A Trip With Great Friends - English

A Trip With Great Friends - English Composition Informal Essay
Last December I went to Taichung with three of my friends, William, Joe, and Timothy. It was the first time I took a short, one-day trip only with my friends. When I was a child my family always took a trip on weekends. We went to almost every famous tourist attraction in Taiwan; therefore, I got annoyed and tired of such trips while other children always envied my

travel experiences. But, if I went to those places with my friends, not my family, maybe it would be more interesting. So I decided that one day in the future I would went on a trip with my friends. And last December on a weekend I made it.

My friends and I had been looking forward to the trip so we didn’t want to waste any time at all. On the day we departed we woke up as the first light could be seen so that we could get to our destination earlier. We fell asleep as soon as we got on the train, and we arrived at Taichung Train Station at about eight o’clock. We walked out of the station and stopped at a map of Taichung city hanged on a pillar to point out the spots we would go to on these two days. Later on, we decided to go to Tunghai University first. We took a bus and watched the morning view of a city. In the city were lots of high buildings, which windows reflected the white clouds and the blue sky. It was really a pretty view which a city could have. After half an hour we got to Tunghai University. It had a large campus and many plants on it. But what impressed me most were the buildings. All the buildings there such as post office, library, activity center, restaurants, etc, looked like the ones in old days. Between these quaint buildings were many narrow paths; beside these paths lay green trees swaying in the breeze. I took a deep breath, relaxing myself, and enjoyed the serene, peaceful moment.

After visiting Tunghai University, it was the time for lunch. We went to a famous street, Ching Ming 1st Street, where many young people in Taichung like to go windows shopping such as Si Men Ting in Taipei. But the tables and chairs beside the street made a difference from other streets. We chose a table, seating ourselves, and ordered for tea and cakes instead of our lunch. Sunlight shinning on us through leaves was not flashing but mild. We stayed there till the night darkened the sky. On the street was a dairy cake shop called a special name, “The Dairy Cake Of A Convent At Sunrise.” It was a weird shop which was decorated as if a convent. The clerks there also wore deliberately in black like nuns. They said they were the nuns who studied dairy cakes in a convent and they sold dairy cakes only. I bought a dairy cake and sent it to my parents as a Christmas gift, though the shop was really strange as well as the clerks there. After that we took a taxi to Train Station and went on our return journey.

