WARNING: DON'T TAKE THE BEE OUT OF BUSINESSTony Juniper set out to fin การแปล - WARNING: DON'T TAKE THE BEE OUT OF BUSINESSTony Juniper set out to fin ไทย วิธีการพูด

WARNING: DON'T TAKE THE BEE OUT OF

WARNING: DON'T TAKE THE BEE OUT OF BUSINESS
Tony Juniper set out to find the value of Nature to the economy. For food and
farming, imperiled insects are crucial, he reports.
William Thatcher set up business in the village of Sandford in 1904. The company bearing his
name remains there today, its buildings spread along the main road and between the houses
that lie beneath an oak- and ash-clad spur of the Mendip Hills and just next to the Somerset
Levels.
Six-meter-high oak vats dating back about a hundred years are still in use. They have recently
been joined by a battery of 24 stainless-steel fermenting vessels holding 60,000 liters apiece.
This and other processing equipment enables Thatchers to produce about 50 million liters of
cider per year. At full steam the factory can fill 20,000 bottles an hour. Thatchers turned over
about £60 million in 2013 and exported to several overseas markets, including the United States
and Australia. It is a British business success story, in 2013 growing 23% – the lowest rate of
growth it had seen in eight years!
Behind Thatchers’ success is a trusted brand, a lot of technology, complex logistics, good
supplier relations and business acumen. Less obvious is an even more fundamental asset:
insects.
More than 500 hectares of apple trees each year supply the company with about 20,000 tons of
fruit. For the trees to produce the apples harvested in late summer and autumn it is vital that in
spring their flowers are pollinated. That mostly happens through flying insects passing from
blossom to blossom, as they collect nectar and pollen to eat.
The insects that pollinate the apples, which make the cider that gets sold to sustain a multimillion-pound
business, are a kind of ecological glue. Take them away, and several bits of a
system can start to fall apart. For example, flowering plants either stop producing seed or fruit,
make much less of it, or change the quality of what they do produce. When it comes to
conserving the natural environment, this is important to understand. It is arguably even more so
in relation to food (and drink) security. About two-thirds of the world’s crop plant species rely on
animal pollination, and to that extent bees, butterflies, beetles and all the other species that help
plants to complete their life cycles ensure that we continue to eat.
The loss of pollinators has already emerged as a major challenge for farming, for example in
parts of California and China. Although that point has not yet been reached in most places, the
rapid decline of pollinators is nonetheless a strategic threat to food production.
While most species of flowering plant rely on animals (mostly insects) to move their pollen
between flowers, some use the wind, including the grain-producing wheat, barley and maize
that occupy much of our farmland. Even so, animal-pollinated crops, such as oilseed rape,
apples, pears and strawberries, comprise about a fifth of the UK’s total cropped area. Many
pasture plants, such as clover, also rely on bees to reproduce, so there’s some dependence on
animal pollinators for livestock, too.
Since 1980 most British landscapes have seen a reduction in wild bee diversity. In line with the
progressive homogenization of our environment, those species that are specialists and
dependent on particular kinds of habitat and/or food plants have fared worst. Many other insect
pollinators are also known to be in decline, among them hoverflies and butterflies.
Behind all this has been the loss of habitats rich in wild flowers. Wild flowers are primarily found
in semi-natural grasslands, mountains, moors and heathlands, woodlands and coastal margins,
and in urban habitats such as parks, gardens and roadside verges. In all cases, there has been
a decline in the quality of these ecosystems. This is a problem for farming because the pool of
pollinators supported by the plants in these places spills out into agricultural areas. Flower-rich
wildlife habitats are not, therefore, only nice to look at and of ecological interest and value for
their own sake: they are also an essential part of the ‘green infrastructure’, in this case
underpinning national food security.
While pondering the dependence of many insects on wild flowers, it is important to remember
that these wild flowers also depend on the insects. A high proportion of wild-flower species
studied are pollination-limited. This means that when there are no pollinators there are no
seeds, over time fewer flowers, and then fewer pollinators.
In line with the reduction in bee diversity, animal-pollinated plants have declined in the UK more
than self- or wind-pollinated species. For example, some 76% of the plant species favored by
bumblebees for gathering the nectar and pollen they need have decreased in frequency.
Decline in particular kinds of plant that have lost their pollinators can also lead to the decline of
species dependent on their leaves, seeds and fruits for food. Changes in plant communities can
then cause knock-on impacts on soil health, water quality and pest regulation, with disruption to
pollinators leading to a spiral of decline in an entire system.
Jeff Ollerton of the University of Northampton is an expert in pollination and its role in
ecosystems. “About 75% of our native plants require insects as pollinators,” he says. “If we
didn’t have the insects to pollinate them, then our populations of native wild flowers would
eventually die out.” And it’s not just little plants that have this dependency: about 60% of our
trees are insect-pollinated.
The loss of semi-natural habitats across the UK since the mid-20th century has been an
important factor behind pollinator loss. Ploughing of meadows, clearance of woodlands,
drainage of wetlands and removal of hedgerows are among the changes that have caused it.
Most of these losses are down to changed farming practices, backed over decades with tens of
billions of pounds-worth of tax-funded subsidies.
