Cultivation of high yielding cultiv

Cultivation of high yielding cultivars under continuous
monoculture or via intensive cropping systems
without sufficient fertilization leads to depletion of nutrients
in soils. Consequently, over time high yields
are no longer sustainable and make these cropping
systems uneconomical. Long-term intensive cropping
systems also disturb the balance of mineral nutrients
that exist in soils. In India, the deficit between removed
and added nutrients has been estimated to range
between 4 and 5 million tons in wheat and rice cultivated
areas only (Singh, 1998). The nutrients depleted
should be replenished to sustain high yields under
continuous cropping systems. Currently, the mineral
nutritional problems occurring in this cropping system
are not confined to only N, P or K. This is a possible
reason for declining yields of rice and wheat in the last
years in several Asian countries, despite application of
high level of NPK (Tandon, 1995, 1998; Hossain and
Singh, 2000). Deficiencies of Zn and S are particular
examples occurring in the rice-cropping systems. Unless these mineral deficiencies are not corrected, high
yields cannot be ensured, and responses to increasing
supplies of N, P and K will become very small or zero
depending on the soil type. Based on a large number
of long-term field experiments at many locations,
Tandon (1995) summarized the effects of balanced nutrient
supply on grain yield of wheat (Figure 3). Each
added nutrient other than N greatly increased grain
yield over the N application alone. Obviously, continuous
use of N alone leads to severe depletion of other
nutrients, with a corresponding decrease in the grain
yield. The substantial increases in grain yield by Zn
application in addition to the NPK application indicate
critical importance of these nutrients in crop production
in Asian countries. Likewise, S deficiency is also a
common nutritional disorder under intensive cropping
system. Long-term field experiments in Bangladesh
demonstrated high requirement for S in maintaining
high yields in rice production (Tandon, 1995). Applications
of S fertilizers markedly improved grain yield:
depending on the season increases in rice grain yield
by S fertilization varied between 19 and 40%.
An adequate and balanced supply of mineral nutrients
in acid soils can be ineffective in maintaining high
yield when the soil pH is not elevated to a certain level
