…Do you…do you mean that?" tears ru

…Do you…do you mean that?" tears run down the white-haired boy’s face, and Tanaka wipes them off gently with a sleeve before pulling him into a tight hug.
"Yeah, so don’t worry about it. No matter what happens, just trust me, alright?" he whispers into E’s hair, tightening his grip, and E’s expression wavers momentarily before he clutches Tanaka’s back tightly as he bursts into tears.

After what feels like hours but could really have been only five minutes, E eventually exhausts himself and falls asleep in Tanaka’s arms. Repositioning himself so as to not get tangled up in the many wires surrounding the bed, and also to seat himself in a more comfortable position, Tanaka sits cradling E’s head, running his hands reassuringly through his soft white hair. Eventually, he feels himself grow drowsy, and leans back into the hospital bed, falling asleep alongside E.
He’s chased out just over an hour later by the nurse delivering dinner, and he sheepishly returns to his own bed as the nurse hands them each a platter of bland food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

... คุณ ... คุณหมายถึงว่า "น้ำตาวิ่งลงใบหน้าของหนุ่มผิวขาวที่มีผมและทานากะผ้าเช็ดทำความสะอาดพวกเขาออกเบา ๆ ด้วยแขนก่อนที่จะดึงเขาเข้ามากอดแน่น.
" ใช่จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่เพียงเชื่อฉันนะ? "กระซิบเขาเป็นผมของ e, รัดของเขาและของ e เงามัวแสดงออกชั่วขณะก่อนที่เขาเงื้อมมือของทานากะกลับแน่นเป็นระเบิดเขาเป็นน้ำตา.

หลังจากที่รู้สึกเหมือนชั่วโมง แต่ก็จริงๆมีเพียงห้านาทีในที่สุด e ใจคอเหี่ยวแห้งตัวเองและเผลอหลับไปในอ้อมแขนของทานากะ เปลี่ยนตำแหน่งตัวเองเพื่อที่จะได้รับอีนุงตุงนังขึ้นในหลายสายโดยรอบเตียงและยังที่นั่งของตัวเองอยู่ในตำแหน่งที่สะดวกสบายมากขึ้น, ทานากะนั่ง cradling หัวของ e วิ่งมือของเขามั่นใจผ่านผมสีขาวของเขาอ่อน ในที่สุด,เขารู้สึกว่าตัวเองเติบโตง่วงนอนและโน้มตัวกลับเข้ามาในเตียงในโรงพยาบาล, การนอนหลับข้าง e.
เขาไล่ออกอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาพยาบาลการส่งมอบอาหารค่ำและเขาเจื่อนกลับไปที่เตียงของตัวเองเป็นพยาบาลมือพวกเขาแต่ละจาน ของอาหารที่อ่อนโยน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

…คุณ...คุณหมายถึง ที่? "น้ำตาทรุดโทรมใบหน้าจะขาวสูบบุหรี่ของ และทานากะเย็นพวกเขาปิดเบา ๆ กับแขนก่อนที่จะดึงเขาเข้าแน่นฮัก.
"ได้ จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพียงใจ ผมครับ "เขา whispers ในผมของ E ขันจับของเขา และ E ของนิพจน์ wavers พลาง ๆ ก่อนเขา clutches ของทานากะกลับแน่นเป็นเขา bursts ไหล

หลังจากที่รู้สึกเหมือนเวลา แต่จริง ๆ มีเพียง 5 นาที E ก็ใช้เอง แล้วตกหลับในอ้อมแขนของทานากะ ให้ตนเอง เพื่อราพันไม่ได้เซลขึ้นในสายไฟหลายรอบเตียง และที่นั่งตัวเองในตำแหน่งที่สะดวกสบายมากขึ้น ทานากะอยู่หัว cradling E ใช้มือ reassuringly ผ่านผมของเขาสีขาวอ่อน ในที่สุด รู้สึกง่วงนอนเติบโต และ leans กลับเข้ามาในเตียงโรงพยาบาล หลับข้าง E.
เขาจะล่าออกเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงในภายหลัง โดยพยาบาลส่งอาหาร และเขาเจื่อนกลับไปยังเตียงของตัวเองเป็นพยาบาลมือให้แต่ละแผ่นเสียงของอาหารสูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

............................??คุณคุณหมายความว่าอย่างไร?"น้ำตาไปของสีขาว - ผมเด็กที่หันหน้าเข้าหาและ tanaka วัสดุทำความสะอาดให้ปิดอย่างนุ่มนวลด้วยปลอกก่อนดึงให้เขาได้เข้าสู่อ้อมกอดแน่น.
"ใช่ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่มีเรื่องอะไรจะเกิดขึ้นเพียงเชื่อมั่นในตัวผมก็ได้ค่ะหรือไม่?"เขากระซิบบอกเข้าไปในเส้นผมของอีแน่นจับของเขาและการแสดงออกของอี wavers ชั่วครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะต้องกลับมาของ tanaka แน่นเป็นเขาตะลุยเข้าไปในน้ำตา.

หลังจากที่มีลักษณะคล้ายกับชั่วโมงแต่ไม่สามารถมีเพียงห้าอีนาทีในที่สุดจริงๆด้วยตัวเองและหลับอยู่ในอ้อมแขนของ tanaka . ปรับโฉมใหม่เองดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้รับสายพันกันขึ้นมาในสายจำนวนมากได้โดยรอบและยังนั่งอยู่ในตำแหน่งมากกว่าที่สะดวกสบาย tanaka ประคองตั้งอยู่หัวของ E ใช้มือทั้งสองข้างของเขาใจเย็นๆผ่านเส้นผมสีขาวแบบไม่มีแอลกอฮอล์ของเขา ในท้ายที่สุดเขารู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นขี้เซา,และตัวเครื่องกลับเข้าไปในโรงพยาบาลเตียง,หลับตามแนว e .
เขาถูกไล่ออกไปจากมากกว่าหนึ่งชั่วโมงใน ภายหลัง โดยให้นางพยาบาลให้อาหารมื้อค่ำ,และประหม่าเขาจะกลับไปนอนตามของเขาเองที่พยาบาลมือให้แต่ละจานของบริษัทอาหาร.