February 17, 2012 Understanding the

February 17, 2012
Understanding the importance of self-regulation for preschoolers
Marilyn Rice, M.Ed.
The teacher in the four year olds classroom has announced to the children that the learning centers are open. Sam jumps up from the circle and runs to the block center. The teacher approaches him and says, “This center is full; you will need to choose another one.” Sam looks around the classroom and wanders for about 30 seconds, unable to make a choice. He then looks over at the block center and notices the three children that are in the center have built a tower. He runs to the center and knocks over the tower exclaiming, “I want a turn now.”
Teachers support young children in developing self-regulation through their intentional planning.
Self-regulation is a term that surfaces in early childhood discussions, but to what extent do we intentionally plan to help children with this important executive function? Self-regulation often needs further explanation, as it is grouped with behavior, emotional development and social development – all areas that affect a child’s ability to learn. The young child in the scenario may be labeled “difficult,” “aggressive,” and/or “having difficulty interacting with peers.” If his behavior is examined in a different light, we might find that what the child really needs is support in developing self-regulation skills.
What is self-regulation?
Self-regulation requires a child to develop the ability to manage his emotions and control bodily functions as well as maintain focus and attention (Gillespie & Seibel, 2006). Children develop at different rates in all of the developmental domains and this is true for self-regulation also. Since self-regulation is a complex process that allows children to control their attention, thoughts, emotions and behaviors, it warrants intentional planning on the part of the teacher (Bodrova & Leong, 2007).
Self-regulation is not a skill that develops in isolation. Physical behaviors are the first behaviors children are able to self-regulate, such as thumb sucking in infancy. Toddler behaviors might include intentional coordination of walking and reaching to obtain a wanted toy. Emotional behaviors, such as spontaneous sharing of a toy with a peer, come later. Emotional self-regulation includes children gradually learning how to manage their emotions, which leads to children interacting with their peers and adults more effectively when they are upset, frustrated or embarrassed (Kolestelnik, Whirren, Soderman & Gregory, 2009). Behavioral self-regulation includes the ability to inhibit one’s actions and remembering and following rules (Blair, 2009). This form of self-regulation takes practice and repeated learning opportunities before children demonstrate self-regulation over their behavior. The most complex, and last to develop, form of self-regulation is cognitive self-regulation. Cognitive self-regulation appears in four year olds as they develop their ability to plan (e.g., what they are going to do in learning centers) and utilize proper responses (e.g., listening when a story is read).
