาน unnie" Uee กล่าว ล้อเล่น Jungah glared เธอ และ Uee หัวเราะ ดูสีแดงเป็นมะเขือเทศ JungahKahi Jungah ลากล่าวว่า Uee และ Jooyeon ที่ถูกยิ้มโบกจากประตูห้องครัว และก็ไปขี่จักรยาน ขณะ Kahi ถูกขับ Jungah คว้าถุงอาหาร ในขณะที่เธอพืชกับ KahiAfter 30 minutes, Kahi and Jungah reached an area where traffic was almost nonexistent. It was a small lookout on a mountain near the city. Kahi parked the bike and helped Jungah to get off. Kahi took out a blanket under the seat and spread it on the grass.Jungah and Kahi sat on the blanket and dined quietly. When they finished eating, Kahi stretched herself on the blanket, her arms behind her head, closing her eyes. Jungah looked at her and smiled seeing her relaxed expression. Jungah imitated Kahi and lay down on the blanket as well, closing her eyes.Kahi, noticing movement beside her, opened one eye and smiled, seeing Jungah stretched beside her. Kahi sighed and opened her eyes, smiling. "I love coming here when I'm stressed." Kahi said. Jungah opened her eyes and stared at her."You feel stressed?
การแปล กรุณารอสักครู่..