“A saint rank spirit creature is in

“A saint rank spirit creature is indeed something not to run afoul of. A saint rank creature in the last stages of life is still strong enough to kill half of the Fire Ravens. It looks like as fierce as the Raven King is, he doesn’t have much of an upper hand.”

Jiang Chen could tell that although the Firelizard was heaving, obviously exhausted, the Raven King wasn’t much better off.

At least, it wasn’t fully confident of being able to thoroughly kill the Firelizard.

Otherwise, with the Raven King’s ferocity, why would he waste so much time in empty blather? He would’ve commanded his children and descendants to besiege the Firelizard.

Crouched on the ground, the Firelizard roared lowly and spoke in a conciliatory tone, “Stinky feathers, I’ve already swallowed the Cloudflame flower. If you keep forcing me, it will only cause great devastation to both sides. How about this, we stop, you let me refine this Flower so that I can recover part of my training. If I have a chance of living, I will be certain to repay you in the future with something ten times more than this.”

The circumstances were greater than the person.

If this was during ordinary times, the Firelizard would’ve never spoken in such a humble tone to a creature sitting at the mere peak of the spirit rank.

But now, it couldn’t afford to waste time. One more minute wasted meant one less minute left in his life.

In order to live, the Firelizard didn’t mind lowering its posture and trying to strike a deal with the Raven King.

The Raven King wasn’t having any of it as it sneered, “Stop? Are you senile in your age or do you take me for a chick? Where do I go to find you after I let you go? Besides, even if you refine the Flower, you’re just slowing the advent of death. Do you think you can defy the heavens? Do you still hold onto the hope of prolonging your life and returning to your peak? Stop dreaming! Even if you can prolong your life and return to your peak, how will you repay me? Your first task then is likely to kill me in revenge!”

The Firelizard hastened to say, “I can swear to the heavens that I will never seek revenge upon you.”

“Forget it!” The Raven King cawed. “I won’t let you go even if you talk a hole in the heavens. You’ll be dead sooner or later, so why not die now and let me get a mouthful of fresh meat. Although your body is old and life is fleeing you, but the matters of lineage will never age. Your heritage will always be there. If I devour you, breaking through to the saint rank will be an easy matter even without the Cloudflame Flower. Hahaha, stupid lizard, you said you’re about to die, so you should’ve stayed in your cave to await death. Yet here you come, running into my territory. This is a fortuitous occurrence that the heavens have given to me to break through to the saint rank!”

The Raven King was beside himself with pride as excitement gleamed in its fierce eyes.

It turned out that the Raven King’s goal hadn’t been to retrieve the Flower at all, but to devour the Firelizard!

The bloodlines of a saint rank spirit creature were exceedingly noble. The Raven King was naturally very clear on this.

He would only have a fifty percent chance of breaking through with the Cloudflame Flower, but if he could devour a saint rank spirit creature’s bloodlines, then he’d have at least a ninety percent chance.

Not to mention that he would access the heritage of memories written within a saint rank creature’s bloodlines. This would be an added bonus for the Raven King.

Therefore, even without the Cloudflame Flower, the Raven King would never let the Firelizard go.

A violent beam shot out of the Firelizard’s bright copper eyes as it started laughing crazily. “Eat my flesh and blood? You soggy excuse of a bird, what a lofty tone you have. A base creature of the spirit rank dares cast covetous eyes on the bloodlines of the dragon descendants?”

“Hahaha, descendants of the dragons alright. This is precisely why this king must devour you and take the heritage of memories from within your bloodlines!” The Fire Raven King’s tone was crazed and arrogant.

The Raven King suddenly threw its head back and cawed.

The surrounding Fire Ravens suddenly shot madly towards the Firelizard from all directions like loosed arrows .

It looked like the Raven King had hardened his heart to use strength of numbers to exhaust this Firelizard to death.

The Firelizard was at the end of its tether as it crouched on the ground. There wasn’t much left of its training.

However, it was still a saint rank creature. The Raven King knew that his opponent may die at any time, but still didn’t dare to take the field himself.

He knew that once this saint rank creature started rampaging, even if it was its final breath, the power it could call upon would be exceedingly frightening.

As greedy as the Raven King was, he didn’t dare take the Firelizard’s last strike.

