Most studies investigating the acti

Most studies investigating the action of whole EOs
against food spoilage organisms and food borne
pathogens agree that, generally, EOs are slightly more
active against gram-positive than gram-negative bac-
teria (Shelef, 1983; Shelef et al., 1984; Farag et al.,
1989; Mendoza-Yepes et al., 1997; Ouattara et al.,
1997; Smith-Palmer et al., 1998; Marino et al., 1999,
2001; Negi et al., 1999; Juliano et al., 2000; Ruberto
et al., 2000; Senatore et al., 2000; Canillac and
Mourey, 2001; Demetzos and Perdetzoglou, 2001;
Lambert et al., 2001; Marino et al., 2001; Cimanga
et al., 2002; Delaquis et al., 2002; Pintore et al., 2002;
Harpaz et al., 2003). That gram-negative organisms
are less susceptible to the action of antibacterials is
perhaps to be expected, since they possess an outer
membrane surrounding the cell wall (Ratledge and
Wilkinson, 1988), which restricts diffusion of hydro-
phobic compounds through its lipopolysaccharide
covering (Vaara, 1992). However, not all studies on
EOs have concluded that gram-positives are more
susceptible (Wilkinson et al., 2003). A. hydrophila
(gram-negative) appears in fact to be one of the most
sensitive species (Deans and Ritchie, 1987; Stecchini
et al., 1993; Hao et al., 1998a,b; Wan et al., 1998). In
one study mint (Mentha piperita) EO achieved a
greater reduction in the viable count of S. enteritidis
than for L. monocytogenes when added to the Greek
appetisers taramosalata and tzatziki (Tassou et al.,
1995). In another study no obvious difference be-
tween gram-positives and gram-negatives was mea-
sured in the susceptibility after 24 h, but the inhibitory
effect was more often extended to 48 h with gram-
negative than with gram-positive organisms (Ouattara
et al., 1997). A study testing 50 commercially avail-
able EOs against 25 genera found no evidence for a
difference in sensitivity between gram-negative and
gram-positive organisms (Deans and Ritchie, 1987).
However, a later study using the same test method and
the same bacterial isolates but apparently using freshly
distilled EOs, revealed that gram-positive bacteria
were indeed more susceptible to two of the EOs tested
and equally sensitive to four other EOs than were
gram-negative species (Dorman and Deans, 2000). It
was postulated that individual components of EOs
exhibit different degrees of activity against gram-
positives and gram-negatives (Dorman and Deans,
2000) and it is known that the chemical composition
of EOs from a particular plant species can vary
according to the geographical origin and harvesting
period (vide supra). It is therefore possible that
variation in composition between batches of EOs is
sufficient to cause variability in the degree of suscep-
tibility of gram-negative and gram-positive bacteria.
Of the gram-negative bacteria, Pseudomonads, and
in particular P. aeruginosa, appear to be least sensitive
to the action of EOs (Knobloch et al., 1986; Deans
and Ritchie, 1987; Paster et al., 1990; Cosentino et al.,
1999; Lis-Balchin et al., 1999; Dorman and Deans,
2000; Ruberto et al., 2000; Senatore et al., 2000;
Tsigarida et al., 2000; Pintore et al., 2002; Wilkinson
et al., 2003).
