Previous SectionNext SectionTreatme

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ส่วน SectionNext ก่อนหน้านี้เป้าหมายการรักษาข้อพิจารณาทั่วไปHyperglycemia กำหนดโรคเบาหวาน และโดยตรงที่เกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อน ดังนั้น ควบคุม glycemic เป็นพื้นฐานเพื่อการบริหารจัดการโรคเบาหวาน ควบคุมโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อนทดลอง (DCCT) (43) ถูกคาดหวัง randomized ควบคุมศึกษาเปรียบเทียบมากและควบคุมมาตรฐาน glycemic ในผู้ป่วยที่วินิจฉัยกับโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ค่อนข้างล่าสุด DCCT จะแสดงว่าบรรลุการ A1C ของ < 7% ลดอุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อน microvascular ของโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เปรียบเทียบกับมาตรฐานควบคุม ซึ่งสำเร็จ A1C มี ∼9% ในช่วงเวลาแห่งการทดลองแบบ randomized ศึกษาการระบาดวิทยาการรักษาโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อน (EDIC) (44,45) ได้ติดตามผลของ DCCT cohorts EDIC การศึกษาเชิญสาธิตแบบ microvascular และหัวใจและหลอดเลือดประโยชน์ในเรื่องที่ก่อนหน้านี้ได้รับการรักษาแบบเร่งรัด แม้ว่าการควบคุม glycemic มีรูปช่วงเวลาในขณะที่เป้าหมายระดับน้ำตาลในเลือดและ A1C จำเป็น ADA เน้น glycemic ที่ควร individualized เป้าหมาย โดยมีเป้าหมายเพื่อบรรลุการควบคุมได้ดีที่สุดในขณะที่ลดความเสี่ยงรุนแรง hyperglycemia และ hypoglycemia (ตาราง 7) ควร individualized เป้าหมายตามระยะเวลาของโรคเบาหวาน อายุอายุขัย comorbid เงื่อนไข รู้จักผิว CVD หรือภาวะแทรกซ้อน microvascular ขั้นสูง hypoglycemia unawareness และพิจารณาผู้ป่วยแต่ละราย มากขึ้น หรือเข้มข้นน้อยกว่าเป้าหมาย glycemic อาจเหมาะสมสำหรับผู้ป่วยแต่ละ กลูโคส postprandial อาจมีการกำหนดเป้าหมายหากไม่เป็นไปตามเป้าหมาย A1C แม้ถึงกลูโคส preprandial เป้าหมายดูตารางนี้:•ในหน้าต่างนี้ •ในหน้าต่างใหม่ตาราง 7สรุป A1C ข้อแนะนำสำหรับคน nonpregnant กับโรคเบาหวานคำแนะนำ•ชีวิต psychosocial และสถานการณ์ทางการแพทย์ควรพิจารณาเมื่อแนะนำ glycemic เป้าหมายทุกกลุ่มอายุ (E)เป้าหมายการควบคุม Glycemic ในกุมารเป็น DCCT จะรวมเฉพาะผู้ป่วยเด็กอายุ ≥13 ปี (195 วัยรุ่นอายุ 13 – 17 ปีรายการ), แนวทางการรักษาผู้ป่วยเด็กมีรับอยู่เกือบบนมืออาชีพ ผู้เชี่ยวชาญแนะนำ นอกจากนี้ แม้ A1C เป้าหมายโดยรวมของ < 7% สำหรับผู้ใหญ่ที่ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ผู้ป่วยเด็ก อายุ 13-19 ปี มีเป้าหมายการ A1C < 7.5% A1C เป้าหมายนี้สูงขึ้นเล็กน้อยสำหรับวัยรุ่นกับโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ถูกตามคำแนะนำผู้เชี่ยวชาญและความเป็นจริงทางคลินิกเพิ่มประสิทธิภาพควบคุม glycemic ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 1 วัยรุ่นที่ท้าทายโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ให้สรีรวิทยา และพฤติกรรมกับความท้าทายที่เผชิญหน้ากลุ่มอายุนี้น้ำตาลในเลือดของ ADA และ A1C เป้าหมายซึ่งมี developmentally หรือตามอายุในประชากรเด็ก แต่ถึงตอนนี้เวลาเปลี่ยนเป้าหมายดั้งเดิมตามข้อมูลล่าสุด คำแนะนำแบบดั้งเดิมจะมีเป้าหมาย A1C < 8.5% สำหรับเยาวชนอายุ 6 ปี < 8% สำหรับ 6 – 12 ปีเก่า และ < 7.5% อายุ 13-19 ปี ระดับน้ำตาลในเลือดต่ำกว่าและต่ำกว่า A1C เป้าหมายควรจะติดตามตราบใดที่ผู้ป่วยสามารถหลีกเลี่ยง hypoglycemia อย่างรุนแรง เกิดซ้ำ ดังนั้น คำแนะนำทั้งหมดได้รวมเป้าหมายให้ใกล้เคียงกับน้ำตาลในเลือดปกติและระดับ A1C เป็นไปได้ โดยไม่มีการเกิด hypoglycemia อย่างรุนแรง เกิดซ้ำประวัติ ADA แนะนำเป้าหมาย A1C สูงสำหรับเด็ก คำแนะนำนี้เกิดจากการรวมกันของสองบรรทัดหลักฐาน unsubstantiated ครั้งแรก การร่างเก่าของวรรณคดี สะท้อนบำบัดในยุค premodern ไร้ analogs อินซูลิน ตรวจสอบน้ำตาลในเลือดง่ายต่อการใช้ "สมาร์ทปั๊ม" และ อุปกรณ์ CGM ระบุ hypoglycemia เกิดซ้ำที่รุนแรง ด้วยเป็นลม หรือหมดสติในเด็กเชื่อมโยงความ neurocognitive (46) บรรทัดสองของหลักฐานที่เกิดจากวรรณกรรมที่ไต่สวนอะไร ถ้ามี ผลน้ำตาลในเลือดและระดับ A1C ก่อนวัยแรกรุ่นมีความเสี่ยงในการพัฒนาของภาวะแทรกซ้อนระยะยาวในอนาคตของโรคเบาหวาน (47, 48) ด้วยชุดเหล่านี้สองบรรทัดที่อิสระรายงาน มันไม่ได้น่าแปลกใจว่า ก่อนหน้านี้คำแนะนำเกี่ยวกับเป้าหมาย glycemic เน้นหลีกเลี่ยงของ hypoglycemia อย่างรุนแรงเพื่อลดความเสี่ยงของการผิดปกติ neurocognitive โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กเล็กและเด็กได้เรียน agedปัจจุบัน กลยุทธ์รักษาสำหรับเด็กแนะนำทดแทนอินซูลินสรีรวิทยากับกลยุทธ์ที่ทันสมัยและรักษาเครื่องมือ ตรวจสอบล่าสุดและงานวิจัยอย่างต่อเนื่องมี dispelled ความกังวลเกี่ยวกับการผิดปกติของ hypoglycemia และ neurocognitive (49,50)ศึกษาประเมินฟังก์ชัน neurocognitive ไม่สามารถระบุผลข้างเคียงของ hypoglycemia ในเด็ก ประวัติอดีตได้ อย่างไรก็ตาม เป็นเสมอ เพิ่มเติมวิจัยจำเป็นต้องดำเนินการนอกจากนี้ยังมีคำถามเกี่ยวกับหลักฐานว่า ปีก่อนวัยแรกรุ่นที่ไม่มีผลต่อความเสี่ยงในอนาคตของภาวะแทรกซ้อน (51) สืบสวนและ clinicians จำนวนมากเชื่อในความสำคัญของการควบคุมน้ำตาลในเลือดและระดับ A1C ก่อนวัยแรกรุ่นเพื่อลดความเสี่ยงในภาวะแทรกซ้อนทั้งไมโครและ macrovascular นอกจากนี้ มีหลักฐานลัทธิที่ยกระดับน้ำตาลในเลือด และความแปรผันของ glycemic ในเด็กมากมีโรคเบาหวานให้ผลร้ายในระยะสั้นในการ neurocognitive ฟังก์ชันและระบบประสาทส่วนกลาง (52,53) บทความล่าสุดเหล่านี้ด้วยการแนะนำความแปรผัน hyperglycemia และ glycemic เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในเรื่องสีขาวระบบประสาทส่วนกลาง ที่พบใน MRI สแกนการพิจารณาชุดของ spotty ผ่านหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับผลร้ายของ hypoglycemia การพัฒนาสมองและเพิ่มหลักฐานจากการตรวจสอบล่าสุดเน้นเสี่ยงความแปรผัน hyperglycemia และกลูโคสในระบบประสาทส่วนกลาง ADA ได้ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนคำแนะนำสำหรับเป้าหมาย glycemic