Social classLeal and Oliven (1988)

Social class
Leal and Oliven (1988) examined how Brazilian families from different social classes gave different descriptions of a soap opera, Sol de Verao (“Summer รนท,,).6 In an ethnographic study, they watched an episode of the novela with informants (ten families from the working class, and ten from the upper class), in the families’ own homes. They analyzed each family’ร home, and the place of the television in it, as well as their reception of the soap opera. They asked the participants to tell them about the show. The participants varied by social class in their styles of narrative interpretation.7 Working-class respondents used a realistic frame and described the story as if it were real. For instance, they referred to the characters by their names in the stories. Upper-class
Upper Class: It’s a tiovela where the feminist issue IS presented in ad y
Th. rnrv fakes nlacc in a southsidc neighborhood of KJO dc
. The upper-class respondents were also aware that upper-class people were not “supposed” to like novelas (as they are seen as a form of working-class culture). Even though they watched, they kept a distance from the soap opera through their critical stance and ironic comments.
Press (1991) found that working-class respondents in America also employed a realistic frame in evaluating the television they consume. She studied the ways that both working-class and middle-class women talked about television, and how closely they identified with the characters. Press suggests that
middle-class women more often identify with television characters, in particular with their situations and dilemmas vis-a-vis family and other relationships, than do working-class women. Paradoxically,... middle-class women generally seem to like television less overall but to identify with Its characters and situations
more than working-class women Working-class women, on the other hand,
while overall claiming to value television more highly, are often critical both of television shows themselves and of the characters on them, primarily for their lack of realism. Working-class women’s lack of identification with television characters is perhaps not surprising when one considers the middle- or upper- class bias of most television content, (p. 175)
Press was also interested in how television might work, hegemonicaUy, to transmit dominant values to viewers. She argues that television provides messages that are based on capitalist and patriarchal values and that these values contribute to the oppression of women and the working class. Women do resist these messages, at least partly, in their viewing. However, Press finds evidence for both class-based and gender-based hegemony. Middle-class women were more susceptible to a gender-based hegemony in their reception
opera (p. 86):
. J /• -J docsn t talk, but lie. Working Class: In the soap opera there IS Abel พ o IS ** mixed from all the doesn't talk because of a problem and also there IS every « kn"พ why -
of television. For instance, they were “vulnerable in a deplorably direct way” to culturally prescribed notions of femininity (p. 96). They subscribed to presentations of how women should look and dress. Middle-class women also used television characters and situations to help understand the pressing issue of work-family conflict in their own lives. Working-class women, in contrast, were more susceptible to class-based hegemony. They did not find the depictions of working-class life realistic, but they accept portrayals of middle- and upper-class life, with all their material accoutrements, as accurate. In consequence, their “television watching may contribute... to a degree of alienation from the reality of their own material experience and .. . may con¬tribute to a sense of personal failure women experience for not achieving this media-defined norm and may thereby confound working-class women’s op-pression in our society” (p. 138).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชั้นทางสังคมสวรรค์และ Oliven (1988) ตรวจสอบครอบครัวบราซิลวิธีจากสังคมที่แตกต่างกันเรียนให้อธิบายแตกต่างกันของตัวละคร Sol de Verao ("ฤดูร้อนรนท,,) .6 ในการศึกษาชาติพันธุ์ พวกเขาดูตอนของโนกับผู้แจ้งเบาะแส (สิบครอบครัวจากชั้นแรงงาน), และสิบจากชั้นบน ในบ้านของครอบครัว พวกเขาวิเคราะห์แต่ละตระกูล ' รบ้าน และสถานที่โทรทัศน์ในมัน เช่นเดียวกับการรับของการละคร พวกเขาถามผู้เข้าร่วมจะบอกพวกเขาเกี่ยวกับการแสดง ผู้เข้าร่วมที่แตกต่างกัน โดยระดับชั้นทางสังคมในแบบของพวกเขา interpretation.7 เล่าเรื่อง ผู้ตอบสบใช้เฟรมจริง และอธิบายเรื่องราวกับว่าอยู่จริง เช่น พวกเขาเรียกตัวละครตามชื่อของตนในเรื่องราว ชั้นชั้นสูง: มันเป็น tiovela ที่ซึ่งสตรีที่ออกจะนำเสนอในโฆษณา yพฤ. rnrv ปลอม nlacc ในย่าน southsidc ของ KJO dc. ผู้ตอบชั้นก็ทราบว่า คนชั้นสูงไม่ได้ "ควร" จะชอบ novelas (ตามที่พวกเขาจะเห็นเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมชนชั้นแรงงาน) แม้ว่าพวกเขาดู พวกเขาเก็บไว้ห่างจากละครผ่านท่าทางที่สำคัญและข้อคิดเห็นเรื่องน่าขันกด (1991) พบว่า ผู้ตอบที่ชนชั้นแรงงานในอเมริกายังทำงานเฟรมจริงในโทรทัศน์ที่พวกเขาใช้ในการประเมิน เธอศึกษาวิธีที่ผู้หญิงทั้งคนทำงาน และ ชั้นกลางพูดเกี่ยวกับโทรทัศน์ และว่าพวกเขาใกล้ชิดกับตัวละคร กดแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงชั้นกลางบ่อยระบุกับละครโทรทัศน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสถานการณ์ของพวกเขา และอุปสรรคข้อพิพาทครอบครัว และความ สัมพันธ์อื่น ๆ กว่าผู้หญิงชนชั้นแรงงาน อย่างผิดธรรมดา,...ผู้หญิงชั้นกลางโดยทั่วไปดูเหมือน จะชอบโทรทัศน์น้อยโดยรวม แต่ การระบุอักขระและสถานการณ์ผู้หญิงคนทำงานมากกว่าคนทำงานผู้หญิง คงในขณะที่โดยรวมโดยอ้างว่า ค่าโทรทัศน์สูง มักสำคัญ ของโทรทัศน์เอง และตัวพวกเขา ที่เป็นหลักสำหรับการขาดความสมจริง รหัสกับละครโทรทัศน์ขาดชนชั้นแรงงานสตรีไม่อาจจะน่าแปลกใจเมื่อหนึ่งพิจารณาอคติชั้นกลาง หรือสูงของเนื้อหาโทรทัศน์ส่วนใหญ่, (175 p.)กดนอกจากนี้ยังมีความสนใจในวิธีโทรทัศน์อาจทำงาน hegemonicaUy การส่งค่าที่โดดเด่นเพื่อผู้ชม เธอระบุว่า โทรทัศน์มีข้อความที่ขึ้นอยู่กับค่านิยม และปิตุ และว่า ค่าเหล่านี้นำไปสู่การกดขี่ของผู้หญิงและชั้นทำงาน ผู้หญิงต้านข้อความเหล่านี้ อย่างน้อยบางส่วน ในการดูของพวกเขา อย่างไรก็ตาม กดค้นหาหลักฐานชิงทั้งระดับคะแนน และ ตามเพศ ผู้หญิงชั้นกลางได้อ่อนแอมากขึ้นเพื่อชิงที่ตามเพศในการรับโอเปร่า (p. 86):. T docsn -J /• J พูดคุย แต่โกหก ชั้นทำงาน: ในละครมีเป็น Abel พ o ** ผสมจากทั้งหมดไม่พูด เพราะจะมีปัญหา และยังมีทุก « kn "พทำไม -ของโทรทัศน์ เช่น พวกเขามี "ความเสี่ยงในทางตรง deplorably" เพื่อความเข้าใจกำหนดวัฒนธรรมของความเป็นผู้หญิง (p. 96) พวกเขาติดตามการนำเสนอวิธีการที่ผู้หญิงควรดู และแต่งตัว ผู้หญิงชั้นกลางยังใช้โทรทัศน์อักขระและสถานการณ์จะช่วยให้เข้าใจประเด็นเร่งด่วนของครอบครัวทำงานความขัดแย้งในชีวิตของตนเอง ผู้หญิงชนชั้นแรงงาน คมชัด มีต่อชิงระดับตาม พวกเขาไม่พบภาพของชีวิตคนทำงานจริง แต่พวกเขายอมรับ portrayals ของชั้นบน และกลาง กับชีวิตทั้งหมดของพวกเขาวัสดุ accoutrements เป็นที่ถูกต้อง ผลที่ตามมา ของพวกเขา "ดูโทรทัศน์อาจ...นำไปสู่ระดับของความแปลกแยกจากความเป็นจริงของตนเองประสบการณ์วัสดุ และ... con¬tribute ความรู้สึกของความล้มเหลวส่วนผู้หญิงพบไม่บรรลุบรรทัดฐานนี้กำหนดสื่อ และอาจจึงอาจทำลายชนชั้นแรงงานสตรี op-pression ในสังคมของเรา" (p. 138)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมชั้น
ดินและ Oliven (1988) ตรวจสอบวิธีครอบครัวบราซิลจากชนชั้นทางสังคมที่แตกต่างกันให้รายละเอียดที่แตกต่างกันของละคร Sol De Verão ( "ฤดูร้อนรนท ,,). 6 ในการศึกษาชาติพันธุ์วิทยาพวกเขาเฝ้าดูตอนของ Novela ด้วย ข้อมูล (สิบครอบครัวจากการเรียนการทำงานและสิบจากชั้นบน) ในบ้านของตัวเองครอบครัว ' พวกเขาวิเคราะห์แต่ละครอบครัว 'รที่บ้านและสถานที่ของโทรทัศน์ในไอทีเช่นเดียวกับแผนกต้อนรับส่วนหน้าของพวกเขาจากละคร พวกเขาถามผู้เข้าร่วมจะบอกพวกเขาเกี่ยวกับการแสดง ผู้เข้าร่วมแตกต่างกันโดยระดับชั้นทางสังคมในรูปแบบของการเล่าเรื่องของพวกเขา interpretation.7 ผู้ตอบแบบสอบถามการทำงานระดับใช้กรอบจริงและอธิบายเรื่องราวราวกับว่ามันเป็นจริง ตัวอย่างเช่นพวกเขาเรียกตัวละครโดยชื่อของพวกเขาในเรื่องที่ บนชั้น
ชั้นบน: มัน tiovela ที่ปัญหาสตรีนิยมจะนำเสนอใน Y โฆษณา
Th rnrv nlacc ปลอมในพื้นที่ใกล้เคียงของ southsidc KJO
DC ผู้ตอบแบบสอบถามระดับบนก็มีความตระหนักว่าคนชั้นบนไม่ได้ "ควร" จะชอบ Novelas (ตามที่พวกเขาจะเห็นเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมการทำงานระดับ) ถึงแม้ว่าพวกเขาเฝ้าดูพวกเขารักษาระยะห่างจากละครผ่านท่าทางและแดกดันความคิดเห็นสำคัญของพวกเขา.
