A second child, I grew up on a smal

A second child, I grew up on a small family warmth. I am a cheerful, love, peace does not like loud noises. A chatterbox, talking a lot, that is to say, I will not stop until I have to tell them to stop it. I see other people smile, laugh and be happy with. I usually pick a talk and ask questions so that friends are always involved. Attention is not very good, but not with stupid
when I was five years old attended first. I met a lot of people and I was crying every day from ever live with their parents. It has to be in charge of the teacher, but he's stopped crying for days with friends at a normal life. I was oblivious to it took one to another. You have to buy shoes as often
as I rack up the high school friends is much more. Over at elementary school Different people have different dreams of himself in the future, I do what I have dreamed of my future I want to be a teacher. I love this profession? Because the profession is a profession of faith. And with the help teach others to get information. Advising people. Although it must be diligent learner, but I have tried to do it would be like to follow their dreams.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กสอง ฉันเติบโตมาบนความอบอุ่นครอบครัวขนาดเล็ก ผมเป็นคนที่ร่าเริง รัก ความสงบไม่ชอบเสียงดัง การ chatterbox พูดมาก ที่จะพูด ฉันจะไม่หยุดจนกระทั่งฉันได้บอกให้หยุดมัน เห็นคนอื่นยิ้ม หัวเราะ และมีความสุข ฉันมักจะรับการพูดคุย และถามคำถามที่เพื่อน ๆ มักเกี่ยวข้อง ความไม่ ดี แต่ไม่โง่ เมื่อผมอายุ 5 ปีเข้าร่วมงานครั้งแรก ผมเจอผู้คนมากมาย และฉันได้ร้องไห้ทุกวันจากที่เคยอยู่กับครอบครัว มันได้ทำหน้าที่ครูผู้สอน แต่เขาหยุดร้องไห้วันกับเพื่อนที่มีชีวิตตามปกติ ผมลบเลือนไปใช้หนึ่งไปยังอีก คุณจะต้องซื้อรองเท้าบ่อย ฉันเป็น ชั้นเพื่อนมัธยมมีมาก ผ่านโรงเรียนประถมศึกษาต่างไปจากเดิม คนมีความฝันที่แตกต่างกันของตัวเองในอนาคต ฉันทำอะไรฉันได้ฝันของอนาคตของฉันอยากจะ เป็นครู รักอาชีพนี้หรือไม่ เนื่องจากอาชีพนี้เป็นอาชีพของศรัทธา และช่วยสอนผู้อื่นเพื่อรับข้อมูล ปรึกษาคน แม้ว่าจะต้องการให้ผู้เรียนขยัน แต่ฉันได้พยายามทำ มันจะเหมือนทำตามความฝันของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกคนที่สองผมเติบโตขึ้นมาบนความอบอุ่นครอบครัวขนาดเล็ก ผมร่าเริงรักความสงบไม่ชอบเสียงดัง ช่างพูด, การพูดคุยมากที่จะบอกว่าผมจะไม่หยุดจนกว่าฉันต้องบอกพวกเขาที่จะหยุดมัน ผมเห็นคนอื่นยิ้มหัวเราะและมีความสุขกับ ผมมักจะเลือกพูดคุยและถามคำถามเพื่อให้เพื่อน ๆ มีส่วนร่วมเสมอ เรียนไม่ดีมาก แต่ไม่ได้มีโง่
เมื่อฉันอายุได้ห้าขวบได้เข้าร่วมเป็นครั้งแรก ผมได้พบกับผู้คนจำนวนมากและฉันก็ร้องไห้ทุกวันจากที่เคยอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขา มันจะต้องอยู่ในความดูแลของครู แต่เขาก็หยุดร้องไห้วันกับเพื่อน ๆ ที่มีชีวิตตามปกติ ฉันถูกลบเลือนไปมันต้องใช้เวลาหนึ่งไปยังอีก คุณจะต้องซื้อรองเท้าได้บ่อย
เท่าที่ผมชั้นขึ้นเพื่อนที่โรงเรียนสูงมากขึ้น ไปที่โรงเรียนประถมคนต่างมีความฝันที่แตกต่างกันของตัวเองในอนาคตผมทำสิ่งที่ฉันมีความฝันในอนาคตของฉันฉันต้องการที่จะเป็นครู ผมรักอาชีพนี้? เพราะอาชีพนี้เป็นอาชีพที่มีความเชื่อ และด้วยความช่วยเหลือสอนคนอื่น ๆ จะได้รับข้อมูล ให้คำปรึกษาแก่ผู้คน ถึงแม้ว่ามันจะต้องเป็นผู้เรียนขยัน แต่ผมได้พยายามที่จะทำมันจะชอบที่จะทำตามความฝันของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูกที่สอง ผมโตในความอบอุ่น ครอบครัวเล็ก ฉัน รัก ร่าเริง ความสงบ ไม่ชอบเสียงดัง เป็นคนช่างพูด พูดเยอะ พูดได้ว่า ผมจะไม่หยุด จนผมต้องบอกให้เขาหยุด ผมเห็นคนอื่นยิ้ม หัวเราะ และมีความสุข ฉันมักจะเลือกพูดคุยและถามคำถามที่เพื่อนมักจะเกี่ยวข้อง ใจไม่ค่อยดี แต่ไม่โง่
เมื่อฉันอายุ 5 ปี เรียนก่อน ผมเจอคนมากมาย และฉันก็ร้องไห้ทุกวัน จากที่เคยอยู่กับพ่อแม่ มันต้องอยู่ในความดูแลของครู แต่เขาหยุดร้องไห้ได้หลายวัน เพื่อนๆ ในชีวิตปกติ ผมลืมเอาหนึ่งไปยังอีก คุณต้องซื้อรองเท้าบ่อย
ผมชั้นขึ้นเพื่อนที่โรงเรียนสูงมากขึ้นที่โรงเรียนประถมต่างคนต่างมีฝันที่แตกต่างกันของตัวเองในอนาคต ฉันทำในสิ่งที่ฉันฝันถึงอนาคตฉันอยากเป็นครู ผมรักอาชีพนี้ ? เพราะอาชีพนี้ เป็นอาชีพของความเชื่อ และด้วยการช่วยสอนคนอื่น เพื่อหาข้อมูล แนะนำคน ถึงแม้ว่ามันต้องขยันเรียน แต่ฉันก็พยายามทำมันคงอยากตามความฝัน