Ollerton says a number of pollinators are already lost. “Twenty-three species of bees and
flower-visiting wasps have gone extinct in Britain since about 1850. This maps very closely
against the large-scale changes in agriculture.” The distribution of many other species has
changed markedly. “We’ve got about 250 species of bee that are native. A significant proportion
of those have declined in relation to distribution. We’ve got some bumblebees, for example, that
were once widespread, which are now being pushed up into the Scottish highlands and islands
and out towards Wales.”
This decline in diversity leaves farming more vulnerable. “If all of our pollination is reliant upon
just a small number of species and something happens to those species, then there’s nothing to
fill that gap. That’s one of the values of diverse insect populations – a sort of insurance policy.”
The changes in farming practices have been profound, he adds. “In the 19th century, set-aside
was very common: farmers would leave a field to go fallow, or maybe sow a crop of something
like red clover and then dig it in to build up the fertility of the soil. By the 20th century, when
inorganic nitrogen fertilizers started to be produced, suddenly there was no need to have those
fallow periods or to use clovers – and so farmers could intensify production and use fields all
year around. Therefore that fallow field, that habitat, that resource to be used by pollinators has
disappeared. That was a massive landscape-level change.”
In the wake of the virtual disappearance of semi-natural grasslands, the extinction of wild
honeybees, decline in bumblebees, beetles, butterflies and others, some assume that
domesticated honeybees will fill the gap. Here, too, there is cause for concern. For a start, there
are far fewer hives. The high point was in 1949, when in England there were 87,000 beekeepers
and 465,000 colonies. The post-war popularity of beekeeping was less to do with pollination and
more about sugar rationing. When rationing was lifted in 1953, beekeeping for honey became
less necessary and by 1970 the number of beekeepers in England and Wales had dropped to
about 32,000, running about 158,000 colonies between them.
Beekeeping has since become more popular again, in part because of growing awareness
about the loss of wild pollinators. It is estimated that during 2009 there were 40,000 beekeepers
and 200,000 colonies, including approximately 300 commercial beekeepers managing between
them 40,000 colonies.
The recent rise in beekeeping has, however, been accompanied by a rise in bee colony
collapse, a process leading to the death of a hive. Some cases are linked to the parasitic Varroa
mite that infests hives and increases the bees’ susceptibility to harmful diseases.
On top of this are the effects of pesticides. Around 31,000 tons of chemicals are used in farming
in the UK each year to kill weeds and insects and other pests that attack crops. There is
surprisingly little control over how these chemicals are used (in the non-organic sector at least)
or in what quantities and combinations. These chemicals affect both wild and domesticated
pollinators and include consequences that range from death to changed behavior and increased
susceptibility to disease. In recent years there has been controversy over the role in both wild
and domesticated bee decline of a class of pesticides called neonicotinoids. Designed to affect
the central nervous system of insects, these substances cause behavior change, paralysis and
death.
In experiments that exposed bumblebees to a widely used neonicotinoid substance called
imidacloprid at a level the insects would experience in visiting a field of treated oilseed rape
plants, the insects were found to forage less effectively, colony size shrank by about 10% and,
most worrying, they lost almost all their ability to produce queens. Queens are the only
bumblebee colony members to live over winter, and without them new groups can’t be founde
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
คำเตือน: อย่าผึ้งออกจากธุรกิจจูนิเปอร์โทนี่ตั้งออกเพื่อหาค่าของลักษณะเศรษฐกิจ สำหรับอาหาร และทำนา imperiled แมลงมีความสำคัญ เขารายงานWilliam Thatcher ได้ธุรกิจในหมู่บ้านแซนด์ฟอร์ดใน 1904 บริษัทเรืองของเขาชื่อยังคงมีวันนี้ อาคารที่กระจายไป ตามถนนหลัก และ ระหว่างบ้านที่อยู่ภายใต้การห่มโอ๊ค และเถ้าเดือย ของ ภูเขา Mendip และใกล้ กับโรงการระดับการVats โอ๊ค 6 เมตรสูงราวหนึ่งร้อยปีจะใช้ มีล่าการเข้าร่วม โดยแบตเตอรี่ของ 24 เหล็กสแตนเลส fermenting เรือถือ 60000 ลิตรต่ออันนี้และอุปกรณ์ประมวลผลอื่น ๆ ช่วยให้ Thatchers ในการผลิตประมาณ 50 ล้านลิตรแดงต่อปี ที่อบไอน้ำเต็ม โรงงานสามารถกรอกขวด 20000 อันชั่วโมง Thatchers ที่เปิดมากกว่าเกี่ยวกับ 60 ล้านปอนด์ใน 2013 และส่งออกไปตลาดต่างประเทศหลาย รวมทั้งสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลีย เป็นเรื่องราวความสำเร็จ ธุรกิจที่อังกฤษในปี 2013 เติบโต 23%-อัตราต่ำสุดเจริญเติบโตที่จะได้เห็นในแปดปีอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของ Thatchers เป็นแบรนด์น่าเชื่อถือ เทคโนโลยี โลจิสติกส์คอมเพล็กซ์ มากดีความสัมพันธ์ผู้จัดจำหน่ายและธุรกิจอคิวเมนท์ น้อยชัดเจนคือสินทรัพย์พื้นฐานมาก:แมลงต้นไม้แอปเปิ้ลมากกว่า 500 เฮกเตอร์แต่ละปีจัดหาบริษัท มีประมาณ 20000 ตันผลไม้ สำหรับต้นไม้ในการผลิตแอปเปิ้ลที่เก็บเกี่ยวในช่วงปลายฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงมีความสำคัญว่าสปริงของดอกไม้มี pollinated ที่เกิดขึ้นผ่านการเดินทางผ่านจากแมลงส่วนใหญ่ตกจั่นจะออกดอก ที่เก็บน้ำหวานและละอองเกสรกินแมลงที่ผสมเกสรดอกไม้แอปเปิ้ล ซึ่งทำให้แดงได้รับขายพยุง multimillion-ปอนด์ธุรกิจ มีชนิดของกาวระบบนิเวศ พวกเขาออกไป และบิตต่าง ๆ ของการระบบสามารถเริ่มลงกัน ตัวอย่าง จาวอาจหยุดผลิตเมล็ดหรือผลไม้ทำน้อยมากของมัน หรือเปลี่ยนแปลงคุณภาพของสิ่งที่พวกเขาผลิต เมื่อมันมาถึงอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมธรรมชาติ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจ เป็นว่ายิ่งดังนั้นเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหาร (และเครื่องดื่ม) ประมาณสองในสามของโลกพืชพืชชนิดพึ่งพาpollination สัตว์ ผึ้งที่ขอบเขต ผีเสื้อ ด้วง และทั้งหมดนกชนิดอื่นที่ช่วยพืชสมบูรณ์วงจรชีวิตของพวกเขามั่นใจว่า เรายังกินการสูญเสียของ pollinators มีแล้วเกิดเป็นความท้าทายที่สำคัญสำหรับทำการเกษตร เช่นในส่วนของแคลิฟอร์เนียและจีน แม้ว่าจุดนั้นไม่ได้แล้วในสถานลดลงอย่างรวดเร็วของ pollinators เป็นกระนั้นกลยุทธ์ผลิตอาหารในขณะที่พันธุ์พืชดอกส่วนใหญ่พึ่งพาสัตว์ (ส่วนใหญ่เป็นแมลง) เพื่อย้ายของละอองเกสรระหว่างดอกไม้ บางคนใช้ลม รวมทั้งผลิตเมล็ดข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ และข้าวโพดที่ครอบครองพื้นที่การเกษตรของเรามาก ดังนั้นแม้ pollinated สัตว์พืช เช่น oilseed rapeapples, pears and strawberries, comprise about a fifth of the UK’s total cropped area. Manypasture plants, such as clover, also rely on bees to reproduce, so there’s some dependence onanimal pollinators for livestock, too.Since 1980 most British landscapes have seen a reduction in wild bee diversity. In line with theprogressive homogenization of our environment, those species that are specialists anddependent on particular kinds of habitat and/or food plants have fared worst. Many other insectpollinators are also known to be in decline, among them hoverflies and butterflies.Behind all this has been the loss of habitats rich in wild flowers. Wild flowers are primarily foundin semi-natural grasslands, mountains, moors and heathlands, woodlands and coastal margins,and in urban habitats such as parks, gardens and roadside verges. In all cases, there has beena decline in the quality of these ecosystems. This is a problem for farming because the pool ofpollinators supported by the plants in these places spills out into agricultural areas. Flower-richwildlife habitats are not, therefore, only nice to look at and of ecological interest and value fortheir own sake: they are also an essential part of the ‘green infrastructure’, in this caseunderpinning national food security.While pondering the dependence of many insects on wild flowers, it is important to rememberthat these wild flowers also depend on the insects. A high proportion of wild-flower speciesstudied are pollination-limited. This means that when there are no pollinators there are noseeds, over time fewer flowers, and then fewer pollinators.In line with the reduction in bee diversity, animal-pollinated plants have declined in the UK morethan self- or wind-pollinated species. For example, some 76% of the plant species favored bybumblebees for gathering the nectar and pollen they need have decreased in frequency.Decline in particular kinds of plant that have lost their pollinators can also lead to the decline ofspecies dependent on their leaves, seeds and fruits for food. Changes in plant communities canthen cause knock-on impacts on soil health, water quality and pest regulation, with disruption topollinators leading to a spiral of decline in an entire system.Jeff Ollerton of the University of Northampton is an expert in pollination and its role inecosystems. “About 75% of our native plants require insects as pollinators,” he says. “If wedidn’t have the insects to pollinate them, then our populations of native wild flowers wouldeventually die out.” And it’s not just little plants that have this dependency: about 60% of ourtrees are insect-pollinated.The loss of semi-natural habitats across the UK since the mid-20th century has been animportant factor behind pollinator loss. Ploughing of meadows, clearance of woodlands,drainage of wetlands and removal of hedgerows are among the changes that have caused it.Most of these losses are down to changed farming practices, backed over decades with tens ofbillions of pounds-worth of tax-funded subsidies.Ollerton says a number of pollinators are already lost. “Twenty-three species of bees andflower-visiting wasps have gone extinct in Britain since about 1850. This maps very closelyagainst the large-scale changes in agriculture.” The distribution of many other species haschanged markedly. “We’ve got about 250 species of bee that are native. A significant proportionof those have declined in relation to distribution. We’ve got some bumblebees, for example, thatwere once widespread, which are now being pushed up into the Scottish highlands and islandsand out towards Wales.”This decline in diversity leaves farming more vulnerable. “If all of our pollination is reliant uponjust a small number of species and something happens to those species, then there’s nothing tofill that gap. That’s one of the values of diverse insect populations – a sort of insurance policy.”The changes in farming practices have been profound, he adds. “In the 19th century, set-asidewas very common: farmers would leave a field to go fallow, or maybe sow a crop of somethinglike red clover and then dig it in to build up the fertility of the soil. By the 20th century, wheninorganic nitrogen fertilizers started to be produced, suddenly there was no need to have thosefallow periods or to use clovers – and so farmers could intensify production and use fields all
year around. Therefore that fallow field, that habitat, that resource to be used by pollinators has
disappeared. That was a massive landscape-level change.”
