Initial understanding in biological

Initial understanding in biological systematics
Segregating understanding into three distinct classes when speaking of biological systematics provides a way to indicate the internested relations that exist in systematics research. In other words, there tends to be a three-tier system of inquiry:descriptive understanding, in the form of observation statements, is a consequence of our desire to attain understanding of sense data by way of the existence of objects with particular properties, and that level of understanding naturally leads to sets of questions answerable by proximate causes, given that we routinely observe individuals at different points in their life history, and with observations among groups of organisms there are additional questions to which a variety of ultimate causes can be applied.
Continued understanding in biological systematics
The relations between the classes of understanding presented above tend to be operationally internested from the perspective that our opportunities to test hypotheses that are (1) descriptive, (2) proximate, and (3) ultimate,respectively, tend to be increasingly more restricted and thus less frequent (Fitzhugh 2010a). Compare, for instance, the ability to (1′) test the descriptive hypothesis that I observe a lizard with three toes (I–III, as opposed to II–IV) in contrast to four toes (I–IV), to (2′) the proximate hypothesis explaining by way of ontogeny the presence of toes I–III in this adult, to (3′) an ultimate (phylogenetic) hypothesis explaining the presence of toes I–III in contrast to I–IV among individuals to which several different species hypotheses apply. Assessing the observation statement would minimally require (1″) bservations of the expected skeletal components that comprise I–III (as opposed to II–IV), while testing the ontogenetic hypothesis would require (2″) the commitment of time and resources to observe causal relations among limbs and toes within individuals over some period of time duringtheir life history. Testing the phylogenetic hypothesis would be the most challenging, as it would require (3″) access to test evidence not only regarding the specific causal events associated with origin and fixation of the threetoe condition in an ancestral population, but also evidence of the cause(s) that led to subsequent splitting(s) of the population(s), colloquially referred to as ‘speciation.’
Assessing our causal understanding in biological systematics, whether descriptive, proximate, or ultimate, is determined by the extent to which hypothesis testing, sensu [3], is accomplished. While the act of inferring an explanatory hypothesis provides initial understanding, in that the hypothesis serves as an answer to at least one specifiable question, it is a hallmark of the sciences that engaging in critically evaluating such hypotheses allows us to not only gauge the current status of understanding but to alter or revise that understanding over time. But as noted earlier, the ability to test biological systematics hypotheses becomes progressively more difficult as one proceeds from descriptive, to proximate, to ultimate explanations. A prominent limiting factor for the testing of higher-level ultimate hypotheses is the span of time between those effects that prompt inferences of hypotheses and the causal events themselves. The greater the span of time from a hypothesized cause(s) and observed effects the more likely will be the eradication of relevant evidence required to test those hypotheses (Cleland 2011a). The consequence of the inherent difficulty with testing ultimate explanations is that two of the most prominent classes of evolutionary hypotheses, specific and phylogenetic (cf. Fig. 1), are almost never legitimately tested, such that
there is no actual enhancement of understanding via hypothesis revision or replacement on the basis of empirical
assessments of causal relations. Rather, once ultimate hypotheses have been inferred, the tendency among
systematists is to direct focus back to the inferences of additional or revised descriptive and proximate hypotheses,
if at all, in a purported attempt to refine ultimate understanding qua testing (see below). For instance, Hennig
(1966: 122, emphasis added) mistakenly considered this maneuver as a process of testing phylogenetic hypotheses
Likewise, the more characters involved in this process the better (Hennig 1966: 132, emphasis added): “For phylogenetic systematics this means that the reliability of its results increases with the number of individual characters that can be fitted into transformation series.” Rindal and Brower (2011: 331; see also Brower 2006, 2010) go so far as to make the claim that character congruence on cladograms is the only means of phylogenetic assessment. Unfortunately, in the nearly 40 years since Hennig’s statements, the emphasis on congruence or acquiring more character data under the guise of testing has grown in prominence, most notably through the peculiar attempts to ally this activity with Karl Popper’s notions of corroboration or falsification (e.g. Wiley 1975; Gaffney 1979; Eldredge & Cracraft 1980; Rieppel 1988; Kluge 1997a, 1997b, 1999, 2001; Siddall & Kluge 1997; Farris et al. 2001; Faith & Trueman 2001; Faith 2004; de Queiroz & Poe 2001; Lee & Camens 2009; Wiens 2009; Faith et al. 2011). As will be outlined in the next section, the result has been the development of a cycle of at best minimizing, and at worst impeding causal understanding as a consequence of conflating the inferences of evolutionary hypotheses with their being tested.

