Early genetic studies in the 1980s

Early genetic studies in the 1980s carried out in the group of Nick Panopoulos resulted in the identification of bacterial genes controlling the ability of phytopathogenic bacteria to elicit a plant infection (9). These genes were termed “Hrp” genes, as bacteria containing these mutations concomitantly lost the ability to induce a HR on resistant plants and to cause disease in susceptible plants. Hrp genes were subsequently identified and characterized in several phytopathogenic genera, including Pseudomonas (Collmer group), Xanthomonas (Bonas group), Erwinia (Beer group), and Ralstonia (Boucher group). The Hrp genes are generally organized as 23- to 25-Kb clusters of DNA that contain several operons and have been subdivided into group I (Erwinia and Pseudomonas) and group II (Xanthomonas and Ralstonia) based on DNA homology (1, 8). Subsequent work revealed that some avirulence genes were actually within or near Hrp loci. It is interesting that it was also revealed that Hrp genes and avr genes in Pseudomonas syringae are coregulated. However, how Hrp genes and avr genes were functionally related remained a mystery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการศึกษาพันธุกรรมต้นในทศวรรษ 1980 ในกลุ่มของนิค Panopoulos ในรหัสของยีนที่ควบคุมความสามารถของเชื้อแบคทีเรีย phytopathogenic เพื่อให้ได้รับการติดเชื้อโรงงาน (9) เชื้อแบคทีเรีย ยีนเหล่านี้ถูกเรียกว่า "Hrp" ยีน เป็นแบคทีเรียที่ประกอบด้วยการกลายพันธุ์เหล่านี้ concomitantly แพ้สามารถชวนชมในพืชทน และทำให้เกิดโรคในพืชที่ไวต่อ Hrp ยีนได้ระบุในเวลาต่อมา และลักษณะในหลายสกุล phytopathogenic, Pseudomonas (กลุ่ม Collmer), (กลุ่ม Bonas) อ้อย Erwinia (กลุ่มเบียร์), และ Ralstonia (กลุ่ม Boucher) Hrp ยีนโดยทั่วไปจัดเป็นคลัสเตอร์ 23 - ไป 25-ฐานของดีเอ็นเอที่ประกอบด้วย operons หลาย และมีการปฐมภูมิในกลุ่ม ฉัน (Erwinia และ Pseudomonas) และกลุ่ม II (อ้อยและ Ralstonia) ขึ้นบนดีเอ็นเอ homology (1, 8) ต่อมางานเปิดเผยว่า ยีนบาง avirulence ได้จริงภายใน หรือ ใกล้ Hrp loci เป็นที่น่าสนใจว่า มันถูกยังเปิดเผยว่า Hrp ยีนและยีน avr ในลี syringae เป็น coregulated อย่างไรก็ตาม ว่า Hrp ยีนและยีนรับฟังก์ชันเกี่ยวข้องยังคง ลึกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาทางพันธุกรรมในช่วงต้นปี 1980 ดำเนินการในกลุ่มของนิค Panopoulos ผลในตัวของยีนของแบคทีเรียควบคุมความสามารถของเชื้อแบคทีเรียสาเหตุโรคพืชที่จะล้วงเอาเชื้อพืช (9) ยีนเหล่านี้ถูกเรียกว่า "Hrp" ยีนแบคทีเรียที่มีการกลายพันธุ์เหล่านี้ร่วมกันการสูญเสียความสามารถในการทำให้เกิดการบริหารทรัพยากรบุคคลในพืชทนและจะก่อให้เกิดโรคในพืชที่ไวต่อ ยีน Hrp ถูกระบุในภายหลังและโดดเด่นในจำพวกโรคพืชหลายแห่งรวมถึง Pseudomonas (กลุ่ม Collmer) Xanthomonas (กลุ่ม Bonas) Erwinia (กลุ่มเบียร์) และ Ralstonia (กลุ่ม Boucher) ยีน Hrp มีการจัดโดยทั่วไปเป็นไป 23- กลุ่ม 25 Kb ของดีเอ็นเอที่มีหลาย operons และได้รับการแบ่งออกเป็นกลุ่มที่ (Erwinia และ Pseudomonas) และกลุ่มที่สอง (Xanthomonas และ Ralstonia) ตามที่คล้ายคลึงกันดีเอ็นเอ (1, 8) การทำงานที่เกิดขึ้นภายหลังเปิดเผยว่ายีน avirulence บางคนจริงภายในหรือใกล้ตำแหน่ง Hrp เป็นที่น่าสนใจว่ามันเป็นยังพบว่ายีน Hrp และยีน AVR ใน Pseudomonas syringae จะ coregulated แต่วิธีการที่ยีน Hrp และ AVR ยีนที่เกี่ยวข้องกับการทำงานยังคงเป็นปริศนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาทางพันธุกรรมในช่วงต้น 1980 กลุ่มของนิค panopoulos มีผลในการจำแนกชนิดของแบคทีเรียยีนที่ควบคุมความสามารถของคนร่วมสมัย เพื่อกระตุ้นพืชที่ติดเชื้อ ( 9 ) ยีนเหล่านี้ถูกเรียกว่า " HRP " ยีนเป็นแบคทีเรียที่มีการกลายพันธุ์เหล่านี้เป็นทีมสูญเสียความสามารถที่จะทำให้เกิด HR ในพืชทนและก่อให้เกิดโรคในพืชที่อ่อนแอ . HRP ระบุในภายหลัง และลักษณะยีนหลาย phytopathogenic สกุลได้แก่ Pseudomonas ( collmer Group ) , สร้าง ( bonas กลุ่ม ) เชื้อ Erwinia ( เบียร์กลุ่ม ) และ ralstonia ( Boucher กลุ่ม )ชโดยทั่วไปจัดเป็นยีนที่ 23 - 25 และกลุ่มของดีเอ็นเอที่ประกอบด้วยหลาย operons และได้ถูกแบ่งออกเป็นกลุ่ม ( เชื้อ Erwinia และ Pseudomonas ) และกลุ่มที่ 2 ( และสร้าง ralstonia ) ตามลำดับ DNA ( 1 , 8 ) ภายหลังงาน พบว่า บาง avirulence ยีนได้จริงภายในหรือใกล้กับทางช .เป็นที่น่าสนใจว่า นอกจากนี้ยังพบว่า ยีน ยีน ใน AVR ชและ Pseudomonas syringae เป็น coregulated . ยังไงก็ตาม , ยีนและยีนที่เกี่ยวข้องกับการประช AVR ยังคงเป็นปริศนา