In the wake of the virtual disappearance of semi-natural grasslands, the extinction of wild
honeybees, decline in bumblebees, beetles, butterflies and others, some assume that
domesticated honeybees will fill the gap. Here, too, there is cause for concern. For a start, there
are far fewer hives. The high point was in 1949, when in England there were 87,000 beekeepers
and 465,000 colonies. The post-war popularity of beekeeping was less to do with pollination and
more about sugar rationing. When rationing was lifted in 1953, beekeeping for honey became
less necessary and by 1970 the number of beekeepers in England and Wales had dropped to
about 32,000, running about 158,000 colonies between them.
Beekeeping has since become more popular again, in part because of growing awareness
about the loss of wild pollinators. It is estimated that during 2009 there were 40,000 beekeepers
and 200,000 colonies, including approximately 300 commercial beekeepers managing between
them 40,000 colonies.
The recent rise in beekeeping has, however, been accompanied by a rise in bee colony
collapse, a process leading to the death of a hive. Some cases are linked to the parasitic Varroa
mite that infests hives and increases the bees’ susceptibility to harmful diseases.
On top of this are the effects of pesticides. Around 31,000 tons of chemicals are used in farming
in the UK each year to kill weeds and insects and other pests that attack crops. There is
surprisingly little control over how these chemicals are used (in the non-organic sector at least)
or in what quantities and combinations. These chemicals affect both wild and domesticated
pollinators and include consequences that range from death to changed behavior and increased
susceptibility to disease. In recent years there has been controversy over the role in both wild
and domesticated bee decline of a class of pesticides called neonicotinoids. Designed to affect
the central nervous system of insects, these substances cause behavior change, paralysis and
death.
In experiments that exposed bumblebees to a widely used neonicotinoid substance called
imidacloprid at a level the insects would experience in visiting a field of treated oilseed rape
plants, the insects were found to forage less effectively, colony size shrank by about 10% and,
most worrying, they lost almost all their ability to produce queens. Queens are the only
bumblebee colony members to live over winter, and without them new groups can’t be founde
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
คำเตือน:
ไม่ได้ใช้ผึ้งออกจากธุรกิจโทนี่จูนิเปอร์ออกไปหาค่าของธรรมชาติเพื่อเศรษฐกิจ
สำหรับอาหารและการเลี้ยงแมลงที่มีความสำคัญเข่นฆ่าเขารายงาน.