7

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาส่วนใหญ่ที่ตรวจสอบการทำงานของกล้องทั้งหมดกับสิ่งมีชีวิตเน่าเสียของอาหารและอาหารที่พัดพาเชื้อโรคตกลงว่า ทั่วไป EOs เพิ่มเติมเล็กน้อยใช้งานกับแบคทีเรียแกรมบวกมากกว่าแกรมลบบัค -teria (Shelef, 1983 Shelef et al. 1984 Farag et al.,1989 เมนโดซา Yepes et al. 1997 Ouattara et al.,1997 นปาล์มเมอร์ Smith et al. 1998 มาริโน et al. 19992001 ต้น et al. 1999 ผู้ใช้ et al. 2000 Rubertoet al. 2000 Senatore et al. 2000 Canillac และMourey, 2001 Demetzos และ Perdetzoglou, 2001แลมเบิร์ต et al. 2001 มาริโน et al. 2001 Cimangaet al. 2002 Delaquis et al. 2002 Pintore et al. 2002Harpaz et al. 2003) สิ่งมีชีวิตที่แกรมลบมีน้อยไวต่อการทำงานของยาต้านจุลชีพเป็นบางทีที่คาดหวัง ตั้งแต่มีการภายรอบผนังเซลล์เมมเบรน (Ratledge และวิลกินสัน 1988) ซึ่งจำกัดการแพร่ของไฮโดร -สารอาจผ่าน lipopolysaccharide ของครอบคลุม (Vaara, 1992) อย่างไรก็ตาม ไม่ทั้งหมดศึกษาการกล้อง EOs ได้ข้อสรุปว่า กรัมบวกจะเพิ่มเติมอ่อนแอ (วิลกินสัน et al. 2003) A. hydrophila(แกรมลบ) ปรากฏในความเป็นจริง เป็นหนึ่งในสุดสายพันธุ์สำคัญ (คณบดีและริตชี 1987 Stecchiniet al. 1993 Hao et al. 1998a, b Wan et al. 1998) ในEO สะระแหน่ (Mentha piperita) หนึ่งการศึกษาที่สำเร็จการลด S. enteritidis จำนวนได้มากขึ้นกว่าสำหรับสมอง L. เมื่อเพิ่มที่กรีกอาหารเรียกน้ำย่อย taramosalata และ tzatziki (Tassou et al.,1995) . ในการศึกษาอื่น จะไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจน-แต่กรัมบวกและกรัมเชิงลบเป็นหลวง-การณ์ในไก่หลังจาก 24 ชม. แต่การยับยั้งบ่อยขึ้นก็ขยายผลไปถึงผ่านกรัม-เป็นลบมากกว่าสิ่งมีชีวิตแบคทีเรียแกรมบวก (Ouattaraet al. 1997) การศึกษาการทดสอบ 50 ในเชิงประโยชน์ -กล้อง EOs สามารถกับ 25 สกุลไม่พบหลักฐานสำหรับการแตกต่างกันในความไวแกรมลบ และแบคทีเรียสิ่งมีชีวิต (คณบดีและริตชี 1987)อย่างไรก็ตาม วิธีทดสอบการศึกษาต่อมาใช้เหมือนกัน และแยกเชื้อแบคทีเรียเหมือนกันแต่เห็นได้ชัดว่าใช้สดกลั่น EOs เปิดเผยว่า แบคทีเรียแบคทีเรียได้แน่นอนต่อทดสอบ EOs สองและมีความสำคัญเท่า ๆ กันกับกล้อง EOs สี่อื่น ๆ กว่าชนิดแกรมลบ (Dorman และคณบดี 2000) มันเป็น postulated ที่แต่ละองค์ประกอบของกล้อง EOsจัดแสดงกิจกรรมต่อกรัม - องศาที่แตกต่างบวกและเชิงลบกรัม (Dorman และคณบดี2000) และเป็นที่รู้จักกันที่องค์ประกอบทางเคมีกล้อง eos จากพืชบาง ชนิดอาจแตกต่างกันตามที่มาทางภูมิศาสตร์ และการเก็บเกี่ยวระยะเวลา (แปลง supra) ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่เปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบระหว่างชุดของกล้อง EOsเพียงพอที่จะทำให้เกิดความแปรปรวนในระดับของ suscep-การใชแบคทีเรียแกรมลบ และแกรมบวกของแบคทีเรียแกรมลบ Pseudomonads และในเฉพาะ P. aeruginosa ที่ปรากฏจะ มีความสำคัญน้อยที่สุดการดำเนินการของกล้อง EOs (Knobloch et al. 1986 คณบดีและริ ตชี 1987 ที่สะอาด et al. 1990 Cosentino et al.,1999 Lis Balchin et al. 1999 Dorman และคณบดี2000 Ruberto et al. 2000 Senatore et al. 2000Tsigarida et al. 2000 Pintore et al. 2002 วิลกินสันet al. 2003)7

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาส่วนใหญ่ตรวจสอบการกระทำของ EOS ทั้ง
กับสิ่งมีชีวิตอาหารเน่าเสียและอาหารเป็นพาหะ
เชื้อโรคยอมรับว่าโดยทั่วไป EOS เล็กน้อยมากขึ้น
ใช้งานกับแกรมบวกกว่าแกรมลบ bac-
เทอเรีย (Shelef 1983. Shelef et al, 1984; Farag , et al.,
1989;. เมนโดซา-Yepes, et al, 1997; Ouattara, et al.,
1997; สมิ ธ พาลเมอร์ et al, 1998;. มารีโน et al, 1999.
