Perceptions of Threats to Mangroves

Perceptions of Threats to Mangroves
Respondents were asked about their perceptions of the impact
of threats on mangroves from human activities and natural
events (Table 4). Fishing was acknowledged in all three villages
to be the major threat from human activity (rated low to
medium, 2.2–2.5). For example, when fishers collect sesarmid
crab, mud crab, and any kinds of fish species in mangrove
forest, they might step on seedlings of mangroves or damage
the branches of mature trees and saplings. Informal interviews
indicated that fishing activities were conducted daily in the
mangrove area and possibly increase the chance of unintentional
damage to the mangrove. Additionally, Hoq (2007)
reported that destruction of mangrove can occur during fishing
in mangrove areas because boats that enter themangrove need
to use anchor posts, and fishers often cut the mangrove trees for
this purpose.
The mean perception scores for the impacts of threat to
mangrove from natural events were low to medium for strong
wind and wave (2.7) and storm (2.3), and very low for natural
predators (0.9). The respondents in the three sites were aware
of the impacts of strong wind and storm causing erosion to the
mangrove areas. The impact of erosion of mangrove areas from
strong wind and storm was rated higher by the respondents in
PNY (2.7–3.4) with the youngest forest than in KK (2.0–2.3)
andTPH(1.8–2.3) with oldermangrove forests. This perception
of threat tomangrove by respondents in PNY is consistent with
Sherman, Fahey, and Martinez (2001), who found few saplings
survived after strong wind and storm.
Although sesarmid crab is considered a propagule predator
and has a potential negative effect on mangrove regeneration
(Dahdouh-Guebas et al., 1998), the respondents rated this
effect to be very low (0.9). The respondents might consider the
benefits of sesarmid crabs as a fishery resource provided by the
mangrove ecosystem rather than the negative effects on
mangrove areas. In the study area, sesarmid crabs collected
by fishers were used as bait for mud crab fishing or were salted
(Islam and Ikejima, 2010) and sold to the market or consumed
in the household.
The most important variables related to the perception of
threats on mangroves identified by the ordinal regression were
residence location (VIL) and membership of local group (GRO)
(Table 4). Perceptions differed by residence locations for most of
the threats to mangroves from human activities and natural
events, except for the use of mangrove areas for fishing and for
collection of plants for food and herbs. As an example, when
considering differences in perceptions about the impact on
mangroves due to dam operation, respondents in KK, which is
closest to the dam, perceived the highest impact and respondents
in TPH, which is farthest from the dam, perceived the
lowest impact. The impact of damoperation on mangrove forest
was discussed earlier in the mangrove state section. The
respondents who were a member of a local group perceived
greater impacts from the use of mangroves for house
construction and collecting of plants for food and herbs and
perceived lower impacts of storm to the mangrove compared