The process of acquiring causal understanding in biological systematics
The previous two sections outlined what is required to proceed from sense data to three general classes of understanding via inferences of explanatory hypotheses. The last section ended with the observation that some authors in biological systematics have developed a protocol that falsely claims to move ultimate understanding forward by actions that are not valid test procedures. The nature of this confusion will be addressed in part in this section. The subsequent section will examine common approaches to evaluating phylogenetic hypotheses, either in the context of testing or stipulating evidential support.
Conclusions
Scientific understanding occurs by way of explanation through the fitting of observations into some broader theoretical framework, not only by offering initial information about possible causes but also through the ability to anticipate and investigate consequences related to those causes as matters of critical evaluation. Understanding is also context dependent in that it is a state of mind contingent on what individuals regard as being sufficient for meeting their standard of understanding. What provides an adequate explanation for one individual might be unsatisfactory to another. As a result, some yardstick by which to judge the adequacy of understanding is required. Surely any modicum of consensus on the adequacy of hypotheses in the sciences should come from the extent to which results from empirical testing are manifested. Therein lay two problems for biological systematics. Ultimate hypotheses, especially specific and phylogenetic, are often devoid of causal details, such that the state of understanding, beyond the initial explanatory notions presented under the rubric of ‘taxa’ or cladograms are neither pursued nor enhanced. Even if these hypotheses are filled out to the point that valid test predictions can be stipulated, it is likely that actual testing will be impractical in nearly all instances, as noted earlier. Instead, critical assessments of hypotheses are stalled, such that there is the tendency to orient back to original character observations, such as interesting correlations among features, or pursuing investigations of the finer structural components of characters (descriptive) or their ontogenetic development (proximate). In other words, the general reaction is to move backward in an epistemic sense to consider the enhancement of descriptive