by addition of lime. In acid soils, crop production can
be markedly decreased to very low levels or even to
zero levels under long-term supply of N only or only
NPK. However, application of NPK together with lime
in acid soils can result in sustainable high yield levels
(Gruhn et al., 2000; Tandon, 1995).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพาะพันธุ์ให้ผลผลิตสูงใต้อย่างต่อเนื่องปลูกพืชเชิงเดี่ยวหรือ ผ่านระบบการปลูกพืชมากไม่ มีปฏิสนธิเพียงพอที่นำไปสู่การสูญเสียสารอาหารในดิน ดังนั้น ช่วงเวลาที่สูงทำให้จะไม่ยั่งยืน และทำให้การปลูกพืชเหล่านี้ระบบทาง การปลูกพืชแบบเร่งรัดระยะยาวนอกจากนี้ระบบยังรบกวนความสมดุลของสารอาหารแร่ธาตุที่มีอยู่ในดิน ในอินเดีย ขาดดุลระหว่างถูกเอาออกและเพิ่มสารอาหารที่ได้รับการประเมินช่วงระหว่าง 4 และ 5 ล้านตันในข้าวสาลีและข้าวปลูกเฉพาะพื้นที่ (สิงห์ 1998) สารอาหารหมดควรเติมเต็มเพื่อให้ผลผลิตสูงภายใต้ระบบครอบตัดอย่างต่อเนื่อง ในปัจจุบัน แร่ปัญหาโภชนาการที่เกิดขึ้นในระบบนี้การครอบตัดจะไม่จำกัดเฉพาะ N, P หรือเค นี้เป็นสุดเหตุผลสำหรับการปฏิเสธผลผลิตข้าวและข้าวสาลีในล่าสุดปีในประเทศแถบเอเชียหลายประเทศ แม้มีการประยุกต์ใช้ระดับสูงของ NPK (Tandon, 1995, 1998 เอ้ และสิงห์ 2000) ข้อบกพร่องของ Zn และ S มีเฉพาะตัวอย่างที่เกิดขึ้นในระบบการปลูกพืชข้าว เว้นแต่การขาดแร่ธาตุเหล่านี้จะไม่ถูกแก้ไข สูงอัตราผลตอบแทนไม่มั่นใจ และการตอบสนองการเพิ่มขึ้นวัสดุของ N, P และ K จะมีขนาดเล็กมาก หรือศูนย์ขึ้นอยู่กับชนิดของดิน คะแนนเฉลียจากจำนวนมากของฟิลด์การทดลองระยะยาวที่สถานที่หลายแห่งTandon (1995) สรุปผลกระทบของสารอาหารที่สมดุลใส่ธัญพืชผลผลิตของข้าวสาลี (3 รูป) แต่ละเพิ่มสารอาหารอื่นมากกว่า N เกรนที่เพิ่มขึ้นอย่างมากผลผ่านโปรแกรม N เพียงอย่างเดียว อย่างชัดเจน อย่างต่อเนื่องใช้ N คนเดียวนำไปสู่การสูญเสียน้ำอย่างรุนแรงอื่น ๆสารอาหาร กับข้าวลดลงสอดคล้องกันผลผลิต การพบเพิ่มผลผลิตข้าวโดย Znบ่งชี้ว่า โปรแกรมนอกเหนือจากโปรแกรม NPKสำคัญของสารอาหารเหล่านี้ในการผลิตพืชในประเทศเอเชีย ทำนองเดียวกัน ขาด S ก็มีความผิดปกติทางโภชนาการทั่วไปภายใต้การปลูกพืชแบบเร่งรัดระบบ ฟิลด์การทดลองระยะยาวในประเทศบังคลาเทศแสดงให้เห็นถึงความต้องการสูงสำหรับ S ในการรักษาอัตราผลตอบแทนสูงในการผลิตข้าว (Tandon, 1995) การใช้งานของผลผลิตข้าวดีขึ้นอย่างเด่นชัดปุ๋ย S:ขึ้นอยู่กับฤดูกาลที่เพิ่มผลผลิตเมล็ดข้าวโดย S ปฏิสนธิที่แตกต่างกันระหว่าง 19 และ 40%อุปทานเพียงพอ และสมดุลของสารอาหารแร่ธาตุในดินกรดได้อย่างได้ผลในการรักษาสูงผลตอบแทนเมื่อไม่มีการยกระดับ pH ดินให้ระดับหนึ่งโดยนอกจากนี้ของมะนาว ในดินกรด การผลิตพืชสามารถจะลดลงสู่ระดับต่ำมากอย่างเด่นชัด หรือแม้แต่การระดับศูนย์ภายใต้ระยะยาวจัดหา N เท่านั้น หรือเท่านั้นNPK อย่างไรก็ตาม แอพลิเคชันของ NPK ร่วมกับมะนาวในดินกรดจะส่งผลในระดับผลผลิตสูงอย่างยั่งยืน(Gruhn et al. 2000 Tandon, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเพาะปลูกพันธุ์ที่ให้ผลผลิตสูงอย่างต่อเนื่องภายใต้