Therefore, he sent his children and desce

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"สิ่งมีชีวิตวิญญาณอันดับเซนต์เป็นสิ่งที่ไม่เรียกใช้บาดหมางกันของ เป็นสิ่งมีชีวิตนักบุญอันดับในขั้นสุดท้ายของชีวิตยังคงแข็งแกร่งฆ่าครึ่งไฟ Ravens มันดูเหมือนรุนแรงเป็นกษัตริย์กา เขามีมากของมือบนไม่ "เจียงเฉินสามารถบอกว่า แม้ว่า Firelizard ถูก heaving เห็นหมด กษัตริย์กาไม่มากดีกว่าน้อย มันไม่ได้ความมั่นใจอย่างเต็มความสามารถในการฆ่า Firelizard อย่างละเอียดมิฉะนั้น ด้วยความดุร้ายกาคิงส์ ทำไมจะเขาเสียเวลามากในนี้เปล่า เขาจะได้สั่งเด็กและลูกหลานของเขาล้อม Firelizard การหมอบบนพื้นดิน Firelizard การคำรามต่ำต้อย และพูดในโทนเสียง conciliatory, "ขนเหม็น ฉันแล้วได้กลืนกินดอกไม้ Cloudflame ถ้าคุณเก็บใด้ มันจะทำให้ความเสียหายที่ดีทั้งสองด้านเท่านั้น นี้ หยุด คุณให้ฉันคัดสรรดอกไม้นี้เพื่อให้ฉันสามารถกู้คืนเป็นส่วนหนึ่งของการฝึกอบรม ถ้ามีโอกาสของชีวิต ฉันจะสมนาคุณในอนาคตกับสิ่งที่สิบครั้งมากขึ้นกว่านี้"สถานการณ์ได้มากกว่าบุคคลหากนี้ในช่วงเวลาปกติ Firelizard จะได้ไม่พูดในเสียงอ่อนน้อมถ่อมตนเพื่อสิ่งมีชีวิตที่นั่งอยู่ที่จุดสูงสุดเพียงระดับจิตวิญญาณแต่ตอนนี้ มันไม่สามารถเสียเวลา หนึ่งนาทีเพิ่มเติมสูญเสียหมายถึง หนึ่งนาทีน้อยในชีวิตของเขาเพื่อชีวิต Firelizard ไม่ทราบลดท่า และพยายามกับกษัตริย์กากษัตริย์กาไม่มีใด ๆ ของมัน ตามที่มันยิ้มเยาะ "Stop คุณในวัยชราในอายุของคุณ หรือคุณใช้เวลาฉันสำหรับเจี๊ยบ ที่ไปค้นหาคุณหลังจากที่ผมให้ไป แม้ว่าคุณจำกัดดอกไม้ คุณกำลังเพียงชะลอการถือกำเนิดของความตาย คุณคิดว่า คุณสามารถท้าสวรรค์ คุณยังคงค้างบนหวังยืดชีวิตของคุณ และกลับไปที่จุดสูงสุดของคุณ หยุดฝัน แม้คุณสามารถยืดอายุของคุณ และกลับไปยังจุดสูงสุดของคุณ วิธีจะคุณชำระฉัน งานแรกของคุณแล้วเป็นแนวโน้มที่จะฆ่าฉันล้างแค้น"การ Firelizard พริบจะพูด "ข้าพเจ้าสามารถขอสาบานสวรรค์ว่า ผมจะไม่เคยหาแก้แค้นคุณด้วย""ช่างเถอะ" พระกา cawed "ฉันไม่ให้ไปแม้ว่าคุณพูดคุยรูในสวรรค์ คุณจะตายช้า ดังนั้น ทำไมไม่ตายตอนนี้ และผมได้คำหนึ่งของเนื้อสด ถึงแม้ว่าร่างกายของคุณจะเก่า และชีวิตจะหนีคุณ แต่ในเรื่องของเชื้อสาย จะไม่อายุ มรดกจะมีขึ้น ถ้าผมกินคุณ ทำลายผ่านยศเซนต์จะเป็นเรื่องง่ายแม้ไม่ มีดอกไม้ Cloudflame Hahaha จิ้งจกโง่ คุณบอกว่า คุณกำลังจะตาย ดังนั้นคุณควรเคยพักในถ้ำของคุณเพื่อรอความตาย แต่ นี่คุณมา เข้าดินแดนของฉัน นี่คือเหตุการณ์ fortuitous ที่สวรรค์ให้ผมทะลวงระบบยศเซนต์"The Raven King was beside himself with pride as excitement gleamed in its fierce eyes.It turned out that the Raven King’s goal hadn’t been to retrieve the Flower at all, but to devour the Firelizard!The bloodlines of a saint rank spirit creature were exceedingly noble. The Raven King was naturally very clear on this.He would only have a fifty percent chance of breaking through with the Cloudflame Flower, but if he could devour a saint rank spirit creature’s bloodlines, then he’d have at least a ninety percent chance.Not to mention that he would access the heritage of memories written within a saint rank creature’s bloodlines. This would be an added bonus for the Raven King.Therefore, even without the Cloudflame Flower, the Raven King would never let the Firelizard go.A violent beam shot out of the Firelizard’s bright copper eyes as it started laughing crazily. “Eat my flesh and blood? You soggy excuse of a bird, what a lofty tone you have. A base creature of the spirit rank dares cast covetous eyes on the bloodlines of the dragon descendants?”“Hahaha, descendants of the dragons alright. This is precisely why this king must devour you and take the heritage of memories from within your bloodlines!” The Fire Raven King’s tone was crazed and arrogant.The Raven King suddenly threw its head back and cawed.The surrounding Fire Ravens suddenly shot madly towards the Firelizard from all directions like loosed arrows .It looked like the Raven King had hardened his heart to use strength of numbers to exhaust this Firelizard to death.The Firelizard was at the end of its tether as it crouched on the ground. There wasn’t much left of its training.However, it was still a saint rank creature. The Raven King knew that his opponent may die at any time, but still didn’t dare to take the field himself.He knew that once this saint rank creature started rampaging, even if it was its final breath, the power it could call upon would be exceedingly frightening.As greedy as the Raven King was, he didn’t dare take the Firelizard’s last strike.Therefore, he sent his children and desce