We believe this limitation adequate

We believe this limitation adequately serves the common law context as well. It accords common law courts the substantial leeway they must enjoy as they engage in the daily task of formulating and passing upon criminal defenses and interpreting such doctrines as causation and intent, reevaluating and refining them as may be necessary to bring the common law into conformity with logic and common sense. It also adequately respects the due process concern with fundamental fairness and protects against vindictive or arbitrary judicial lawmaking by safeguarding defendants against unjustified and unpredictable breaks with prior law. Accordingly, we conclude that a judicial alteration of a common law doctrine of criminal law violates the principle of fair warning, and hence must not be given retroactive effect, only where it is “unexpected and indefensible by reference to the law which had been expressed prior to the conduct in issue.” Ibid.

Justice Scalia makes much of the fact that, at the time of the framing of the Constitution, it was widely accepted that courts could not ‘‘change’’ the law, see post, at 5—7, 11—12 (dissenting opinion), and that (according to Justice Scalia) there is no doubt that the Ex Post Facto Clause would have prohibited a legislative decision identical to the Tennessee court’s decision here, see post, at 3—4, 12. This latter argument seeks at bottom merely to reopen what has long been settled by the constitutional text and our own decisions: that the Ex Post Facto Clause does not apply to judicial decisionmaking. The former argument is beside the point. Common law courts at the time of the framing undoubtedly believed that they were finding rather than making law. But, however one characterizes their actions, the fact of the matter is that common law courts then, as now, were deciding cases, and in doing so were fashioning and refining the law as it then existed in light of reason and experience. Due process clearly did not prohibit this process of judicial evolution at the time of the framing, and it does not do so today.

III

Turning to the particular facts of the instant case, the Tennessee court’s abolition of the year and a day rule was not unexpected and indefensible. The year and a day rule is widely viewed as an outdated relic of the common law. Petitioner does not even so much as hint that good reasons exist for retaining the rule, and so we need not delve too deeply into the rule and its history here. Suffice it to say that the rule is generally believed to date back to the 13th century, when it served as a statute of limitations governing the time in which an individual might initiate a private action for murder known as an “appeal of death”; that by the 18th century the rule had been extended to the law governing public prosecutions for murder; that the primary and most frequently cited justification for the rule is that 13th century medical science was incapable of establishing causation beyond a reasonable doubt when a great deal of time had elapsed between the injury to the victim and his death; and that, as practically every court recently to have considered the rule has noted, advances in medical and related science have so undermined the usefulness of the rule as to render it without question obsolete. See, e.g., People v. Carrillo, 164 Ill. 2d 144, 150, 646 N. E. 2d 582, 585 (1995); Commonwealth v. Lewis, 381 Mass. 411, 414—415, 409 N. E. 2d 771, 772—773 (1980); People v. Stevenson, 416 Mich. 383, 391—392; 331 N. W. 2d 143, 146 (1982); State v. Hefler, 310 N. C. 135, 138—140, 310 S. E. 2d 310, 313 (1984); see generally Comment, 59 U. Chi. L. Rev. 1337 (1992) (tracing the history of the rule).