with those not in a local group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับรู้ของพื้นที่ป่าโกงกางผู้ตอบถูกถามเกี่ยวกับการรับรู้ผลกระทบภัยคุกคามบนป่าโกงกางจากกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติกิจกรรม (ตาราง 4) ตกปลาเป็นที่ยอมรับในทุกหมู่บ้านที่สามเป็น ภัยคุกคามสำคัญจากกิจกรรมของมนุษย์ (ได้คะแนนน้อยไปปานกลาง 2.2-2.5) ตัวอย่างเช่น เมื่อ fishers เก็บ sesarmidปู ปูโคลน และทุกชนิดของพันธุ์ปลาในป่าชายเลนป่า พวกเขาอาจเหยียบต้นกล้าของป่าชายเลนหรือความเสียหายกิ่งก้านของต้นไม้และกล้าไม้ การสัมภาษณ์อย่างไม่เป็นทางระบุว่า กิจกรรมประมงได้ดำเนินการในวันพื้นที่ป่าชายเลน และอาจจะเพิ่มโอกาสของการตั้งใจความเสียหายต่อป่าชายเลน นอกจากนี้ Hoq (2007)รายงานว่า การทำลายป่าชายเลนสามารถเกิดขึ้นได้ในระหว่างตกปลาในพื้นที่ป่าชายเลน เนื่องจากเรือที่ใส่ themangrove จำเป็นใช้จุดยึดลง และ fishers มักจะตัดต้นไม้ป่าชายเลนสำหรับวัตถุประสงค์นี้คะแนนการรับรู้หมายถึงผลกระทบของการคุกคามป่าชายเลนจากเหตุการณ์ธรรมชาติได้ต่ำถึงปานกลางสำหรับแข็งแกร่งลม และคลื่น (2.7) และพายุ (2.3), และต่ำมากสำหรับธรรมชาติล่า (0.9) ผู้ตอบในไซต์ที่สามได้ทราบของผลกระทบจากแรงลมและพายุที่ก่อให้เกิดการกัดเซาะเพื่อการพื้นที่ป่าชายเลน ผลกระทบของการกัดเซาะพื้นที่ป่าชายเลนจากลมแรงและพายุได้รับคะแนนสูง โดยผู้ตอบในPNY (2.7-3.4) กับป่าอายุน้อยกว่าในเคเค (2.0-2.3)andTPH(1.8–2.3) กับ oldermangrove ป่า การรับรู้นี้tomangrove โดยผู้ตอบใน PNY ของภัยคุกคาม จะสอดคล้องกับSherman แมททิวเฟย์ และมาร์ติเน (2001), ที่พบต้นไม้ไม่กี่รอดชีวิตหลังจากแรงลมและพายุถึงแม้ว่าปู sesarmid เป็น propagule predatorและมีผลกระทบต่อศักยภาพในการฟื้นฟูป่าชายเลน(Dahdouh-Guebas et al. 1998), ผู้ตอบได้คะแนนนี้ผลจะต่ำมาก (0.9) ผู้ตอบอาจพิจารณาการประโยชน์ของปู sesarmid เป็นทรัพยากรประมงโดยการระบบนิเวศป่าชายเลนมากกว่าที่เป็นผลกระทบเชิงลบในพื้นที่ป่าชายเลน รวบรวมในพื้นที่ศึกษา ปู sesarmidโดย fishers ใช้เป็นเหยื่อล่อสำหรับตกปลาปูโคลน หรือเค็มได้(อิสลามและ Ikejima, 2010) และขายในตลาด หรือใช้ในครัวเรือนตัวแปรสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของถูกคุกคามบนป่าชายเลนที่ระบุ โดยการลำดับถดถอยสถานที่อยู่อาศัย (วิล) และเป็นสมาชิกของกลุ่มท้องถิ่น (GRO)(ตารางที่ 4) รับรู้ที่แตกต่างไปตามสถานพักส่วนใหญ่ภัยคุกคามในป่าชายเลนจากกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติกิจกรรม ยกเว้นการใช้พื้นที่ป่าชายเลน สำหรับตกปลา และคอลเลกชันของพืชอาหารและสมุนไพร ตัวอย่างเช่น เมื่อพิจารณาความแตกต่างในการรับรู้เกี่ยวกับผลกระทบจากป่าชายเลนเนื่องจากดำเนินงานเขื่อน เคเค ซึ่งอยู่ในใกล้เคียงกับเขื่อน การรับรู้ผลกระทบและผู้ตอบสูงสุดใน TPH ซึ่งเป็นไกลเขื่อน การรับรู้การผลกระทบต่ำที่สุด ผลกระทบของ damoperation บนป่าชายเลนมีการกล่าวถึงก่อนหน้านี้ในส่วนสถานะของป่าชายเลน การผู้ตอบที่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มท้องถิ่นรับรู้ผลกระทบมากขึ้นจากการใช้ป่าชายเลนสำหรับบ้านก่อสร้างและการเก็บของพืชอาหารและสมุนไพร และรับรู้ผลกระทบต่ำของพายุเพื่อเปรียบเทียบป่าชายเลนผู้ที่ไม่ในกลุ่มท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรับรู้ของภัยคุกคามต่อป่าชายเลน
ตอบแบบสอบถามถูกถามเกี่ยวกับการรับรู้ของพวกเขาจากผลกระทบ
ของภัยคุกคามในป่าโกงกางจากกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติ
กิจกรรม (ตารางที่ 4) ตกปลาได้รับการยอมรับในทุกสามหมู่บ้าน
ที่จะเป็นภัยคุกคามที่สำคัญจากกิจกรรมของมนุษย์ (จัดอันดับในระดับต่ำถึง
ปานกลาง 2.2-2.5) ตัวอย่างเช่นเมื่อชาวประมงเก็บ sesarmid
ปูปูและทุกชนิดของสายพันธุ์ปลาในป่าชายเลน
ป่าพวกเขาอาจจะเหยียบต้นกล้าโกงกางหรือความเสียหายที่
สาขาของต้นไม้ใหญ่และกล้าไม้ สัมภาษณ์อย่างไม่เป็นทางการ
ชี้ให้เห็นว่ากิจกรรมการประมงได้ดำเนินการทุกวันใน
พื้นที่ป่าชายเลนและอาจจะเพิ่มโอกาสของการโดยไม่ตั้งใจ
ความเสียหายให้กับป่าชายเลน นอกจากนี้ Hoq (2007)
รายงานการทำลายป่าชายเลนที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างการตกปลา
ในพื้นที่ป่าชายเลนเพราะเรือที่เข้า themangrove ต้อง
ใช้โพสต์สมอและชาวประมงมักจะตัดต้นไม้ป่าชายเลนสำหรับ
วัตถุประสงค์นี้.