2001 เนกิ et al, 1999;. Juliano, et al . 2000; Ruberto
et al, 2000;. Senatore et al, 2000;. Canillac และ
Mourey 2001; Demetzos และ Perdetzoglou 2001;
แลมเบิร์ตอัล 2001. มารีโน et al, 2001;. Cimanga
et al, 2002. ; Delaquis, et al., 2002; Pintore, et al., 2002;
Harpaz, et al, 2003). ว่าชีวิตแกรมลบ
มีน้อยไวต่อการกระทำของยาต้านแบคทีเรียที่มี
อาจจะเป็นที่คาดหวังเนื่องจากพวกเขามีด้านนอก
ของเยื่อหุ้มรอบผนังเซลล์ (Ratledge และ
วิลกินสัน, 1988) ซึ่ง จำกัด การแพร่กระจายของ hydro-
สารประกอบขี้ผ่าน lipopolysaccharide มัน
ครอบคลุม ( Vaara, 1992) แต่ไม่ศึกษาทั้งหมดใน
EOS ได้ข้อสรุปว่าแกรมบวกมี
ความอ่อนไหว (วิลกินสัน et al., 2003) A. hydrophila
(Gram-negative) จะปรากฏขึ้นในความเป็นจริงจะเป็นหนึ่งในที่สุด
ชนิดที่สำคัญ (คณบดีและ Ritchie 1987; Stecchini
et al, 1993;. Hao, et al, 1998, ข.. Wan, et al, 1998) ใน
MINT การศึกษา (Mentha piperita) EO ประสบความสำเร็จใน
การลดลงมากขึ้นในการนับทำงานได้ของ S. enteritidis
กว่า L. monocytogenes เมื่อเข้ามาอยู่ในภาษากรีก
อาหารเรียกน้ำย่อยและ taramosalata tzatziki (Tassou et al.,
1995) ในการศึกษาอื่นไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดกร
ทวีแกรมบวกและแกรมเชิงลบถูกเด็ดขาด
sured ในความอ่อนแอหลังจาก 24 ชั่วโมง แต่ยับยั้ง
ผลที่ได้คือมากขึ้นมักจะขยายไปถึง 48 ชั่วโมงด้วย gram-
เชิงลบกว่ากับสิ่งมีชีวิตแกรมบวก (Ouattara
et al., 1997) การทดสอบการศึกษา 50 รุนแรงทางเพศในเชิงพาณิชย์
EOS สามารถกับ 25 จำพวกพบหลักฐานไม่มี
ความแตกต่างในความไวระหว่างแกรมลบและ
แกรมบวกชีวิต (คณบดีและ Ritchie, 1987).
อย่างไรก็ตามการศึกษาในภายหลังโดยใช้วิธีการทดสอบเดียวกันและ
เหมือนกัน แบคทีเรีย แต่เห็นได้ชัดโดยใช้สด
EOS กลั่นเปิดเผยว่าเชื้อแบคทีเรียแกรมบวก
ได้แน่นอนอ่อนแอมากขึ้นเพื่อ EOS สองที่ผ่านการทดสอบ
และเท่าเทียมกันไวต่อสี่ EOS อื่นที่ไม่ใช่เป็น
แกรมลบชนิด (Dorman และคณบดี, 2000) มัน
ได้รับการตั้งสมมติฐานว่าแต่ละองค์ประกอบของ EOS
แสดงองศาที่แตกต่างกันในการต่อต้าน gram-
บวกและแกรมเชิงลบ (Dorman และคณบดี
2000) และเป็นที่รู้จักกันว่าองค์ประกอบทางเคมี
ของ EOS จากพันธุ์พืชโดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถแตกต่างกัน
ไปตามแหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์ และการเก็บเกี่ยว
ระยะเวลา (Vide ประชาชน) ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่า
การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบระหว่างกระบวนการของ EOS เป็น
เพียงพอที่จะก่อให้เกิดความแปรปรวนในระดับของ suscep-
tibility ของแกรมลบและแบคทีเรียแกรมบวก.
ของแกรมลบแบคทีเรีย pseudomonads และ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน P. aeruginosa, ดูเหมือนจะเป็นอย่างน้อยที่มีความสำคัญ
กับการกระทำของอีโอเอส (Knobloch et al, 1986;. คณบดี
และ Ritchie 1987; Paster, et al, 1990;.. Cosentino, et al,
1999; Lis-Balchin et al, 1999;. Dorman และคณบดี ,
2000 Ruberto et al, 2000;. Senatore et al, 2000;.
Tsigarida et al, 2000;. Pintore, et al., 2002; วิลกินสัน
, et al, 2003)..
