Rapid progress in understanding sup

Rapid progress in understanding superconductivity gained momentum in the mid-1950s. It began with the 1948 paper, "On the Problem of the Molecular Theory of Superconductivity",[1] where Fritz London proposed that the phenomenological London equations may be consequences of the coherence of a quantum state. In 1953, Brian Pippard, motivated by penetration experiments, proposed that this would modify the London equations via a new scale parameter called the coherence length. John Bardeen then argued in the 1955 paper, "Theory of the Meissner Effect in Superconductors",[2] that such a modification naturally occurs in a theory with an energy gap. The key ingredient was Leon Neil Cooper's calculation of the bound states of electrons subject to an attractive force in his 1956 paper, "Bound Electron Pairs in a Degenerate Fermi Gas

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคืบหน้าอย่างรวดเร็วในการทำความเข้าใจสภาพตัวนำยิ่งยวดได้รับโมเมนตัมในมิ เริ่มค.ศ. 1948 กระดาษ "บนที่ปัญหาของที่โมเลกุลทฤษฎีของสภาพตัวนำยิ่งยวด", [1] ที่ลอนดอนฟริทส์เสนอสมการลอนดอน phenomenological อาจเป็นผลของโปรเจครัฐควอนตัม ในปีค.ศ. 1953 ไบรอัน Pippard แรงจูงใจจากการทดลองเจาะ นำเสนอนี้จะปรับเปลี่ยนสมการลอนดอนผ่านพารามิเตอร์ขนาดใหม่ที่เรียกว่าความยาวศักยภาพ จอห์นบาร์ดีนแล้วโต้เถียงใน 1955 กระดาษ "ทฤษฎีของเดอะ Meissner ผลใน Superconductors", [2] ที่เช่นการปรับเปลี่ยนตามธรรมชาติเกิดขึ้นในทฤษฎีกับช่องว่างของพลังงาน ส่วนผสมสำคัญถูกคำนวณลีออนนีลคูเปอร์ของรัฐผูกของอิเล็กตรอนขึ้นอยู่กับแรงน่าสนใจในกระดาษของเขาปี 1956 "ผูกคู่อิเล็กตรอนในเป็น Degenerate พลังงานแฟร์มีก๊าซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการทำความเข้าใจ superconductivity ได้รับโมเมนตัมในช่วงกลางปี​​ 1950 มันเริ่มมาจากกระดาษ 1948 "ในปัญหาของทฤษฎีโมเลกุลของตัวนำไฟฟ้า" [1] ที่ฟริตซ์ลอนดอนเสนอว่าสมปรากฏการณ์ลอนดอนอาจจะเป็นผลของการเชื่อมโยงกันของรัฐควอนตัม ในปี 1953 ไบรอัน Pippard, แรงบันดาลใจจากการทดลองเจาะเสนอว่าเรื่องนี้จะปรับเปลี่ยนสมลอนดอนผ่านพารามิเตอร์ขนาดใหม่ที่เรียกว่าระยะเวลาในการเชื่อมโยงกัน จอห์น Bardeen แล้​​วเถียงกันในกระดาษ 1955 "ทฤษฎีของ Meissner ผลกระทบในตัวนำไฟฟ้า" [2] การปรับเปลี่ยนดังกล่าวเกิดขึ้นตามธรรมชาติในทฤษฎีที่มีช่องว่างพลังงาน ส่วนผสมที่สำคัญคือการคำนวณ Leon นีลคูเปอร์ของรัฐผูกพันของอิเล็กตรอนภายใต้แรงดึงดูดในปี 1956 กระดาษของเขา "คู่อิเล็กตรอนที่ถูกผูกไว้ในเลวแฟร์แก๊ส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในความเข้าใจยวดยิ่งได้รับโมเมนตัมใน - มันเริ่มต้นด้วย 2491 กระดาษ " กับปัญหาของทฤษฎีโมเลกุลสภาพ " [ 1 ] ซึ่งฟริตซ์ลอนดอนเสนอว่าสมการลอนดอน อาจกล่าวได้ว่าอาจจะมีผลของการมองโลกของทางรัฐ ในปี 1953 ไบรอัน พิพเพิร์ด motivated โดยการเจาะนี้เสนอว่า จะปรับเปลี่ยนลอนดอนสมการผ่านพารามิเตอร์แบบใหม่ เรียกว่า เรื่องความยาว จอห์น บาร์ดีน แล้วแย้งใน 1955 กระดาษ " ทฤษฎีของไมผลในตัวนำยวดยิ่ง " [ 2 ] เช่นการปรับเปลี่ยนตามธรรมชาติเกิดขึ้นในทฤษฎีที่มีช่องว่างพลังงานส่วนประกอบหลักของลีออนนีลคูเปอร์การคำนวณผูกพันรัฐของอิเล็กตรอนภายใต้แรงมีเสน่ห์ในกระดาษของเขาในปี 1956 , " ผูกอิเล็กตรอนคู่ในทรามแฟร์มีก๊าซ