The trip is short but it is a very good one than any other trips I have ever took. Traveling with my friends, I have different feelings about everything, though I have experienced it before. But what’s different is that I can share these feelings with my friends, so do they. With different people, you have different feelings. And this is also why the trip with friends can be so interesting and fascinating to me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเดินทางกับเพื่อนที่ดี - องค์ประกอบภาษาอังกฤษเรียงความไม่เป็นทางการล่าสุดธันวาคมผมไปไทจงกับสามของเพื่อนของฉัน วิลเลียม โจ และทิโมธี มันเป็นครั้งแรกที่ผมเอาการเดินทางระยะสั้น 1 วันกับเพื่อนเท่านั้น เมื่อยังเป็นเด็ก ครอบครัวท่องเที่ยวในวันหยุดเสมอ เราไปถึงเกือบทุกแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในไต้หวัน ดังนั้น ผมรำคาญ และเหนื่อยกับการเดินทางดังกล่าวในขณะที่เด็กอื่น ๆ มักจะอิจฉาฉันประสบการณ์การท่องเที่ยว แต่ ถ้าผมไปสถานเหล่านั้นกับเพื่อนของฉัน ไม่ครอบครัวของฉัน บางทีมันจะน่าสนใจมากขึ้น เพื่อตัดสินใจว่า วันหนึ่งในอนาคตฉันอยากจะ ไปเที่ยวกับเพื่อน และล่าสุดธันวาคมหยุดทำมันฉันกับเพื่อนก็รอคอยการเดินทางดังนั้นเราไม่ต้องเสียเวลาเลย ในวันที่เราออก เราตื่นขึ้นมาเช่นอาจจะเห็นแสงแรกเพื่อให้เราสามารถรับข่าวสารก่อน เราหลับไปทันทีที่เรามีบนรถไฟ และเรามาถึงที่สถานีรถไฟไทชุงที่ประมาณแปดนาฬิกา เราเดินจากสถานี และหยุดที่แผนที่จงแขวนบนเสาจะชี้จุดเราจะเข้าไปในสองวัน ในภายหลัง เราตัดสินใจไปมหาวิทยาลัยตงไห่ก่อน เราเอารถ และชมวิวยามเช้าของเมือง ในเมืองมีอาคารสูง windows ที่ยอดเมฆขาวและท้องฟ้าสีฟ้ามากมาย จริง ๆ มันก็ดูสวยซึ่งเป็นเมืองที่มี หลังจากครึ่งชั่วโมง ที่เราได้ไปมหาวิทยาลัยตงไห่ มีมหาวิทยาลัยขนาดใหญ่และพืชหลายอยู่ แต่สิ่งที่ผมประทับใจมากที่สุด ในอาคาร อาคารทั้งหมดมีเช่นไปรษณีย์ ห้องสมุด ศูนย์กิจกรรม ร้านอาหาร ฯลฯ เหมือนในวันเก่า ระหว่างอาคารแปลกตาเหล่านี้เป็นเส้นทางแคบมากมาย ข้างเส้นทางเหล่านี้วางต้นไม้สีเขียวที่พริ้วไหวไปตามสายลม ผมเอาลมหายใจลึก ผ่อนคลายตัวเอง และเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่เงียบสงบ เงียบสงบหลังจากมหาวิทยาลัยตงไห่ มันเป็นเวลากลางวัน เราไปถนนที่มีชื่อเสียง ชิงหมิง 1 ถนน ที่คนหนุ่มสาวจำนวนมากในไทจงชอบไปช้อปปิ้งเช่น Si Ting ผู้ชายในไทเป windows แต่โต๊ะและเก้าอี้ข้างถนนทำให้มีความแตกต่างจากถนนอื่น ๆ เราเลือกโต๊ะ ที่นั่งตัวเอง และสั่งชาและเค้กแทนอาหารกลางวันของเรา แสงเพชรรูปเราผ่านใบไม้ไม่กระพริบ แต่ไม่รุนแรง เราอยู่ที่นั่นจนท้องฟ้ามืดกลางคืน บนถนน เป็นร้านเค้กนมเรียกชื่อ "นมเค้กคอนแวนต์ที่" ร้านแปลกซึ่งถูกตกแต่งให้เหมือนในคอนแวนต์ได้ จ่ามียังสวมจงใจดำเหมือนแม่ชี พวกเขากล่าวว่า พวกเขาเป็นแม่ชีที่ศึกษาเค้กนมในคอนแวนต์ และพวกเขาขายเค้กนมเท่านั้น ผมซื้อเค้กนม และส่งถึงพ่อเป็นของขวัญคริสต์มาส ว่าร้านแปลกจริง ๆ เช่นเดียวกับจ่ามี หลังจากนั้น เราเอารถแท็กซี่ไปสถานีรถไฟ และก็เดินทางกลับของเราการเดินทางจะสั้น แต่ก็เป็นหนึ่งดีกว่าเอาเดินทางอื่น ๆ ที่เคยมี ท่องเที่ยวกับเพื่อน มีความรู้สึกแตกต่างกันทุกอย่าง แม้ว่าผมมีประสบการณ์มาก่อน แต่ข้อแตกต่างคือ ว่า จะสามารถแบ่งปันความรู้สึกเหล่านี้กับเพื่อนของฉัน ดังนั้นพวกเขาทำ กับคนอื่น คุณมีความรู้สึกที่แตกต่างกัน และยังเป็นเหตุผลที่เดินทางกับเพื่อนได้อย่างน่าสนใจครับ และน่าสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเดินทางด้วย Great เพื่อน - องค์ประกอบภาษาอังกฤษเรียงความเป็นทางการ
เมื่อเดือนธันวาคมผมไป Taichung กับสามเพื่อนของฉัน, วิลเลียมโจและทิโมธี มันเป็นครั้งแรกที่ผมเอาสั้น ๆ การเดินทางหนึ่งวันเท่านั้นกับเพื่อนของฉัน เมื่อตอนที่ผมยังเป็นเด็กครอบครัวของฉันเสมอเอาการเดินทางในวันหยุดสุดสัปดาห์ เราไปเกือบทุกสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในไต้หวัน ดังนั้นผมรำคาญและเบื่อการเดินทางดังกล่าวในขณะที่เด็กคนอื่น ๆ อิจฉาของฉันเสมอ

