3.6. In vitro permeation studyThe p

3.6. In vitro permeation study
The parallel artificial membrane permeability assay (PAMPA)
represents a potential approach for rapid assessment of absorption
(Kansy, Senner, & Gubernator, 1998). PAMPA is based on a 96-well
microplate technology and allows reasonable throughput. It enables
fast determination of the trends in the ability of the compounds
to permeate membrane by passive diffusion and is thus
suited for screening of large libraries. The experiment was carried
out measuring the ability of curcumin to diffuse from C1 formulation
to a donor compartment through a PVDF membrane. This
microemulsion was selected because it appeared the best in terms
of encapsulation efficiency and stability. Results (Table 7) showed a
strong increasing of the amount of curcumin permeated in comparison
with a saturated aqueous solution of curcumin used as
control.
It was possible to measure a quantity of curcuminoids in the
acceptor compartment already after 6 h: the value (17.44 mg) is
about 10% of the curcuminoids present in the donor compartment
(176.10 mg) and the percentage of permeation after 24 h was
approximately of 70% (corresponding to 120.12 mg).
Conversely, free curcuminoids in PBS showed a permeation
trend more linear with a progressive increase in their amount.
Initially, the amount of permeated curcuminoids from the microemulsion
or from PBS buffer solution was similar. However, there is
a remarkable difference after 6 h, in fact the amount of curcuminoids
permeated from microemulsion is 10.000 times higher than
that from buffer solution (17.44 mg vs. 0.17 103 mg), proving
a high solubilizing capacity of microemulsion. In the case of buffer
solution the total permeated curcuminoids after 24 h resulted
1.66 mg.
Moreover, the presence of surfactants at the interface could
facilitate the absorption through the phospholipid layer, the curcumin
contained in C1 formulation has a capacity of greater
permeation compared to curcumin in aqueous solution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.6 การการศึกษาการซึมผ่านที่เพาะเลี้ยงวิเคราะห์ permeability ของเยื่อเทียมขนาน (PAMPA)แสดงถึงวิธีการมีศักยภาพสำหรับการประเมินการดูดซึมอย่างรวดเร็ว(Kansy, Senner, & Gubernator, 1998) PAMPA ตาม 96-ดีmicroplate เทคโนโลยี และช่วยให้อัตราความเร็วที่เหมาะสม มันทำให้แนวโน้มในความสามารถของสารกำหนดอย่างรวดเร็วซึมเมมเบรน โดยแพร่แฝง และเป็นเหมาะสำหรับการคัดกรองของไลบรารีขนาดใหญ่ ทำการทดลองออกวัดความสามารถของเคอร์ขจายจาก C1 กำหนดไปเหนือศีรษะผู้บริจาคผ่านการเมมเบรน PVDF นี้เลือก microemulsion เนื่องจากปรากฏดีที่สุดในencapsulation ประสิทธิภาพและเสถียรภาพ ผลลัพธ์ (ตาราง 7) พบว่าการแข็งแรงเพิ่มจำนวนเคอร์ permeated เทียบมีละลายอิ่มตัวของเคอร์คูมินที่ใช้เป็นควบคุมสามารถวัดปริมาณเคอร์คิวมินอยด์ในการช่อง acceptor แล้วหลังจาก h: 6 ค่า (17.44 มิลลิกรัม)ประมาณ 10% ของนอยด์อยู่ในช่องผู้บริจาค(176.10 มิลลิกรัม) และเปอร์เซ็นต์ของซึมหลังจากได้ 24 ชมประมาณของ 70% (ที่สอดคล้องกับ 120.12 มิลลิกรัม)ในทางกลับกัน นอยด์ฟรีใน PBS พบซึมแนวโน้มเส้นกับเพิ่มขึ้นแบบก้าวหน้าในการเริ่มต้น จำนวน permeated นอยด์จาก microemulsionหรือจาก PBS โซลูชันบัฟเฟอร์ อย่างไรก็ตาม มีความโดดเด่นความแตกต่างหลัง 6 h ในความเป็นจริงจำนวนนอยด์permeated จาก microemulsion เป็นเวลามากกว่า 10.000ที่จากโซลูชันบัฟเฟอร์ (17.44 มิลลิกรัมเทียบกับ 0.17 มิลลิกรัม 10 3), พิสูจน์ความจุสูง solubilizing ของ microemulsion ในกรณีของบัฟเฟอร์โซลูชั่นรวม permeated นอยด์หลังจากผล 24 ชม1.66 mgนอกจากนี้ ของ surfactants ที่อินเทอร์เฟซสามารถช่วยในการดูดซึมผ่านชั้นฟอสโฟลิพิด เคอร์คูมินอยู่ใน C1 กำหนดมีความจุมากขึ้นเมื่อเทียบกับเคอร์ในละลายซึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.6 ในการศึกษาในหลอดทดลองการซึมผ่านเยื่อเทียมขนานทดสอบการซึมผ่าน (PAMPA) แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่มีศักยภาพสำหรับการประเมินอย่างรวดเร็วของการดูดซึม(Kansy, Senner และ Gubernator, 1998) PAMPA จะขึ้นอยู่กับ 96 หลุมเทคโนโลยีไมโครและช่วยให้ผ่านที่เหมาะสม ซึ่งจะช่วยให้ความมุ่งมั่นอย่างรวดเร็วของแนวโน้มในความสามารถของสารซึมเยื่อหุ้มเซลล์โดยการแพร่เรื่อยๆ และจึงเหมาะสำหรับการคัดกรองของห้องสมุดขนาดใหญ่ การทดลองที่ได้ดำเนินการออกมาวัดความสามารถของขมิ้นชันเพื่อกระจายจากสูตร C1 ไปยังช่องบริจาคผ่านเมมเบรน PVDF นี้ไมโครอิมัลชันได้รับเลือกเพราะมันปรากฏตัวที่ดีที่สุดในแง่ของประสิทธิภาพการห่อหุ้มและความมั่นคง ผล (ตารางที่ 7) พบว่ามีการเพิ่มขึ้นของจำนวนเงินของการที่แข็งแกร่งขมิ้นชันเต็มในการเปรียบเทียบกับสารละลายอิ่มตัวของขมิ้นชันใช้เป็นควบคุม. มันเป็นไปได้ที่จะวัดปริมาณของเคอในที่ช่องใบเสร็จแล้วหลังจาก 6 ชั่วโมง: ค่า (17.44 มก.) เป็นประมาณ10% ของเคอที่มีอยู่ในช่องผู้บริจาค(176.10 มก.) และร้อยละของการซึมผ่านหลังจาก 24 ชั่วโมงคือประมาณ70% (ตรงกับ 120.12 มก.). ตรงกันข้ามเคอฟรีในพีบีเอสแสดงให้เห็นว่าการซึมผ่านแนวโน้มเชิงเส้นมากขึ้นกับการเพิ่มขึ้นในจำนวนที่ก้าวหน้าของพวกเขา. ในขั้นต้นจำนวนเคอแทรกซึมจากไมโครอิมัลชันหรือจากสารละลายบัฟเฟอร์พีบีเอสมีความคล้ายคลึง แต่มีความแตกต่างที่โดดเด่นหลังจาก 6 ชั่วโมงในความเป็นจริงปริมาณของเคอแทรกซึมจากไมโครอิมัลชันคือ10.000 ครั้งสูงกว่าจากสารละลายบัฟเฟอร์(17.44 มิลลิกรัมเทียบกับ 0.17 10 3 มก.) พิสูจน์ความสามารถในการละลายสูงของไมโครอิมัลชัน ในกรณีของบัฟเฟอร์การแก้ปัญหารวมเต็ม curcuminoids หลังจาก 24 ชั่วโมงส่งผลให้ 1.66 มก. นอกจากนี้ยังมีการปรากฏตัวของผิวที่อินเตอร์เฟซที่สามารถอำนวยความสะดวกในการดูดซึมผ่านชั้นเรียมที่ curcumin ที่มีอยู่ในสูตร C1 มีความจุมากขึ้นการซึมผ่านเมื่อเทียบกับขมิ้นชันในการแก้ปัญหาน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.6 ในหลอดทดลองการศึกษาการซึมผ่านเมมเบรน
ขนานเทียม assay ( Pampa )
เป็นวิธีการที่มีศักยภาพในการประเมินอย่างรวดเร็วของการดูดซึม
( kansy เซเนอร์ , & gubernator , 1998 ) ปัมปาขึ้นอยู่กับ 96 ดี
พื้นที่ภาคเหนือของประเทศไทยและช่วยให้ใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม มันช่วยให้
กำหนดอย่างรวดเร็วของแนวโน้มในความสามารถของสารประกอบ
จะซึมผ่านเยื่อแผ่นสุและจึงเหมาะสำหรับการคัดกรอง
ห้องสมุดขนาดใหญ่ ทำการ
ออกวัดความสามารถของขมิ้นชัน เพื่อกระจายจากการกำหนดให้ช่อง C1
ผู้บริจาคผ่านเมมเบรน PVDF . ไมโครอิมัลชันนี้
ได้รับเลือกเพราะมันปรากฏดีที่สุดในแง่ของประสิทธิภาพ
encapsulation และความมั่นคง ผล ( ตารางที่ 7 ) แสดงให้เห็นว่า
แข็งแรงเพิ่มจํานวนของเคอร์คิวมิน ( เปรียบเทียบ
กับสารละลายอิ่มตัวสารละลายขมิ้นชันใช้เป็น

คุม มันเป็นไปได้ที่จะวัดปริมาณเคอร์คูมินอยด์ใน
6 H : หลังจากช่องพระนาสิกแล้วค่า ( 17.44 มิลลิกรัม )
ประมาณ 10% ของเคอร์คูมินอยด์ในผู้บริจาคช่อง
( ปัจจุบัน 176.10 มิลลิกรัม ) และค่าการซึมผ่าน หลังจาก 24 ชั่วโมงคือ
ประมาณ 70 % ( ตาม 120.12 มก. ) .
แต่ฟรีเคอร์คูมินอยด์ใน PBS พบการซึม
แนวโน้มเชิงเส้นมากขึ้นกับการเพิ่มขึ้นในเงินของพวกเขา .
ตอนแรก จํานวนเต็มสารเคอร์คูมินอยด์จากไมโครอิมัลชันจากสารละลายบัฟเฟอร์ PBS
หรือคล้ายๆ กัน อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างที่โดดเด่น
หลังจาก 6 ชั่วโมง ในความเป็นจริงปริมาณเคอร์คูมินอยด์
( จากไมโครอิมัลชันคือ 10.000 ครั้งสูงกว่า
จากสารละลายบัฟเฟอร์ ( 17.44 มก. และ 0.17 10  3 มิลลิกรัม พิสูจน์การการศึกษาความจุสูงของไมโครอิมัลชัน . ในกรณีของสารละลายบัฟเฟอร์
รวม ( เคอร์คูมินอยด์หลังจาก 24 H )
.
ซึ่งมีความเข้มข้นของสารลดแรงตึงผิวที่อินเตอร์เฟซที่สามารถอำนวยความสะดวกในการดูดซึมผ่านชั้น

ที่สำคัญ , ป ,ที่มีอยู่ในสูตร C1 มีความจุมากขึ้น
ซึมเมื่อเทียบกับเคอร์คิวมิน ในสารละลาย .