วิลเลียมแทตเชอร์ตั้งธุรกิจในหมู่บ้าน Sandford ใน 1904 บริษัท แบริ่งของเขาชื่อยังคงมีวันนี้อาคารกระจายไปตามถนนสายหลักและระหว่างบ้านที่อยู่ใต้oak- และกระตุ้นเถ้าหุ้มของดิพเนินและติดกับตีลังการะดับ. ถังไม้โอ๊คหกเมตรสูงย้อนหลังไปประมาณหนึ่งร้อยปีที่ยังคงอยู่ในการใช้งาน เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขาได้รับการเข้าร่วมจากแบตเตอรี่24 สแตนเลสเรือหมักถือคนละ 60,000 ลิตร. นี้และอุปกรณ์ประมวลผลอื่น ๆ ช่วยให้ Thatchers การผลิตประมาณ 50 ล้านลิตรไซเดอร์ต่อปี อบไอน้ำที่เต็มไปด้วยโรงงานสามารถกรอก 20,000 ขวดต่อชั่วโมง Thatchers หันไปเกี่ยวกับ£ 60,000,000 ในปี 2013 และส่งออกไปยังตลาดต่างประเทศหลายแห่งรวมถึงสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลีย มันเป็นเรื่องความสำเร็จของธุรกิจของอังกฤษในปี 2013 ที่เพิ่มขึ้น 23% - อัตราต่ำสุดของ! เจริญเติบโตของมันได้เห็นในรอบแปดปีที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ Thatchers 'เป็นแบรนด์ที่เชื่อถือได้มากของเทคโนโลยีโลจิสติกที่ซับซ้อนที่ดีความสัมพันธ์ที่ซัพพลายเออร์และความเฉียบแหลมทางธุรกิจ ที่เห็นได้ชัดน้อยเป็นสินทรัพย์ที่แม้พื้นฐาน: แมลง. กว่า 500 ไร่ของต้นไม้แอปเปิ้ลในแต่ละปีจัดหา บริษัท ที่มีประมาณ 20,000 ตันของผลไม้ สำหรับต้นไม้ในการผลิตแอปเปิ้ลเก็บเกี่ยวในช่วงปลายฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงก็มีความสำคัญว่าในฤดูใบไม้ผลิดอกไม้ของพวกเขาได้รับการผสมเกสร ส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นผ่านแมลงบินผ่านจากดอกเบ่งบานเช่นที่พวกเขาเก็บรวบรวมน้ำหวานและเกสรที่จะกิน. แมลงผสมเกสรที่แอปเปิ้ลไซเดอร์ที่ทำให้ที่ได้รับขายให้รักษา multimillion ปอนด์ธุรกิจเป็นชนิดของกาวระบบนิเวศ นำพวกเขาออกไปและหลายบิตของระบบสามารถเริ่มกระจุย ยกตัวอย่างเช่นพืชดอกทั้งหยุดการผลิตเมล็ดหรือผลไม้, ทำให้มากน้อยของมันหรือเปลี่ยนคุณภาพของสิ่งที่พวกเขาผลิต เมื่อมันมาถึงการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมทางธรรมชาตินี้เป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจ มันเป็นเนื้อหามากยิ่งขึ้นดังนั้นในความสัมพันธ์กับอาหาร (และเครื่องดื่ม) การรักษาความปลอดภัย ประมาณสองในสามของสายพันธุ์พืชที่เพาะปลูกของโลกที่ต้องพึ่งพาการผสมเกสรสัตว์และการที่ผึ้งขอบเขตผีเสื้อด้วงและทุกสายพันธุ์อื่น ๆ ที่จะช่วยให้พืชที่จะเสร็จสมบูรณ์วงจรชีวิตของพวกเขาให้แน่ใจว่าเรายังคงกิน. การสูญเสียของแมลงผสมเกสรที่มีอยู่แล้ว กลายเป็นความท้าทายที่สำคัญสำหรับการทำการเกษตรเช่นในส่วนของรัฐแคลิฟอร์เนียและประเทศจีน แม้ว่าจุดที่ยังไม่ได้รับถึงในสถานที่ส่วนใหญ่ลดลงอย่างรวดเร็วของการถ่ายละอองเรณูกระนั้นเป็นภัยคุกคามเชิงกลยุทธ์เพื่อการผลิตอาหาร. ในขณะที่สายพันธุ์มากที่สุดของไม้ดอกพึ่งพาสัตว์ (ส่วนใหญ่เป็นแมลง) เพื่อย้ายเกสรของพวกเขาระหว่างดอกไม้บางคนใช้ลมรวมทั้งข้าวสาลีข้าวการผลิตข้าวบาร์เลย์และข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่ครอบครองมากของพื้นที่เพาะปลูกของเรา ดังนั้นแม้พืชสัตว์ผสมเช่นข่มขืน oilseed, แอปเปิ้ลลูกแพร์และสตรอเบอร์รี่ประกอบด้วยประมาณหนึ่งในห้าของพื้นที่ที่ถูกตัดรวมของสหราชอาณาจักร หลายพืชทุ่งหญ้าเช่นโคลเวอร์ยังพึ่งพาผึ้งในการทำซ้ำเพื่อให้มีการพึ่งพาอาศัยกันบางอย่างเกี่ยวกับการถ่ายละอองเรณูสัตว์สำหรับปศุสัตว์ด้วย. ตั้งแต่ปี 1980 ส่วนใหญ่ภูมิทัศน์อังกฤษได้เห็นการลดลงของความหลากหลายผึ้งป่า สอดคล้องกับเนื้อเดียวกันความก้าวหน้าของสภาพแวดล้อมของเราสายพันธุ์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญและขึ้นอยู่กับชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อยู่อาศัยและ/ หรือพืชอาหารมีอาการที่เลวร้ายที่สุด หลายแมลงผสมเกสรเป็นที่รู้จักกันที่จะอยู่ในการลดลงในหมู่ hoverflies และผีเสื้อพวกเขา. ที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ได้รับการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยที่อุดมไปด้วยดอกไม้ป่า ดอกไม้ป่าที่พบส่วนใหญ่ในทุ่งหญ้ากึ่งธรรมชาติภูเขาทุ่งหญ้าและผืนป่าและอัตรากำไรที่ชายฝั่งทะเลและแหล่งที่อยู่อาศัยในเมืองในเช่นสวนสาธารณะสวนหย่อมและverges ริมถนน ในทุกกรณีที่ได้มีการลดลงของคุณภาพของระบบนิเวศเหล่านี้ ปัญหานี้เป็นปัญหาสำหรับการทำฟาร์มเพราะสระว่ายน้ำของการถ่ายละอองเรณูสนับสนุนโดยพืชในสถานที่เหล่านี้รั่วไหลออกไปสู่พื้นที่เกษตรกรรม ดอกไม้ที่อุดมไปด้วยแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าไม่ได้เท่านั้นดังนั้นที่ดีที่จะมองและน่าสนใจของระบบนิเวศและความคุ้มค่าเพื่อประโยชน์ของตัวเองของพวกเขาพวกเขายังมีส่วนหนึ่งที่สำคัญของโครงสร้างพื้นฐานสีเขียว'ในกรณีนี้หนุนความมั่นคงด้านอาหารของชาติ. ขณะที่ขบคิด การพึ่งพาอาศัยของแมลงจำนวนมากบนดอกไม้ป่าเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่าดอกไม้ป่าเหล่านี้ยังขึ้นอยู่กับแมลง สัดส่วนที่สูงของพันธุ์ป่าดอกไม้ศึกษามีการผสมเกสร จำกัด ซึ่งหมายความว่าเมื่อมีการถ่ายละอองเรณูไม่มีไม่มีเมล็ดดอกไม้ในช่วงเวลาที่น้อยกว่าและแมลงผสมเกสรแล้วน้อยลง. สอดคล้องกับการลดลงของความหลากหลายผึ้งพืชสัตว์ผสมได้ลดลงในสหราชอาณาจักรมากขึ้นกว่าตนเองหรือชนิดลมผสม. ตัวอย่างเช่นบางส่วน 76% ของสายพันธุ์พืชที่ได้รับการสนับสนุนโดยผึ้งรวบรวมน้ำหวานและเกสรที่พวกเขาต้องการได้ลดลงในความถี่. ลดลงในหลายชนิดโดยเฉพาะพืชที่มีการสูญเสียการถ่ายละอองเรณูของพวกเขานอกจากนี้ยังสามารถนำไปสู่การลดลงของสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับใบของพวกเขาเมล็ดและผลไม้เป็นอาหาร การเปลี่ยนแปลงในสังคมพืชสามารถแล้วทำให้เกิดการเคาะเกี่ยวกับผลกระทบต่อสุขภาพของดินคุณภาพน้ำและการควบคุมศัตรูพืชที่มีการหยุดชะงักในการผสมเกสรที่นำไปสู่เกลียวของการลดลงในระบบทั้งหมด. เจฟฟ์ Ollerton ของมหาวิทยาลัยนอร์ทเป็นผู้เชี่ยวชาญในการผสมเกสรและของ มีบทบาทในระบบนิเวศ "เกี่ยวกับ 75% ของพืชพื้นเมืองของเราต้องเป็นแมลงผสมเกสร" เขากล่าว "ถ้าเราไม่ได้มีแมลงผสมเกสรพวกเขาแล้วประชากรของดอกไม้ป่าพื้นเมืองจะตายในที่สุดออก." และมันก็ไม่ได้เป็นเพียงพืชเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีการพึ่งพานี้: ประมาณ 60% ของเรา. ต้นไม้แมลงผสมเกสรการสูญเสีย ที่อยู่อาศัยกึ่งธรรมชาติทั่วสหราชอาณาจักรตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 20 ได้รับปัจจัยที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังการสูญเสียpollinator พืชมงคลของทุ่งหญ้ากวาดล้างของป่าการระบายน้ำของพื้นที่ชุ่มน้ำและการกำจัดของพุ่มไม้เป็นหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น. ส่วนใหญ่ของการสูญเสียเหล่านี้จะลงไปปฏิบัติการเกษตรที่เปลี่ยนแปลงได้รับการสนับสนุนในช่วงหลายทศวรรษที่มีนับพันล้านปอนด์มูลค่าของภาษีกองทุนเงินอุดหนุน. Ollerton กล่าวว่าจำนวนของแมลงผสมเกสรจะหายไปแล้ว "ยี่สิบสามสายพันธุ์ของผึ้งและตัวต่อดอกไม้เยี่ยมชมได้สูญพันธุ์ไปในสหราชอาณาจักรตั้งแต่ปี 1850 นี้แผนที่อย่างใกล้ชิดกับการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในภาคเกษตร." การกระจายของสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมายที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด "เรามีประมาณ 250 สายพันธุ์ของผึ้งที่มีถิ่นกำเนิด สัดส่วนที่สำคัญของผู้ที่ได้ลดลงในความสัมพันธ์กับการจัดจำหน่าย เรามีผึ้งบางอย่างเช่นที่กำลังลุกลามอย่างรวดเร็วครั้งเดียวซึ่งตอนนี้ถูกผลักดันขึ้นสู่ที่ราบสูงและหมู่เกาะและออกไปทางเวลส์. "ลดลงนี้ในความหลากหลายใบการเกษตรมีความเสี่ยง "ถ้าทั้งหมดของการผสมเกสรของเราคือการพึ่งพาเพียงจำนวนน้อยชนิดและสิ่งที่เกิดขึ้นชนิดเหล่านั้นแล้วไม่มีอะไรที่จะเติมเต็มช่องว่างที่ นั่นเป็นหนึ่งในค่านิยมของประชากรแมลงที่มีความหลากหลาย -. การจัดเรียงของนโยบายการประกันเป็น "การเปลี่ยนแปลงในการเลี้ยงได้รับลึกซึ้งเขากล่าวเสริม "ในศตวรรษที่ 19 ตั้งกันเป็นเรื่องธรรมดามาก: เกษตรกรจะออกจากสนามไปรกร้างหรืออาจจะหว่านพืชของบางสิ่งบางอย่างเช่นไม้จำพวกถั่วแดงแล้วขุดมันเพื่อสร้างความอุดมสมบูรณ์ของดิน โดยศตวรรษที่ 20 เมื่อปุ๋ยไนโตรเจนอนินทรีเริ่มที่จะมีการผลิตก็ไม่มีความจำเป็นที่จะมีผู้ที่ระยะเวลาการเพาะปลูกหรือใช้โคลเวอร์- และเพื่อให้เกษตรกรสามารถกระชับและสาขาการผลิตการใช้งานทุกปีทั่ว ดังนั้นว่าสนามที่รกร้างที่อยู่อาศัยที่ทรัพยากรที่จะใช้โดยการถ่ายละอองเรณูได้หายไป นั่นคือการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ระดับขนาดใหญ่. "ในการปลุกของการหายตัวไปเสมือนจริงของทุ่งหญ้ากึ่งธรรมชาติ, การสูญเสียของป่าผึ้งลดลงในผึ้งแมลง, ผีเสื้อและคนอื่น ๆ บางคนคิดว่าผึ้งโดดเด่นจะเติมช่องว่าง นี่เกินไปมีสาเหตุสำหรับกังวล สำหรับการเริ่มต้นมีเป็นลมพิษน้อย จุดที่สูงอยู่ในปี 1949 ในประเทศอังกฤษเมื่อมีผึ้ง 87,000 และ 465,000 โคโลนี ความนิยมหลังสงครามของการเลี้ยงผึ้งน้อยจะทำอย่างไรกับการผสมเกสรและเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปันส่วนน้ำตาล เมื่อปันส่วนถูกยกขึ้นในปี 1953, การเลี้ยงผึ้งน้ำผึ้งกลายเป็นความจำเป็นน้อยลงและจากปี1970 จำนวนของผึ้งในอังกฤษและเวลส์ได้ลดลงไปประมาณ32,000 วิ่งประมาณ 158,000 อาณานิคมระหว่างพวกเขา. การเลี้ยงผึ้งได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นอีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะการเจริญเติบโต การรับรู้เกี่ยวกับการสูญเสียของการถ่ายละอองเรณูป่า มันเป็นที่คาดว่าในช่วงปี 2009 มี 40,000 ผึ้งและ200,000 อาณานิคมรวมประมาณ 300 ผึ้งเชิงพาณิชย์การจัดการระหว่างพวกเขา40,000 อาณานิคม. เพิ่มขึ้นล่าสุดในการเลี้ยงผึ้งได้ แต่รับมาโดยเพิ่มขึ้นในผึ้งอาณานิคมล่มสลายเป็นกระบวนการที่นำไปสู่ความตายของรัง บางกรณีจะเชื่อมโยงกับ varroa พยาธิไรที่infests ลมพิษและเพิ่มความไวต่อผึ้ง 'โรคที่เป็นอันตราย. บนนี้เป็นผลกระทบของสารกำจัดศัตรูพืช รอบ 31,000 ตันของสารเคมีที่ใช้ในการเกษตรในสหราชอาณาจักรในแต่ละปีจะฆ่าวัชพืชและแมลงศัตรูพืชและอื่นๆ ที่โจมตีพืช มีการควบคุมน้อยที่น่าแปลกใจกว่าวิธีสารเคมีเหล่านี้ถูกนำมาใช้ (ในภาคที่ไม่ใช่อินทรีย์อย่างน้อย) หรือในปริมาณและการรวมกัน สารเคมีเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อทั้งป่าและบ้านการถ่ายละอองเรณูและรวมถึงผลกระทบที่หลากหลายจากความตายไปสู่พฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงและเพิ่มความไวต่อการเกิดโรค ในปีที่ผ่านมาได้มีการโต้เถียงบทบาททั้งในป่าลดลงผึ้งและบ้านของชั้นเรียนของสารกำจัดศัตรูพืชที่เรียกว่า neonicotinoids ออกแบบมาเพื่อให้ส่งผลกระทบต่อระบบประสาทส่วนกลางของแมลงสารเหล่านี้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเป็นอัมพาตและตาย. ในการทดลองที่สัมผัสผึ้งเพื่อเป็นสาร neonicotinoid ใช้กันอย่างแพร่หลายเรียกว่าimidacloprid ในระดับที่แมลงจะมีประสบการณ์ในการเยี่ยมชมด้านการได้รับการรักษาข่มขืน oilseed พืช แมลงที่พบว่าอาหารน้อยได้อย่างมีประสิทธิภาพขนาดอาณานิคมลดลงประมาณ 10% และที่กังวลมากที่สุดพวกเขาหายไปเกือบทั้งหมดของพวกเขามีความสามารถในการผลิตราชินี ควีนส์เป็นเพียงbumblebee สมาชิกอาณานิคมที่จะอยู่ในช่วงฤดูหนาวและไม่มีพวกเขากลุ่มใหม่ไม่สามารถ founde
















































































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
คำเตือน : อย่าเอาผึ้งจากจูนิเปอร์
โทนี่ธุรกิจหาคุณค่าของธรรมชาติเพื่อเศรษฐกิจ อาหารและการเกษตร imperiled
, แมลงสําคัญ เขารายงาน .
William Thatcher ตั้งธุรกิจในหมู่บ้านของฟอร์ดใน 1904 . บริษัทที่ชื่อ
ยังคงมีวันนี้ เป็นอาคารกระจายตามถนนระหว่างบ้าน
ที่อยู่ใต้ต้นโอ๊กและขี้เถ้าห่มเดือยของดิพฮิลส์และติดกับระดับตีลังกา
.