Children develop and learn different strategies based on different emotions. For example, a toddler may crawl into the lap of a caregiver seeking comfort when a toy she was playing with was taken away by a peer, or a 3 year old may carry a stuffed rabbit around for 15 minutes after his mother leaves him at child care in the morning. Individual differences, including temperament, and the ability to control reactions are important in understanding self-regulation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

17 กุมภาพันธ์ 2012 เข้าใจความสำคัญของการควบคุมตนเองสำหรับเด็กก่อนวัยเรียนมาริลีข้าว กศม.ครูในห้องเรียนสี่ปีอายุได้ประกาศเด็กศูนย์การเรียนรู้ที่เปิดอยู่ สามกระโดดขึ้นจากวงกลม และศูนย์บล็อกการทำงาน ครูใกล้เขา และกล่าว ว่า "นี้เป็นเต็ม คุณจะต้องเลือกอีกคนหนึ่ง" แซมมองไปรอบห้อง และเดินประมาณ 30 วินาที ไม่สามารถให้ทางเลือก เขาดูกว่าที่ศูนย์บล็อก และประกาศ 3 คนที่อยู่ในศูนย์ได้สร้างหอคอย เขาวิ่งไปศูนย์ และ knocks ผ่านหอ exclaiming "ฉันต้องการเปิดตอนนี้" ครูสนับสนุนเด็กในการพัฒนาควบคุมตนเองผ่านการวางแผนโดยตั้งใจควบคุมตนเองเป็นระยะที่จัดการในปฐมวัย แต่ขอบเขตเราตั้งใจวางแผนในการช่วยให้เด็ก มีฟังก์ชั่นนี้ผู้บริหารสำคัญ ควบคุมตนเองมักจะต้องเพิ่มเติมคำอธิบาย มีการจัดกลุ่มลักษณะการทำงาน การพัฒนาทางอารมณ์ และ พัฒนาสังคม – ทุกพื้นที่ที่มีผลต่อการเรียนรู้ของเด็ก เด็กหนุ่มในสถานการณ์อาจมีป้ายชื่อ "ยาก เชิงรุก" หรือ "มีความยากลำบากในการมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน" ถ้าแสงแตกต่างมาตรวจลักษณะการทำงานของเขา เราอาจพบว่า เด็กอะไรจริง ๆ ต้อง สนับสนุนในการพัฒนาทักษะการควบคุมตนเอง ควบคุมตนเองคืออะไรควบคุมตนเองต้องการเด็กจะพัฒนาความสามารถในการจัดการอารมณ์ และควบคุมการทำงานของร่างกายเช่นเดียว กับรักษามุ่งเน้นและใส่ใจ (นี่ & Seibel, 2006) เด็กพัฒนาในอัตราที่ต่างในทั้งหมดของโดเมนพัฒนาการ และนี้เป็นจริงสำหรับการควบคุมตนเองยัง ตั้งแต่ควบคุมตนเองเป็นกระบวนการซับซ้อนที่ช่วยให้เด็กควบคุมความสนใจของพวกเขา ความคิด อารมณ์ และพฤติกรรม สิทธิตั้งใจวางแผนในส่วนของครู (Bodrova และหลงรัก 2007)ควบคุมตนเองไม่ใช่ทักษะที่พัฒนาแยก ทางกายภาพพฤติกรรมเด็กพฤติกรรมแรกสามารถตนเองควบคุม เช่นในวัยเด็กได้ พฤติกรรมเด็กอาจรวมถึงการประสานงานโดยตั้งใจเดิน และถึงจะได้รับของเล่นต้อง พฤติกรรมทางอารมณ์ เช่นธรรมชาติแบ่งปันของเล่นกับเพื่อน มาในภายหลัง ควบคุมอารมณ์ตนเองรวมถึงเด็กที่ค่อย ๆ เรียนรู้วิธีการจัดการอารมณ์ของตน ซึ่งนำไปสู่เด็กที่โต้ตอบกับเพื่อนและผู้ใหญ่ได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อพวกเขาจะอารมณ์ เสีย ความผิดหวัง หรืออาย (Kolestelnik, Whirren, Soderman และเกรก อรี 2009) ควบคุมพฤติกรรมตนเองรวมถึงความสามารถในการยับยั้งของการกระทำ และจดจำ และกฎ (แบลร์ 2009) ควบคุมตนเองแบบนี้ต้องอาศัยการฝึกฝน และซ้ำการเรียนรู้ก่อนเด็กควบคุมตนเองที่แสดงให้เห็นผ่านพฤติกรรมของพวกเขา ซับซ้อนมากที่สุด และสุดท้ายการพัฒนา เป็นรูปแบบของการควบคุมตนเองควบคุมตนเองทางปัญญา ควบคุมตนเองทางปัญญาปรากฏอยู่ในสี่ปีอายุพวกเขาพัฒนาความสามารถในการวางแผน (เช่น สิ่งที่พวกเขากำลังจะทำในศูนย์การเรียนรู้) และใช้การตอบสนองที่เหมาะสมเช่น ฟังเมื่อมีอ่านเรื่อง)เด็กพัฒนา และเรียนรู้กลยุทธ์ที่แตกต่างตามอารมณ์ที่แตกต่าง เช่น ในเด็กเล็กอาจคลานเข้าไปในของผู้ดูแลที่กำลังมองหาความสะดวกสบายเมื่อเธอกำลังเล่นกับของเล่นถูกตัดออกไป โดยแบบเพียร์ หรือมีอายุ 3 ปีอาจถือตุ๊กตากระต่ายรอบ 15 นาทีหลังจากที่แม่ของเขาทิ้งเขาที่ดูแลเด็กในตอนเช้า แตกต่างแต่ละบุคคล อารมณ์ และความสามารถในการควบคุมปฏิกิริยามีความสำคัญในการควบคุมตนเองเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

17 กุมภาพันธ์ 2012
การทำความเข้าใจถึงความสำคัญของการควบคุมตนเองสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน
มาริลีนข้าว กศ.ม.