เชิงเดี่ยวหรือผ่านทางระบบการปลูกพืชอย่างเข้มข้น
โดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยเพียงพอที่จะนำไปสู่การสูญเสียของสารอาหาร
ในดิน ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไปผลตอบแทนสูง
จะไม่ยั่งยืนและทำให้การปลูกพืชเหล่านี้
ระบบสุรุ่ยสุร่าย ในระยะยาวการปลูกพืชอย่างเข้มข้น
ระบบยังรบกวนสมดุลของสารอาหารแร่ธาตุ
ที่มีอยู่ในดิน ในประเทศอินเดีย, การขาดดุลระหว่างที่ถูกนำออก
สารอาหารและเพิ่มได้รับการคาดว่าจะอยู่ในช่วง
ระหว่างวันที่ 4 และ 5 ล้านตันข้าวสาลีและข้าวที่ปลูก
ในพื้นที่เท่านั้น (ซิงห์, 1998) สารอาหารที่หมด
ควรได้รับการเติมเต็มเพื่อรักษาผลตอบแทนสูงภายใต้
ระบบการปลูกพืชอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันแร่
ปัญหาทางโภชนาการที่เกิดขึ้นในระบบการปลูกนี้
จะไม่ได้ จำกัด อยู่เพียง N, P หรือเคนี้เป็นไปได้
เหตุผลสำหรับการลดลงของอัตราผลตอบแทนของข้าวและข้าวสาลีในช่วง
ปีที่ผ่านมาในหลายประเทศในเอเชียแม้จะมีการประยุกต์ใช้
ระดับสูงของ NPK (Tandon, 1995, 1998; งะและ
ซิงห์, 2000) ผลของการขาดธาตุสังกะสีและ S โดยเฉพาะ
ตัวอย่างที่เกิดขึ้นในระบบการปลูกพืชข้าว เว้นแต่จะมีข้อบกพร่องเหล่านี้แร่ยังไม่ได้รับการแก้ไขสูง
อัตราผลตอบแทนไม่สามารถมั่นใจและการตอบสนองต่อการเพิ่ม
อุปกรณ์ของ N, P และ K จะกลายเป็นขนาดเล็กมากหรือศูนย์
ขึ้นอยู่กับชนิดของดิน ขึ้นอยู่กับจำนวนมาก
ของการทดลองภาคสนามระยะยาวในหลาย ๆ สถานที่,
Tandon (1995) สรุปผลกระทบของสารอาหารที่สมดุล
อุปทานผลผลิตของข้าวสาลี (รูปที่ 3) แต่ละ
สารอาหารอื่น ๆ เพิ่มกว่า N เพิ่มขึ้นอย่างมากข้าว
ผลผลิตมากกว่าโปรแกรม N เพียงอย่างเดียว เห็นได้ชัดอย่างต่อเนื่อง
การใช้งานของ N เพียงอย่างเดียวนำไปสู่การสูญเสียอย่างรุนแรงของ
สารอาหารที่มีลดลงสอดคล้องกันในข้าว
ผลผลิต เพิ่มขึ้นอย่างมากในผลผลิตข้าวโดย Zn
ประยุกต์ใช้ในนอกจากจะใช้ NPK บ่งชี้
สำคัญของสารอาหารเหล่านี้ในการผลิตพืช
ในประเทศแถบเอเชีย ในทำนองเดียวกันการขาดนอกจากนี้ยังเป็น
ความผิดปกติของสารอาหารที่พบภายใต้การปลูกพืชอย่างเข้มข้น
ระบบ ทดลองระยะยาวในประเทศบังกลาเทศ
แสดงให้เห็นถึงความต้องการสูงสำหรับ S ในการรักษา
ผลตอบแทนสูงในการผลิตข้าว (Tandon, 1995) การประยุกต์ใช้งาน
ของปุ๋ย S ปรับตัวดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดผลผลิตข้าว:
ขึ้นอยู่กับการเพิ่มขึ้นในฤดูกาลผลผลิตข้าว
. โดย S ปฏิสนธิแตกต่างกันระหว่างวันที่ 19 และ 40%
อุปทานเพียงพอและมีความสมดุลของธาตุอาหาร
ในดินเป็นกรดสามารถจะไม่ได้ผลในการรักษาสูง
ผลผลิตเมื่อค่า pH ของดิน ไม่ได้สูงขึ้นไปในระดับหนึ่ง
โดยนอกเหนือจากมะนาว ในดินกรดผลิตพืชสามารถ
จะเห็นได้ชัดลดลงถึงระดับที่ต่ำมากหรือแม้กระทั่งการ
เป็นศูนย์ภายใต้ระดับอุปทานระยะยาวของ N เท่านั้นหรือเฉพาะ
NPK แต่โปรแกรมของ NPK ร่วมกับมะนาว
ในดินกรดได้ผลในระดับที่ให้ผลตอบแทนสูงอย่างยั่งยืน
(Gruhn et al, 2000;. Tandon, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพาะ พันธุ์ที่ให้ผลผลิตสูงใต้อย่างต่อเนื่องผ่านทางระบบการปลูกพืชเชิงเดี่ยว หรือเข้มข้นโดยไม่มีการปฏิสนธิไปสู่การพร่องสารอาหารที่เพียงพอในดิน ดังนั้นช่วงเวลาที่ผลผลิตสูงไม่ยั่งยืน และทำให้การปลูกพืชเหล่านี้ระบบที่ฟุ่มเฟือย ในระยะยาว การปลูกพืชเข้มข้นระบบยังรบกวนสมดุลของสารอาหาร แร่ธาตุที่มีอยู่ในดิน ในอินเดียขาดดุลระหว่างลบออกและสารอาหารเพิ่มได้ประมาณช่วงระหว่าง 4 และ 5 ล้านตัน และข้าวที่ปลูกข้าวสาลีพื้นที่เฉพาะ ( Singh , 1998 ) อาหารพร่องควรเติมเพื่อรักษาผลผลิตสูงภายใต้ระบบการปลูกพืชอย่างต่อเนื่อง . ในปัจจุบัน แร่ปัญหาทางโภชนาการที่เกิดขึ้นในระบบการปลูกพืชไม่จํากัดเพียง N P K . นี้เป็นไปได้หรือเหตุผล เนื่องจากผลผลิตข้าวและข้าวสาลีในล่าสุดปีในหลายประเทศในเอเชีย แม้จะมีการประยุกต์ระดับสูงของ NPK ( แทนเดิ่น , 1995 , 1998 ; Hossain และซิงห์ , 2000 ) แต่มันเป็นเฉพาะของสังกะสีตัวอย่างที่เกิดขึ้นในการปลูกข้าวระบบ นอกจากการขาดแร่ธาตุเหล่านี้ยังไม่ได้รับการแก้ไข สูงผลผลิตไม่ มั่นใจ และการตอบสนองเพิ่มขึ้นวัสดุของ N , P และ K จะกลายเป็นขนาดเล็กมาก หรือ ศูนย์ขึ้นอยู่กับชนิดของดิน บนพื้นฐานของตัวเลขขนาดใหญ่การทดลองภาคสนามระยะยาวในสถานที่หลายแทนเดิ่น ( 2538 ) สรุปผลของสารอาหารที่สมดุลอุปทานผลผลิตของข้าวสาลี ( รูปที่ 3 ) แต่ละเพิ่มสารอาหารมากกว่า N เมล็ดเพิ่มขึ้นอย่างมากผลผลิตมากกว่าไนโตรเจน อย่างเดียว เห็นได้ชัดว่าอย่างต่อเนื่องใช้ N คนเดียวนำไปสู่การรุนแรงอื่น ๆสารอาหารกับการลดลงสอดคล้องกันในเมล็ดข้าวผลผลิตที่ได้ เพิ่มขึ้นอย่างมากในผลผลิต โดยสังกะสีโปรแกรมนอกจากจะให้โปรแกรมแสดงสําคัญของสารอาหารเหล่านี้ในการผลิตพืชในกลุ่มประเทศเอเชีย อนึ่ง ของขาด ยังโภชนาการโรคภายใต้การร่วมกันอย่างเข้มข้นระบบ ระยะยาวในการทดลองภาคสนามในประเทศบังคลาเทศแสดงให้เห็นถึงความต้องการในการรักษาสูงผลผลิตสูงในการผลิตข้าว ( แทนเดิ่น , 1995 ) การใช้งานเป็นปุ๋ยเพิ่มผลผลิต : อย่างชัดเจนขึ้นอยู่กับฤดูกาล เพิ่มผลผลิตข้าวโดยเป็นปฏิสนธิหลากหลายระหว่าง 19 และ 40%ที่เพียงพอและสมดุลของธาตุอาหาร จัดหาในดินเปรี้ยวจัดจะไม่ได้ผลในการรักษาสูงผลผลิตเมื่อดินไม่สูงถึงระดับหนึ่งโดยเติมปูนขาว ในดิน พืช ได้กรดจะลดลงสู่ระดับต่ำมากหรือแม้แต่ศูนย์ระดับภายใต้จัดหาระยะยาวของ n เท่านั้น หรือเพียงNPK . อย่างไรก็ตาม การใช้ปุ๋ย NPK ร่วมกับปูนขาวในดินที่เป็นกรดสามารถส่งผลในระดับผลผลิตสูงอย่างยั่งยืน( gruhn et al . , 2000 ; แทนเดิ่น , 1995 )