ในผู้ป่วยเด็กที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 และประสานกับองค์กรอื่น ๆ สมาคมนานาชาติเพื่อ Pediatric และวัยรุ่นเบาหวาน (ISPAD) ใช้ A1C เป้าหมายเดียวของ < 7.5% ในวัยเด็กทั้งหมด คำแนะนำนี้จะขึ้นอยู่กับการศึกษาทางคลินิกและความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ เป็นหลักฐานอย่างเข้มงวดไม่มีอยู่ในปัจจุบัน โดยเฉพาะ คำแนะนำที่มาจากการรวมกันของประสบการณ์ทางคลินิกและกลยุทธ์การจัดการแบบเร่งรัดที่ให้โอกาสในการประสบความสำเร็จเป็นตัวควบคุม glycemic ใกล้ปกติได้โดยไม่มีการเกิด hypoglycemia อย่างรุนแรงเมื่อหลักฐานข้างต้น ADA จะประสานเป้าหมายของ glycemic กับ ISPAD (เป็น สมาคมต่อมไร้ท่อเด็ก และ สหพันธ์เบาหวานนานาชาติ) โดย A1C เป้าหมายเดียวของ < 7.5% ในวัยเด็กทั้งหมดอย่างไรก็ตาม เป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ จะต้องมีการเน้นย้ำที่ ADA เชื่ออย่างยิ่งว่าน้ำตาลในเลือด และควร individualized A1C เป้าหมาย โดยมีเป้าหมายเพื่อบรรลุการควบคุมได้ดีที่สุดในขณะที่ลดความเสี่ยงรุนแรง hyperglycemia และ hypoglycemia และดูแลการเจริญเติบโตปกติคำแนะนำ•มี A1C เป้าหมายของ < 7.5% แนะนำให้ในเด็กทุกวัย (E)เป้าหมายการควบคุม Glycemic ในผู้ใหญ่คล้ายกับในเด็ก การดูแลของผู้ใหญ่อายุด้วยโรคเบาหวานจะมีความซับซ้อน โดย heterogeneity ทางคลินิก และการทำงานของพวกเขา ซึ่งแตกต่างจากขนาดใหญ่ประชากรผู้ใหญ่เก่ากับเบาหวานชนิดที่ 2 ซึ่งรวมถึงผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานที่ยาวนาน และ เริ่มใหม่ ผู้ใหญ่รุ่นเก่าส่วนใหญ่ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มีโรคยาวนาน มาก มีสุขภาพหลากหลายทั้งบุคคลเก่า พวกเขาอาจมีขั้นสูงภาวะแทรกซ้อน หรือพวกเขาอาจมีอยู่กับโรคเบาหวานหลายปีโดยไม่มีการพัฒนาของภาวะแทรกซ้อน ผู้ป่วยบางเก่ามีหลายเงื่อนไข comorbid / ไหวสามารถจริง หรือรับรู้ทำงาน ในขณะที่ผู้อื่นมีน้อย comorbidity และสถานะการทำงานสูง อายุขัยจะผันแปรสูง และถูกกำหนด โดย comorbidity และสถานะการทำงานมากกว่าก็ตามอายุผู้ให้บริการสุขภาพสำหรับผู้ใหญ่อายุด้วยโรคเบาหวานต้องคำนึง heterogeneity นี้เมื่อตั้งค่า และรักษาเป้าหมายการจัดระดับความสำคัญ ไม่อาจใช้ประโยชน์ของงานวิจัยเช่น glycemic อย่างเข้มงวดเพื่อควบคุมผู้ที่มีภาวะแทรกซ้อนขั้นสูงของโรคเบาหวาน หรือผู้ที่มีอายุขัยน้อยกว่าเวลาคาดว่าเป็นประโยชน์ ในทางกลับกัน ความเสี่ยงของการแทรกแซงเช่นควบคุม glycemic แน่น (hypoglycemia ภาระรักษา) อาจจะสูงในผู้ป่วยเก่า แม้ว่าการสร้างลักษณะเฉพาะตัวเป็นสำคัญ ทั่วไป ผู้ป่วยเก่าที่ มีอายุขัยยาวและ comorbidity น้อยควรมีเป้าหมายการรักษาใกล้เคียงกับผู้ใหญ่วัยกลางคน หรืออายุ ในผู้ป่วยมากกว่า frail รักษาเป้าหมายอาจสมเหตุสมผลสามารถผ่อนคลาย ขณะอาการ hyperglycemia หรือความเสี่ยงของ DKA ควรที่จะหลีกเลี่ยง (54)คำแนะนำ•ลด A1C ข้างล่าง หรือประมาณ 7% ได้รับการแสดงเพื่อลดภาวะแทรกซ้อน microvascular ของโรคเบาหวาน และ ถ้าทำหลังจากการวินิจฉัยของโรคเบาหวาน เกี่ยวข้องกับโรค macrovascular ลดระยะยาว ดังนั้น A1C เป้าหมายเหมาะสมสำหรับผู้ใหญ่หลาย nonpregnant กับโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เป็น < 7% (B)•ผู้ให้บริการอาจประหยัดแนะนำเป้าหมาย A1C ที่เข้มงวดมากขึ้น (เช่น < 6.5%) เลือกละดูแลผู้ป่วย ถ้านี้สามารถทำได้ โดยไม่มี hypoglycemia สำคัญหรืออื่น ๆ ส่งผลต่อการรักษาได้ ผู้ป่วยที่เหมาะสมอาจรวมถึงผู้ที่ มีระยะเวลาสั้นของโรคเบาหวาน มีอายุขัยยาวนาน ความตระหนัก hypoglycemia และผิว CVD ไม่สำคัญ (C)•น้อยเข้มข้น A1C เป้าหมาย (เช่น < 8.5%) อาจจะเหมาะสมสำหรับผู้ป่วยที่มีประวัติของ hypoglycemia รุนแรง hypoglycemia unawareness อายุขัยจำกัด ภาวะแทรกซ้อน microvascular/macrovascular ขั้นสูง หรือเงื่อนไข comorbid อย่างละเอียดได้ (B)•ควบคุม Glycemic สำหรับผู้มีอายุด้วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ควรประเมินตามระดับ SMBG บ่อย ๆ (และข้อมูล CGM ถ้ามี) นอกเหนือจาก A1C การเปลี่ยนแปลงโดยตรงในพระเถระชั้น

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

Previous SectionNext Section
Treatment Targets
General Considerations
Hyperglycemia defines diabetes and is directly related to the incidence of complications. Therefore, glycemic control is fundamental to diabetes management. The Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) (43) was a prospective randomized controlled study comparing intensive versus standard glycemic control in patients diagnosed with type 1 diabetes relatively recently. The DCCT demonstrated that achieving an A1C of <7% reduced the incidence of microvascular complications of type 1 diabetes compared with standard control, which achieved an A1C of ∼9% during the period of the randomized trial. The Epidemiology of Diabetes Interventions and Complications (EDIC) study (44,45) was a follow-up of the DCCT cohorts. The EDIC study remarkably demonstrated persistent microvascular and cardiovascular benefits in subjects who had previously received intensive treatment, even though their glycemic control had deteriorated over time.
While A1C and blood glucose targets are needed, the ADA emphasizes that glycemic targets should be individualized with the goal of achieving the best possible control while minimizing the risk of severe hyperglycemia and hypoglycemia (Table 7). Goals should be individualized based on duration of diabetes, age/life expectancy, comorbid conditions, known CVD or advanced microvascular complications, hypoglycemia unawareness, and individual patient considerations. More or less stringent glycemic goals may be appropriate for individual patients. Postprandial glucose may be targeted if A1C goals are not met despite reaching preprandial glucose goals.
