“Right, Yunfei, I’ve always wanted

“Right, Yunfei, I’ve always wanted to ask you a question. Yesterday, when you fought those three men from the Long family… what weapon did you use? Why, why did it look like… look like a brick?” Liu Meng’s curious voice rang out. It turned out she and Xiao Ning had already finished eating and were looking at Bai Yunfei with their chins resting on their hands. Apparently she had asked the question because she had suddenly remembered something.

The chopsticks in Bai Yunfei’s hand trembled slightly. A piece of vegetable he had picked up fell back to the tray. He withdrew his hand and put the chopsticks on the bowl. After hesitating for a while, he said: “Yeah, it was actually just a brick.”

“What?” Liu Meng shouted softly. Her beautiful eyes opening wide, she looked at him with an expression of total disbelief: “How was this possible? Where did, where did you get such a… such a formidable brick? Could it be… it’s a soul item, right?”

“Yes, you can say so.” Bai Yunfei lowered his head and answered softly.

“Really? That’s so awesome! I’ve never heard about this kind of weapon. Besides, it… seems to be very special. Could it be you made it yourself? Could it be you’re a disciple of the Crafting School?” Liu Meng asked in a crisp voice, her expression still full of curiosity.

Bai Yunfei kept silent for a while then said: “No… My master gave it to me. There’s also that red spear. My master gave me both of them in the past…”

“Oh?” Liu Meng blinked, seeming to think of something, then said with smiling eyes: “Oh, I know it already. You master didn’t allow you to talk about them, right? Um, then I won’t ask about them anymore…”

“Actually…” Bai Yunfei frowned. Just when he wanted to say something, he was interrupted by a clamor.

“Mister, the second floor is really full. Please stay on the first floor for a bit…” A waiter’s frustrated voice was heard, followed by a clatter of footsteps.

“I want a place next to a window on the second floor. So what if it’s unavailable? Just tell those people to move away!”

Along with this arrogant voice, a youngster dressed completely in black went upstairs. He looked around then unexpectedly pointed to the table where Bai Yunfei and the two girls were sitting, saying to the waiter who had gone upstairs with him: “I want that position. You go tell them to move away. I’ll pick up their bill!”

While he was talking, his eyes unexpectedly brightened, staring at Liu Meng. After being entranced for a good few seconds, he laughed out loud all of a sudden.

