During Baskerville’s lifetime his t

During Baskerville’s lifetime his types had little influence in his home country. However, In 1758 Baskerville met Benjamin Franklin who returned to the US with some of Baskervilles’s type, popularising it through its adoption as one of the standard typefaces employed in federal government publishing. Franklin was a huge fan of Baskerville’s work, and in a letter to Baskerville (1760) he enthusiastically defends Baskerville’s types, recounting a discussion he had with an English gentleman who claimed that Baskerville’s ‘ultra-thin’ serifs and narrow strokes would blind its readers.

Franklin mischievously tore off the top of a Caslon specimen (to remove any mention of Caslon, of course), and showed it to the gentleman, claiming that it was the work of Baskerville. The gentleman examined the specimen, and thinking that it was indeed a Baskerville specimen, started to point out the worst features of ‘Baskeville’s’ type.

Another notable character from this period in type history is Pierre Simon Fournier who developed the ‘point’ system (Fournier Scale), and also designed and cut his own type. William Caslon is yet another notable figure, though his types were based on the Dutch Old Style; however, some modern interpretations of Caslon’s types would sit more comfortably in Transitional.

Whereas Caslon’s letters are thoroughly Baroque, Baskerville’s are thoroughly Neoclassical.—A Short History of the Printed Word.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในระหว่างอายุการใช้งานของ Baskerville ชนิดของเขามีอิทธิพลน้อยในประเทศของเขา อย่างไรก็ตาม ใน 1758 Baskerville พบเบนจามินแฟรงคลินที่ส่งกลับไปยังสหรัฐอเมริกาด้วยบางชนิดของหมาผลาญตระกูล popularising ผ่านการยอมรับเป็นหนึ่งใน typefaces มาตรฐานการจ้างงานในรัฐบาลประกาศ แฟรงคลินได้เป็นแฟนตัวยงของ Baskerville งาน และในตัวอักษร Baskerville (ค.ศ. 1760) เขาใหม่ ๆ ปกป้องของ Baskerville ชนิด recounting สนทนากับเขา ด้วยเป็นสุภาพบุรุษอังกฤษที่อ้างว่า ไม่มี serif 'บาง' Baskerville ที่ และจังหวะที่แคบจะตาบอดของผู้อ่านแฟรงคลินถึงฉีกปิดด้านบนเป็นของ Caslon (การลบใด ๆ กล่าวถึง Caslon แน่นอน), และพบกับสุภาพบุรุษ อ้างว่า เป็นการทำงานของ Baskerville สุภาพบุรุษตรวจสอบสิ่งส่งตรวจการ และความคิดที่แท้จริงเป็นตัวอย่าง Baskerville เริ่มต้นที่ชี้ให้เห็นลักษณะการทำงานเลวร้ายที่สุดของชนิด 'Baskeville ของ'Pierre Simon Fournier ที่พัฒนาระบบ 'จุด' (สเกล Fournier), ยังออกแบบ และตัดเองชนิด อักขระอื่นโดดจากรอบระยะเวลาในประวัติศาสตร์ชนิดนี้อยู่ William Caslon ยังเป็นเลขโดดอื่น แม้ว่าชนิดของเขาได้ตามสไตล์เก่าดัตช์ อย่างไรก็ตาม ตีความทันสมัยบางชนิดของ Caslon จะนั่งสบายขึ้นใน Transitionalในขณะที่ตัวอักษรของ Caslon เป็นบาโรกอย่างละเอียด ของ Baskerville ได้อย่างละเอียด Neoclassical — ประวัติย่อของคำที่พิมพ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงชีวิต Baskerville ของชนิดของเขามีอิทธิพลน้อยในประเทศบ้านเกิดของเขา อย่างไรก็ตามใน Baskerville 1758 พบกับเบนจามินแฟรงคลินที่กลับไปยังสหรัฐอเมริกากับบางส่วนของประเภท Baskervilles ของที่นิยมชมชอบมันผ่านการยอมรับในฐานะที่เป็นหนึ่งในรูปแบบอักษรมาตรฐานที่ใช้ในการเผยแพร่รัฐบาล แฟรงคลินเป็นแฟนตัวยงของการทำงาน Baskerville และในจดหมายถึง Baskerville (ที่ 1760) เขากระตือรือร้นปกป้องชนิด Baskerville ของเล่าการอภิปรายที่เขามีกับสุภาพบุรุษชาวอังกฤษที่อ้างว่า Baskerville ของ 'บางเฉียบ' เซอริฟและจังหวะที่แคบจะตาบอดผู้อ่าน . แฟรงคลินซุกซนฉีกออกด้านบนของตัวอย่าง Caslon (เพื่อลบเอ่ยถึงใด ๆ ของ Caslon ของหลักสูตร) ​​และแสดงให้เห็นว่ามันสุภาพบุรุษอ้างว่ามันเป็นผลงานของ Baskerville สุภาพบุรุษตรวจสอบชิ้นงานและคิดว่ามันเป็นจริงตัวอย่าง Baskerville เริ่มชี้ให้เห็นคุณสมบัติที่เลวร้ายที่สุดของ 'Baskeville ของ' ประเภท. อีกตัวละครที่โดดเด่นจากช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ประเภทนี้คือปิแอร์ไซมอนเยร์ผู้พัฒนาระบบจุด ( ขนาดเยร์) และยังได้รับการออกแบบและตัดชนิดของตัวเอง วิลเลียม Caslon เป็นอีกหนึ่งรูปที่โดดเด่น แต่ชนิดของเขาอยู่บนพื้นฐานของชาวดัตช์เก่าสไตล์; แต่บางคนตีความที่ทันสมัยประเภท Caslon จะนั่งสะดวกสบายมากขึ้นในช่วงเปลี่ยนผ่าน. ในขณะที่ตัวอักษร Caslon เป็นอย่างละเอียดพิสดาร Baskerville มีอย่างทั่วถึง Neoclassical. -ประวัติโดยย่อของคำพิมพ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงชีวิตของวิลชนิดของเขามีอำนาจเพียงเล็กน้อยในประเทศบ้านเกิดของเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อวิลเจอเบนจามินแฟรงคลินที่ส่งกลับมาให้เรากับบางประเภท Baskervilles , popularising มันผ่านการยอมรับเป็นหนึ่งในชนิดที่ใช้ในการเผยแพร่มาตรฐานของรัฐบาลกลาง แฟรงคลินเป็นแฟนตัวยงของวิลทำงานและในจดหมายถึงวิล ( 1760 ) เขากระตือรือร้น เรื่องประเภทของวิล เล่าการสนทนาเขาด้วยภาษาอังกฤษ สุภาพบุรุษ คนที่อ้างว่าวิล ' บางเฉียบ ' serifs และจังหวะที่แคบจะตาบอดผู้อ่าน

แฟรงคลินซนฉีกออกด้านบนของคัสเลินตัวอย่าง ( เพื่อลบใด ๆที่กล่าวถึงคัสเลิน แน่นอน ) , และแสดงให้คุณอ้างว่าเป็นฝีมือของวิล . สุภาพบุรุษตรวจสอบชิ้นงาน และคิดว่ามันเป็น วิลชิ้นงานเริ่มชี้ให้เห็นคุณลักษณะที่เลวร้ายที่สุดของ ' ' baskeville ประเภท

อีกหนึ่งตัวละครเด่นจากช่วงเวลานี้ในประวัติศาสตร์ประเภทปิแอร์ไซมอน โฟร์เนียร์ที่พัฒนาระบบ ' จุด ' ( Fournier scale ) และยังออกแบบและตัดชนิดของเขา เองวิลเลียมคัสเลินเป็นอีกประการว่า แม้ว่าชนิดของเขาถูกยึดตามแบบเก่าดัตช์ อย่างไรก็ตาม มีการตีความที่ทันสมัยของประเภทคัสเลินจะนั่งสบายในช่วง

แต่ตัวอักษรคัสเลินเป็นอย่างละเอียดพิสดาร วิลก็ให้เขียน - ประวัติสั้น ๆของพิมพ์คำ