For this reason, the year and a day rule has been legislatively or judicially abolished in the vast majority of jurisdictions recently to have addressed the issue. See 992 S. W. 2d, at 397, n. 4 (reviewing cases and statutes). Citing Bouie, petitioner contends that the judicial abolition of the rule in other jurisdictions is irrelevant to whether he had fair warning that the rule in Tennessee might similarly be abolished and, hence, to whether the Tennessee court’s decision was unexpected and indefensible as applied to him. Brief for Petitioner 28—30. In discussing the apparent meaning of the South Carolina statue in Bouie, we noted that “[i]t would be a rare situation in which the meaning of a statute of another State sufficed to afford a person ‘fair warning’ that his own State’s statute meant something quite different from what its words said.” 378 U.S., at 359—360. This case, however, involves not the precise meaning of the words of a particular statute, but rather the continuing viability of a common law rule. Common law courts frequently look to the decisions of other jurisdictions in determining whether to alter or modify a common law rule in light of changed circumstances, increased knowledge, and general logic and experience. Due process, of course, does not require a person to apprise himself of the common law of all 50 States in order to guarantee that his actions will not subject him to punishment in light of a developing trend in the law that has not yet made its way to his State. At the same time, however, the fact that a vast number of jurisdictions have abolished a rule that has so clearly outlived its purpose is surely relevant to whether the abolition of the rule in a particular case can be said to be unexpected and indefensible by reference to the law as it then existed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเชื่อว่า ข้อจำกัดนี้อย่างเพียงพอรองรับบริบทกฎหมายทั่วไปเช่น มัน accords ศาลคอมมอนลอว์กอพบที่พวกเขาต้องพักพวกเขามีส่วนร่วมในงานประจำวัน formulating ช่วยเมื่อป้องกันอาชญากรรม และการตีความดังกล่าวอยู่เป็น causation และเจตนา reevaluating และกลั่นเป็นอาจจำเป็นต้องนำกฎหมายทั่วไปเป็นให้สอดคล้องกับตรรกะและสามัญสำนึก อย่างเพียงพอยังเคารพกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับพื้นฐานยุติธรรม และปกป้อง lawmaking ยุติธรรม vindictive หรือกำหนด โดยปกป้องจำเลยกับ unjustified และคาดเดาไม่แบ่งด้วยกฎหมายก่อน ดังนั้น เราสรุปว่า แก้ไขยุติธรรมของหลักคำสอนกฎหมายทั่วไปของกฎหมายอาญาละเมิดหลักธรรมเตือน และดังนั้น ต้องไม่ได้รับผลเป็นโทษย้อนหลัง เท่านั้น ที่เป็น "โดยไม่คาดคิด และ indefensible โดยอ้างอิงกฎหมายที่มีการแสดงก่อนที่จะปฏิบัติในประเด็น" Ibid Scalia ความยุติธรรมทำให้มากข้อเท็จจริงที่ ในขณะรูปแบบของรัฐธรรมนูญ มันถูกยอมรับอย่างกว้างขวางว่า ศาลอาจไม่ ''เปลี่ยน '' กฎหมาย ดูไปรษณีย์ ที่ 5 – 7, 11 – 12 (dissenting ความคิด), และ (ตามความยุติธรรม Scalia) มีข้อสงสัยว่า อดีตลงดีแฟ็คโตอนุประโยคจะมีห้ามสภาตัดสินเหมือนกับการตัดสินใจของศาลเทนเนสซีนี่ เห็นไปรษณีย์ ที่ 3 — 4, 12 อาร์กิวเมนต์นี้หลังพบด้านเพียงเพื่อเปิดอะไรได้นานถูกจับคู่ โดยข้อความรัฐธรรมนูญและการตัดสินใจของเราเอง: ที่ Ex Post ดีแฟ็คโตอนุประโยคได้กับไม่ยุติธรรม decisionmaking อาร์กิวเมนต์อดีตเป็นประเด็น ศาลคอมมอนลอว์ในขณะทำการถ่ายโอนที่ไม่ต้องสงสัยเชื่อว่า พวกเขาถูกค้นหา มากกว่าการกฎหมาย แต่ อย่างไรก็ตาม หนึ่งระบุลักษณะของการดำเนินการ ข้อเท็จจริงของเรื่อง ที่กฎหมายทั่วไปเพื่อแล้ว ตอนนี้ มีการตัดสินใจกรณี และในการทำให้ fashioning และปรับตามกฎหมายแล้วอยู่เมื่อเหตุผลและประสบการณ์ กระบวนการอย่างชัดเจนได้ไม่ห้ามนี้กระบวนการยุติธรรมวิวัฒนาการในขณะที่ทำการถ่ายโอน และมันไม่ทำวันนี้III เปิดให้ข้อเท็จจริงเฉพาะกรณีทันที ยกเลิกของศาลเทนเนสซีปีและวันกฎไม่ indefensible และไม่คาดคิด ปีและกฎวันถูกมองว่าเป็นพระธาตุล้าสมัยของกฎหมายทั่วไป ในกรณีไม่ได้มากเป็นคำแนะนำว่า มีเหตุผลที่ดีสำหรับการรักษากฎ และดังนั้น เราต้องไม่คุ้ยลึกเกินกว่ากฎและประวัติของที่นี่ Suffice มันพูดที่กฎโดยทั่วไปเชื่อกันว่าเป็นวันกลับไปศตวรรษที่ 13 เมื่อจะเสิร์ฟเป็นวามควบคุมเวลาซึ่งบุคคลอาจเริ่มต้นการดำเนินการส่วนตัวสำหรับฆาตกรรมเรียกว่า "ร้องขอความตาย" ว่า โดยศตวรรษ 18 กฎมีการขยายกฎหมายควบคุมคดีสาธารณะสำหรับฆาตกรรม ว่าเหตุผลหลัก และอ้างอิงบ่อยที่สุดสำหรับกฎที่วิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ในศตวรรษที่ 13 เป็นหมันสร้าง causation สงสัยเหมาะสมเมื่อมากเวลาได้ผ่านไประหว่างเหยื่อรับบาดเจ็บและการตาย และที่ เป็นทุกศาลเพิ่งจะมีพิจารณากฎมี ไว้ ความก้าวหน้าในวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ และที่เกี่ยวข้องได้เพื่อทำลายประโยชน์ของกฎเป็นการแสดงผล โดยคำถามล้าสมัย ดู เช่น คน v. Carrillo, 164 Ill. 2d 144, 150, 646 N. E. 2d 582, 585 (1995); เครือจักรภพ v. ลูอิส 381 มวล. 411, 414-415, 409 N. E. 2d 771, 772 – 773 (1980); คน v. สตีเวนสัน 416 Mich. 383, 391-392 331 N. W. 2D 143, 146 (1982); รัฐ v. Hefler, 310 C. N. 135, 138-140, 310 S. E. 2d 310, 313 (1984); ดูโดยทั่วไปข้อคิดเห็น 59 ประเทศด้วย L. รายได้ 1337 (1992) (ติดตามประวัติของกฎ) ด้วยเหตุนี้ ปีและกฎวันมีการ legislatively หรือ judicially ยุติในส่วนใหญ่ของประเทศเมื่อเร็ว ๆ นี้จะได้รับการแก้ไขปัญหา ดู 992 S. W. 2d ที่ 397, n. 4 (ตรวจทานคดีและคดี) อ้างถึง Bouie ในกรณี contends ที่ ยุติธรรมเลิกกฎในประเทศอื่น ๆ มีความเกี่ยวข้องว่าเขาแฟร์เตือนว่า อาจยุติกฎในเทนเนสซีในทำนองเดียวกัน และ ดังนั้น ว่าการตัดสินใจของศาลเทนเนสซีถูก indefensible เป็นกับเขา และไม่คาดคิด สั้น ๆ สำหรับในกรณี 28-30 การพูดถึงเรื่องความหมายที่ชัดเจนของรูปปั้นเซาท์แคโรไลนาใน Bouie เราสังเกตที่ " [i] t จะเป็นสถานการณ์ที่ยากซึ่งความหมายของกฎหมายของรัฐอื่นกลางซื้อได้คน 'ยุติธรรมเตือน' ว่า ธรรมนูญของรัฐตนหมายถึง สิ่งที่แตกต่างจากสิ่งของคำพูด" 378 สหรัฐอเมริกา ที่ 359-360 กรณีนี้ อย่างไรก็ตาม เกี่ยวข้องกับการไม่ความหมายชัดเจนของกฎหมายเฉพาะ แต่เป็นชีวิตต่อกฎกฎหมายทั่วไป ศาลคอมมอนลอว์มองหาการตัดสินใจของประเทศอื่น ๆ ในการกำหนดว่าจะเปลี่ยนแปลง หรือปรับเปลี่ยนกฎทั่วไปกฎหมายเมื่อสถานการณ์เปลี่ยนแปลง ความรู้เพิ่มขึ้น และตรรกะทั่วไป และพบบ่อย กระบวนการ แน่นอน ไม่ให้พนักงาน apprise กฎหมายทั่วไปของอเมริกาทั้งหมด 50 ตัวเองเพื่อรับประกันว่า การกระทำของเขาจะไม่เรื่องเขาการลงโทษเมื่อแนวโน้มการพัฒนากฎหมายที่ยังไม่ทำทางสถานะของเขา ในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ความจริงที่มีจำนวนเขตพื้นที่ที่ดูแลได้ยุติกฎที่ชัดเจนเพื่อให้ได้ outlived วัตถุประสงค์ได้ย่อมเกี่ยวข้องกับว่าเลิกกฎในกรณีสามารถจะกล่าวว่า ไม่คาดคิด และ indefensible โดยอ้างอิงกฎหมายมีอยู่แล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเชื่อว่าข้อ จำกัด นี้ให้บริการอย่างเพียงพอบริบทกฎหมายเช่นกัน มันสอดคล้องศาลกฎหมายที่คั่งค้างที่สำคัญพวกเขาจะต้องสนุกกับการที่พวกเขามีส่วนร่วมในงานประจำวันของการกำหนดและผ่านการป้องกันความผิดทางอาญาตามและการตีความคำสอนเช่นสาเหตุและความตั้งใจ, ประเมินและปรับแต่งพวกเขาเป็นอาจมีความจำเป็นที่จะนำกฎหมายให้สอดคล้องกับ ตรรกะและความรู้สึกร่วมกัน นอกจากนี้ยังเคารพอย่างเพียงพอกังวลกระบวนการที่มีความเป็นธรรมพื้นฐานและป้องกันการบัญญัติกฎหมายตุลาการพยาบาทหรือโดยพลการโดยการป้องกันจำเลยกับแบ่งไม่ยุติธรรมและไม่แน่นอนตามกฎหมายก่อน ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่าการเปลี่ยนแปลงการพิจารณาคดีของหลักคำสอนกฎหมายของกฎหมายอาญาละเมิดหลักการของการเตือนยุติธรรมและด้วยเหตุนี้จะต้องไม่ได้รับผลย้อนหลังเท่านั้นที่มันเป็น "ไม่คาดคิดและไม่สามารถต้านทานได้โดยอ้างอิงถึงกฎหมายที่ได้รับการแสดงก่อน ที่จะดำเนินการในเรื่อง. "อ้าง. ยุติธรรมสกาเลียมากทำให้ความจริงที่ว่าในขณะที่กรอบของรัฐธรรมนูญที่จะได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าศาลไม่สามารถเปลี่ยนแปลง '' '' กฎหมายที่เห็นโพสต์ที่ 5 7 วันที่ 11-12 (ความเห็นของที่ไม่เห็นด้วย) และ (ตามความยุติธรรมสกาเลีย) มีข้อสงสัยว่าอดีตโพสต์ข้อ Facto จะไม่ได้ห้ามการตัดสินใจของกฎหมายเหมือนกันกับการตัดสินใจของศาลรัฐเทนเนสซีของที่นี่ให้ดูโพสต์ที่ 3-4 12. ข้อโต้แย้งนี้หลังพยายามที่ด้านล่างเพียงเพื่อเปิดสิ่งที่ได้รับการตัดสินโดยข้อความตามรัฐธรรมนูญและการตัดสินใจของเราเองว่าอดีตโพสต์ Facto ข้อไม่มีผลกับการตัดสินใจในการพิจารณาคดี อาร์กิวเมนต์อดีตเป็นข้างจุด ศาลทั่วไปในช่วงเวลาของกรอบไม่ต้องสงสัยที่เชื่อว่าพวกเขากำลังหาแทนที่จะทำให้กฎหมาย แต่อย่างไรก็ตามหนึ่งในลักษณะการกระทำของพวกเขาเป็นจริงของเรื่องก็คือว่าศาลกฎหมายทั่วไปแล้วเป็นตอนนี้กำลังตัดสินใจกรณีและในการทำเช่นนั้นได้รับการปรับแต่งสมัยและกฎหมายตามที่มีอยู่แล้วในแง่ของเหตุผลและประสบการณ์ กระบวนการอย่างชัดเจนไม่ได้ห้ามไม่ให้กระบวนการนี้ของวิวัฒนาการการพิจารณาคดีในช่วงเวลาของกรอบและมันก็ไม่ได้ทำในวันนี้. III เปิดกับข้อเท็จจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่ทันทีที่ยกเลิกศาลเทนเนสซีของปีและการปกครองวันที่ไม่ได้ ไม่คาดคิดและไม่สามารถต้านทานได้ ปีและการปกครองวันที่จะถูกมองอย่างกว้างขวางว่าเป็นของที่ระลึกที่ล้าสมัยของกฎหมาย ผู้ร้องไม่ได้แม้กระทั่งมากเป็นคำใบ้ว่าเหตุผลที่ดีที่มีอยู่สำหรับการรักษากฎและเพื่อให้เราไม่จำเป็นต้องเจาะลึกเกินไปในการปกครองและประวัติศาสตร์ของที่นี่ พอจะพูดได้ว่ากฎเป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปในวันที่กลับไปศตวรรษที่ 13 เมื่อมันทำหน้าที่เป็นเทพ จำกัด ปกครองเวลาที่แต่ละคนอาจจะเริ่มต้นการดำเนินการภาคเอกชนในข้อหาฆาตกรรมที่รู้จักกันว่าเป็น "อุทธรณ์ของตาย"; ว่าด้วยศตวรรษที่ 18 การปกครองที่ได้รับการขยายไปถึงกฎหมายว่าด้วยการฟ้องร้องประชาชนในข้อหาฆาตกรรม; ว่าเหตุผลหลักและอ้างถึงบ่อยที่สุดสำหรับกฎคือศตวรรษที่ 13 วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่มีความสามารถในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างข้อกังขาเมื่อการจัดการที่ดีของเวลาได้ผ่านไประหว่างการบาดเจ็บเหยื่อและการเสียชีวิตของเขา และที่เป็นจริงทุกศาลเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้มีการพิจารณากฎได้ตั้งข้อสังเกตความก้าวหน้าในด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์และที่เกี่ยวข้องได้ทำลายเพื่อประโยชน์ของการปกครองที่จะทำให้มันไม่มีคำถามที่ล้าสมัย ดูเช่นคนโวลการิป่วย 164 2d 144, 150, 646 NE 2d 582, 585 (1995).. เครือจักรภพโวลูอิสมวล 381 411, 414-415, 409 NE 2d 771, 772-773 (1980).. . คนโวลต์สตีเวนสัน, มิชิแกน 416 383, 391-392. 331 NW 2d 143, 146 (1982); . รัฐโวลต์ Hefler 310 NC 135, 138-140, 310 SE 2d 310, 313 (1984); เห็นโดยทั่วไปแสดงความคิดเห็น 59 มจิ ลิตรรายได้ 1337 (1992) (การติดตามประวัติของการปกครอง). ด้วยเหตุนี้ปีและการปกครองวันที่ได้รับการ legislatively หรือยกเลิกการลงมือในส่วนใหญ่ของเขตอำนาจศาลเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการแก้ไขปัญหา ดู 992 SW 2d ที่ 397, n 4 (การตรวจสอบกรณีและกฎเกณฑ์) อ้าง Bouie ผู้ร้องเชื่อว่าการยกเลิกการพิจารณาคดีของการปกครองในเขตอำนาจศาลอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับว่าเขาได้เตือนว่ากฎในรัฐเทนเนสซีอาจจะมีการยกเลิกในทำนองเดียวกันและด้วยเหตุนี้ว่าการตัดสินใจของศาลรัฐเทนเนสซีเป็นที่ไม่คาดคิดและแก้ตัวไม่ได้นำไปใช้เป็นเขา . บทสรุปสำหรับผู้ร้องที่ 28-30 ในการอภิปรายเรื่องความหมายที่ชัดเจนของรูปปั้นเซาท์แคโรไลนาใน Bouie เราตั้งข้อสังเกตว่า "[ผม] t จะเป็นสถานการณ์ที่หายากซึ่งในความหมายของเทพอีกรัฐหนึ่งพอเพียงที่จะจ่ายคน 'เตือน' ที่กฎหมายของเขาของรัฐ หมายถึงสิ่งที่ค่อนข้างแตกต่างจากสิ่งที่คำกล่าว. "378 สหรัฐที่ 359-360 กรณีนี้ แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความหมายที่ถูกต้องของคำพูดของกฎหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่การมีชีวิตอย่างต่อเนื่องของการปกครองกฎหมาย ศาลทั่วไปมักมองไปที่การตัดสินใจของประเทศอื่น ๆ ในการพิจารณาว่าจะปรับเปลี่ยนหรือปรับเปลี่ยนการปกครองกฎหมายทั่วไปในแง่ของสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงความรู้เพิ่มขึ้นและตรรกะทั่วไปและประสบการณ์ กระบวนการของหลักสูตรที่ไม่จำเป็นต้องมีคนที่จะบอกตัวเองของกฎหมายทั้งหมด 50 รัฐเพื่อที่จะรับประกันได้ว่าการกระทำของเขาจะไม่อยู่ภายใต้การลงโทษเขาในแง่ของแนวโน้มการพัฒนาในกฎหมายที่ยังไม่ได้ทำมัน วิธีการรัฐของเขา ในเวลาเดียวกัน แต่ความจริงที่ว่าจำนวนมากมายของเขตอำนาจศาลได้ยกเลิกกฎที่อายุยืนได้อย่างชัดเจนจุดประสงค์ของมันเป็นแน่นอนไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับการล้มล้างการปกครองในกรณีที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สามารถบอกว่าจะไม่คาดคิดและไม่สามารถต้านทานได้โดยการอ้างอิง กฎหมายที่มีอยู่แล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเชื่อว่าข้อ จำกัด นี้เพียงพอให้บริการกฎหมายทั่วไปในบริบท เช่นกัน มันสอดคล้องกฎหมายศาลมาก leeway จะสนุกที่พวกเขามีส่วนร่วมในภารกิจประจำวันของการกำหนดและผ่านการป้องกันอาชญากรรมและการตีความดังกล่าวตามคำสอนเป็นสาเหตุและเจตนาประเมินและการกลั่นพวกเขาอาจจำเป็นต้องนำกฎหมายในสอดคล้องกับตรรกะและสามัญสำนึก นอกจากนี้ยังค่อนข้างเคารพกระบวนการเกี่ยวข้องกับความยุติธรรมพื้นฐานและป้องกันการพยาบาทหรือโดยพลการตุลาการ lawmaking โดยปกป้องจำเลยกับโคมลอย และไม่แบ่งกับก่อนที่กฎหมาย ตามเราสรุปได้ว่า การพิจารณาของกฎหมายหลักของกฎหมายอาญาละเมิดหลักการของเตือน ดังนั้นไม่ต้องได้รับผลย้อนหลังเท่านั้นที่เป็น " และไม่คาดคิดซึ่งไม่สามารถป้องกันได้ โดยการอ้างอิงถึงกฎหมายที่ถูกแสดงก่อนที่จะดำเนินการในประเด็น " อ้าง

ความยุติธรรมสกาเลียให้มาก ความจริงที่ว่า เวลาในกรอบของรัฐธรรมนูญมันคือการยอมรับอย่างกว้างขวางว่า ศาลจะไม่ 'change ' ' กฎหมาย เห็นโพสต์ที่ 5 - 7 11-12 ( ความเห็นที่ไม่เห็นด้วย ) , และ ( ตามความยุติธรรมสกาเลีย ) มีข้อสงสัยว่า Ex Post facto ข้อต้องห้ามการตัดสินใจทางกฎหมายเหมือนกันกับเทนเนสซีศาลตัดสินที่นี่ เห็นโพสต์ที่ 3-4 12เหตุผลหลังนี้พยายามที่ด้านล่างเพียงเปิดอะไรได้นานถูกตัดสินโดยข้อความตามรัฐธรรมนูญและการตัดสินใจของเราเอง ที่โพสต์ ex facto ข้อใช้ไม่ได้กับการตัดสินใจของศาล . อาร์กิวเมนต์ที่อดีตเป็นข้างจุด กฎหมายที่ศาลในเวลาของกรอบไม่ต้องสงสัยเชื่อว่า พวกเขาถูกพบมากกว่าการกฎหมาย แต่อย่างไรก็ตามหนึ่งในลักษณะการกระทำของพวกเขา ข้อเท็จจริงของเรื่องคือ ว่า กฎหมาย ศาล และ ตอนนี้ คือ การตัดสินใจกรณี และในการทำเช่นนั้นคือการสร้างและปรับกฎหมายมันก็อยู่ในแสงสว่างแห่งเหตุผล และประสบการณ์ ตามกระบวนการอย่างชัดเจนไม่ได้ห้ามกระบวนการวิวัฒนาการการพิจารณาคดีนี้ในเวลาของกรอบ และไม่ทำในวันนี้

3

เปิดข้อเท็จจริงเฉพาะกรณีทันที , เทนเนสซีศาลยกเลิกของปีและวันกฎไม่ได้และไม่คาดคิดซึ่งไม่สามารถป้องกันได้ . ปีและวันพิธีกันอย่างแพร่หลายดูเป็นวัตถุโบราณที่ล้าสมัยของกฎหมายทั่วไป ผู้ร้องไม่ได้แม้แต่คำใบ้ที่เหตุผลที่ดีอยู่สำหรับการรักษากฎ แล้วเราไม่ต้องเจาะไปลึกเข้าไปในการปกครองและประวัติศาสตร์ของที่นี่พอเพียงที่จะกล่าวว่า กฎโดยทั่วไปเชื่อว่าวันที่กลับไปศตวรรษที่ 13 เมื่อมันทำหน้าที่เป็นอายุความในเวลาที่แต่ละคนอาจจะเริ่มต้นการกระทำส่วนบุคคลสำหรับฆาตกรรม เรียกว่า " อุทธรณ์ของความตาย " โดยศตวรรษที่ 18 กฎได้รับการขยายกฎหมายสาธารณะ ฟ้องร้องในข้อหาฆาตกรรม ;ที่หลักและส่วนใหญ่มักอ้างเหตุผลสำหรับกฎที่ศตวรรษวิทยาศาสตร์การแพทย์ คือความสามารถในการสร้างสื่อในข้อสงสัยต่างๆ เมื่อจัดการที่ดีของเวลาที่ผ่านไประหว่างที่บาดเจ็บของเหยื่อและความตายของเขา และเป็นเกือบทุกศาลเพิ่งมีการพิจารณากฎที่ได้กล่าวไว้ความก้าวหน้าในการแพทย์และวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องได้บั่นทอนประโยชน์ของกฎที่ให้มันเป็นโดยไม่ต้องคำถามที่ล้าสมัย เห็น เช่น คน , คามิโล 164 ป่วย 2D 144 , 150 , 646 N . E . 2D แต่เป็น , ( 1995 ) ; จักรภพโวลต์ลูอิส 381 มวล 411 414-415 409 . . แต่ 772-773 2D , ( 1980 ) ; คน V . สตีเวนสัน , 416 กล่าว 383 , 391-392 ; 331 . W . 2D 143 , 146 ( 1982 ) ; รัฐโวลต์ hefler 310 . . .135 , 138-140 310 S . E . 2D 310 , 313 ( 1984 ) ; เห็นโดยทั่วไปความคิดเห็นที่ 59 วู ชิ L . Rev . 1337 ( 1992 ) ( ติดตามประวัติของกฎ ) .

สำหรับเหตุผลนี้ , ปีและวันพิธีได้รับ legislatively หรือ judicially ยกเลิกในส่วนใหญ่ของศาลเมื่อเร็ว ๆนี้ได้แก้ไขปัญหา ดู 992 S . W . 2 , 397 , ม. 4 ( ทบทวนกรณีและกฎเกณฑ์ ) bouie อ้าง ,ผู้ร้องเรียนระบุว่า การยกเลิกกฎหมายของกฎในเขตอำนาจศาลอื่น ๆไม่เกี่ยวข้องกับว่าเขาได้เตือนว่า กฎในเทนเนสซีอาจเหมือนกับถูกยุบ และ ดังนั้น ไม่ว่าผลการตัดสินของศาลที่ไม่คาดคิด และเทนเนสซีซึ่งไม่สามารถป้องกันได้ใช้กับเขา คําร้องทุกข์ 28-30 . ในการอภิปรายความหมายชัดเจนของรูปปั้นใน bouie เซาท์แคโรไลนา ,เรากล่าวว่า " [ ผม ] t จะเป็นสถานการณ์ที่หายาก ในความหมายของกฎหมายของรัฐอื่นก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะจ่ายคน ' เตือน ' ของเขาเองรัฐธรรมนูญหมายถึงบางอย่างที่ค่อนข้างแตกต่างจากสิ่งที่มันเป็นคํากล่าว " 378 สหรัฐอเมริกา ที่ 359-360 . กรณีนี้ , อย่างไรก็ตาม , ที่เกี่ยวข้องกับความหมายชัดเจนของคำกฎเกณฑ์เฉพาะแต่ต่อความมีชีวิตของกฎหมายทั่วไป ศาลที่พบบ่อยอื่น ๆ ดูคำวินิจฉัยของศาลในการพิจารณาว่าจะเปลี่ยนแปลงหรือปรับเปลี่ยนกฎของกฎหมายในแง่ของการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ เพิ่มความรู้ และตรรกะทั่วไปและประสบการณ์ กระบวนการ เนื่องจาก แน่นอนไม่ต้องมีคนมาแจ้งต่อตนเองของกฎหมายทั่วไปของทั้งหมด 50 รัฐ เพื่อรับประกันว่า การกระทำของเขาจะไม่มีเรื่องกับเขา การลงโทษในแสงของแนวโน้มการพัฒนาในกฎหมายที่ยังไม่ได้มาถึงสถานะของเขา แต่ในขณะเดียวกันความจริงที่ว่าตัวเลขมากมายของศาลได้ยกเลิกกฎที่ชัดเจนหมดจุดประสงค์ของมันย่อมเกี่ยวข้องกับว่ายกเลิกกฎในกรณีที่เฉพาะเจาะจงสามารถพูดได้และไม่คาดคิดซึ่งไม่สามารถป้องกันได้ โดยการอ้างอิงถึงกฎหมายมันก็มีอยู่จริง