BACKGROUND: Injury risk in soccer v

BACKGROUND:

Injury risk in soccer varies by sex. Female soccer players face a greater risk of anterior cruciate ligament injury and patellofemoral problems, while male players are more likely to experience sports hernia symptoms. The purpose of this study was to test the hypothesis that females have different lower-extremity alignment and muscle activation patterns than males during the soccer kick.

METHODS:

Thirteen male and twelve female college soccer players underwent three-dimensional motion analysis and electromyography of seven muscles (iliacus, gluteus maximus, gluteus medius, vastus lateralis, vastus medialis, hamstrings, and gastrocnemius) in both the kicking and the supporting lower extremity and two additional muscles (hip adductors and tibialis anterior) in the kicking limb only. Five instep and five side-foot kicks were recorded for each player. Muscle activation was recorded as a percentage of maximum voluntary isometric contraction.

RESULTS:

The male soccer players had significantly higher mean muscle activation than their female counterparts with respect to the iliacus in the kicking limb (123% compared with 34% of maximal voluntary isometric contraction; p = 0.0007) and the gluteus medius (124% compared with 55%; p = 0.005) and vastus medialis muscles (139% compared with 69%; p = 0.002) in the supporting limb. The supporting limb reached significantly greater mean hip adduction during the stance phase of the kick in the females compared with that in the males (15 degrees and 10 degrees, respectively; p = 0.006).

CONCLUSIONS:

Differences between the sexes in lower extremity alignment and muscle activation occur during the soccer instep and side-foot kicks. Decreased activation of the hip abductors and greater hip adduction in the supporting limb during the soccer kick in female athletes may be associated with their increased risk for anterior cruciate ligament injury.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: เสี่ยงต่อการบาดเจ็บในฟุตบอลแตกต่างกันไปตามเพศ ฟุตบอลหญิงเผชิญความเสี่ยงมากขึ้นเอ็นแอนทีเรียร์ cruciate บาดเจ็บและ patellofemoral ปัญหา ในขณะที่ผู้เล่นเพศชายมักพบอาการไส้เลื่อนกีฬา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ทดสอบสมมติฐานที่ว่า หญิงมีส่วนปลายล่างตำแหน่งและกล้ามเนื้อเปิดใช้งานรูปแบบมากกว่าเพศชายในระหว่างการเตะฟุตบอลวิธีการ: สิบสามลักษณะเพศชายและหญิงวิทยาลัยฟุตบอล 12 รับวิเคราะห์การเคลื่อนไหวสามมิติและ electromyography ของกล้ามเนื้อ 7 (iliacus, gluteus maximus, gluteus medius, vastus lateralis, vastus medialis, hamstrings และ gastrocnemius) ในการเตะและการสนับสนุนส่วนปลาย และสองเพิ่มกล้ามเนื้อ (adductors สะโพกและแอนทีเรียร์ tibialis) ในการเตะขาเท่านั้น Instep ห้าและเตะเท้าด้านห้าได้รับการบันทึกสำหรับแต่ละผู้เล่น เปิดใช้งานของกล้ามเนื้อถูกบันทึกเป็นเปอร์เซ็นต์ของการหดตัววาดสามมิติสมัครใจสูงสุดผลลัพธ์: ฟุตบอลชายได้เปิดใช้งานหมายถึงกล้ามเนื้อมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขาหญิงกับ iliacus ขาเตะ (123% เมื่อเทียบกับ 34% ของการหดตัววาดสามมิติสูงสุดที่สมัครใจ p = 0.0007) และ gluteus medius (124% เมื่อเทียบกับ 55%; p = 0.005) และกล้ามเนื้อ vastus medialis (139% เมื่อเทียบกับ 69%; p = 0.002) ในขาสนับสนุน ขาสนับสนุนถึงสูงอย่างมีนัยสำคัญหมายถึงฮิ adduction ระยะท่าทางของเตะในหญิงเปรียบเทียบกับค่าในตัว (15 องศาและ 10 องศา ตามลำดับ p = 0.006)บทสรุป: ความแตกต่างระหว่างเพศในด้านล่างส่วนปลายจัดตำแหน่งและกล้ามเนื้อเปิดใช้งานที่เกิดขึ้นระหว่าง instep ฟุตบอลและเตะเท้าด้านข้าง เปิดใช้งานลดลงของ hip abductors มากกว่า hip adduction ในขาสนับสนุนระหว่างเตะฟุตบอลในนักกีฬาหญิงอาจสัมพันธ์กับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการบาดเจ็บของเอ็นแอนทีเรียร์ cruciate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิหลัง: ความเสี่ยงการบาดเจ็บในกีฬาฟุตบอลแตกต่างกันไปตามเพศ เล่นฟุตบอลหญิงต้องเผชิญกับความเสี่ยงมากขึ้นจากการบาดเจ็บเอ็นไขว้หน้าและปัญหา patellofemoral ขณะที่ผู้เล่นชายมีแนวโน้มที่จะได้สัมผัสกับกีฬาอาการไส้เลื่อน วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการทดสอบสมมติฐานที่ว่าเพศหญิงมีการจัดตำแหน่งต่ำสุดที่แตกต่างกันและรูปแบบการเปิดใช้งานกล้ามเนื้อมากกว่าเพศชายในระหว่างการเตะฟุตบอล. วิธีการ: สิบสามชายและสิบสองผู้เล่นฟุตบอลวิทยาลัยหญิงได้รับการวิเคราะห์การเคลื่อนไหวสามมิติและไฟฟ้าของกล้ามเนื้อเจ็ด (iliacus, gluteus สังฆ, gluteus medius, lateralis ส่วนกลางแวสทั, medialis ส่วนกลางแวสทั, hamstrings และน่อง) ทั้งเตะและสนับสนุนขาและกล้ามเนื้อสองเพิ่มเติม (adductors สะโพกและ tibialis หน้า) ในการเตะขาเท่านั้น ห้าหลังเท้าและห้าลูกด้านฟุตถูกบันทึกไว้สำหรับผู้เล่นแต่ละคน ยืนยันการใช้งานกล้ามเนื้อได้รับการบันทึกเป็นร้อยละของการหดตัวสูงสุดที่มีมิติเท่ากันโดยสมัครใจ. ผลการศึกษา: ผู้เล่นฟุตบอลชายได้อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นหมายถึงการเปิดใช้งานกล้ามเนื้อกว่า counterparts หญิงของพวกเขาด้วยความเคารพใน iliacus ขาเตะ (123% เมื่อเทียบกับ 34% ของการหดตัวมีมิติเท่ากันโดยสมัครใจสูงสุด ; p = 0.0007) และ gluteus medius (124% เมื่อเทียบกับ 55%; p = 0.005) และกล้ามเนื้อส่วนกลางแวสทั medialis (139% เมื่อเทียบกับ 69%; p = 0.002) ในกิ่งสนับสนุน กิ่งสนับสนุนถึง adduction สะโพกอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเฉลี่ยในช่วงท่าทางเตะในเพศหญิงเมื่อเทียบกับที่ในเพศชาย (15 องศาและ 10 องศาตามลำดับ; p = 0.006). สรุปความแตกต่างระหว่างเพศในการจัดตำแหน่งและขา ยืนยันการใช้งานกล้ามเนื้อเกิดขึ้นในช่วงหลังเท้าฟุตบอลและเตะด้านฟุต การลดลงของการใช้งานของชูเซตสะโพกและ adduction สะโพกมากขึ้นในการสนับสนุนในช่วงขาเตะฟุตบอลในนักกีฬาหญิงที่อาจจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของพวกเขาสำหรับไขว้หน้าอาการบาดเจ็บที่เอ็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง :

การบาดเจ็บความเสี่ยงในฟุตบอลแตกต่างกันไปตามเพศ ผู้เล่นฟุตบอลหญิงเผชิญความเสี่ยงมากขึ้นของปัญหาอาการบาดเจ็บที่เอ็นไขว้ด้านหน้า และนักศึกษาระดับ ในขณะที่ผู้เล่นชายมีแนวโน้มที่จะพบอาการไส้เลื่อนกีฬาการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่า เพศหญิงมีการจัดตำแหน่งและการเปิดใช้งานกล้ามเนื้อขาแตกต่างกันกว่ารูปแบบมากกว่าผู้ชายในฟุตบอลเตะ



13 วิธีชายและหญิงวิทยาลัยฟุตบอลผู้เล่นได้รับสิบสองสามมิติเคลื่อนไหวการวิเคราะห์และคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ ( iliacus กล้ามแขน เป็นมัดๆเจ็ด , แม็กซิมัส กล้ามแขน เป็นมัดๆพับ lateralis ? ,? medialis , hamstrings , และการเกิด ) ทั้งเตะและสนับสนุนลดขาและเพิ่มสองกล้ามเนื้อ ( ประเทศซูรินาเมสะโพกและกล้ามเนื้อขณะเดินด้านหน้า ) ในการเตะขาเท่านั้น ห้าห้าเท้าเตะหลังเท้าข้างที่ถูกบันทึกไว้สำหรับผู้เล่นแต่ละคน การกระตุ้นกล้ามเนื้อที่ถูกบันทึกไว้เป็นเปอร์เซ็นต์สูงสุดของอาสาสมัครมีมิติเท่ากันตัว

:

ผลผู้เล่นฟุตบอลชายมีสูงกว่าหมายถึงการเปิดใช้งานกล้ามเนื้อมากกว่าผู้หญิงของพวกเขาด้วยความเคารพต่อ iliacus ในการเตะขา ( 123 % เมื่อเทียบกับ 34% ของการหดตัวสูงสุด โดยมีมิติเท่ากัน ; p = ฯ ) และกล้ามแขน เป็นมัดๆพับ ( 124 % เมื่อเทียบกับ 55% ; P = 0.005 ) และกล้ามเนื้อ ( 139 % เมื่อเทียบ medialis ? กับ 69 % ; p = 0.002 ) ในการสนับสนุน กิ่งก้านสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นหมายถึงขา ถึงสะโพก adduction ในระยะแรกจะเตะผู้หญิงเมื่อเทียบกับในเพศชาย ( 15 องศา และ 10 องศา ตามลำดับ , p = 0.006 )



สรุป ความแตกต่างระหว่างเพศในการกระตุ้นกล้ามเนื้อและลดขาที่เกิดขึ้นระหว่างฟุตบอล หลังเท้าและเตะเท้า ด้านลดการกระตุ้นของสะโพก adduction สะโพกมากขึ้นและลักพาตัวในการสนับสนุนฟุตบอลเตะขาในนักกีฬาหญิงที่อาจเกี่ยวข้องกับการเพิ่มความเสี่ยงสำหรับการบาดเจ็บที่เอ็นไขว้ด้านหน้า