ครูในห้องเรียนเด็กอายุสี่ปีได้ประกาศให้กับเด็ก ๆ ที่ศูนย์การเรียนรู้ที่มีการเปิด แซมกระโดดขึ้นจากวงกลมและวิ่งไปยังศูนย์บล็อก ครูแนวทางเขาและกล่าวว่า "ศูนย์แห่งนี้เต็มไป; คุณจะต้องเลือกอีกหนึ่ง. "แซมมองไปรอบ ๆ ห้องเรียนและเดินประมาณ 30 วินาทีไม่สามารถที่จะให้ทางเลือก จากนั้นเขาก็มองออกไปที่ศูนย์ป้องกันและสังเกตเห็นเด็กสามคนที่อยู่ในศูนย์ได้สร้างหอ เขาวิ่งไปที่ศูนย์และเคาะกว่าอุทานหอ "ผมอยากเปิดขณะนี้."
ครูสนับสนุนเด็กเล็กในการพัฒนาการควบคุมตนเองผ่านการวางแผนความตั้งใจของพวกเขา
การควบคุมตนเองเป็นคำที่พื้นผิวในการอภิปรายในวัยเด็ก แต่สิ่งที่ขอบเขตที่เราทำจงใจวางแผนที่จะช่วยให้เด็กที่มีฟังก์ชั่นนี้ผู้บริหารมีความสำคัญอย่างไร การควบคุมตนเองมักจะต้องอธิบายเพิ่มเติมตามที่มันจะถูกจัดกลุ่มที่มีพฤติกรรมการพัฒนาทางอารมณ์และการพัฒนาสังคม - ทุกพื้นที่ที่มีผลต่อความสามารถของเด็กที่จะเรียนรู้ เด็กหนุ่มสาวในสถานการณ์ที่อาจจะระบุว่า "ยาก" "ก้าวร้าว" และ / หรือ "มีปัญหาในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง." ถ้าพฤติกรรมของเขาคือการตรวจสอบในที่มีแสงที่แตกต่างกันเราอาจจะพบว่าสิ่งที่เด็กต้องการจริงๆคือการสนับสนุนใน การพัฒนาทักษะการควบคุมตนเอง
การควบคุมตนเองคืออะไร?
การควบคุมตนเองต้องมีเด็กที่จะพัฒนาความสามารถในการจัดการอารมณ์ของเขาและการควบคุมการทำงานของร่างกายเช่นเดียวกับการรักษามุ่งเน้นและให้ความสนใจ (กิลเลสและ Seibel 2006) เด็กพัฒนาในอัตราที่แตกต่างกันในทุกโดเมนพัฒนาการและนี้เป็นจริงสำหรับการควบคุมตนเองยัง ตั้งแต่การควบคุมตนเองเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนที่จะช่วยให้เด็กที่จะควบคุมความสนใจความคิดอารมณ์และพฤติกรรมของพวกเขาก็ใบสำคัญแสดงสิทธิที่วางแผนโดยเจตนาในส่วนของครู (Bodrova & Leong, 2007)
ควบคุมตัวเองไม่ได้เป็นทักษะที่พัฒนาในการแยก พฤติกรรมทางกายภาพเป็นเด็กพฤติกรรมแรกสามารถที่จะควบคุมตัวเองเช่นการดูดนิ้วหัวแม่มืออยู่ในวัยเด็ก พฤติกรรมเด็กวัยหัดเดินอาจจะรวมถึงการประสานงานตามความมุ่งหมายของการเดินและเอื้อมมือไปรับของเล่นที่ต้องการ พฤติกรรมทางอารมณ์เช่นร่วมกันโดยธรรมชาติของของเล่นที่มีเพียร์ที่มาในภายหลัง อารมณ์การควบคุมตนเองรวมถึงเด็กค่อยๆเรียนรู้วิธีการจัดการอารมณ์ของพวกเขาซึ่งจะนำไปสู่เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานและผู้ใหญ่ของพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อพวกเขาจะไม่พอใจหรือผิดหวังอาย (Kolestelnik, Whirren, Soderman และเกรกอรี่ 2009) พฤติกรรมการควบคุมตนเองรวมถึงความสามารถในการยับยั้งการกระทำของคนและความทรงจำและทำตามกฎ (แบลร์ 2009) รูปแบบของการควบคุมตนเองนี้จะใช้เวลาการปฏิบัติและโอกาสการเรียนรู้ซ้ำก่อนที่เด็กแสดงให้เห็นถึงการควบคุมตนเองมากกว่าพฤติกรรมของพวกเขา ที่ซับซ้อนมากที่สุดและที่ผ่านมาในการพัฒนารูปแบบของการควบคุมตนเองเป็นองค์ความรู้การควบคุมตนเอง ความรู้ความเข้าใจการควบคุมตนเองปรากฏในสี่ปีที่พวกเขาพัฒนาความสามารถในการวางแผน (เช่นสิ่งที่พวกเขากำลังจะทำในศูนย์การเรียนรู้) และใช้ประโยชน์จากการตอบสนองที่เหมาะสม (เช่นฟังเมื่อเป็นเรื่องที่ถูกอ่าน)
เด็กพัฒนาและเรียนรู้กลยุทธ์ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับอารมณ์ความรู้สึกที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นเด็กวัยหัดเดินอาจรวบรวมข้อมูลในตักของผู้ดูแลแสวงหาความสะดวกสบายเมื่อของเล่นที่เธอกำลังเล่นกับถูกนำตัวไปโดยเพียร์หรือ 3 ปีเก่าอาจดำเนินการยัดกระต่ายรอบเป็นเวลา 15 นาทีหลังจากที่แม่ของเขาทิ้งเขาที่เด็ก ดูแลในตอนเช้า ความแตกต่างของแต่ละบุคคลรวมทั้งอารมณ์และความสามารถในการควบคุมปฏิกิริยาที่มีความสำคัญในการทำความเข้าใจการควบคุมตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กุมภาพันธ์ 17 , 2012ทำความเข้าใจเกี่ยวกับความสำคัญของการกำกับตนเองสำหรับเด็กปฐมวัยมาริลีนข้าว , ค .ครูใน 4 ขวบเรียนได้ประกาศให้เด็กที่ศูนย์เปิด แซมกระโดดขึ้นจากวงเวทย์ แล้ววิ่งไปกลางบล็อก ครูแนวเขาและกล่าวว่าศูนย์นี้จะเต็ม คุณจะต้องเลือกอีกหนึ่ง " แซมมองไปรอบๆห้องเรียนและเดินประมาณ 30 วินาที สามารถเลือก จากนั้นเขาก็มองไปที่ศูนย์ป้องกัน และสังเกตสามเด็กที่อยู่ในศูนย์ได้สร้างหอคอย เขาวิ่งเข้าหาศูนย์และ knocks ทาวเวอร์อุทาน " ผมอยากเปิดตอนนี้ครูสนับสนุนเด็กในการพัฒนาตนเอง ด้วยการตั้งใจของพวกเขาการควบคุมตนเองเป็นคำที่พื้นผิวในการสนทนาในวัยเด็ก แต่สิ่งที่ขอบเขตที่เราจงใจวางแผนที่จะช่วยให้เด็กที่สำคัญผู้บริหารฟังก์ชัน ? การควบคุมตนเองมักจะต้องอธิบายเพิ่มเติม เป็นกลุ่มที่มีพฤติกรรม พัฒนาการทางอารมณ์และสังคมสำหรับพื้นที่ทั้งหมดที่ส่งผลกระทบต่อความสามารถของเด็กที่จะเรียนรู้ เด็กหนุ่มในสถานการณ์อาจจะติดป้ายว่า " ยาก " , " ก้าวร้าว " และ / หรือ " มีปัญหาในการมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ถ้าพฤติกรรมของเขาคือการตรวจสอบในแสงที่แตกต่างกัน เราอาจจะพบว่า สิ่งที่เด็กต้องการจะสนับสนุนในการพัฒนาทักษะตนเอง .