and proximate understanding, rather than actually pursuing ultimate understanding in terms of critical hypothesis assessment. Taken at face value, there is nothing wrong with such a maneuver, but we do need to be cognizant that enhancing descriptive or proximate understanding does nothing to promote continued ultimate understanding as conceived as testing in the sciences. Several of the classes of systematics hypotheses fail to provide substantive growth in causal understanding for the fact that our tendency is to maneuver away from testing those hypotheses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มต้นทำความเข้าใจในอนุกรมวิธานของชีวภาพเอ็กซ์ปอร์ตเข้าใจเป็นสามชั้นเรียนแตกต่างกันเมื่อพูดของอนุกรมวิธานของชีวภาพมีวิธีการระบุความสัมพันธ์ใน internested ที่มีอยู่ในอนุกรมวิธานของวิจัย ในคำอื่น ๆ มีมีแนวโน้มที่ระบบสามสอบถาม: เข้าใจคำอธิบาย ในรูปแบบของคำสั่งเก็บข้อมูล เป็นผลมาจากความปรารถนาของเราบรรลุความเข้าใจข้อมูลความรู้สึกโดยวิธีการมีอยู่ของวัตถุที่มีคุณสมบัติเฉพาะ และที่ระดับความเข้าใจธรรมชาตินำไปสู่ชุดของคำถามที่ answerable เคียงสาเหตุ ที่เราอยู่เสมอพิจารณาถึงบุคคลที่สามในประวัติชีวิตของพวกเขา และ มีข้อสังเกตุระหว่างกลุ่มของสิ่งมีชีวิต มีคำถามเพิ่มเติมซึ่งสามารถนำไปใช้หลากหลายสาเหตุที่ดีที่สุดความเข้าใจอย่างต่อเนื่องในอนุกรมวิธานของชีวภาพความสัมพันธ์ระหว่างระดับชั้นของความเข้าใจที่นำเสนอข้างต้นมีแนวโน้มที่จะ internested operationally จากมุมมองที่โอกาสของเราเพื่อทดสอบสมมุติฐานที่อธิบาย (1), (2) เคียง และ (3) ที่ดีที่ สุด ตามลำดับ มักจะ ถูกจำกัดมากขึ้น ดังนั้นจึงพบได้น้อย (Fitzhugh 2010a) เปรียบเทียบ เช่น สามารถ (1′) ทดสอบสมมติฐานอธิบายที่ว่า ฉันสังเกตจิ้งจก ด้วยสามนิ้ว (I – III ตรงข้ามกับ II-IV) ตรงข้ามสี่เท้า (I – IV), เพื่อ (2′) สมมติฐานเคียงที่อธิบายโดยใช้ ontogeny ของเท้าฉัน – III ในผู้ใหญ่นี้ การ (3′) สมมติฐาน (phylogenetic) ที่ดีที่สุดของเท้าฉัน – III ตรงข้ามฉัน – IV ระหว่างบุคคลซึ่งหลายสายพันธุ์ต่าง ๆ สมมุติฐานใช้อธิบาย ประเมินยอดจากการสังเกตจะผ่าต้องมี bservations (1″) ส่วนประกอบอีกคาดประกอบด้วยฉัน – III (ตรงข้ามกับ II-IV), ขณะที่การทดสอบสมมติฐาน ontogenetic ต้อง (2 ″) ความมุ่งมั่นของเวลาและทรัพยากรเพื่อสังเกตความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างแขนขาและเท้าภายในบุคคลบางช่วงเวลา duringtheir ประวัติชีวิต ทดสอบสมมติฐาน phylogenetic จะถูกที่สุดท้าทาย ตามมันจะต้องเข้าทดสอบหลักฐานไม่เพียงแต่เกี่ยวกับเหตุการณ์สาเหตุเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับต้นกำเนิดและเบีเงื่อนไข threetoe ในประชากรการโบราณ แต่หลักฐานของ cause(s) ที่นำไปต่อมาแบ่ง (s) population(s) (3 ″) colloquially เรียกว่า 'เกิดสปีชีส์ใหม่ 'ประเมินของเราสาเหตุเข้าใจในอนุกรมวิธานของชีวภาพ อธิบาย เคียง หรือที่ดีที่ สุด ถูกกำหนด โดยขอบเขตการสมมติฐานที่ทดสอบ สำเร็จ sensu [3], ในขณะที่การกระทำของ inferring สมมติฐานการอธิบายให้ความเข้าใจเบื้องต้น ทฤษฏีรองรับเป็นการตอบคำถาม specifiable น้อย ที่เป็นจุดเด่นของความรู้ที่ในการประเมินถึงสมมุติฐานดังกล่าวช่วยให้เรา เพื่อประเมินสถานะปัจจุบันของความเข้าใจไม่เพียง แต่การเปลี่ยนแปลง หรือแก้ไขให้เข้าใจช่วงเวลา แต่ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ความสามารถในการทดสอบสมมุติฐานการอนุกรมวิธานของชีวภาพกลายเป็นความก้าวหน้ายากเป็นหนึ่งดำเนินการจากการอธิบาย การเคียง ให้คำอธิบายที่ดีที่สุด ตัวจำกัดโดดเด่นสำหรับการทดสอบสมมุติฐานที่ดีที่สุดสูงกว่าระยะเวลาระหว่างที่ผลที่พร้อมท์ inferences ของสมมุติฐานและเหตุการณ์เชิงสาเหตุด้วยตนเองได้ ยิ่งระยะเวลาจาก cause(s) ค่าและสังเกตผลที่มีแนวโน้มที่จะขจัดความจำเป็นในการทดสอบสมมุติฐานเหล่านั้น (Cleland 2011a) หลักฐานที่เกี่ยวข้อง สัจจะความยากโดยธรรมชาติมีการทดสอบคำอธิบายที่ดีที่สุดเป็นที่สองในชั้นที่สุดของวิวัฒนาการสมมุติฐาน เฉพาะ และ phylogenetic (มัทธิว Fig. 1), เกือบจะไม่ถูกต้องตามกฎหมายทดสอบ ให้มีประสิทธิภาพไม่จริงความเข้าใจปรับปรุงสมมติฐานหรือทดแทนตามผลการประเมินความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ค่อนข้าง สมมุติฐานที่ดีที่สุดเมื่อมีการสรุป แนวโน้มในsystematists จะตรงโฟกัสไป inferences ของเพิ่มเติม หรือปรับปรุงคำอธิบาย และเคียงสมมุติฐานถ้าทั้งหมด ในความพยายามเจตนาเพื่อคัดสรรสุดยอดเข้าใจ qua ทดสอบ (ดูด้านล่าง) เช่น Hennig(1966:122 เน้นเพิ่ม) โดยผิดพลาดถือว่าวิธีการนี้เป็นกระบวนการของการทดสอบสมมุติฐาน phylogeneticในทำนองเดียวกัน อักขระเกี่ยวข้องในกระบวนการนี้ดีกว่า (1966:132, Hennig เน้นเพิ่ม): "สำหรับอนุกรมวิธานของ phylogenetic ซึ่งหมายความ ว่า ความน่าเชื่อถือของผลเพิ่มขึ้นกับจำนวนของอักขระแต่ละตัวที่สามารถติดตั้งเป็นชุดแปลง" Rindal และเป็น (2011:331 ดูยังเป็น 2006, 2010) ไปจนเป็นการทำให้ลงตัวอักขระที่อ้างใน cladograms เป็นของ phylogenetic ประเมิน อับ เกือบ 40 ปีตั้งแต่งบของ Hennig เน้นลงตัวหรือได้รับข้อมูลอักขระใต้ครอบทดสอบได้เติบโตขึ้นในความโดดเด่น ส่วนใหญ่ผ่านการแปลกประหลาดพยายาม ally กิจกรรมนี้ ด้วยความเข้าใจคาร์ล Popper ของ corroboration หรือ falsification (เช่น Wiley 1975 Gaffney 1979 Eldredge และ Cracraft 1980 Rieppel 1988 Kluge 1997a, 1997b, 1999, 2001 Siddall & Kluge 1997 Al. ร้อยเอ็ด Farris 2001 ความเชื่อและ Trueman 2001 ความเชื่อ 2004 เด Queiroz และโพ 2001 ลีแอนด์ Camens 2009 Wiens 2009 ความเชื่อและ al. 2011) จะต้องระบุไว้ในส่วนถัดไป ผลได้รับการพัฒนาวงจรของย่อหน้าที่ดีที่สุด และที่เลวร้ายที่สุด impeding เข้าใจสาเหตุเป็นลำดับ conflating inferences ของสมมุติฐานวิวัฒนาการกับการทดสอบของพวกเขากระบวนการหาความเข้าใจสาเหตุในอนุกรมวิธานของชีวภาพส่วนสองก่อนหน้านี้อธิบายอะไรจะต้องดำเนินการสามชั้นเรียนทั่วไปความเข้าใจผ่าน inferences อธิบายสมมุติฐานจากข้อมูลความรู้สึก ส่วนสุดท้ายจบลง ด้วยการสังเกตที่ผู้เขียนบางในอนุกรมวิธานของชีวภาพได้พัฒนาโปรโตคอลที่แอบอ้างว่า จะย้ายการทำความเข้าใจที่ดีที่สุดไปข้างหน้า โดยการดำเนินการที่ไม่ได้ขั้นตอนการทดสอบที่ถูกต้อง ธรรมชาติของความสับสนนี้จะอยู่ในส่วนในส่วนนี้ ส่วนต่อมาจะตรวจสอบแนวทางทั่วไปเพื่อประเมินสมมุติฐาน phylogenetic ทั้งในบริบทของการทดสอบ หรือ stipulating evidential สนับสนุนบทสรุปความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์เกิดขึ้นโดยวิธีการอธิบายผ่านกระชับสังเกตในกรอบทฤษฎีที่บางกว้างขึ้น ไม่เพียงแต่ โดยการนำเสนอข้อมูลเบื้องต้น เกี่ยวกับสาเหตุ แต่ ผ่านความสามารถใน การคาดว่าจะมีการตรวจสอบผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับสาเหตุเหล่านั้นเป็นเรื่องของการประเมินที่สำคัญ เข้าใจก็ได้ขึ้นอยู่กับบริบทที่เป็นของกองทัพใจในบุคคลที่พิจารณาเป็นเพียงพอสำหรับการประชุมมาตรฐานของความเข้าใจ อะไรให้คำอธิบายที่เพียงพอสำหรับบุคคลหนึ่งอาจจะใช้อีก ดัง yardstick บางการตัดสินความเพียงพอของความเข้าใจถูกต้อง ใด ๆ เล็กน้อยของคมติบนสมมุติฐานในวิทยาศาสตร์เพียงพอก็ ควรมาจากขอบเขตซึ่งผลจากการทดสอบผลเป็นประจักษ์ Therein เลย์สองปัญหาอนุกรมวิธานของชีวภาพ สมมุติฐานที่ดีที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเฉพาะ และ phylogenetic มักไร้รายละเอียดสาเหตุ ให้รัฐเข้าใจ เกินความเข้าใจอธิบายเริ่มต้นนำเสนอภายใต้ rubric 'taxa' หรือ cladograms จะไม่ติดตาม หรือสนับสนุน แม้ว่าสมมุติฐานนี้จะกรอกไปว่า คาดคะเนถูกต้องทดสอบสามารถกำหนด มีแนวโน้มที่ว่า ทดสอบจริงจะเป็นไปได้ยากในเกือบทุกกรณี ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ แทน ประเมินความสำคัญของสมมุติฐานจะหยุดการทำงาน ที่มีแนวโน้มที่จะโอเรียนท์ไปสังเกตอักขระเดิม เช่นสนใจความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะ หรือใฝ่หาการตรวจสอบโครงสร้างประกอบปลีกย่อยของการพัฒนา ontogenetic (เคียง) หรืออักขระ (คำอธิบาย) ในคำอื่น ๆ ปฏิกิริยาทั่วไปคือการ ย้อนกลับในความรู้สึก epistemic พิจารณาของความเข้าใจอธิบาย และเคียง แทนที่ใฝ่หาความเข้าใจที่ดีที่สุดในประเมินสมมติฐานสำคัญจริง ถ่ายที่หน้าค่า ไม่มีอะไรผิดวิธีดังกล่าว แต่เราจำเป็นต้องให้เพิ่มความเข้าใจอธิบาย หรือเคียงไม่อะไรที่ดีที่สุดอย่างต่อเนื่องที่เข้าใจเป็นรู้สึกเป็นการทดสอบทางด้านวิทยาศาสตร์ส่งเสริมซึ่งรู้ถึง หลายประเภทอนุกรมวิธานของสมมุติฐานไม่ให้เติบโตเราเข้าใจสาเหตุความจริงที่ว่าแนวโน้มเราจะจัดทำจากการทดสอบสมมุติฐานเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

initial understanding in biological systematics
Biras understanding ฮุย , ระบบหายใจของสิ่งมีชีวิต systematics biological way to อื้ม internested relations that exist in research systematics . ในคำอื่น ๆมีแนวโน้มที่จะเป็นสามชั้นของระบบสอบถามความเข้าใจเชิงพรรณนาในรูปแบบข้อความการ consequence ของ desire our เมื่อแก๊ส . understanding ผิว data รอบีอุลเอาวัลเหมือนเดิมของราวของคดีสอบสวน particular , ( that level ของ understanding naturally leads to ครับ questions answerable by causes ต่อสภาพแวดล้อม , given that we routinely observe บ่อยครั้งเราเอา in history ช่วง ,และมีข้อสังเกตในกลุ่มของสิ่งมีชีวิตมีคำถามเพิ่มเติมที่หลากหลายสาเหตุที่ดีที่สุดสามารถใช้ความเข้าใจในระบบชีวภาพ

ต่อความสัมพันธ์ระหว่างชนชั้นของความเข้าใจที่นำเสนอข้างต้นมีแนวโน้มที่จะถ่วงดุล internested จากมุมมองที่เป็นโอกาสของเราที่จะทดสอบสมมติฐานที่ ( 1 ) และ ( 2 ) โดยประมาณและ ( 3 ) ตามลำดับ , สุดยอด , มีแนวโน้มที่จะถูก จำกัด มากขึ้นและดังนั้นจึงน้อยบ่อย ( ฟิทซ์ฮิวจ์ 2010a ) เปรียบเทียบ เช่น ความสามารถในการ ( 1 ได้รับการทดสอบสมมติฐานเชิง ) ที่ผมสังเกตกิ้งก่าสามนิ้ว ( ผม– III , เป็นนอกคอก 2 – 4 ) ในทางตรงกันข้ามกับ 4 นิ้ว ( ผม ( 4 )( ได้รับ 2 ) วิเคราะห์สมมติฐานอธิบายโดยวิธี ontogeny สถานะของนิ้วเท้าฉัน– 3 ในผู้ใหญ่ นี้ ( 3 นั้น ) สุดท้าย ( วิวัฒนาการ ) สมมติฐานอธิบายการปรากฏตัวของนิ้วเท้าฉัน– 3 ในทางตรงกันข้ามกับฉัน– IV ระหว่างบุคคลซึ่งหลายสปีชีส์ที่แตกต่างกันและใช้ประเมินการสังเกตจะใช้งบน้อยที่สุด ( 1 เพลง ) bservations ของคาดโครงสร้างส่วนประกอบที่ประกอบด้วยชั้น– 3 ( ตรงข้ามกับ 2 – 4 ) และการทดสอบสมมติฐานใช้ ontogenetic ( 2 เพลง ) ความมุ่งมั่นของเวลาและทรัพยากรเพื่อสังเกตความสัมพันธ์ของขาและเท้าในแต่ละช่วงประวัติศาสตร์ ชีวิต duringtheir .การทดสอบสมมติฐาน ซึ่งจะเป็นสิ่งที่ท้าทายที่สุด เพราะจะต้องมี ( 3 เพลง ) การเข้าถึงการทดสอบหลักฐานไม่เพียง แต่เกี่ยวกับ เฉพาะ สาเหตุ เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับต้นกำเนิดและการตรึงไนโตรเจนของ threetoe เงื่อนไขในประชากรของบรรพบุรุษ แต่ยังมีหลักฐานของสาเหตุ ( s ) ที่ทำให้ต่อมาแยก ( s ) ของประชากร ( s ) ภาษาพูดเรียกว่า ' ซ้อน '
.การประเมินความเข้าใจสาเหตุของเราในระบบชีวภาพว่า พรรณนา วิเคราะห์หรือที่ดีที่สุดจะถูกกำหนดโดยขอบเขตที่การทดสอบสมมติฐาน เซ็นสุ [ 3 ] ได้ ในขณะที่การกระทำของอนุมานสมมติฐานอธิบายให้ความเข้าใจเบื้องต้น ในสมมติฐานเป็นคำตอบอย่างน้อยหนึ่งเจาะจงถามมันคือจุดเด่นของวิทยาศาสตร์ที่เป็นเสน่ห์ในวิกฤตประเมินสมมติฐานดังกล่าวช่วยให้เราไม่เพียง แต่วัดสถานะปัจจุบันของความเข้าใจ แต่ต้องดัดแปลงหรือแก้ไขที่เข้าใจมาตลอดเวลา แต่ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ , ความสามารถในการทดสอบทางชีวภาพชนิดย่อยสมมติฐานกลายเป็นความก้าวหน้ามากขึ้นยากเป็นหนึ่งซึ่งบรรยายไม่ถูก ให้คำอธิบายที่ดีที่สุด