On the way home some of the boys fr

On the way home some of the boys from my class started shouting at me and some other children. They followed us home and threw stones at us. Zoe was with me when they started but suddenly she ran away. I thought shed gone home, but I saw her later when I went to the store. She was standing with the same boys who had thrown the stones. I thought she must have been angry with them for hurting me, so I went to tell her not to worry. Then, as I got closer, I saw that she was laughing and joking with them. When she saw me, she stopped laughing and we both just looked at each other as if the rest of the world was not there. I had a funny feeling in my stomach. I do not know why. Maybe it was the strange look in her eyes a little bit frightened a little confused and very sad. I opened my mouth to say something, but she just turned and walked away with the boys! Why did she go with them and not stop and talk to me? Something very odd is happening. The teachers have stopped smiling, some classmates are being mean to me, and my best friend's avoiding me. "Remember who your true friends are," the principal said this morning. I thought I knew who mine were. I'm not so sure now. June 24th Dad says we are not allowed to go out on our own. We always have to have someone from the family with us. Jay was not very happy about that! do not want to be seen with mylittle sister! "hecomplained 's not cool He will not take me over to Zoe's house and Mom and Dad will not come with me, either. I know that because I've already asked them. . I just want a few minutes with Zoe to talk about what happened. I'm sure it was just a misunderstanding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางบ้าน ของเด็กชายจากชั้นของฉันเริ่มการตะโกนใส่ฉันและเด็กบางคน พวกเขาตามเราบ้าน และขว้างหินที่เรา โซอี้เป็นกับฉันเมื่อพวกเขาเริ่มต้น แต่จู่ ๆ เธอวิ่งหนีไป ผมคิดว่า ลูกไปบ้าน แต่ผมเห็นเธอในภายหลังเมื่อผมไปเก็บ เธอกำลังยืนอยู่กับเด็กชายเดียวที่ได้โยนก้อนหิน ผมคิดว่า เธอต้องได้รับโกรธสำหรับทำร้ายฉัน ดังนั้นฉันไปบอกเธอไม่ต้องกังวล แล้ว ฉันได้ใกล้ชิด ผมเห็นว่า เธอหัวเราะ และล้อเล่นกับพวกเขา เมื่อเธอเห็นฉัน เธอหยุดหัวเราะ และเราทั้งสองเพียงมองกันว่าส่วนเหลือของโลกไม่มี ผมมีความรู้สึกตลกในท้องของฉัน ไม่รู้ทำไม บางทีมันก็ดูแปลก ๆ ในสายตาของเธอตกใจเล็กน้อยเล็กน้อยสับสน และเศร้ามาก เปิดปากของฉันจะบอกอะไร แต่เธอเพียงแค่เปิด และเดินทางไปยังเด็กผู้ชาย ทำไมไม่เธอไปกับพวกเขา และไม่หยุด และพูดคุยกับผม สิ่งที่แปลกมากเกิดขึ้น ครูหยุดยิ้ม เพื่อนร่วมชั้นบางกำลังหมายถึงอะไรกับฉัน และหลีกเลี่ยงที่ดีที่สุดเพื่อนของฉัน หลักการ "จดจำที่เป็นเพื่อนแท้ของคุณ กล่าวว่า เช้านี้ ฉันคิดว่า ฉันรู้ที่ฉัน ไม่แน่ใจดังนั้นตอนนี้ วันที่ 24 มิถุนายนพ่อกล่าวว่า เราไม่อนุญาตให้ออกไปเราเอง เรามักจะมีจะมีคนจากครอบครัวกับเรา เจย์มีความสุขมากเกี่ยวกับว่าไม่ ต้องการจะ มีน้องสาว mylittle " hecomplained ของไม่เย็นเขาจะไม่พาฉันผ่านบ้านของ Zoe และแม่และพ่อจะไม่มากับฉัน อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันรู้ว่าเนื่องจากผมแล้วถามพวกเขา . ฉันเพียงแค่ต้องไม่กี่นาทีกับโซอี้จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมแน่ใจว่า มันเป็นเพียงความเข้าใจผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างทางกลับบ้านบางส่วนของเด็กชายจากชั้นเรียนของฉันเริ่มตะโกนมาที่ผมและบางส่วนเด็กคนอื่น ๆ พวกเขาเดินตามเราที่บ้านและขว้างก้อนหินที่พวกเรา โซอี้อยู่กับฉันเมื่อพวกเขาเริ่ม แต่จู่ ๆ เธอก็วิ่งหนีไป ผมคิดว่าโรงเก็บกลับบ้านไปแล้ว แต่ฉันเห็นเธอในภายหลังเมื่อผมเดินไปที่ร้าน เธอเป็นคนที่ยืนอยู่กับเด็กชายเดียวกันที่ได้โยนก้อนหิน ฉันคิดว่าเธอจะต้องได้รับโกรธกับพวกเขาสำหรับการทำร้ายฉันดังนั้นฉันไปบอกเธอว่าไม่ต้องกังวล แล้วที่ผมได้ใกล้ชิดผมเห็นว่าเธอกำลังหัวเราะและล้อเล่นกับพวกเขา เมื่อเธอเห็นฉันเธอหยุดหัวเราะและเราทั้งสองเพียงแค่มองหน้ากันเช่นถ้าส่วนที่เหลือของโลกไม่ได้มี ผมมีความรู้สึกตลกในท้องของฉัน ฉันไม่รู้ว่าทำไม. บางทีมันอาจจะเป็นรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดในดวงตาของเธอเล็กน้อยกลัวสับสนเล็กน้อยและที่น่าเศร้ามาก ฉันเปิดปากของฉันที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็หันหลังกลับและเดินออกไปกับชาย! เธอไปทำไมกับพวกเขาและไม่หยุดและพูดคุยกับผมหรือเปล่า สิ่งที่แปลกมากที่เกิดขึ้น ครูได้หยุดยิ้มเพื่อนร่วมชั้นบางอย่างถูกหมายถึงฉันและเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันฉันหลีกเลี่ยง "จำไว้ว่าที่เพื่อนแท้ของคุณมี" ครูใหญ่กล่าวว่าในเช้าวันนี้ ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าใครเป็นเหมือง ผมไม่แน่ใจว่าดังนั้นตอนนี้ 24 มิถุนายนพ่อบอกว่าเรายังไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปของเราเอง เรามักจะต้องมีใครบางคนจากครอบครัวกับเรา เจย์ก็ไม่ได้มีความสุขมากเกี่ยวกับที่! ไม่ต้องการที่จะเห็นกับน้องสาว mylittle! "hecomplained 's ไม่เย็นเขาจะไม่พาฉันไปที่บ้านของโซอี้และแม่และพ่อจะไม่ได้มาพร้อมกับผมอย่างใดอย่างหนึ่ง. ฉันรู้ว่าเพราะผมเคยถามแล้วพวกเขา.. ฉันต้องการเพียงแค่ไม่กี่นาทีกับโซอี้พูดคุยเกี่ยวกับ สิ่งที่เกิดขึ้น. ฉันแน่ใจว่ามันเป็นเพียงแค่ความเข้าใจผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างทางกลับบ้าน บางส่วนของเด็กจากห้องของผมเริ่มตะโกนใส่ฉันและเด็กอื่นๆ พวกเขาจะตามเรากลับบ้าน และขว้างหินใส่เรา โซอี้ อยู่กับฉันเมื่อพวกเขาเริ่มต้น แต่จู่ๆ เธอก็วิ่งหนีไป ฉันคิดว่าหลั่งไปที่บ้าน แต่ผมเห็นเธอนะ เมื่อฉันไปที่ร้าน เธอยืนอยู่กับผู้ชายที่ได้โยนก้อนหิน ฉันคิดว่าเธอคงจะโกรธเค้าที่ทำร้ายฉัน ฉันก็จะบอกเธอไม่ต้องเป็นห่วง แล้วที่ผมเข้าไปใกล้ๆ ฉันเห็นเธอกำลังหัวเราะและเล่นกับพวกเขา เมื่อเธอเห็นผม เธอหยุดหัวเราะ และเราต่างก็มองกันว่าส่วนที่เหลือของโลกก็ไม่ได้มี ฉันรู้สึกแปลกๆในท้องของฉัน ข้าไม่รู้ว่าทำไม มันอาจจะดูแปลกตาสักหน่อย กลัว สับสนเล็กน้อย และเศร้ามาก ฉันอ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอเพิ่งจะเดินออกไปกับชาย ! ทำไมเธอจะไปกับพวกเขาและไม่ได้หยุดคุยกับฉัน ? มีเรื่องแปลกเกิดขึ้น ครูต้องหยุดยิ้ม เพื่อนร่วมชั้นบางคนกำลังหมายถึงฉันและเพื่อนสนิทของฉันกำลังหลบหน้าฉัน . " จำได้ว่าเพื่อนที่แท้จริงของคุณ " ครูใหญ่พูดเมื่อเช้านี้ ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าฉันคือ ผมไม่แน่ใจว่าตอนนี้ 24 มิถุนายนพ่อบอกว่าเราไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าไปเอง เรามักจะต้องมีใครเป็นญาติกับเรา เจย์ไม่ได้มีความสุขมากเกี่ยวกับที่ ! ไม่ต้องเห็นกับ mylittle น้องสาว ! hecomplained " s ไม่เย็น เขาจะไม่พาฉันกับโซอี้บ้านพ่อและแม่จะไม่ไปกับฉันด้วย ผมรู้เพราะผมเคยถามพวกเขา ฉันต้องการแค่ไม่กี่นาที กับ โซอี้ พูดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันแน่ใจว่ามันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด