Open main menu EditWatch this pageL

Open main menu

Edit
Watch this page
Leyden jar

Early water-filled Leyden jar

Later more common type using metal foil, 1919
A Leyden jar, or Leiden jar, is a device that "stores" static electricity between two electrodes on the inside and outside of a glass jar. A Leyden jar typically consists of a glass jar with metal foil cemented to the inside and the outside surfaces, and a metal terminal projecting vertically through the jar lid to make contact with the inner foil. It was the original form of a capacitor (originally known as a "condenser").

It was invented independently by German cleric Ewald Georg von Kleist on 11 October 1745 and by Dutch scientist Pieter van Musschenbroek of Leiden (Leyden) in 1745–1746.[1] The invention was named for the city.

The Leyden jar was used to conduct many early experiments in electricity, and its discovery was of fundamental importance in the study of electrostatics. Previously, researchers had to resort to insulated conductors of large dimensions to store a charge. The Leyden jar provided a much more compact alternative. Leyden jars are still used in education to demonstrate the principles of electrostatics.



History

Design

Storage of the charge

Residual charge

See also

References

External links

Read in another language
Last edited 2 months ago by Serols
Wikipedia®® MobileDesktop
Content is available under CC BY-SA 3.0 unless otherwise noted.
Terms of UsePrivacy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดเมนูหลัก แก้ไขดูหน้านี้Leyden jarก่อนเติมน้ำ Leyden jarชนิดทั่วไปภายหลังโดยใช้ฟอยล์โลหะ 1919Leyden jar หรือขวดไลเดน เป็นอุปกรณ์ที่ "เก็บ" ไฟฟ้าสถิตระหว่างสองหุงตภายใน และภาย นอกขวดแก้ว การ Leyden jar โดยทั่วไปประกอบด้วยขวดแก้ว ด้วยฟอยล์โลหะคาร์ภายในพื้นผิวภายนอก และสถานีโลหะประเมินแนวตั้งผ่านฝาขวดเพื่อให้ติดต่อกับฟอยล์ภายใน มันเป็นแบบฉบับของตัวเก็บประจุที่(เหล่านั้นที่เรียกว่าเป็น "เครื่องควบแน่น")มันคิดค้นอย่างอิสระ โดยเยอรมัน cleric Ewald จอร์จฟอน Kleist บน 11 1745 ตุลาคม และนักวิทยาศาสตร์ดัตช์ Musschenbroek วานปิเอเตอร์ของไลเดน (Leyden) ใน 1745-ค.ศ. 1746 [1] สิ่งประดิษฐ์ที่ชื่อว่าสำหรับเมืองขวด Leyden ถูกใช้เพื่อทำการทดลองหลายต้นในไฟฟ้า และการค้นพบที่สำคัญพื้นฐานในการศึกษาของ electrostatics ก่อนหน้านี้ นักวิจัยได้หันไปเป็นตัวนำฉนวนขนาดใหญ่เก็บค่าธรรมเนียม การ Leyden jar ให้เป็นทางเลือกที่กระชับมากขึ้น Leyden ขวดยังจะใช้ในการศึกษาแสดงให้เห็นถึงหลักการของ electrostaticsประวัติ การออกแบบ จัดเก็บค่าธรรมเนียม ค่าธรรมเนียมส่วนที่เหลือ ดู การอ้างอิง เชื่อมโยงภายนอก อ่านในภาษาอื่นแก้ไขครั้งล่าสุด 2 เดือนที่แล้ว โดย Serolsวิกิพีเดียภาษา?? MobileDesktopอยู่ภายใต้สัญญา CC BY ซา 3.0 แปลงเงื่อนไขของข้อมูลส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปิดเมนูหลักแก้ไขดูหน้านี้ขวดเลย์เดนต้นที่เต็มไปด้วยน้ำขวดเลย์เดนชนิดต่อกันมากขึ้นโดยใช้ฟอยล์โลหะ1,919 ขวดเลย์เดนหรือขวดชอบเป็นอุปกรณ์ที่ "ร้านค้า" ไฟฟ้าสถิตระหว่างสองขั้วไฟฟ้าในภายในและภายนอกของ ขวดแก้ว โถเลย์เดนมักจะประกอบด้วยขวดแก้วด้วยกระดาษฟอยล์โลหะยึดกับพื้นผิวภายในและภายนอกและขั้วโลหะฉายในแนวดิ่งผ่านฝาขวดจะทำให้การติดต่อด้วยกระดาษฟอยล์ด้านใน มันเป็นรูปแบบเดิมของตัวเก็บประจุ (เดิมเรียกว่าเป็น "คอนเดนเซอร์"). มันถูกคิดค้นโดยอิสระโดยพระเยอรมันวาลด์เฟรดริกฟอน Kleist บน 11 ตุลาคม 1745 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวดัตช์ปีเตอร์แวน Musschenbroek ไล (เลย์เดน) ใน 1745-1746 [1] การประดิษฐ์ได้รับการตั้งชื่อตามชื่อเมือง. ขวดเลย์เดนถูกใช้ในการดำเนินการทดลองหลายต้นในการผลิตไฟฟ้าและการค้นพบที่มีความสำคัญเป็นพื้นฐานในการศึกษาของไฟฟ้าสถิต ก่อนหน้านี้นักวิจัยมีรีสอร์ทให้ตัวนำหุ้มฉนวนที่มีขนาดใหญ่ในการจัดเก็บค่าใช้จ่าย ขวดเลย์เดนให้เป็นทางเลือกที่มีขนาดกะทัดรัดมากขึ้น ขวดเลย์เดนยังคงใช้ในการศึกษาแสดงให้เห็นถึงหลักการของไฟฟ้าสถิต. ประวัติศาสตร์การออกแบบการจัดเก็บค่าใช้จ่ายค่าใช้จ่ายที่เหลือดูเพิ่มเติมอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอกอ่านในภาษาอื่นแก้ไขครั้งล่าสุด2 เดือนที่ผ่านมาโดย Serols วิกิพีเดีย®® MobileDesktop เนื้อหานี้อยู่ภายใต้ CC BY-SA 3.0 ถ้าไม่สังเกตเห็น. ข้อตกลงการ UsePrivacy