ตนเองคืออะไร ?การควบคุมตนเองต้องให้เด็กพัฒนาความสามารถในการจัดการอารมณ์ของเขาและการทำงานของร่างกายควบคุมเช่นเดียวกับการรักษามุ่งเน้นความสนใจ ( กิล & Seibel , 2006 ) เด็กพัฒนาในอัตราที่แตกต่างกันทั้งหมดของโดเมนการพัฒนาและนี้เป็นจริงสำหรับตนเองด้วย เนื่องจากตนเองเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนที่ช่วยให้เด็กสามารถควบคุมความสนใจของพวกเขา ความคิด อารมณ์ และพฤติกรรม มันแสดงเจตนาวางแผนในส่วนของครู ( bodrova & Leong , 2007 )การควบคุมตนเองไม่ใช่ทักษะที่พัฒนาในการแยก . พฤติกรรมทางกายภาพเป็นครั้งแรก เด็กจะสามารถควบคุมพฤติกรรมของตนเอง เช่น ดูดนิ้วหัวแม่มือในวัยทารก พฤติกรรมเด็ก อาจรวมถึงการจงใจเดินและเอื้อมมือรับต้องการของเล่น พฤติกรรมทางอารมณ์ เช่น การแบ่งปันโดยธรรมชาติของของเล่นกับเพื่อนที่ตามมาทีหลัง ทางอารมณ์ รวมถึงเด็กจะค่อยๆ เรียนรู้วิธีการจัดการอารมณ์ของตนเอง ซึ่งส่งผลให้เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนและผู้ใหญ่ได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อพวกเขาจะอารมณ์เสีย หงุดหงิด หรืออาย ( kolestelnik whirren , soderman & เกรกอรี่ , 2009 ) การกำกับพฤติกรรม รวมถึงความสามารถในการยับยั้งการกระทำของหนึ่งและจดจำและปฏิบัติตามกฎ ( แบลร์ , 2009 ) แบบฟอร์มนี้ของตนเอง ใช้เวลาฝึกและซ้ำโอกาสการเรียนรู้ก่อนที่เด็กสาธิตการควบคุมตนเองมากกว่าพฤติกรรมของพวกเขา ที่ซับซ้อนมากที่สุด และสุดท้ายพัฒนารูปแบบของตนเองเป็นการรับรู้ใดๆ การรับรู้ตนเองปรากฏใน 4 ปี ตามที่พวกเขาพัฒนาความสามารถในการคิด เช่น อะไรที่พวกเขาจะทำในศูนย์การเรียนรู้ ) และใช้การตอบสนองที่เหมาะสม ( เช่น การฟัง เมื่อเรื่องราวที่อ่าน )เด็กพัฒนาและเรียนรู้กลยุทธ์ที่แตกต่างบนพื้นฐานของอารมณ์ที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น เด็กจะคลานเข้าไปในตักของผู้ดูแลการแสวงหาความสะดวกสบายเมื่อเป็นเล่นกับของเล่นที่เธอถูกจับตัวไปโดยกลุ่มเพื่อน หรือ 3 ปี อาจจะถือตุ๊กตากระต่ายประมาณ 15 นาที หลังจากที่แม่ของเขาทิ้งเขาไว้ในการดูแลเด็กในตอนเช้า ความแตกต่างของแต่ละบุคคล รวมทั้งอารมณ์และความสามารถในการควบคุมปฏิกิริยาที่สำคัญในความเข้าใจใดๆ