View this table:
• In this window

• In a new window
Table 7
Summary of A1C recommendations for nonpregnant people with diabetes*
Recommendation
• Lifestyle, psychosocial, and medical circumstances should be considered when recommending glycemic goals for all age-groups. (E)
Glycemic Control Goals in Pediatrics
As the DCCT only included pediatric patients aged ≥13 years (195 adolescents aged 13–17 years at entry), treatment guidelines for pediatric patients have been based nearly exclusively on professional, expert advice. Furthermore, despite the overall A1C goal of <7% for adults with type 1 diabetes, pediatric patients, aged 13–19 years, had an A1C target of <7.5%. This slightly higher A1C target for adolescents with type 1 diabetes was based on expert recommendations and the clinical reality that optimizing glycemic control in adolescent patients with type 1 diabetes is especially challenging, given the physiological and behavioral challenges that confront this age-group.
The ADA’s blood glucose and A1C goals traditionally have been developmentally or age based in the pediatric population, but it is now time to alter the traditional goals based on recent data. The traditional recommendations are an A1C goal of <8.5% for youth under the age of 6 years, <8% for those 6–12 years old, and <7.5% for those 13–19 years old. Lower blood glucose levels and lower A1C targets should be pursued as long as patients can avoid severe, recurrent hypoglycemia. Thus, the overall recommendation has included the goal to achieve as close to normal blood glucose and A1C levels as is possible without the occurrence of severe, recurrent hypoglycemia.
Historically, the ADA recommended higher A1C targets for young children. This recommendation arose from a combination of two lines of unsubstantiated evidence. First, an older body of literature, reflecting therapy in the premodern era, devoid of insulin analogs, easy-to-use blood glucose monitors, “smart pumps,” and CGM devices, indicated that severe recurrent hypoglycemia with seizure and/or coma in young children was associated with neurocognitive compromise (46). The second line of evidence arose from literature that questioned what, if any, impact blood glucose and A1C levels prior to puberty have on the risk for the development of future long-term complications of diabetes (47,48). With the combination of these two independent lines of reports, it is not surprising that earlier recommendations regarding glycemic targets focused on the avoidance of severe hypoglycemia in order to reduce risk of neurocognitive dysfunction, especially in young children and even school-aged children.
Currently, treatment strategies for children recommend physiological insulin replacement with modern strategies and treatment tools. More recent investigation and active ongoing research have dispelled concerns regarding hypoglycemia and neurocognitive dysfunction (49,50).
Studies assessing neurocognitive function have failed to identify adverse effects of a past history of hypoglycemia in the young child; however, as always, further research needs to be conducted.
There are also questions regarding the premise that the years prior to puberty do not impact the future risk of complications (51). Many investigators and clinicians believe in the importance of controlling blood glucose and A1C levels prior to puberty to reduce risk for both micro- and macrovascular complications. Additionally, there is burgeoning evidence that elevated blood glucose levels and glycemic variability in the very young child with diabetes may produce adverse outcomes in the short term on neurocognitive function and the central nervous system (52,53). These recent articles suggest that hyperglycemia and glycemic variability are associated with changes in the central nervous system white matter, as observed in MRI scans.
Taking into account the combination of spotty past evidence related to the adverse effects of hypoglycemia on the developing brain and increasing evidence from more recent investigations focused on the potential risks of hyperglycemia and glucose variability on the central nervous system, the ADA has decided to alter the recommendations for glycemic targets in pediatric patients with type 1 diabetes and harmonize with other organizations. The International Society for Pediatric and Adolescent Diabetes (ISPAD) uses a single A1C goal of <7.5% across all pediatric age-groups. This recommendation is based on clinical studies and expert opinion, as rigorous evidence does not currently exist. Specifically, the recommendation is derived from a combination of clinical experience and intensive management strategies that provide opportunities to achieve as near-normal glycemic control as possible without the occurrence of severe hypoglycemia.
