Kannass, Oakes, and Shaddy (2006) a

Kannass, Oakes, and Shaddy (2006) also found that children who are effective at inhibiting responses to distracters are able to maintain longer attention span. Researchers also hypothesize that there will be no interaction between age and content of use such that the relationship between high levels of exogenous stimuli and shorter visual spatial attention span will remain constant for all ages. There will be no decrease in the effects of exposure to exogenous stimuli with age. This prediction is grounded in attention development theory that states that around 3 years of age, typical development should show children exhibiting more focused, sustained attention even when presented with distracters (Kannass, Oakes, and Shaddy, 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kannass ไฟฟ้าอดัมส์ และ Shaddy (2006) นอกจากนี้ยังพบว่า เด็กที่มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการตอบสนองการ distracters สามารถรักษาช่วงความสนใจนานขึ้น นักวิจัย hypothesize ว่า จะไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างอายุและเนื้อหาของการใช้เช่นที่ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งเร้าจากภายนอกในระดับสูงและช่วงความสนใจเชิงพื้นที่ภาพสั้นจะยังคงคงที่สำหรับทุกเพศทุกวัย จะไม่ลดลงผลกระทบของการสัมผัสกับสิ่งเร้าภายนอกกับอายุ นี้คือเหตุผลในความสนใจพัฒนาทฤษฎีที่ระบุว่า ประมาณ 3 ปี ทั่วไปพัฒนาควรแสดงเด็กแสดงความสนใจมุ่งเน้นมากขึ้น อย่างยั่งยืนแม้ว่าจะแสดง ด้วย distracters (Kannass ไฟฟ้าอดัมส์ และ Shaddy, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kannass เคสและ Shaddy (2006) นอกจากนี้ยังพบว่าเด็กที่มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการตอบสนองต่อ distracters มีความสามารถที่จะรักษาช่วงความสนใจอีกต่อไป นักวิจัยยังตั้งสมมติฐานว่าจะมีการทำงานร่วมกันไม่มีอายุและเนื้อหาของการใช้งานดังกล่าวระหว่างที่ความสัมพันธ์ระหว่างระดับสูงของสิ่งเร้าภายนอกและ Visual ช่วงความสนใจสั้นเชิงพื้นที่จะยังคงอยู่คงที่สำหรับทุกเพศทุกวัย จะมีการลดลงของผลกระทบจากการสัมผัสกับสิ่งเร้าภายนอกกับอายุไม่มี คำทำนายนี้เป็นเหตุผลในการพัฒนาทฤษฎีความสนใจที่ระบุว่าประมาณ 3 ปีของอายุการพัฒนาโดยทั่วไปควรจะแสดงเด็ก exhibiting เน้นมากขึ้นอย่างต่อเนื่องแม้ในขณะที่ให้ความสนใจนำเสนอด้วย distracters (Kannass เคสและ Shaddy 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kannass โอคส์ และ shaddy , ( 2006 ) นอกจากนี้ยังพบว่า เด็กที่มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการตอบสนอง distracters สามารถรักษาช่วงความสนใจอีกต่อไป . นักวิจัยยังพบว่า ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างอายุและเนื้อหาของการใช้งานดังกล่าวว่า ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งเร้าภายนอกระดับสูงและช่วงความสนใจสั้น ภาพเชิงพื้นที่จะยังคงคงที่สำหรับทุกเพศทุกวัย จะไม่มีการลดผลกระทบของการเปิดรับสิ่งเร้าจากภายนอก ด้วยอายุ การทำนายนี้เป็นเหตุผลในทฤษฎีการพัฒนาความสนใจที่ระบุว่า ประมาณ 3 ปี พัฒนาโดยทั่วไปควรให้เด็กแสดงเน้น , ได้รับความสนใจ แม้แต่เมื่อมี distracters ( kannass โอคส์ และ shaddy , 2006 )