“Ha ha!! Who would have thought I’d come across such a beautiful girl in this place?! Not bad, not bad, looks like I’m very lucky today!” While talking in an unbridled manner, this youngster lifted his feet and walked over there.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ขวา Yunfei ผมอยากถามคำถามคุณ วันนี้ เมื่อคุณสู้คนที่สามจากครอบครัวยาว...อาวุธใดคุณใช้ ทำไม ทำไมไม่มันเหมือน...ลักษณะเหมือนก้อนอิฐ? " เสียงอยากรู้อยากเห็นหลิวเมงรังออก มันเปิดออกเธอ และเสี่ยวหนิงจบไปแล้วรับประทานอาหาร และมองหาไบ Yunfei กับ chins ตนบนมือของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าเธอได้ถามคำถาม เพราะเธอก็ได้จดจำบางสิ่งบางอย่างตะเกียบในมือไบ Yunfei trembled เล็กน้อย ชิ้นส่วนของพืชที่เขาได้รับลดลงกลับไปที่ถาด เขาถอนตัวมือของเขา และวางตะเกียบบนชาม หลังจากอย่าลังเลใจครู่ เขากล่าวว่า: "ใช่ มันถูกจริงเพียงก้อนอิฐ""อะไร" เมงหลิวตะโกนเบา ๆ เธอเปิดกว้างดวงตาที่สวยงาม เธอมองเขา ด้วยการแสดงออกของศรัทธารวม: "ครั้งนี้ไปได้ ที่ไม่ คุณสามารถได้รับก... เช่นอิฐน่ากลัว มันอาจจะเป็น...มันคือสินค้าวิญญาณ ขวา"ใช่ คุณสามารถบอกว่า ได้" ไบ Yunfei ลดลงศีรษะของเขา และตอบเบา ๆ"จริง ๆ ที่น่ากลัวมาก นอกจากนี้ผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับอาวุธชนิดนี้ วงจรน่าจะมากเป็นพิเศษ อาจจะเป็นคุณทำมันเอง อาจจะเป็นศิษย์ของโรงเรียนประดิษฐ์คุณ" เมงหลิวถามเสียงคมชัด แสดงยังคงเต็มไปด้วยความอยากรู้ไบ Yunfei เก็บเงียบในขณะ นั้นกล่าวว่า: "หมายเลข... หลักของฉันมอบมันให้กับฉัน มีหอกสีแดงที่ หลักของฉันให้ฉันทั้งสองอย่างในอดีต...""โอ้" เมงหลิวคันนั้นกะพริบ ดูเหมือนจะ คิดว่า สิ่งที่ แล้วกล่าว ด้วยรอยยิ้มดวงตา: "โอ้ ฉันรู้ว่ามันอยู่แล้ว คุณหลักไม่อนุญาตให้คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขา ขวา Um แล้วฉันจะไม่ถามเกี่ยวกับพวกเขาอีกต่อไป...""จริง..." ไบ Yunfei frowned เมื่อเขาต้องการจะบอกอะไร เขาถูกขัดจังหวะ โดยก้อง"มิสเตอร์ ชั้นสองนั้นจริง ๆ เต็ม กรุณาอยู่ชั้นแรกสำหรับบิต..." บริกรที่ผิดหวังเสียงได้ยิน ตาม ด้วย clatter ของรอยเท้านั้น"ผมต้องที่ริมหน้าต่างบนชั้นสอง ดังนั้น ถ้าไม่พร้อมใช้หรือไม่ แค่บอกคนที่ต้องเคลื่อนย้าย"พร้อมกับเสียงนี้หยิ่ง youngster ที่สวมชุดสีดำสนิทขึ้นไปข้างบน เขามองไปรอบ ๆ แล้วชี้ไปยังตารางที่ Bai Yunfei และสองสาวนั่ง โดยไม่คาดคิดพูดกับบริกรที่มีไปชั้นบนกับเขา: "อยากตำแหน่ง คุณไปบอกพวกเขาต้องเคลื่อนย้าย ฉันจะรับตั๋วของพวกเขา"ในขณะที่เขาพูด ตาของเขาโดยไม่คาดคิดทำให้สว่าง จ้องเมงหลิว หลังจากถูกขลังดีในไม่กี่วินาที เขาหัวเราะออกเสียงทันที"ฮา ฮา!! ใครจะคิดผมจะเจอสาวดังกล่าวสวยในนี้ ไม่เลว ไม่ ดี เหมือนว่าผมโชคดีมากวันนี้" ในขณะที่พูดคุยในลักษณะอันแรงกล้า เจ้าหนูนี้ยกเท้าของเขา และเดินโน่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ขวา Yunfei ผมอยากจะถามคุณคำถาม เมื่อวานนี้เมื่อคุณต่อสู้ทั้งสามคนจากครอบครัวยาว ... อาวุธอะไรคุณไม่ได้ใช้งานหรือไม่ ทำไมทำไมมันมีลักษณะเหมือน ... มีลักษณะเช่นอิฐ? "เสียงอยากรู้อยากเห็นของหลิวเม้งดังออกมา มันกลับกลายเป็นเธอและเสี่ยวหนิงเสร็จแล้วรับประทานอาหารและกำลังหาที่ตากใบ Yunfei กับคางของพวกเขายืนอยู่บนมือของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าเธอเคยถามคำถามเพราะเธอจำได้ว่าบางสิ่งบางอย่างกระทันหัน. ตะเกียบในมือตากใบ Yunfei ของตัวสั่นเล็กน้อย ชิ้นส่วนของพืชที่เขาได้หยิบขึ้นมากลับลงไปในถาด เขาถอนตัวออกมือของเขาและวางตะเกียบในชาม หลังจากลังเลใจในขณะที่เขากล่าวว่า "ใช่มันเป็นจริงเพียงอิฐ." "อะไร" หลิวเม้งตะโกนเบา ๆ ? ดวงตาที่สวยงามของเธอกว้างเปิดเธอมองที่เขาด้วยการแสดงออกของการปฏิเสธศรัทธาแล้วทั้งหมด: "วิธีนี้เป็นไปได้หรือไม่ ไม่, คุณไม่ได้รับเช่น ... เช่นอิฐที่น่ากลัวที่ไหนที่ไหน? มันอาจจะเป็น ... เป็นรายการจิตวิญญาณใช่มั้ย? " " ใช่คุณสามารถพูดดังนั้น. "Bai Yunfei ลดลงหัวของเขาและตอบเบา ๆ . " จริงเหรอ? ที่น่ากลัวมาก! ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับชนิดของอาวุธนี้ นอกจากนี้ ... ดูเหมือนว่าจะมีมากเป็นพิเศษ มันอาจจะเป็นคุณทำมันด้วยตัวเอง? มันอาจจะเป็นคุณเป็นศิษย์ของโรงเรียนหัตถกรรม "หลิวเม้งถามด้วยเสียงที่คมชัด, การแสดงออกของเธอยังคงเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น. ตากใบ Yunfei เก็บเงียบในขณะที่แล้วกล่าวว่า" ไม่มี ... ต้นแบบของฉันให้มันมาให้ฉัน นอกจากนี้ยังมีที่หอกสีแดง ต้นแบบของฉันให้ฉันทั้งสองของพวกเขาในอดีตที่ผ่านมา ... " " โอ้? "หลิวเม้งกระพริบตาดูเหมือนจะคิดว่าสิ่งนั้นกล่าวด้วยตายิ้ม:" โอ้ฉันรู้ว่ามันอยู่แล้ว คุณนายก็ไม่ได้ช่วยให้คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาใช่มั้ย? อืมแล้วฉันจะไม่ถามเกี่ยวกับพวกเขาอีกต่อไป ... " " อันที่จริง ... "Bai Yunfei ขมวดคิ้ว เพียงเมื่อเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างที่เขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงโห่ร้องได้. "นายชั้นสองเต็มจริงๆ กรุณาอยู่ในชั้นแรกสำหรับบิต ... "เสียงผิดหวังบริกรก็ได้ยินเสียงตามมาด้วยเสียงดังของเสียงฝีเท้าได้. " ฉันต้องการสถานที่ติดกับหน้าต่างบนชั้นสอง ดังนั้นสิ่งที่ถ้าไม่พร้อมใช้งาน? เพียงแค่บอกคนเหล่านั้นที่จะย้ายออกไป! " พร้อมกับเสียงหยิ่งนี้เจ้าหนูแต่งตัวสมบูรณ์ในสีดำเดินขึ้นบันได เขามองไปรอบ ๆ แล้วโดยไม่คาดคิดชี้ไปที่โต๊ะที่ตากใบ Yunfei และเด็กผู้หญิงสองคนกำลังนั่งพูดกับบริกรที่ได้ไปชั้นบนกับเขาว่า "ผมต้องการที่ตำแหน่ง คุณไปบอกพวกเขาจะย้ายออกไป ฉันจะรับการเรียกเก็บเงินของพวกเขา! " ขณะที่เขากำลังพูดคุยดวงตาของเขาสว่างขึ้นโดยไม่คาดคิดจ้องมองที่หลิวเม้ง หลังจากที่ถูกตะลึงไม่กี่วินาทีที่ดีเขาก็หัวเราะออกมาดัง ๆ ทั้งหมดในทันที. "ฮ่า !! ใครจะมีความคิดว่าฉันเจอเช่นสาวสวยในสถานที่นี้ ?! ไม่ได้เลวร้ายไม่ได้เลวร้ายดูเหมือนว่าฉันโชคดีมากในวันนี้! "ในขณะที่พูดคุยในลักษณะที่ดื้อด้านเจ้าหนูนี้ยกเท้าของเขาและเดินไปที่นั่น