Assessment of organic matter stabil

Assessment of organic matter stabilisation
The biodegradabilities of the feedstock, initial mixture and composts
were assessed through the measurement of organic C mineralisation
during incubation of soil-organic substrate mixtures
under controlled laboratory conditions as described in the French
standard XPU44-163 (AFNOR, 2009). This made it possible to compare
the biodegradability and stability of all organic substrates in
conditions considered optimal for micro-flora and in a reference
soil. The incubations were performed in four replicates in hermetically
closed jars placed at 28 ± 1 C in the dark. The incubated mixtures
were made with the equivalent of 25 g of dry soil. The soil
came from a field experiment located in Feucherolles (Parisian Basin,
France). The soil was a Glossic Luvisol (WRB-FAO classification)
with silt loam texture (% dry matter): 76 silt, 17 clay and 0.9 organic
C. All organic samples, dried at 40 C and 1-mm ground, were
added based on the same amount of organic C (equivalent to
50 mg of TOC added). Mineral N was added at the beginning of
the incubations to prevent limitation of organic matter decomposition
by low mineral N availability. Using Milli-Q water, the water
content of the mixtures was adjusted to 240 g kg1 DM, the soil
water content equivalent to field capacity, and this level was maintained
during the incubation period by adding water when necessary.
The mineralised CO2 was trapped in 10 ml of 0.5 M NaOH
replaced after 1, 3, 7, 14, 21, 28, 49, 70 and 91 days of incubation.
The trapped C–CO2 was analysed by continuous flow colorimetric
analyses (Continuous flow Skalar Analyzer, the Netherlands). The
kinetics of total mineralised C was calculated by summing the C–CO2 respired between two sampling dates. Control incubations of
soil without organic sample input were conducted to determine
native soil organic C mineralisation. Consequently, the mineralisation
of the organic substrates was calculated as the difference between
C–CO2 produced in soil with and without the organic
substrate input.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินอินทรีย์ Stabilisation
biodegradabilities ของวัตถุดิบเริ่มต้นผสมปุ๋ยหมัก
ครั้ง ผ่านวัดชั้นเอก mineralisation
ในระหว่างการบ่มอินทรีย์ผสมสารควบคุมห้องปฏิบัติการ
ภายใต้เงื่อนไขตามที่อธิบายไว้ในภาษาฝรั่งเศส
มาตรฐาน xpu44-163 ( afnor , 2009 ) นี้ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบ
ที่ย่อยสลายทางชีวภาพและความมั่นคงของวัสดุอินทรีย์ทั้งหมดในเงื่อนไขการพิจารณาที่เหมาะสมสำหรับไมโครฟลอร่า

อ้างอิง และในดิน การ incubations จำนวน 4 ซ้ำในภาชนะปิดฝากระปุกอยู่ที่ 28 ±
1  องศาเซลเซียสในที่มืด ที่บ่มส่วนผสม
ได้เทียบเท่ากับ 25 กรัมของดินแห้ง ดิน
มาจากการทดลองอยู่ใน feucherolles ( ปารีส
อ่างฝรั่งเศส ) ดินเป็น luvisol glossic ( หมวดหมู่ wrb-fao )
กับตะกอนร่วนเนื้อ ( ร้อยละน้ำหนักแห้ง ) : 76 ตะกอนดินและ 0.9
C 17 อินทรีย์อินทรีย์ตัวอย่าง อบที่อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส และ 1-mm  พื้นดินถูก
เพิ่มตามปริมาณที่เท่ากันของชั้นเอก ( เทียบเท่า
50 มก. ของ TOC เพิ่ม ) แร่ N เพิ่มที่จุดเริ่มต้นของ incubations เพื่อป้องกันข้อ

สลายอินทรียวัตถุโดยแร่ต่ำ n มี การใช้ milli-q น้ํา
เนื้อหาของการปรับ 240 กรัมต่อกิโลกรัม  1 DM , ดิน
ปริมาณน้ำเท่ากับความจุสนาม และระดับนี้เป็นรักษา
ช่วงระยะฟักตัว โดยการเพิ่มน้ำเมื่อจำเป็น .
mineralised CO2 อยู่ใน 10 ml 0.5 M NaOH
แทนหลังจาก 1 3 , 7 , 14 , 21 , 28 , 49 , 70 และ 91 วัน
ของการบ่มติด C – CO2 ? โดยต่อเนื่อง 7.4
วิเคราะห์ ( ต่อเนื่อง skalar Analyzer , เนเธอร์แลนด์ )
จลนพลศาสตร์ของ mineralised C ทั้งหมดถูกคำนวณโดยการรวม C – CO2 respired ระหว่างสองวันคน ควบคุม incubations ของ
ดินโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลตัวอย่างอินทรีย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา
พื้นเมืองอินทรีย์ C mineralisation . ดังนั้น mineralisation
ของพื้นผิวอินทรีย์คือคำนวณเป็นความแตกต่างระหว่าง
C – CO2 ที่ผลิตในดินโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลและพื้นผิวอินทรีย์