Bleaching of wood pulp is the chemi

Bleaching of wood pulp is the chemical processing carried out on various types of wood pulp to decrease the color of the pulp, so that it becomes whiter. The main use of wood pulp is to make paper where whiteness (similar to but not exactly the same as "brightness") is an important characteristic. The processes and chemistry described in this article are also applicable to the bleaching of non-wood pulps, such as those made from bamboo or kenaf.
Bleaching is a whitening process that is used in the paper industry to produce paper with high brightness. The final bleaching is always carried out in several stages to improve the efficiency of the chemicals used, and to decrease the strength loss of the pulp. There are quite a number of bleaching chemicals used commercially, and many more have been tried in the laboratory.
The chemicals used such as chlorine gas (C), sodium hypochlorite (H), oxygen (O), hydrogen peroxide (X), ozone (Z), and chlorine dioxide (D)— are used in various combinations to produce pulp with the desired properties. Recent limitations on the use of chlorine (and hypochlorite) have resulted in more extensive use of chlorine dioxide as an alternate bleaching chemical.
Of these chemicals, the first three contain chlorine atoms, whilst the last three use nonchlorine oxidizing compounds. Elemental chlorine (Cl2) was for many years the work horse of the bleaching process. It is efficient in bleaching the pulp and (if properly used) does not degrade the pulp strength. However, it produces a large amount of chlorinated organic compounds in the effluent, and strenuous efforts have therefore been made to decrease its usage. For the same reason, the use of sodium hypochlorite (which also tended to affect the pulp strength) is now virtually eliminated.
Modern bleach plants therefore use no elemental chlorine. They are what is called ECF
plants: elemental chlorine free bleach plants. Chlorine dioxide, which is used instead (in addition to non-chlorine compounds), is environmentally much more benign than Cl2. However, while chlorine dioxide is good at preserving pulp strength, it is not as effective as elemental chlorine in delignification/bleaching. ECF plants therefore have to have a rather low incoming Kappa number, and this is normally achieved by using oxygen delignification ahead of the final bleaching.
Most ECF plants use a three step bleaching process of chlorine dioxide followed by a mixture
of NaOH, O2 and peroxide (the 'extraction' stage) and then finally chlorine dioxide again. At Kinleith, because of the efficiency of the oxygen delignification, the peroxide is no longer necessary and a sequence of chlorine dioxide then NaOH and O2 followed by more chlorine dioxide is used. The chlorine dioxide stages normally run at a pH of 3-4.5, and the'extraction' stages at a pH of 10-11. The temperature is kept at 70-80 oC to achieve sufficiently fast rate of reaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟอกสีของเยื่อไม้เป็นการประมวลผลทางเคมีขึ้นในประเภทต่าง ๆ ของเยื่อไม้เพื่อลดสีของเนื้อเยื่อ เพื่อที่มันจะขาวขึ้น ใช้หลักของเยื่อไม้เป็นการ ทำกระดาษที่ขาว (ที่คล้ายกับแต่ไม่เหมือนกับ "ความสว่าง") เป็นคุณลักษณะสำคัญ นอกจากนี้ยังมีกระบวนการและเคมีที่อธิบายไว้ในบทความนี้การฟอกสีของปลอดไม้ pulps เช่นทำจากไม้ไผ่หรือปอแก้วฟอกสีเป็นกระบวนการฟอกสีฟันที่ใช้ในอุตสาหกรรมกระดาษการผลิตกระดาษ ด้วยความสว่างสูง สุดท้ายฟอกสีจะเสมอดำเนินการในหลายขั้นตอน เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของสารเคมีที่ใช้ และ เพื่อลดการสูญเสียความแข็งแรงของเนื้อเยื่อ มีจำนวนค่อนข้างสารเคมีฟอกสีที่ใช้ในเชิงพาณิชย์ และอื่น ๆ อีกมากมายได้รับลองในห้องปฏิบัติการเคมีภัณฑ์ที่ใช้ เช่นก๊าซคลอรีน (C), โซเดียมไฮโปคลอไรต์ (H), ออกซิเจน (O), ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (X), โอโซน (Z), คลอรีนไดออกไซด์ (D) — ใช้แตกต่างกันในการผลิตเยื่อกระดาษ มีคุณสมบัติต้องการ ล่าสุดข้อจำกัดในการใช้คลอรีน (และไฮโปคลอไรต์) มีผลใช้ครอบคลุมมากกว่าคลอรีนไดออกไซด์เป็นสารเคมีฟอกสีตัวอื่นสารเคมีเหล่านี้ สามตัวแรกประกอบด้วยคลอรีนอะตอม ในขณะที่สามสุดท้ายใช้สารออกซิไดซ์ nonchlorine ธาตุคลอรีน (Cl2) เป็นเวลาหลายปีม้าทำงานของกระบวนการฟอกสี มีประสิทธิภาพในการฟอกเยื่อและ (ถ้าใช้อย่างถูกต้อง) ลดลงความแข็งแรงของเนื้อเยื่อ อย่างไรก็ตาม มันผลิตจำนวนมากของสารคลอรีนในน้ำ และพลังความพยายามจึงได้มีการลดการใช้ ด้วยเหตุผลเดียวกัน ใช้กรรม (ซึ่งยัง มีแนวโน้มจะมีผลต่อความแข็งแรงของเยื่อ) ถูกตอนนี้แทบจะตัดออกพืชสารฟอกสีที่ทันสมัยดังนั้นใช้คลอรีนไม่มีธาตุ พวกเขามีสิ่งที่เรียกว่า ECFพืช: พืชธาตุคลอรีนฟอกสีฟรี คลอรีนไดออกไซด์ ซึ่งใช้แทน (นอกเหนือจากสารประกอบไม่ใช่คลอรีน), เป็นมิตรใจดีมากกว่า Cl2 อย่างไรก็ตาม ในขณะที่คลอรีนไดออกไซด์ที่ดีที่รักษาความแข็งแรงของเยื่อ ไม่เป็นผลเป็นธาตุคลอรีนใน delignification ฟอก ECF พืชดังนั้นต้องมีหมายเลขแคปปาเข้ามาค่อนข้างต่ำ และนี้ตามปกติจะทำได้ โดยใช้ delignification ออกซิเจนก่อนฟอกสุดท้ายใช้สามขั้นตอนกระบวนการผลิตคลอรีนไดออกไซด์ตาม ด้วยส่วนผสมของพืชส่วนใหญ่ ECFNaOH, O2 และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (ขั้น 'สกัด') แล้วสุดท้ายคลอรีนไดออกไซด์อีก ที่ Kinleith เนื่องจากประสิทธิภาพของ delignification ออกซิเจน ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ไม่จำเป็นและลำดับของคลอรีนไดออกไซด์แล้ว NaOH และใช้ O2 ตาม ด้วยเพิ่มเติมคลอรีนไดออกไซด์ คลอรีนไดออกไซด์ขั้นตามปกติจะทำงานที่ค่า pH 3-4.5 และ the'extraction' ขั้นที่ค่า pH 10-11 อุณหภูมิจะอยู่ที่ 70-80 oC อย่างรวดเร็วเพียงพออัตราของปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟอกเยื่อไม้เป็นกระบวนการทางเคมีดำเนินการในประเภทต่างๆของเยื่อไม้เพื่อลดสีของเยื่อกระดาษเพื่อที่ว่ามันจะกลายเป็นสีขาว การใช้หลักของเยื่อไม้คือการทำให้กระดาษที่ขาว (คล้ายกับ แต่ไม่ตรงเช่นเดียวกับ "ความสว่าง") เป็นลักษณะสำคัญ กระบวนการและเคมีที่อธิบายไว้ในบทความนี้นอกจากนี้ยังมีผลบังคับใช้กับการฟอกเยื่อที่ไม่ใช่ไม้เช่นผู้ที่ทำจากไม้ไผ่หรือปอแก้วได้.
ฟอกเป็นกระบวนการฟอกสีที่ใช้ในอุตสาหกรรมกระดาษในการผลิตกระดาษที่มีความสว่างสูง ฟอกสีสุดท้ายคือการดำเนินการมักจะออกในหลายขั้นตอนเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของสารเคมีที่ใช้และเพื่อลดการสูญเสียความแข็งแรงของเยื่อกระดาษ ค่อนข้างมีจำนวนการฟอกสารเคมีถูกนำมาใช้ในเชิงพาณิชย์และอื่น ๆ อีกมากมายได้รับการทดลองในห้องปฏิบัติการ.
สารเคมีที่ใช้เช่นก๊าซคลอรีน (C), โซเดียมไฮโปคลอไรต์ (H) ออกซิเจน (O), ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (X), โอโซน (Z) และคลอรีนไดออกไซด์ (D) - ใช้ในชุดต่างๆในการผลิตเยื่อกระดาษที่มีคุณสมบัติที่ต้องการ ข้อ จำกัด ในการใช้งานที่ผ่านมาของคลอรีน (และไฮโปคลอไรต์) มีผลในการใช้งานที่กว้างขวางมากขึ้นของก๊าซคลอรีนเป็นสารเคมีฟอกสีอื่น.
ของสารเคมีเหล่านี้สามคนแรกประกอบด้วยอะตอมคลอรีนในขณะที่ช่วงสามใช้ nonchlorine สารออกซิไดซ์ ธาตุคลอรีน (Cl2) เป็นเวลาหลายปีม้าทำงานของกระบวนการฟอกขาว จะมีประสิทธิภาพในการฟอกเยื่อกระดาษและ (ถ้าใช้อย่างถูกต้อง) ไม่ลดความแรงของเยื่อกระดาษ แต่ก็ผลิตเป็นจำนวนมากของสารอินทรีย์คลอรีนในน้ำทิ้งและความเข้มแข็งจึงได้รับการสร้างขึ้นมาเพื่อลดการใช้งานของ ด้วยเหตุผลเดียวกันกับการใช้โซเดียมไฮโปคลอไรต์ (ซึ่งยังมีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่อความแข็งแรงของเยื่อกระดาษ) อยู่ในขณะนี้กรอบความจริง.
พืชสารฟอกขาวโมเดิร์นจึงไม่ใช้คลอรีนธาตุ พวกเขามีสิ่งที่เรียกว่า ECF
พืชธาตุคลอรีนพืชสารฟอกขาวฟรี คลอรีนไดออกไซด์ซึ่งจะใช้แทน (นอกเหนือจากสารประกอบที่ไม่ใช่คลอรีน) เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้นอ่อนโยนกว่า Cl2 อย่างไรก็ตามในขณะที่ก๊าซคลอรีนเป็นสิ่งที่ดีในการรักษาความแข็งแรงของเยื่อกระดาษก็ไม่เป็นผลคลอรีนธาตุใน delignification / ฟอกสี พืช ECF ดังนั้นจึงต้องมีจำนวนแคปป้าเข้ามาค่อนข้างต่ำและนี้จะประสบความสำเร็จได้ตามปกติโดยใช้ delignification ออกซิเจนไปข้างหน้าของการฟอกสีสุดท้าย.
พืช ECF ส่วนใหญ่ใช้กระบวนการฟอกสามขั้นตอนของคลอรีนไดออกไซด์ตามด้วยส่วนผสม
ของ NaOH, O2 และเปอร์ออกไซด์ (ที่สกัด 'เวที) และแล้วในที่สุดคลอรีนไดออกไซด์อีกครั้ง ที่ Kinleith เพราะประสิทธิภาพของ delignification ออกซิเจน, เปอร์ออกไซด์ไม่จำเป็นและลำดับของคลอรีนไดออกไซด์แล้ว NaOH และ O2 ตามด้วยคลอรีนไดออกไซด์มากขึ้นจะใช้ ขั้นตอนคลอรีนไดออกไซด์ทำงานได้ตามปกติที่มีค่า pH 3-4.5 และ the'extraction 'ขั้นตอนที่ pH 10-11 อุณหภูมิจะถูกเก็บไว้ที่ 70-80 องศาเซลเซียสเพื่อให้บรรลุอัตราที่รวดเร็วเพียงพอของการเกิดปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การฟอกเยื่อไม้คือการประมวลผลทางเคมีออกเป็นประเภทต่างๆของไม้เยื่อกระดาษลดลง สี ของ เยื่อกระดาษ เพื่อให้มันกลายเป็นขาว หลักของการใช้ไม้เยื่อกระดาษเพื่อให้กระดาษที่ขาว ( คล้ายแต่ไม่เหมือน " ความสว่าง " ) เป็นคุณลักษณะที่สำคัญ กระบวนการและเคมีที่อธิบายไว้ในบทความนี้ยังใช้กับการฟอกสีเยื่อไม้นอก เช่นที่ทำจากไม้ไผ่ หรือ ปอฟอกสีฟันเป็นไวท์เทนนิ่ง กระบวนการที่ใช้ในอุตสาหกรรมกระดาษในการผลิตกระดาษที่มีความสว่างสูง สุดท้ายฟอกขาวอยู่เสมอดำเนินการหลายขั้นตอนเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของสารเคมีที่ใช้ และลดการสูญเสียความแข็งแรงของเยื่อกระดาษ มีจำนวนของการฟอกสารเคมีที่ใช้ในเชิงพาณิชย์ และอีกหลายประเทศได้พยายาม ในห้องปฏิบัติการสารเคมีที่ใช้ เช่น ก๊าซคลอรีน ( C ) , โซเดียมไฮโปคลอไรต์ ( H ) , ออกซิเจน ( O ) , ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ( X ) โอโซน ( Z ) และคลอรีน ( D ) - ใช้ในชุดต่าง ๆเพื่อผลิตเยื่อที่มีคุณสมบัติที่ต้องการ . ข้อ จำกัด ล่าสุดในการใช้คลอรีน และคลอรีน ) มีผลในการใช้ที่กว้างขวางของคลอรีนไดออกไซด์เป็นทางเลือกการฟอกสารเคมีสารเคมีเหล่านี้ สามตัวแรกประกอบด้วยอะตอมคลอรีน ขณะช่วงสามใช้ nonchlorine สารออกซิไดซ์ . ธาตุคลอรีน ( cl2 ) อยู่หลายปี งานฟอก ม้าของกระบวนการ มันมีประสิทธิภาพในการฟอกเยื่อกระดาษ ( ถ้าใช้อย่างถูกต้อง ) ไม่ลดความแข็งแรงของเยื่อกระดาษ . อย่างไรก็ตาม จะสร้างจำนวนมากของคลอรีน สารอินทรีย์ในน้ำทิ้ง และความพยายามเข้มแข็งจึงได้ลดการใช้ สำหรับเหตุผลเดียวกัน การใช้โซเดียมไฮโปคลอไรต์ ( ซึ่งก็มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่อความแข็งแรงของเยื่อกระดาษ ) ตอนนี้แทบจะตกรอบที่ทันสมัย จึงไม่มีธาตุพืชใช้สารฟอกขาวคลอรีน พวกเขามีสิ่งที่เรียกว่า ecfพืช : ธาตุคลอรีนบลีช พืช คลอรีนไดออกไซด์ ซึ่งใช้แทน ( นอกจากปลอดสารคลอรีน ) , สิ่งแวดล้อมมากขึ้นอ่อนโยนกว่า cl2 . อย่างไรก็ตาม ในขณะที่คลอรีนไดออกไซด์เก่งรักษาเยื่อแรงไม่ได้ผลตามที่ธาตุคลอรีนในการใช้ / ฟอกขาว ecf พืชจึงต้องมีตัวเลขคัปปาเข้ามาค่อนข้างต่ำ และเป็นปกติได้โดยใช้ใช้ออกซิเจนก่อน สุดท้าย ฟอกขาวพืช ecf ส่วนใหญ่ใช้กระบวนการสามขั้นตอนฟอกขาวคลอรีนไดออกไซด์ตามด้วยส่วนผสมใช้ O2 และเปอร์ออกไซด์ ( เวที ' สกัด ' ) และในที่สุดคลอรีนไดออกไซด์อีกครั้ง ที่ kinleith เพราะประสิทธิภาพการใช้ออกซิเจน , เปอร์ออกไซด์ ไม่จำเป็นอีกต่อไป และลำดับของคลอรีนไดออกไซด์แล้วตามด้วย NaOH และ O2 เพิ่มคลอรีนไดออกไซด์ใช้ คลอรีนไดออกไซด์ขั้นตอนปกติวิ่งที่ pH ของ 3-4.5 และ the'extraction ' ขั้นตอนที่ pH 10-11 . อุณหภูมิอยู่ที่ 70-80 องศาเซลเซียสให้เพียงพออย่างรวดเร็ว อัตราของปฏิกิริยา