When lobsters are cooked, the well

When lobsters are cooked, the well known colour change from the dull dark hues ideal for camouflage within a marine environment, to a bright orange red has long been attributed to the presence of carotenoproteins in the shell. This colour change is due to the release of the prosthetic carotenoid group from its encapsulating protein to reveal its natural colour (Cianci et al., 2002). Pioneering work on the blue carotenoproteins of the Homarus species has shown the predominant molecule to be α-crustacyanin (λmax 632 nm). This aggregate comprises eight dimers, named β-crustacyanin (λmax 585 nm) each of molecular mass around 45 000 Da. These can be further dissociated to two apoproteins of around 20 000 Da each by removal of their astaxanthin group ( Zagalsky and Tidmarsh, 1985 and Keen et al., 1991). Dellisanti et al. (2003) showed that the quaternary structure was cylindrical with the eight β-crustacyanin molecules probably having a helical arrangement.

The ability of astaxanthin to display the bathochromic shift from the λmax of the free form is dependent on the specific combination of apoproteins, their spatial relationship, and the nature of the carotenoid which requires keto groups at positions 4 and 4′ and the presence of methyl groups at C20 and C20′ ( Cianci et al., 2002). Durbeej and Eriksson (2003), using quantum chemical studies and Homarus gammarus crustacyanin confirmed this by suggesting that the colour shift is largely due to a C4 keto group being hydrogen bonded to a histidine residue. Magic angle spinning 13C NMR work provides evidence that charge redistribution plays a role in the shift mechanism ( Weesie et al., 1995).

