There is very little evidence regar

There is very little evidence regarding the
use of upper limb orthoses and much of
the clinical practice used today is based
on individual, professional experience. A
literature review conducted by Tyson and
Kent (2011) on the use of upper limb
orthoses stated that there was wide
consensus that orthotic intervention is
useful for upper limb management
following stroke, but treatment varied
widely between health settings. The
authors were only able to identify four
studies within their inclusion criteria and
therefore concluded that upper limb
orthotic management has no effect on
upper limb function. However, the results
of these studies (none of which were
significant) should be interpreted with
caution as only results which were
significant are deemed suitable to make
any recommendation. A further study by
Barry et al (2012) compared the use of a
dynamic orthosis with manual
intervention, but concluded that there
was no significant difference and in the
following year, and a pilot study
examining the effects of long-term use of
static wrist-hand orthoses (WHOs)
concluded that the use of WHOs arelimited due to compliance (Andringa et
al, 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานน้อยมากเกี่ยวกับการใช้ orthoses รยางค์บนและมากการปฏิบัติทางคลินิกที่ใช้ในปัจจุบันประสบการณ์แต่ละ มืออาชีพ Aดำเนินการทบทวนวรรณกรรม โดยไทสัน และเคนท์ (2011) ในการใช้ของรยางค์บนorthoses กล่าวว่า มีมากมายมติที่แทรกแซงเพื่อมีประโยชน์สำหรับการจัดการของรยางค์บนจังหวะการต่อไปนี้ ข้อมูลแต่การรักษาที่แตกต่างกันระหว่างการตั้งค่าสุขภาพอย่างกว้างขวาง การผู้เขียนได้ระบุสี่การศึกษาภายในหลักเกณฑ์การรวมตัว และจึง ได้ข้อสรุปว่า รยางค์บนจัดการเพื่อไม่มีผลในรยางค์บนฟังก์ชัน อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์การศึกษาเหล่านี้ (ซึ่งถูกอย่างมีนัยสำคัญ) ควรตีความด้วยข้อควรระวังเพียงผลลัพธ์สำคัญว่าเหมาะจะทำให้คำแนะนำใด ๆ การศึกษาโดยBarry et al (2012) เปรียบเทียบการใช้การรองเท้าแบบไดนามิกพร้อมคู่มือแทรกแซง แต่สรุปว่า มีไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ และในการปีต่อไป และการศึกษานำร่องตรวจสอบผลกระทบของการใช้ระยะยาวมือข้อมือคง orthoses (WHOs)สรุปว่า การใช้ arelimited WHOs เนื่องจากการปฏิบัติตาม (Andringa etal, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานน้อยมากเกี่ยวกับการเป็น
ใช้ orthoses แขนและมากของ
การปฏิบัติทางคลินิกที่ใช้ในวันนี้จะขึ้นอยู่
กับแต่ละบุคคล, ประสบการณ์ระดับมืออาชีพ
ทบทวนวรรณกรรมที่ดำเนินการโดยไทสันและ
เคนท์ (2011) เกี่ยวกับการใช้แขนขาบน
orthoses ระบุว่ามีความกว้าง
ความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าการแทรกแซงของกายอุปกรณ์เสริมเป็น
ประโยชน์สำหรับการจัดการแขน
ต่อไปจังหวะ แต่การรักษาที่แตกต่างกัน
อย่างกว้างขวางระหว่างการตั้งค่าสุขภาพ
ผู้เขียนเท่านั้นที่จะสามารถที่จะระบุสี่
การศึกษาในเกณฑ์ที่รวมของพวกเขาและ
ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าแขน
จัดการกายอุปกรณ์เสริมไม่มีผลต่อ
การทำงานของแขน อย่างไรก็ตามผล
การศึกษาเหล่านี้ (ไม่มีใครที่มี
นัยสำคัญ) ควรจะตีความด้วย
ความระมัดระวังเป็นเฉพาะผลลัพธ์ที่มี
นัยสำคัญจะถือว่าเหมาะสมที่จะให้
คำแนะนำใด ๆ การศึกษาต่อไปโดย
แบร์รี่, et al (2012) เมื่อเทียบกับการใช้งานของที่
orthosis แบบไดนามิกที่มีคู่มือ
การแทรกแซง แต่สรุปว่ามี
ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญและใน
ปีต่อไปและการศึกษานำร่อง
การตรวจสอบผลกระทบของการใช้งานระยะยาวของ
ข้อมือแบบคงที่ -hand orthoses (whos)
ได้ข้อสรุปว่าการใช้ whos arelimited เนื่องจากการปฏิบัติตาม (Andringa et
al, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลักฐานน้อยมากเกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์พยุงแขนและมากคลินิกใช้วันนี้ตามในแต่ละประสบการณ์ เป็นการทบทวนและจัดทำโดย ไทสันเคนท์ ( 2011 ) ในการใช้แขนอุปกรณ์พยุง ระบุว่า มี กว้างเอกฉันท์ว่า orthotic มีการแทรกแซงที่เป็นประโยชน์สำหรับการจัดการแขนตามจังหวะ แต่การรักษาที่หลากหลายการตั้งค่าอย่างกว้างขวางระหว่างสุขภาพ ที่ผู้เขียนได้แค่ระบุสี่การศึกษาในการสอนและดังนั้นจึงสรุปได้ว่า แขนการจัดการ orthotic มีไม่มีผลต่อฟังก์ชันรยางค์ส่วนบน อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์การศึกษาเหล่านี้ ( ไม่มีซึ่งเป็นที่สำคัญ ) ควรจะตีความด้วยระมัดระวังเป็นเพียงผลซึ่งเป็นที่สำคัญจะถือว่าเหมาะที่จะทำข้อเสนอแนะใด ๆ . มีการศึกษาโดยBarry et al ( 2012 ) เมื่อเทียบกับการใช้ของแบบไดนามิก orthosis พร้อม คู่มือสรุปได้ว่ามีการแทรกแซง แต่ไม่แตกต่างกัน และ ในต่อปี และการศึกษานำร่องการตรวจสอบผลกระทบของการใช้ระยะยาวของแบบคงที่อุปกรณ์พยุงข้อมือมือ ( ใคร )สรุปได้ว่า การใช้คนที่ arelimited เนื่องจากสอดคล้อง ( andringa และอัล , 2013 )