6 เมตรสูงโอ๊ค VATS ย้อนกลับเป็นร้อยปี ยังใช้งานอยู่ พวกเขาเพิ่ง
ถูกเข้าร่วมโดยแบตเตอรี่ 24 สแตนเลสเรือ 60 , 000 ลิตร หมักไว้คนละ
และการประมวลผลอุปกรณ์อื่น ๆช่วยให้ thatchers ผลิตประมาณ 50 ล้านลิตร
แอปเปิ้ลต่อปีที่ไอน้ำเต็มโรงงานสามารถเติม 20 , 000 ขวด หนึ่งชั่วโมง thatchers หันไป
เรื่องง 60 ล้านบาท และส่งออกไปยังตลาดต่างประเทศหลายแห่งรวมถึงสหรัฐอเมริกา
และออสเตรเลีย มันเป็นอังกฤษธุรกิจ ความสำเร็จในปี 2013 เติบโต 23% และอัตราการเจริญเติบโตได้เห็น
8 ปี !
หลัง thatchers ความเป็นแบรนด์ที่เชื่อถือได้มากของเทคโนโลยีโลจิสติกส์ที่ซับซ้อนความสัมพันธ์กับซัพพลายเออร์ที่ดี
และความเฉียบแหลมทางธุรกิจ ชัดเจนเป็นสินทรัพย์แม้แต่เพิ่มเติมพื้นฐาน :

แมลง มากกว่า 500 ไร่ ต้นไม้แอปเปิ้ลแต่ละปี จัดหา บริษัท ที่มีประมาณ 20 , 000 ตันของ
ผลไม้ สำหรับต้นไม้ที่จะผลิตแอปเปิ้ลที่เก็บเกี่ยวในปลายฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงเป็นสําคัญในฤดูใบไม้ผลิดอกที่มีเกสร
. ที่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นโดยผ่านจาก
แมลงบินผลิดอกเบ่งบานเช่นที่พวกเขาเก็บรวบรวมน้ำหวานและเกสริน แมลงผสมเกสร
แอปเปิ้ลซึ่งทำให้แอปเปิ้ลที่ได้รับการขายเพื่อรักษาธุรกิจ multimillion ปอนด์
, เป็นชนิดของกาวในระบบนิเวศ พาพวกเขาไป และหลาย ๆบิตของ
ระบบสามารถเริ่มล่มสลาย ตัวอย่างเช่น , ไม้ดอกให้หยุดการผลิตเมล็ดหรือผลไม้
ให้น้อยลงมากแล้วหรือเปลี่ยนคุณภาพของสิ่งที่พวกเขาทำผลิต เมื่อมันมาถึง
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมธรรมชาติ นี้เป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจ มันเป็น arguably มากยิ่งขึ้นดังนั้น
ในความสัมพันธ์กับอาหาร ( และดื่ม ) การรักษาความปลอดภัย ประมาณสองในสามของพืชพืชของโลกพึ่งพา
การสัตว์ และขอบเขต ผึ้ง ผีเสื้อ ด้วง และทุก ๆชนิด ที่ช่วย
วัฏจักรชีวิตของพืชเพื่อให้แน่ใจว่าเรายังคงกิน .
การสูญเสียผสมเกสรได้กลายเป็นความท้าทายที่สำคัญสำหรับฟาร์มตัวอย่างใน
ส่วนของแคลิฟอร์เนีย และประเทศจีน แต่จุดที่ยังไม่มีการเข้าถึงในสถานที่ส่วนใหญ่ ลดลงอย่างรวดเร็วของแมลงผสมเกสร
ยังคุกคามเชิงกลยุทธ์เพื่อการผลิตอาหาร
ในขณะที่ชนิดของพืชดอกส่วนใหญ่พึ่งพาสัตว์ ( ส่วนใหญ่แมลง ) ย้ายของเกสร
ระหว่างดอกไม้ บางชนิดใช้ลม รวมทั้งเมล็ดข้าวการผลิตข้าวสาลี , ข้าวบาร์เลย์และข้าวโพด
ที่ครอบครองมากของพื้นที่การเกษตรของเรา ดังนั้นแม้ , สัตว์พันธุ์พืช เช่น การข่มขืน oilseed
, แอปเปิ้ล , ลูกแพร์และสตรอเบอร์รี่ , ประกอบด้วยประมาณหนึ่งในห้าของสหราชอาณาจักรรวมตัดพื้นที่ พืชทุ่งหญ้ามากมาย
, เช่น โคลยังพึ่งพาผึ้งเพื่อสืบพันธุ์ ก็เลยมีการพึ่งพา
ชนิดสัตว์ปศุสัตว์ด้วย
ตั้งแต่ปี 1980 อังกฤษส่วนใหญ่ที่ได้เห็นการลดลงของผึ้งป่าความหลากหลาย สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของสภาพแวดล้อมของเรา
ผู้ชนิดที่เป็นผู้เชี่ยวชาญและ
ขึ้นอยู่กับบางชนิดของที่อยู่อาศัยและ / หรืออาหารพืช อาการแย่
แมลงอื่นๆชนิดที่เป็นที่รู้จักกันจะลดลง , ในหมู่พวกเขา hoverflies และผีเสื้อ
ที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ได้รับการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยที่อุดมไปด้วยดอกไม้ป่า ดอกไม้ป่าเป็นหลักที่พบในธรรมชาติ
กึ่งทุ่งหญ้า ภูเขา และป่าทุ่ง Point และชายฝั่งในพื้นที่เขตเมืองและขอบ
เช่น สวนสาธารณะ สวนหย่อม และริมถนน verges . ในทุกกรณีที่มี
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: