There is also no simple formula for

There is also no simple formula for adjustment. Countries vary with respect to the severity of their imbalances, the composition of their imbalances and their fiscal capacity to absorb additional tax increases rather than relying on reductions in spending. The recent literature on fiscal consolidation has focused especially on tax increases versus expenditure reductions, but dealing with longer-term fiscal gaps requires a different focus. For example, given their importance as a source of fiscal gaps, reform of pension and healthcare systems is clearly a central agenda item for many advanced countries.

Some countries, such as Italy, have already introduced pension reforms in recent years and face much lower fiscal gaps as a result — if these pension reforms can be sustained. Healthcare reform is a more complex issue. It does not simply deal with a system of taxes and transfers but also with the structure of a very large and complex series of markets and the incentives associated with their operations. This means that even with expenditure reforms, rising expenditures as a share of GDP may be inevitable, making tax increases a necessary condition for fiscal balance. But with a longer planning horizon tax increases can take a variety of forms, including opening the possibility of more structural reforms which are more efficient than simply increasing marginal tax rates.

Finally, fiscal gaps that are attributable to large implicit liabilities are not easy to deal with through traditional budget control mechanisms that focus on explicit debt and short-term deficits. Indeed, policies to deal immediately with long-term fiscal gaps could over the short term result in large, though temporary, budget surpluses (in order to accommodate longer-term spending growth). The ability of the political process to sustain such surpluses is certainly questionable.

These challenges require new approaches to budget control. One such measure would be to introduce or strengthen the role of independent fiscal councils or budget authorities. These institutions could improve transparency, expose gaps in logic and provide support for needed changes in fiscal policy that may require implementation over a number of years.

The great recession left nearly all advanced economies with substantially higher debt-to-GDP ratios and in many cases with lingering economic weakness that further complicates short-term efforts at fiscal consolidation. But the longer-term challenges these countries face are in many cases related much more to the future fiscal challenge of growing primary deficits, associated with the cost of providing pensions and health care in the face of growing old-age dependency ratios, and not simply reducing overall debt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ยังมีสูตรไม่ง่ายสำหรับการปรับปรุง ประเทศที่แตกต่างกันกับความรุนแรงของความไม่สมดุล องค์ประกอบของความไม่สมดุลของพวกเขา และเพิ่มกำลังการผลิตเงินซับภาษีเพิ่มเติมแทนที่จะพึ่งลดในค่าใช้จ่าย วรรณกรรมล่าสุดทางการเงินรวมได้มุ่งเน้นโดยเฉพาะเพิ่มภาษีและลดรายจ่าย แต่จัดการกับช่องทางเยือนต้องการความแตกต่างกัน ตัวอย่าง ให้ความสำคัญเป็นแหล่งของช่องว่างทางการเงิน การปฏิรูประบบสุขภาพและเงินบำนาญได้ชัดเจนวาระเป็นกลางสำหรับประเทศขั้นสูงบางประเทศ เช่นอิตาลี แล้วมีนำปฏิรูปเงินบำนาญในปีล่าสุด และหน้าช่องว่างทางการเงินที่ต่ำมากดังนั้น — ถ้าสามารถยั่งยืนปฏิรูปเงินบำนาญเหล่านี้ ปฏิรูปสุขภาพเป็นปัญหาซับซ้อนมากขึ้น มันไม่เพียงจัดการ กับระบบภาษีและการโอนย้าย แต่ ด้วยโครงสร้างของชุดขนาดใหญ่ และซับซ้อนของตลาดและแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงาน หมายความ ว่า แม้จะ มีการปฏิรูปค่าใช้จ่าย ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นเป็นสัดส่วนของ GDP อาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทำภาษีเพิ่มเงื่อนไขจำเป็นสำหรับบัญชีดุล แต่ ด้วยภาษีวางแผนอีกต่อไปขอบเขต เพิ่มขึ้นสามารถใช้หลากหลายรูปแบบ รวมถึงการเปิดโอกาสของการปฏิรูปโครงสร้างเพิ่มเติมซึ่งจะมีประสิทธิภาพมากกว่าเพียงแค่เพิ่มอัตราภาษีกำไรสุดท้าย ช่องทางการเงินที่จะรวมหนี้สินใหญ่นัยไม่ต้องจัดการกับผ่านกลไกการควบคุมงบประมาณแบบดั้งเดิมที่เน้นหนี้ที่ชัดเจนและขาดดุลการคลังระยะสั้น จริง ๆ นโยบายการจัดการกับช่องทางการเงินระยะยาวทันทีสามารถผ่านผลระยะสั้นในขนาดใหญ่ ว่าชั่วคราว งบประมาณ surpluses (เพื่อรองรับการเจริญเติบโตใช้เยือน) ความสามารถของกระบวนการทางการเมืองหนุน surpluses ดังกล่าวอาจแน่นอนได้ความท้าทายเหล่านี้ต้องใช้วิธีใหม่ในการควบคุมงบประมาณ หนึ่งวัดจะมีการ แนะนำ หรือการเสริมสร้างบทบาทของสภาอิสระทางการเงินหรือเจ้าหน้าที่งบประมาณ สถาบันเหล่านี้สามารถปรับปรุงความโปร่งใส ทำให้ช่องว่างในตรรกะ และให้การสนับสนุนสำหรับการเปลี่ยนแปลงในนโยบายทางการเงินซึ่งอาจทำให้จำนวนปีที่ใช้งานภาวะถดถอยมากซ้ายเกือบทั้งหมดขั้นสูงเศรษฐกิจ มีอัตราส่วนหนี้ต่อ GDP สูงขึ้นมาก และ ในหลายกรณีกับลิงเกอร์ริงการ์อ่อนแอทางเศรษฐกิจที่เพิ่มเติม complicates พยายามรวมทางการเงินระยะสั้น แต่ความท้าทายเยือนหน้าประเทศเหล่านี้มีในหลายกรณีที่เกี่ยวข้องกับความท้าทายทางการเงินในอนาคตของหลักขาดดุล เกี่ยวข้องกับต้นทุนการให้ชีพและดูแลสุขภาพหน้าชราขึ้นต่ออัตราการเจริญเติบโต และไม่เพียงแค่ลดหนี้โดยรวมเติบโตมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังมีไม่มีสูตรที่ง่ายสำหรับการปรับ ประเทศแตกต่างกันด้วยความเคารพต่อความรุนแรงของความไม่สมดุลขององค์ประกอบของความไม่สมดุลของพวกเขาและความสามารถทางการคลังในการดูดซับการเพิ่มขึ้นของภาษีเพิ่มเติมมากกว่าอาศัยลดลงในการใช้จ่าย วรรณกรรมล่าสุดเกี่ยวกับการรวมงบการเงินมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเพิ่มภาษีเมื่อเทียบกับการลดลงของค่าใช้จ่าย แต่การจัดการกับช่องว่างทางการคลังในระยะยาวต้องมีการให้ความสำคัญที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นการให้ความสำคัญของพวกเขาเป็นแหล่งที่มาของช่องว่างการคลังการปฏิรูปบำเหน็จบำนาญและระบบการดูแลสุขภาพเป็นอย่างชัดเจนวาระกลางสำหรับประเทศสูงมาก. บางประเทศเช่นอิตาลีได้แนะนำแล้วการปฏิรูปเงินบำนาญในปีที่ผ่านมาและใบหน้าที่ต่ำกว่ามากการคลัง ช่องว่างเป็นผล - หากเหล่านี้การปฏิรูปเงินบำนาญสามารถยั่งยืน ปฏิรูปการดูแลสุขภาพเป็นปัญหาที่ซับซ้อนมากขึ้น มันไม่เพียงแค่จัดการกับระบบภาษีและการโอน แต่ยังมีโครงสร้างของซีรีส์ขนาดใหญ่มากและซับซ้อนของตลาดและสิทธิประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของพวกเขา ซึ่งหมายความว่าแม้จะมีการปฏิรูปค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายเป็นส่วนแบ่งของ GDP อาจจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงการเสียภาษีเพิ่มเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับยอดดุลงบประมาณ แต่ด้วยการเพิ่มภาษีการวางแผนไม่สามารถใช้ความหลากหลายของรูปแบบรวมทั้งการเปิดเป็นไปได้ของการปฏิรูปโครงสร้างมากขึ้นซึ่งมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเพียงแค่การเพิ่มอัตราภาษีร่อแร่. สุดท้ายช่องว่างทางการคลังที่มีสาเหตุมาหนี้สินนัยขนาดใหญ่จะไม่ง่ายที่จะจัดการ ด้วยการผ่านกลไกการควบคุมงบประมาณแบบดั้งเดิมที่มุ่งเน้นไปที่การชำระหนี้และการขาดดุลอย่างชัดเจนในระยะสั้น อันที่จริงนโยบายที่จะจัดการทันทีที่มีช่องว่างทางการคลังในระยะยาวอาจจะมากกว่าผลระยะสั้นที่มีขนาดใหญ่ แต่ชั่วคราวเกินดุลงบประมาณ (เพื่อรองรับการเจริญเติบโตของการใช้จ่ายในระยะยาว) ความสามารถของกระบวนการทางการเมืองที่จะรักษาส่วนเกินดังกล่าวเป็นที่น่าสงสัยอย่างแน่นอน. ความท้าทายเหล่านี้ต้องใช้วิธีใหม่ในการควบคุมงบประมาณ หนึ่งในมาตรการดังกล่าวจะเป็นที่จะแนะนำหรือเสริมสร้างบทบาทของสภาการคลังอิสระหรือหน่วยงานงบประมาณ สถาบันเหล่านี้สามารถปรับปรุงความโปร่งใสเปิดเผยช่องว่างในตรรกะและให้การสนับสนุนสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จำเป็นในการกำหนดนโยบายทางการคลังที่อาจต้องมีการดำเนินการในช่วงเวลาหลายปี. ภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่ดีที่เหลือเกือบทั้งหมดเศรษฐกิจขั้นสูงที่มีสูงขึ้นอย่างมากอัตราส่วนหนี้สินต่อจีดีพีและในหลายกรณี อ้อยอิ่งกับความอ่อนแอทางเศรษฐกิจที่ยังมีความซับซ้อนความพยายามระยะสั้นรวมงบการเงิน แต่ในระยะยาวความท้าทายที่ประเทศเหล่านี้ต้องเผชิญอยู่ในหลายกรณีที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเพื่อความท้าทายทางการคลังในอนาคตของการเจริญเติบโตของการขาดดุลหลักที่เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายในการให้เงินบำนาญและการดูแลสุขภาพในหน้าของการเจริญเติบโตเก่าอายุอัตราส่วนการพึ่งพาและไม่เพียง ลดหนี้โดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีสูตรอย่างง่ายสำหรับการปรับ ประเทศที่แตกต่างกันเกี่ยวกับความรุนแรงของความไม่สมดุลของส่วนประกอบของความไม่สมดุลและความจุของการดูดซับเพิ่มคลังเพิ่มภาษีแทนที่จะใช้ในการใช้ วรรณคดี ล่าสุดเมื่อวันพฤหัสบดี ได้มุ่งเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเพิ่มภาษีและลดค่าใช้จ่ายแต่ที่เกี่ยวข้องกับระยะยาวการคลังช่องว่างต้องโฟกัสที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ให้ความสำคัญในฐานะที่เป็นแหล่งของช่องว่างการคลัง การปฏิรูประบบสุขภาพของ เพนชั่น และที่เห็นได้ชัดเจนคือระเบียบวาระที่กลางสำหรับประเทศขั้นสูงมาก

บางประเทศเช่นอิตาลีได้แนะนำการปฏิรูปบำนาญในปีที่ผ่านมาและใบหน้าส่วนล่างมาก การคลังช่องว่างผล - ถ้าการปฏิรูปบำนาญเหล่านี้สามารถสนับสนุน การปฏิรูปการดูแลสุขภาพเป็นปัญหาที่ซับซ้อนมากขึ้น มันไม่เพียงจัดการกับระบบภาษีและการโอน แต่ด้วยโครงสร้างของชุดมากขนาดใหญ่และซับซ้อนของตลาดและสิทธิประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของพวกเขานี่หมายความว่า แม้แต่กับการปฏิรูปการใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายเป็นส่วนแบ่งของ GDP อาจจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ การเพิ่มภาษี เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับความสมดุลของเศรษฐกิจ แต่ด้วยการวางแผนภาษีเพิ่มอีกขอบฟ้าสามารถทำได้หลายรูปแบบ รวมทั้งการเปิดความเป็นไปได้ของการปฏิรูปโครงสร้าง ซึ่งจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเพียงแค่การเพิ่มอัตราภาษีร่อแร่ .

ในที่สุดช่องว่างที่งบประมาณจะเหลือหนี้สินโดยปริยาย ขนาดใหญ่จะไม่ง่ายที่จะจัดการกับ ผ่านกลไกการควบคุมงบประมาณแบบดั้งเดิมที่เน้นชัดเจน และเกิดหนี้ระยะสั้น แน่นอน นโยบายจัดการทันที ด้วยช่องว่างทางการเงินระยะยาวมากกว่าระยะสั้น ได้ผลขนาดใหญ่ แม้ชั่วคราว การเกินดุลงบประมาณ ( เพื่อรองรับการใช้จ่ายระยะยาว )ความสามารถของกระบวนการทางการเมืองเพื่อรักษาเช่นเดียวกันแน่นอนสงสัย

ความท้าทายเหล่านี้ต้องใช้วิธีการใหม่เพื่อควบคุมงบประมาณ มาตรการดังกล่าวจะแนะนำหรือส่งเสริมบทบาทของคณะกรรมการอิสระหรือหน่วยงานงบประมาณงบประมาณ สถาบันเหล่านี้จะปรับปรุงความโปร่งใสเปิดเผยช่องว่างในตรรกะและให้การสนับสนุนที่จำเป็นในการเปลี่ยนแปลงนโยบายการคลังที่อาจต้องใช้มากกว่าจำนวนปี

เศรษฐกิจที่ดีไปเกือบทุกประเทศที่มีหนี้สูงอัตราส่วน GDP สูงขึ้นอย่างมากและในบางกรณีที่มีเศรษฐกิจอ่อนแอที่เอ้อระเหยต่อไปกลายเป็นความพยายามระยะสั้นในวันพฤหัสบดีแต่ในระยะยาว ความท้าทายประเทศเหล่านี้กำลังเผชิญอยู่ในหลายกรณีที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเพื่อรองรับการเติบโตในอนาคตของเศรษฐกิจหลักที่เกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายของการให้เงินบำนาญและการดูแลสุขภาพในหน้าของการเจริญเติบโตอัตราส่วนพึ่งพิงวัยชรา และไม่เพียงแค่การลดหนี้โดยรวม