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปิดเมนูหลัก




ดูหน้านี้แก้ไขไหไลเดน

แรกน้ำเต็มไหไลเดน

ต่อมาทั่วไปประเภทการใช้ฟอยล์โลหะ 1919 : Leyden jar หรือไหไลเดน เป็นอุปกรณ์ที่ " ร้านค้า " ไฟฟ้าสถิตระหว่างสองขั้วไฟฟ้าในภายในและภายนอกของขวดแก้ว เป็นไหไลเดนโดยทั่วไปประกอบด้วยขวดแก้วด้วยฟอยล์โลหะที่ยึดกับพื้นผิวภายในและภายนอกและโลหะขั้วฉายตามแนวตั้งผ่านขวดฝาเพื่อให้ติดต่อกับฟอยล์ด้านใน มันเป็นรูปแบบเดิมของตัวเก็บประจุ ( แต่เดิมเรียกว่า " คอนเดนเซอร์ " )

มันถูกคิดค้นโดยอิสระเยอรมันพระยูเอิลด์เกออร์ก ฟอน ไค ์วันที่ 11 ตุลาคม 1745 โดยนักวิทยาศาสตร์และชาวดัตช์เปียเตอร์ ฟาน musschenbroek ของไลเดน ( Leyden ) ใน 1745 – 1746 . [ 1 ] สิ่งประดิษฐ์ที่ถูกตั้งชื่อตามชื่อเมือง

ขวด เลย์เด้น ถูกใช้ในการทดลองแรกมากในการค้นพบไฟฟ้า และมีความสำคัญพื้นฐานในการศึกษาวิชาไฟฟ้าสถิต . ก่อนหน้านี้ นักวิจัยต้องใช้ฉนวนตัวนำของมิติขนาดใหญ่เพื่อเก็บประจุ ขวด เลย์เด้นให้เลือกมากขนาดกะทัดรัดมากขึ้นเลย์เด้นขวดยังใช้ในการศึกษาแสดงให้เห็นถึงหลักการของไฟฟ้าสถิต .







กระเป๋าออกแบบประวัติของค่า

เหลือค่า

เห็นการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก





อ่านในภาษาอื่น
แก้ไขครั้งสุดท้ายเมื่อ 2 เดือนก่อน โดย serols
วิกิพีเดีย < sup > ® < / sup > ® mobiledesktop
เนื้อหาสามารถใช้ได้ภายใต้ by-sa 3.0 ซีซี เว้นแต่ระบุไว้เป็นอย่างอื่น useprivacy
แง่ของ