ประสบการณ์การเดินทาง แต่ถ้าผมไปสถานที่เหล่านั้นกับเพื่อนของฉันไม่ได้ครอบครัวของฉันบางทีมันจะน่าสนใจมากขึ้น ดังนั้นผมจึงตัดสินใจว่าวันหนึ่งในอนาคตผมจะไปในการเดินทางกับเพื่อนของฉัน และเมื่อเดือนธันวาคมในช่วงสุดสัปดาห์ฉันทำมัน.

เพื่อนของฉันและฉันได้รับการมองไปข้างหน้าเพื่อการเดินทางดังนั้นเราจึงไม่ต้องการที่จะเสียเวลาใด ๆ เลย ในวันที่เราออกเราตื่นขึ้นมาเป็นแสงแรกอาจจะเห็นเพื่อที่เราจะได้รับไปยังปลายทางของเราก่อนหน้านี้ เราก็ผล็อยหลับไปโดยเร็วที่สุดเท่าที่เราได้บนรถไฟและเรามาถึงที่สถานีรถไฟ Taichung ที่ประมาณ 08:00 เราเดินออกจากสถานีและหยุดที่แผนที่ของเมืองไทจงแขวนบนเสาที่จะชี้ให้เห็นจุดที่เราจะไปในสองวันนี้ ต่อมาเมื่อเราตัดสินใจที่จะไปมหาวิทยาลัย Tunghai แรก เราเอารถบัสและดูมุมมองในตอนเช้าของเมือง ในเมืองที่มีจำนวนมากของอาคารสูงซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงหน้าต่างเมฆสีขาวและสีฟ้า มันก็มีมุมมองที่สวยเมืองซึ่งอาจมี หลังจากครึ่งชั่วโมงเราได้ไปที่มหาวิทยาลัย Tunghai มันมีวิทยาเขตขนาดใหญ่และพืชหลายชนิดในนั้น แต่สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจมากที่สุดคืออาคาร อาคารทั้งหมดมีเช่น Post Office, ห้องสมุด, ศูนย์กิจกรรมร้านอาหาร ฯลฯ ดูเหมือนคนในวันเก่า ระหว่างอาคารที่แปลกตาเหล่านี้เป็นเส้นทางแคบหลาย ข้างเส้นทางเหล่านี้วางต้นไม้สีเขียวไหวในสายลม ผมเอาหายใจลึก ๆ ผ่อนคลายตัวเองและมีความสุขสงบช่วงเวลาที่เงียบสงบ.

