Existing research in interaction an

Existing research in interaction and design modeling[35]
has identified the need of working with different abstraction
levels to define abstract solutions. The classification of
solutions from highest to lowest level of abstraction allows to
encapsulate behavior in levels and to reuse single guidelines or
patterns in more complex solutions specification [35].
Following this approach, we define three levels of guidelines:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยที่มีอยู่ในการโต้ตอบและการออกแบบโมเดล [35]ได้ระบุว่าจำเป็นต้องทำงานกับ abstraction ที่แตกต่างกันระดับการกำหนดโซลูชันนามธรรม การจัดประเภทของโซลูชั่นจากสูงสุดสู่ระดับต่ำสุดของ abstraction ที่อนุญาตให้ซ่อนการทำงาน ในระดับ และ สามารถใช้แนวทางเดียว หรือรูปแบบในข้อมูลจำเพาะเกี่ยวกับโซลูชั่นที่ซับซ้อนมากขึ้น [35]ต่อด้วยวิธีนี้ เรากำหนดแนวทาง 3 ระดับ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยในการปฏิสัมพันธ์และการสร้างแบบจำลองออกแบบที่มีอยู่ [35] มีการระบุความต้องการของการทำงานกับสิ่งที่เป็นนามธรรมที่แตกต่างกันในระดับที่จะกำหนดโซลูชั่นที่เป็นนามธรรม การจัดหมวดหมู่ของการแก้ปัญหาจากระดับสูงสุดไปต่ำสุดของนามธรรมช่วยให้การสรุปพฤติกรรมในระดับและเพื่อนำมาใช้แนวทางเดียวหรือในรูปแบบสเปแก้ปัญหาที่ซับซ้อนมากขึ้น[35]. ต่อไปนี้วิธีการนี้เรากำหนดสามระดับของแนวทาง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยในการโต้ตอบและการออกแบบรูปทรง [ 35 ]
ได้ระบุความต้องการของการทำงานกับระดับนามธรรม
ที่แตกต่างกันเพื่อกำหนดโซลูชั่นนามธรรม การจัดหมวดหมู่ของ
โซลูชั่นจากสูงสุดไปต่ำสุดระดับนามธรรมให้

สรุปพฤติกรรมในระดับและใช้แนวทางเดียวหรือในรูปแบบซับซ้อนมากขึ้นโซลูชั่นสเปค
[ 35 ] .
ตามวิธีการนี้เรานิยามสามระดับของแนวทาง :