คะแนนการรับรู้ค่าเฉลี่ยสำหรับผลกระทบของภัยคุกคามต่อ
ป่าชายเลนจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติอยู่ในระดับต่ำถึงปานกลางแข็งแรง
ลมและคลื่น (2.7) และพายุ (2.3) และต่ำมากสำหรับธรรมชาติ
ล่า (0.9) ผู้ตอบแบบสอบถามในสามเว็บไซต์ได้รับทราบถึง
ผลกระทบของลมแรงและพายุที่ก่อให้เกิดการกัดเซาะไปยัง
พื้นที่ป่าชายเลน ผลกระทบของการพังทลายของพื้นที่ป่าชายเลนจาก
ลมแรงและพายุกำลังจัดอยู่ในอันดับที่สูงขึ้นโดยผู้ตอบแบบสอบถามใน
PNY (2.7-3.4) ด้วยป่าไม้ที่อายุน้อยกว่าใน KK (2.0-2.3)
andTPH (1.8-2.3) ด้วยป่า oldermangrove การรับรู้นี้
ของการคุกคาม tomangrove โดยผู้ตอบแบบสอบถามใน PNY มีความสอดคล้องกับ
เชอร์แมน Fahey และมาร์ติเน (2001) ซึ่งพบว่าต้นกล้าไม่กี่
รอดชีวิตหลังจากที่ลมแรงและพายุ.
แม้ว่าปู sesarmid ถือว่าเป็นนักล่า propagule
และมีผลกระทบเชิงลบที่มีศักยภาพในการฟื้นฟูป่าชายเลน
(Dahdouh-Guebas et al., 1998) ผู้ตอบแบบสอบถามจัดอันดับนี้
มีผลบังคับใช้จะต่ำมาก (0.9) ผู้ตอบแบบสอบถามอาจพิจารณา
ประโยชน์ของปู sesarmid เป็นทรัพยากรประมงให้โดย
ระบบนิเวศป่าชายเลนมากกว่าผลกระทบต่อ
พื้นที่ป่าชายเลน ในพื้นที่ศึกษาปู sesarmid ที่เก็บรวบรวม
โดยชาวประมงถูกนำมาใช้เป็นเหยื่อตกปลาปูทะเลหรือไม่ก็ถูกเค็ม
(อิสลามและ Ikejima 2010) และขายให้กับตลาดหรือการบริโภค
ในครัวเรือน.
ตัวแปรที่สำคัญที่สุดที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของ
ภัยคุกคามบน ป่าชายเลนที่ระบุโดยการถดถอยลำดับเป็น
ที่ตั้งของที่อยู่อาศัย (VIL) และการเป็นสมาชิกของกลุ่มท้องถิ่น (GRO)
(ตารางที่ 4) การรับรู้ที่แตกต่างกันตามสถานที่ที่อยู่อาศัยสำหรับส่วนมากของ
ภัยคุกคามต่อป่าชายเลนจากกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติ
เหตุการณ์ยกเว้นสำหรับการใช้พื้นที่ป่าชายเลนสำหรับการตกปลาและสำหรับ
คอลเลกชันของพืชอาหารและสมุนไพร ตัวอย่างเช่นเมื่อ
พิจารณาจากความแตกต่างในการรับรู้เกี่ยวกับผลกระทบต่อ
ป่าชายเลนเนื่องจากเขื่อนดำเนินการตอบแบบสอบถามใน KK ซึ่งเป็น
ที่อยู่ใกล้เขื่อนรับรู้ผลกระทบสูงสุดและผู้ตอบแบบสอบถาม
ใน TPH ซึ่งเป็นไกลที่สุดจากเขื่อนรับรู้
ผลกระทบต่ำสุด . ผลกระทบของการ damoperation ในป่าชายเลน
ที่ถูกกล่าวถึงก่อนหน้านี้ในส่วนของรัฐป่าชายเลน
ผู้ตอบแบบสอบถามที่เป็นสมาชิกของกลุ่มท้องถิ่นรับรู้
ผลกระทบมากขึ้นจากการใช้ป่าชายเลนสำหรับบ้าน
การก่อสร้างและการจัดเก็บภาษีของพืชอาหารและสมุนไพรและ
การรับรู้ผลกระทบต่อการลดลงของพายุป่าชายเลนเมื่อเทียบ
กับผู้ที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคุกคามโกงกางผู้ตอบแบบสอบถามที่ถามเกี่ยวกับการ รับรู้ของผลกระทบภัยคุกคามในป่าชายเลน จากกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติเหตุการณ์ ( ตารางที่ 4 ) ตกปลาได้ยอมรับใน 3 หมู่บ้านที่จะเป็นภัยคุกคามหลักจากกิจกรรมของมนุษย์ ( คะแนนต่ำไปปานกลาง 2.2 - 2.5 ) ตัวอย่างเช่น เมื่อชาวประมงเก็บ sesarmidปู , ปูทะเล , และทุกชนิดของปลาในป่าชายเลนป่าที่พวกเขาอาจจะเหยียบต้นกล้าโกงกาง หรือความเสียหายกิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่และผู้ใหญ่ . การสัมภาษณ์แบบไม่เป็นทางการพบว่า กิจกรรมตกปลาจำนวนวัน ในพื้นที่ป่าชายเลน และอาจจะเพิ่มโอกาสของการเผลอความเสียหาย ป่าชายเลน นอกจากนี้ hoq ( 2007 )รายงานว่า การทำลายป่าชายเลนสามารถเกิดขึ้นระหว่างตกปลาในพื้นที่ป่าชายเลน เพราะเรือที่ระบุ themangrove ต้องการใช้โพสต์สมอ และชาวประมงมักจะตัดต้นไม้ป่าชายเลนวัตถุประสงค์นี้ค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้ สำหรับผลกระทบของการคุกคามจากเหตุการณ์ธรรมชาติป่าชายเลนต่ำถึงปานกลางสำหรับแข็งแรงคลื่นและลม ( 2.7 ) และ พายุ ( 2.3 ) และน้อยมากในธรรมชาติล่า ( 0.9 ) ผู้ตอบแบบสอบถามใน 3 เว็บไซต์ ได้ทราบถึงผลกระทบของแรงลมและพายุที่ก่อให้เกิดการกัดเซาะไปป่าชายเลน ผลกระทบของการชะล้างพังทลายของพื้นที่ป่าชายเลน จากลมและพายุอยู่สูงกว่า โดยผู้ตอบแบบสอบถามในpny ( 2.7 ) 3.4 ) กับป่าอายุกว่าใน KK ( 2.0 และ 2.3 )andtph ( 1.8 - 2.3 ) กับป่า oldermangrove . การรับรู้นี้การคุกคามของ tomangrove โดยผู้ตอบแบบสอบถามใน pny สอดคล้องกับเชอร์แมน เฟรย์ และ มาร์ติเนซ ( 2001 ) ที่พบไม่กี่ไม้รอดชีวิตหลังจากลมและฝนแม้ว่าปู sesarmid ถือเป็นส่วนขยายพันธุ์พรีเดเตอร์และมีผลทางลบที่อาจเกิดขึ้นในการฟื้นฟูป่าชายเลน( dahdouh guebas et al . , 1998 ) โดยคะแนนนี้ผลกระทบจะน้อยมาก ( 0.9 ) โดยอาจจะพิจารณาประโยชน์ของปู sesarmid เป็นทรัพยากรประมงโดยระบบนิเวศป่าชายเลนมากกว่าผลกระทบเชิงลบในป่าชายเลน ในพื้นที่ศึกษา ปู sesarmid รวบรวมโดยชาวประมงที่ถูกใช้เป็นเหยื่อสำหรับตกปลา ปูทะเล หรือเค็ม( อิสลามและ ikejima , 2010 ) และขายให้กับตลาด หรือใช้ในครัวเรือนที่สำคัญที่สุด ตัวแปรที่สัมพันธ์กับการรับรู้ของภัยคุกคามที่ระบุการเป็นป่าชายเลน .สถานที่พัก ( บ้านพัก ) และเป็นสมาชิกของกลุ่มท้องถิ่น ( GRO )( ตารางที่ 4 ) ความคิดเห็นที่แตกต่างจากสถานที่มากที่สุดของเรสซิเดนซ์การคุกคามจากกิจกรรมของมนุษย์และธรรมชาติป่าชายเลนเหตุการณ์ ยกเว้นการใช้พื้นที่ป่าชายเลนเพื่อการประมงและสำหรับคอลเลกชันของพืชอาหารและสมุนไพร ตัวอย่าง เมื่อพิจารณาความแตกต่างในการรับรู้เกี่ยวกับผลกระทบในป่าชายเลน เนื่องจากการสร้างเขื่อน ผู้ตอบแบบสอบถามใน KK ซึ่งเป็นใกล้เขื่อน การรับรู้ผลกระทบสูงสุดและผู้ตอบแบบสอบถามในการเพิ่ม ซึ่งอยู่ไกลจากการรับรู้ที่เขื่อนค่าผลกระทบ ผลกระทบของ damoperation ในป่าชายเลนที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ในป่าชายเลน รัฐ ส่วน ที่ผู้ที่เป็นสมาชิกของกลุ่มประเทศรับรู้มากขึ้น ผลกระทบจากการใช้ประโยชน์สำหรับบ้านการก่อสร้างและการรวบรวมของพืชอาหารและสมุนไพรการลดผลกระทบของพายุกับป่าชายเลน เทียบกับผู้ที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มประเทศ