Investigation of other species show that the blue astaxanthin proteins (λmax 634 nm) extracted from Astacus leptodactylus ( Gomez et al., 1986) and Gammarus lacustris G.O. sars ( Czeczuga and Krywuta, 1981) behaved similarly to the Homarus crustacyanin suggesting that the bathochromic shift is achieved in the same way even if the individual protein components differ. This was the case with two Homarus species which gave identical spectral patterns but where differences in the proteins were found ( Zagalsky and Tidmarsh, 1985). It is therefore conceivable that the same mechanism for colour change applies to other carotenoproteins such as the dark red brown pigment found in the carapace of Jasus lalandii, a lobster which occurs locally along the South African south and west coasts and exhibits the noticeable colour change to bright orange-red on cooking. This natural colour change phenomenon suggests opportunities for use of the responsible compound in commercial ventures as a temperature sensitive indicator either in the reversible temperature range or to denote temperatures at which permanent colour change is achieved. Alternatively it could function as a natural water soluble colourant and antioxidant. Investigation of the J. lalandii complex and its behaviour under different conditions of temperature and heat was therefore undertaken to define its character and potential use.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อกุ้งก้ามกราม มีอาหารให้สีที่รู้จักกันดีเปลี่ยนจากโทนมืดมัวเหมาะสำหรับพรางในสภาพแวดล้อมทางทะเล สีส้มสดใสสีแดงมียาวถูกบันทึกของ carotenoproteins ใน shell เปลี่ยนสีได้เนื่องจากการเปิดตัวของกลุ่ม carotenoid เทียมจากโปรตีนของ encapsulating ให้เหมาะกับสีธรรมชาติของมัน (Cianci et al., 2002) บุกเบิกงานใน carotenoproteins สีน้ำเงินพันธุ์ Homarus ได้แสดงโมเลกุลกันจะ ด้วยกองทัพ-crustacyanin (λmax 632 nm) รวมนี้ประกอบด้วยแปด dimers ชื่อβ-crustacyanin (λmax 585 nm) แต่ละของมวลโมเลกุลประมาณ 45 000 ดา เหล่านี้สามารถจะเพิ่มเติมถูกการ apoproteins สองของรอบ 20 000 ดา โดยเอากลุ่มของ astaxanthin (Zagalsky และ Tidmarsh, 1985 และตา et al., 1991) Dellisanti et al. (2003) พบว่า โครงสร้าง quaternary เป็นทรงกระบอก มีโมเลกุลβ crustacyanin แปดคงมีจัด helicalความสามารถของ astaxanthin เพื่อแสดงกะ bathochromic จาก λmax ของฟรีฟอร์มขึ้นอยู่กับชุดเฉพาะของ apoproteins ความสัมพันธ์ของพื้นที่ และธรรมชาติของ carotenoid ซึ่งต้องการกลุ่ม keto ที่ตำแหน่ง 4 และ 4′ และของ methyl กลุ่ม C20 และ C20′ (Cianci และ al., 2002) Durbeej และวงการเกม (2003), ใช้ศึกษาเคมีควอนตัมและ Homarus gammarus crustacyanin ยืนยันนี้ โดยการแนะนำกะสีเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากกลุ่ม keto C4 เป็นไฮโดรเจนพันธะกับสารตกค้าง histidine มุมมายากลปั่นงาน NMR 13C มีหลักฐานที่เรียกเก็บซอร์สมีบทบาทในกลไกกะ (Weesie และ al., 1995)ตรวจสอบชนิดอื่น ๆ แสดงว่า โปรตีน astaxanthin บลู (λmax 634 nm) สกัดจาก Astacus leptodactylus (เมซ et al., 1986) และ Gammarus lacustris G.O. sars (Czeczuga และ Krywuta, 1981) ทำงานคล้ายกับ Homarus crustacyanin แนะนำว่า กะ bathochromic ทำวิธีการเดียวกันแม้ว่าส่วนประกอบของโปรตีนแต่ละตัวแตกต่างกัน นี้คือในกรณีของ Homarus สองชนิดซึ่งให้รูปแบบสเปกตรัมเหมือนกัน แต่ที่พบความแตกต่างในโปรตีน (Zagalsky และ Tidmarsh, 1985) จึงหลากหลายกลไกเดียวกันสำหรับการเปลี่ยนสีนำไปใช้กับ carotenoproteins อื่น ๆ เช่นสีแดงเข้มเม็ดสีน้ำตาลพบใน carapace ของ Jasus lalandii กุ้งซึ่งเกิดขึ้นภายใต้แอฟริกาใต้และตะวันตกหมู่ และการจัดแสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดสีแดงส้มในการปรุงอาหาร ปรากฏการณ์นี้เปลี่ยนสีธรรมชาติแนะนำโอกาสในการใช้สารประกอบรับผิดชอบในกิจการค้าเป็นตัวอุณหภูมิสำคัญบ่งชี้ ได้ ในช่วงอุณหภูมิย้อนกลับ หรือแสดงอุณหภูมิที่ทำการเปลี่ยนสีผม หรือ มันสามารถทำงานเป็น colourant ละลายน้ำและสารต้านอนุมูลอิสระ จึงได้ดำเนินสอบสวน lalandii J. ซับซ้อนและพฤติกรรมของภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกันของอุณหภูมิและความร้อนเพื่อกำหนดเป็นตัวอักษรและอาจมีการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อกุ้งสุก แล้วเปลี่ยนสีจากสีทึบมืดเหมาะสำหรับพรางตัวในสภาพแวดล้อมทางทะเล กับ แดง ส้ม สดใสได้นาน ประกอบกับการปรากฏตัวของ carotenoproteins ในเปลือก นี้เปลี่ยนสีเนื่องจากการปล่อยในกลุ่มแคโรทีนอยด์เทียมจากโปรตีนห่อหุ้มเปิดเผยสีธรรมชาติ ( cianci et al . , 2002 )งานบุกเบิกใน carotenoproteins สีฟ้าชนิดโฮมารัสมีแสดงโมเลกุลโดดเป็นแอลฟาครัสตาไซยานิน ( λแมกซ์ 821 nm ) รวมนี้ประกอบด้วยแปดสาย ชื่อ บีตา - ครัสตาไซยานิน ( λแม็กซ์ 585 nm ) แต่ละมวลโมเลกุลประมาณ 45 , 000 ดา . เหล่านี้สามารถเพิ่มเติมทางใจ 2 อโปโปรตีนประมาณ 20 000 ดาแต่ละกลุ่มโดยการกำจัดของแอสตาแซนธิน ( zagalsky tidmarsh และ ,1985 และกระตือรือร้น et al . , 1991 ) dellisanti et al . ( 2546 ) พบว่า โครงสร้าง quaternary เป็นทรงกระบอกที่มีแปดบีตา - โมเลกุลครัสตาไซยานินน่าจะมีการจัดลาน

ความสามารถของแอสตาแซนทินแสดงกะ bathochromic จากλเต็มรูปแบบฟรีจะขึ้นอยู่กับการรวมกันโดยเฉพาะอโปโปรตีน ความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ของพวกเขาและธรรมชาติของแคโรทีนอยด์ ซึ่งมีในกลุ่มที่กระตุ้นด้วย 4 และ 4 ได้รับตำแหน่งและสถานะของกลุ่มเมธิลที่และดูแลอย่างดีอย่างดี ( cianci et al . , 2002 ) durbeej และ ริคสัน ( 2003 ) โดยใช้การศึกษาทางเคมีควอนตัมและครัสตาไซยานิน gammarus โฮมารัสยืนยันนี้โดยชี้ให้เห็นว่าสีเปลี่ยนไปเนื่องจากการกระตุ้นด้วยการเป็นไฮโดรเจนถูกผูกมัดให้กลุ่มฮิสติดีนกากมุมเวทมนตร์ 13C NMR ปั่นงานให้หลักฐานที่ค่าธรรมเนียมการเล่นบทบาทในการเปลี่ยน ( weesie et al . , 1995 ) .

ตรวจสอบชนิดอื่น ๆ พบว่าแอสตาแซนธิน ( สีฟ้าλแม็กซ์ 634 nm ) โปรตีนสกัดจาก astacus leptodactylus ( โกเมซ et al . , 1986 ) และ gammarus lacustris ขุน ( czeczuga G.O . krywuta และ ,2524 ) เป็นทำนองเดียวกันกับโฮมารัส ครัสตาไซยานินบอกว่ากะ bathochromic ได้ในแบบเดียวกัน แม้ว่าส่วนประกอบโปรตีนแต่ละบุคคลแตกต่างกัน นี่เป็นกรณีที่สองชนิดโฮมารัส ซึ่งให้รูปแบบสเปกตรัมเหมือนกันแต่ที่แตกต่างในโปรตีนที่พบ ( zagalsky และ tidmarsh , 1985 )จึงเป็นไปได้ว่ากลไกเดียวกันกับ carotenoproteins เปลี่ยนสีอื่น ๆ เช่น แดงเข้ม สีน้ำตาล สีพบในกระดองของ jasus lalandii กุ้งใหญ่ซึ่งเกิดขึ้นในท้องถิ่น ตามใต้แอฟริกาใต้ตะวันตก และชายฝั่ง และการเปลี่ยนสีชัดเจนใส ส้ม แดง ในการปรุงอาหารสีธรรมชาติเปลี่ยนปรากฏการณ์ชี้ให้เห็นโอกาสใช้สารประกอบที่รับผิดชอบในกิจการเชิงพาณิชย์เป็นอุณหภูมิที่มีตัวบ่งชี้ในช่วงอุณหภูมิย้อนกลับ หรือ ไปจนถึงอุณหภูมิที่ถาวรเปลี่ยนสีได้ หรืออาจใช้เป็นธรรมชาติที่ละลายน้ำได้และคัลเลอร์แรนท์ สารต้านอนุมูลอิสระ การสืบสวนของ Jlalandii ซับซ้อนและพฤติกรรมของมันได้ภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างของอุณหภูมิและความร้อนจึงดำเนินการเพื่อกำหนดตัวอักษรและใช้ศักยภาพของ