In light of the above evidence, the ADA will harmonize its glycemic goals with those of ISPAD (as well as the Pediatric Endocrine Society and the International Diabetes Federation) by using a single A1C goal of <7.5% across all pediatric age-groups.
However, as mentioned previously, it must be emphasized that the ADA strongly believes that blood glucose and A1C targets should be individualized with the goal of achieving the best possible control while minimizing the risk of severe hyperglycemia and hypoglycemia and maintaining normal growth and development.
Recommendation
• An A1C goal of <7.5% is recommended across all pediatric age-groups. (E)
Glycemic Control Goals in Adults
Similar to in children, the care of older adults with diabetes is complicated by their clinical and functional heterogeneity. Unlike the large older adult population with type 2 diabetes, which includes patients with both long-standing and new-onset diabetes, most older adults with type 1 diabetes have long-standing disease. Even so, there is a wide spectrum of health across older individuals. They may have advanced complications, or they may have lived with diabetes for many years without the development of complications. Some older patients have multiple comorbid conditions and/or impairments of physical or cognitive functioning, while others have little comorbidity and high functional status. Life expectancy is highly variable and is defined by comorbidity and functional status more than it is by age.
Health care providers caring for older adults with diabetes must take this heterogeneity into consideration when setting and prioritizing treatment goals. The benefits of interventions such as stringent glycemic control may not apply to those with advanced complications of diabetes or to those with a life expectancy of less than the anticipated time frame of benefit. Conversely, the risks of interventions such as tight glycemic control (hypoglycemia, treatment burden) may be greater in older patients. Although individualization is critical, in general, older patients with long life expectancy and little comorbidity should have treatment targets similar to those of middle-aged or younger adults. In more frail patients, treatment targets might reasonably be relaxed, while symptomatic hyperglycemia or the risk of DKA should still be avoided (54).
Recommendations
• Lowering A1C to below or around 7% has been shown to reduce microvascular complications of diabetes, and, if achieved soon after the diagnosis of diabetes, is associated with long-term reduction in macrovascular disease. Therefore, a reasonable A1C goal for many nonpregnant adults with type 1 diabetes is <7%. (B)
• Providers might reasonably suggest more stringent A1C goals (such as <6.5%) for select individual patients, if this can be achieved without significant hypoglycemia or other adverse effects of treatment. Appropriate patients might include those with a short duration of diabetes, a long life expectancy, hypoglycemia awareness, and no significant CVD. (C)
• Less stringent A1C goals (such as <8.5%) may be appropriate for patients with a history of severe hypoglycemia, hypoglycemia unawareness, limited life expectancy, advanced microvascular/macrovascular complications, or extensive comorbid conditions. (B)
• Glycemic control for those of any age with type 1 diabetes should be assessed based on frequent SMBG levels (and CGM data, if available) in addition to A1C in order to direct changes in thera

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ส่วนการรักษาเป้าหมายเดิม sectionnext

hyperglycemia เบาหวานทั่วไปพิจารณากำหนด และเกี่ยวข้องโดยตรงกับการเกิดภาวะแทรกซ้อน ดังนั้น การควบคุมระดับน้ำตาลเป็นพื้นฐานในการจัดการโรคเบาหวานการควบคุมโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อน ทดลอง ( dcct ) ( 43 ) คือการศึกษาเปรียบเทียบกับมาตรฐานการศึกษาอนาคตควบคุมเข้มข้นในการควบคุมระดับน้ำตาลในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ค่อนข้างเมื่อเร็ว ๆ นี้ การ dcct แสดงว่าบรรลุ A1c ของ < 7% ลดอุบัติการณ์ของการเกิดภาวะเบาหวานชนิดที่ 1 เมื่อเทียบกับการควบคุมมาตรฐานซึ่งบรรลุ A1c ของ∼ 9% ในช่วงที่ทดลองใช้ ระบาดวิทยาของโรคเบาหวานและภาวะแทรกซ้อน ( edic ) การศึกษา ( 44,45 ) คือการติดตามของ dcct ผองเพื่อน . การศึกษาการเกิด edic น่าทึ่งแสดงถาวรและผลประโยชน์หัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยที่เคยรับการรักษา ?

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.