หลังจากการเยี่ยมชมมหาวิทยาลัย Tunghai มันเป็นเวลาสำหรับอาหารกลางวัน เราไปสถานที่ที่มีชื่อเสียงเชงเม้งที่ 1 ถนนที่คนหนุ่มสาวจำนวนมากใน Taichung ชอบที่จะไปช้อปปิ้งหน้าต่างเช่นศรีชายติ่งในไทเป แต่โต๊ะและเก้าอี้ข้างถนนสร้างความแตกต่างจากถนนสายอื่น ๆ เราเลือกที่โต๊ะที่นั่งตัวเองและสั่งให้ชาและขนมเค้กแทนการรับประทานอาหารกลางวันของเรา แสงแดดในวาววับเราผ่านใบไม่ได้กระพริบ แต่ไม่รุนแรง เราอยู่ที่นั่นจนถึงกลางคืนมืดท้องฟ้า บนถนนเป็นร้านเค้กนมเรียกชื่อพิเศษ "นมขนมคอนแวนต์ที่พระอาทิตย์ขึ้น." มันเป็นร้านที่แปลกซึ่งได้รับการตกแต่งเป็นถ้าคอนแวนต์ เสมียนนอกจากนี้ยังสวมจงใจในสีดำเหมือนแม่ชี พวกเขากล่าวว่าพวกเขาเป็นแม่ชีที่ศึกษาเค้กนมในคอนแวนต์และพวกเขาขายเค้กนมเท่านั้น ผมซื้อเค้กนมและได้ส่งไปให้พ่อแม่ของฉันเป็นของขวัญคริสต์มาสแม้ว่าร้านแปลกจริงๆเช่นเดียวกับเสมียนมี หลังจากนั้นเราเอารถแท็กซี่ไปยังสถานีรถไฟและไปในการเดินทางกลับของเรา.

การเดินทางเป็นระยะสั้น แต่มันก็เป็นหนึ่งที่ดีมากไปกว่าการเดินทางอื่น ๆ ที่ผมเคยเอา เดินทางไปพร้อมกับเพื่อน ๆ ของฉันฉันมีความรู้สึกที่แตกต่างกันเกี่ยวกับทุกอย่าง แต่ผมมีประสบการณ์มาก่อน แต่สิ่งที่แตกต่างกันคือที่ฉันสามารถแบ่งปันความรู้สึกเหล่านี้กับเพื่อนของฉันดังนั้นพวกเขาทำ ด้วยผู้คนที่แตกต่างกันคุณมีความรู้สึกที่แตกต่างกัน และนี่คือเหตุผลว่าทำไมการเดินทางกับเพื่อน ๆ สามารถเพื่อให้น่าสนใจและน่าสนใจมาให้ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไปเที่ยวกับเพื่อน - ภาษาอังกฤษที่ดี องค์ประกอบทางการเขียนเรียงความธันวาคมปีที่แล้วฉันไปงานกับเพื่อน 3 ของผม วิลเลี่ยม โจ และทิโมธี มันเป็นครั้งแรกที่ผมเอาสั้น ทริปเดียว กับเพื่อนของฉัน เมื่อผมเป็นเด็กครอบครัวของฉันชอบไปเที่ยวในวันหยุดสุดสัปดาห์ เราก็ไปเกือบทุกสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในไต้หวัน ดังนั้น ฉันก็รำคาญและเบื่อการเดินทางดังกล่าว ในขณะที่เด็กคนอื่น ๆอิจฉาเสมอของฉันประสบการณ์การเดินทาง แต่ถ้าฉันไปที่นั่นกับเพื่อนๆ ไม่ใช่ครอบครัวของฉัน มันอาจจะน่าสนใจมากขึ้น ดังนั้นผมจึงตัดสินใจว่า วันหนึ่งในอนาคตผมจะออกไปเที่ยวกับเพื่อน และล่าสุด ธันวาคม ในวันหยุด ฉันทำมันเพื่อนของฉันและฉันได้รอคอยที่จะเดินทางแล้ว เราไม่อยากเสียเวลาใด ๆที่ทั้งหมด วันที่เราตาย เราตื่นขึ้นมาเหมือนแสงสว่างแรกอาจจะเห็นแล้วว่าเราสามารถไปที่หมายก่อน เราหลับไปทันทีที่เราขึ้นรถไฟ เราก็มาถึงที่สถานีรถไฟประมาณแปดโมง เราเดินออกจากสถานี และหยุดอยู่ที่แผนที่ของเมือง Taichung แขวนอยู่บนเสา เพื่อชี้จุดที่เราจะไปทั้งสองวัน หลังจากนั้น , เราได้ตัดสินใจที่จะเข้ามหาวิทยาลัยก่อน tunghai . เรานั่งรถบัสดูวิวยามเช้าของเมือง ในเมืองมีตึกสูง ซึ่งต่างสะท้อนเมฆขาวและฟ้า มันเป็นวิวที่สวยเมืองได้จริงๆ หลังจากครึ่งชั่วโมงที่เราได้ tunghai มหาวิทยาลัย มีวิทยาเขตขนาดใหญ่และพืชมากมายบนมัน แต่สิ่งที่ประทับใจที่สุดคืออาคาร อาคารทั้งหมดนั้น เช่น สำนักงาน ห้องสมุด ศูนย์ไปรษณีย์ ร้านอาหาร ฯลฯ กิจกรรม ดูเหมือนในวันเก่า ระหว่างอาคารโบราณเหล่านี้เป็นเส้นทางที่แคบมาก นอกจากเส้นทางเหล่านี้วางต้นไม้สีเขียวที่ไหวในสายลม ฉันหายใจเข้าลึกๆ ผ่อนคลายตัวเอง และเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่เงียบสงบ .หลังจากเยี่ยมชม tunghai มหาวิทยาลัย มันคือเวลาสำหรับอาหารกลางวัน เราก็จะเป็นถนนที่มีชื่อเสียง ชิงหมิง ถนนสาย 1 ที่สาวๆ หลายๆ คน ใน ไทจง ชอบที่จะไปช้อปปิ้งหน้าต่าง เช่น ศรีชาย ติง ใน ไทเป แต่โต๊ะกับเก้าอี้ข้างถนน ทำให้แตกต่างจากถนนอื่น ๆ เราเลือกโต๊ะที่นั่งตัวเอง และสั่งให้ชาและเค้กแทนอาหารกลางวันของเรา แสงแดดส่องผ่านใบไม้ที่เราไม่กระพริบ แต่ไม่รุนแรง เราอยู่ที่นั่นจนถึงกลางคืนมืดท้องฟ้า บนถนนเป็นร้านเค้กนมที่เรียกว่า " นมเค้กชื่อพิเศษของคอนแวนต์ตอนพระอาทิตย์ขึ้น มันเป็นร้านที่แปลก ซึ่งถูกตกแต่งเหมือนแม่ชี เสมียนนั้นยังสวมจงใจสีดำเหมือนแม่ชี พวกเขากล่าวว่าพวกเขาเป็นแม่ชีที่เรียนเค้กนมในคอนแวนต์และขายเค้กนมเท่านั้น ฉันซื้อเค้กนม และส่งให้พ่อแม่เป็นของขวัญคริสต์มาส แม้ว่าร้านแปลกๆ ตลอดจนเสมียนมี หลังจากนั้นเราก็นั่งรถแท็กซี่ไปที่สถานีรถไฟ และไปในการเดินทางกลับของเราทริปสั้นๆแต่มันเป็นดีมากกว่าทุกทริปที่ผมเคยจับมา เดินทางกับเพื่อนของฉัน , ฉันมีความรู้สึกที่แตกต่างกันเกี่ยวกับทุกอย่าง ถึงแม้ว่าผมจะเคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่สิ่งที่แตกต่างคือ ฉันสามารถแบ่งปันความรู้สึกเหล่านี้กับเพื่อน ๆเพื่อให้พวกเขาทำ กับคนอื่น คุณจะมีความรู้สึกที่แตกต่างกัน และนี่ก็ทำไม เที่ยวกับเพื่อน ๆ สามารถที่น่าสนใจมากและน่าสนใจให้ฉัน