กด (1991) พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามชนชั้นแรงงานในอเมริกายังใช้กรอบมีเหตุผลในการประเมินโทรทัศน์พวกเขากิน เธอศึกษาวิธีการที่ทั้งสองทำงานชั้นหนึ่งและชั้นกลางผู้หญิงพูดคุยเกี่ยวกับโทรทัศน์และวิธีการอย่างใกล้ชิดพวกเขายึดติดกับตัวละคร กดแสดงให้เห็นว่า
ผู้หญิงชนชั้นกลางมากขึ้นมักจะระบุด้วยตัวละครโทรทัศน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสถานการณ์และอุปสรรคของพวกเขา Vis-a-Vis ครอบครัวและความสัมพันธ์อื่น ๆ กว่าทำผู้หญิงทำงานระดับ ขัดแย้ง ... ผู้หญิงชนชั้นกลางโดยทั่วไปดูเหมือนจะชอบโทรทัศน์โดยรวมน้อยลง แต่จะระบุกับตัวละครและสถานการณ์มัน
มากขึ้นกว่าผู้หญิงผู้หญิงทำงานระดับการทำงานระดับบนมืออื่น ๆ
ในขณะที่โดยรวมที่อ้างว่าโทรทัศน์มีมูลค่าสูงมากขึ้นเป็น มักจะมีความสำคัญทั้งของโทรทัศน์แสดงให้เห็นตัวเองและของตัวละครที่พวกเขาส่วนใหญ่ขาดความสมจริง ขาดการทำงานระดับของผู้หญิงของประชาชนกับตัวละครโทรทัศน์อาจจะเป็นที่ไม่น่าแปลกใจเมื่อเห็นอคติระดับกลางหรือพิมพ์ใหญ่เนื้อหาโทรทัศน์มากที่สุด (P. 175)
ข่าวก็ยังสนใจในวิธีการโทรทัศน์อาจทำงาน hegemonicaUy, การส่งผ่านที่โดดเด่น ค่าให้กับผู้ชม เธอระบุว่าโทรทัศน์ให้ข้อความที่อยู่บนพื้นฐานของค่าทุนนิยมและปิตาธิปไตและค่าเหล่านี้นำไปสู่การกดขี่ของผู้หญิงและชนชั้นแรงงาน ผู้หญิงไม่ต่อต้านข้อความเหล่านี้อย่างน้อยส่วนหนึ่งในการรับชมของพวกเขา อย่างไรก็ตามข่าวพบหลักฐานสำหรับทั้งอำนาจระดับ-based และเพศที่ใช้ ผู้หญิงชนชั้นกลางที่มีความไวมากขึ้นเพื่ออำนาจทางเพศที่ใช้ในการต้อนรับ
โอเปร่า (P
86.) J / • -J docsn T พูดคุย แต่เรื่องโกหก การเรียนการทำงาน: ในละครมีอาเบลพ O เป็น ** ชื่นชมจากทั้งหมดที่ไม่ได้พูดคุยเนื่องจากมีปัญหาและยังมีทุก« KN "พทำไม -
โทรทัศน์ตัวอย่างเช่นพวกเขา." ความเสี่ยงใน ทางตรง deplorably "เพื่อพัฒนาการที่กำหนดวัฒนธรรมของความเป็นผู้หญิง (พี. 96). พวกเขาสมัครเป็นสมาชิกเพื่อนำเสนอวิธีการที่ผู้หญิงควรมีลักษณะและหญิงแต่งกาย. ชนชั้นกลางยังใช้ตัวละครโทรทัศน์และสถานการณ์ที่จะช่วยให้เข้าใจถึงปัญหาของการกดของความขัดแย้งการทำงานในครอบครัว ชีวิตของตัวเอง. ผู้หญิงทำงานระดับในทางตรงกันข้ามก็อ่อนแอมากขึ้นเพื่ออำนาจระดับ-based. พวกเขาไม่พบวิถีชีวิตการทำงานระดับสมจริง แต่พวกเขายอมรับยัชีวิตกลางและระดับบนที่มีทั้งหมดของพวกเขา สัมภาระวัสดุที่ถูกต้อง. ในผล "การดูโทรทัศน์ของพวกเขาอาจมีส่วนร่วม ... กับระดับของความแปลกแยกจากความเป็นจริงจากประสบการณ์ของวัสดุของตัวเองและที่ .. . อาจcon¬tributeกับความรู้สึกของประสบการณ์ความล้มเหลวของผู้หญิงส่วนบุคคลไม่บรรลุ นี้เป็นบรรทัดฐานสื่อที่กำหนดไว้และจึงอาจทำลายการทำงานระดับของผู้หญิง oP-pression ในสังคมของเรา "(พี 138)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนชั้นทางสังคมลีล และ oliven ( 1988 ) ตรวจสอบว่าบราซิลจากครอบครัวชนชั้นทางสังคมที่แตกต่างกันให้คำอธิบายที่แตกต่างกันของละครโทรทัศน์ โซล เดอ verao ( ฤดูร้อน " รนท , ) 6 ในการศึกษาชาติพันธุ์ , พวกเขาดูตอนที่ของ novela กับผู้ให้ข้อมูล ( สิบครอบครัวจากการเรียน การทำงาน และสิบจากชั้นบน ) ในบ้านตนเอง ครอบครัว " พวกเขาวิเคราะห์แต่ละครอบครัว ใช้ในบ้านและสถานที่ของโทรทัศน์นั้น ตลอดจนการต้อนรับของละครน้ำเน่า ขอให้ผู้เข้าร่วมที่จะบอกพวกเขาเกี่ยวกับรายการ ผู้เข้าร่วมที่แตกต่างกันโดยชนชั้นทางสังคมในรูปแบบของการตีความเรื่องเล่า 7 ผู้ตอบแบบสอบถามชนชั้นใช้กรอบมีเหตุผลและอธิบายเรื่องราวว่ามันมีจริง ตัวอย่างเช่นพวกเขาอ้างถึงตัวละครชื่อในเรื่อง ชนชั้นสูงชั้นบน : มันเป็น tiovela ว่าปัญหาสตรีที่นำเสนอในโฆษณาและth rnrv ปลอม nlacc ใน southsidc ละแวกนี้ DC. โดยชั้นบนยังทราบว่า คนมีฐานะไม่ได้ " ควร " ที่จะชอบ novelas ( ตามที่พวกเขาจะเห็นเป็นรูปแบบของวัฒนธรรมชนชั้นกรรมกร ) ถึงแม้ว่าพวกเขาดู พวกเขาอยู่ห่างจากละครผ่านระวังวิกฤตและประชดแสดงความคิดเห็นกด ( 2534 ) พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามในชนชั้นกรรมกรอเมริกาใช้กรอบมีเหตุผลในการประเมินรายการโทรทัศน์ที่พวกเขากิน เธอเรียนวิธีที่ทั้งชนชั้นกรรมกรและชั้นกลางผู้หญิงพูดคุยเกี่ยวกับโทรทัศน์และวิธีการอย่างใกล้ชิดพวกเขาระบุด้วยตัวอักษร กด ชี้ให้เห็นว่าชนชั้นกลางมากกว่าผู้หญิงมักจะระบุด้วยตัวอักษรโทรทัศน์ โดยเฉพาะกับสถานการณ์และการขัดแย้งและการทำครอบครัวคนอื่น มากกว่าผู้หญิงเกี่ยวกับชนชั้นกรรมกร ขัดแย้ง . . . . . . . ผู้หญิงชั้นกลางโดยทั่วไปเหมือนโทรทัศน์น้อยลงโดยรวม แต่การระบุด้วยตัวอักษรและสถานการณ์มากกว่าชนชั้นกรรมกรหญิงชนชั้นผู้หญิงบนมืออื่น ๆในขณะที่โดยรวมที่อ้างว่ามูลค่าโทรทัศน์มากขึ้นสูง มักจะมีทั้งของตนเองและของโทรทัศน์แสดงให้เห็นตัวละครเหล่านี้เป็นหลักสำหรับการขาดของสัจนิยม เรียน ทำงาน ขาดหญิงของตัวกับตัวละครโทรทัศน์อาจจะไม่น่าแปลกใจเมื่อพิจารณากลางหรือบน - คลาสมีเนื้อหามากที่สุดโทรทัศน์ ( หน้า 175 )กดยังสนใจว่าโทรทัศน์อาจทำงาน hegemonicauy เพื่อส่งค่าเด่นเพื่อผู้ชม เธอเถียงว่า โทรทัศน์ให้ข้อความที่อยู่บนพื้นฐานของทุนนิยมและการเข้าใจคุณค่าและค่านิยมเหล่านี้ นำไปสู่การกดขี่ของผู้หญิง และชนชั้น ผู้หญิงต่อต้านข้อความเหล่านี้ อย่างน้อยก็บางส่วน ในการดูของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ข่าวพบหลักฐานทั้งชั้นเรียนตามเพศและอำนาจตาม ผู้หญิงชนชั้นกลางอ่อนไหวเจ้าโลกตามเพศในการรับของพวกเขาโอเปร่า ( หน้า 86 ). J / J - t - docsn พูดแต่โกหก ชนชั้น : ในละครมีเบล พ O เป็น * * * * * ผสมจากทั้งหมดที่พูดไม่ได้เพราะมีปัญหา และยัง มีทุก« KN " พทำไมของโทรทัศน์ ตัวอย่างเช่นพวกเขา " ช่องโหว่ในทาง " deplorably ตรงวัฒนธรรม กำหนดความคิดของผู้หญิง ( หน้า 96 ) พวกเขาสมัครเสนอว่า ผู้หญิงควรมีลักษณะและการแต่งกาย ชั้นกลางผู้หญิงยังใช้ตัวละครโทรทัศน์และสถานการณ์ที่จะช่วยให้เข้าใจปัญหาการกดของความขัดแย้งในครอบครัวทำงานในชีวิตของพวกเขาเอง ชนชั้นกรรมกรสตรี ในทางตรงข้าม อ่อนไหว คลาสซีตาม พวกเขาไม่ได้ค้นหาวิถีของการทำงานระดับชีวิต มีเหตุผล แต่ก็ยอมรับสภาพของกลางและชนชั้นสูง ชีวิตกับยุทโธปกรณ์ทุกวัสดุที่ถูกต้อง ในผลของพวกเขา " ดูโทรทัศน์อาจมีส่วนร่วม . . . . . . . ในระดับของความแปลกแยกจากความเป็นจริงของประสบการณ์วัสดุของพวกเขาเอง และ . . . . . . . อาจจะหลอก¬บรรณาการให้ความรู้สึกประสบการณ์ความล้มเหลวส่วนบุคคลสำหรับผู้หญิงไม่บรรลุนี้สื่อกำหนดเกณฑ์และอาจจึงเคล้า pression OP ชนชั้นกรรมกรสตรีในสังคมของเรา " ( หน้า 138 )