7

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่การศึกษาตรวจสอบการกระทำของทั้งกล้องการเน่าเสียของอาหารและอาหารที่เกิดกับสิ่งมีชีวิตเชื้อโรคเห็นด้วยว่า โดยทั่วไปกล้องเล็กน้อยเพิ่มเติมที่ใช้งานกับแบคทีเรียแกรมบวกแกรมลบบัค - กว่าเทเรีย ( shelef , 1983 ; shelef et al . , 1984 ; ฟาราด et al . ,1989 ; เมนโดซา เยเปส et al . , 1997 ; ทารา et al . ,1997 ; สมิธเมอร์ et al . , 1998 ; มาริ et al . , 19992001 เนกิ et al . , 1999 ; juliano et al . , 2000 ; rubertoet al . , 2000 ; senatore et al . , 2000 ; canillac และmourey , 2001 ; demetzos และ perdetzoglou , 2001 ;แลมเบิร์ต et al . , 2001 ; มาริ et al . , 2001 ; cimangaet al . , 2002 ; delaquis et al . , 2002 ; pintore et al . , 2002 ;harpaz et al . , 2003 ) และสิ่งมีชีวิตที่เป็นน้อยไวต่อการกระทำของนอนหลับพักผ่อนคือบางทีต้องคาดหวัง เนื่องจากพวกเขามีชั้นนอกเยื่อหุ้มเซลล์ห่อหุ้มผนังเซลล์ ( ratledge และวิลกินสัน , 1988 ) ซึ่งจำกัดการแพร่ของน้ำสารประกอบของผ่านของไลโพโพลิแซกคาไรด์ครอบคลุม ( vaara , 1992 ) อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทั้งหมดที่ศึกษากล้อง ได้สรุปว่า แกรมบวกมีมากกว่าอ่อนแอ ( Wilkinson et al . , 2003 ) A . hydrophila( และ ) ปรากฏในความเป็นจริงเป็นหนึ่งในมากที่สุดชนิดความไว ( คณบดีและ Ritchie , 1987 ; stecchiniet al . , 1993 ; Hao et al . , 1998a , B ; วาน et al . , 1998 ) ในหนึ่ง ( mentha piperita ) EO สะระแหน่ศึกษาความลดมากกว่าใน S . enteritidis นับได้กว่าผม monocytogenes เมื่อเพิ่มไปยังกรีกappetisers ทาราโมซาลาต้ากับ Tzatziki ( tassou et al . ,1995 ) ในอีกการศึกษาไม่มีความแตกต่าง ได้ชัดเจนนแกรมแจ้งและแกรมลบคือ - การไฟฟ้านครหลวงแน่นอนว่าในกลุ่มหลัง 24 ชั่วโมง แต่พบว่าผลคือบ่อยขยาย 48 ชั่วโมง - กรัมลบมากกว่าแบคทีเรียแกรมบวกสิ่งมีชีวิต ( ทาราet al . , 1997 ) การศึกษาการทดสอบ 50 ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์กล้อง สามารถต่อ 25 สกุล ไม่พบหลักฐานสำหรับความแตกต่างระหว่างความไวและแกรมลบแบคทีเรียแกรมบวกสิ่งมีชีวิต ( คณบดีและ Ritchie , 1987 )อย่างไรก็ตาม ภายหลังการใช้วิธีทดสอบเดียวกันแบคทีเรียสายพันธุ์เดียวกันแต่ใช้สด ๆกลั่นเเปิดเผยว่าแบคทีเรียแกรมบวกนั้นเสี่ยงต่อการสองของการทดสอบกล้องและที่สําคัญคืออีกสี่กว่ากล้องแบคทีเรียแกรมลบชนิด ( Dorman และคณบดี , 2000 ) มันเป็นวิธีที่แต่ละส่วนประกอบของกล้องจัดแสดงที่แตกต่างกันองศาของกิจกรรมต่อต้าน - กรัมแจ้งและแกรมลบ ( คณบดีและ ดอร์แมน ,2000 ) และเป็นที่รู้จักกันว่าองค์ประกอบทางเคมีของกล้อง โดยเฉพาะพืชสามารถแตกต่างกันตามแหล่งภูมิศาสตร์ และการเก็บเกี่ยวระยะเวลา ( เห็น Supra ) จึงเป็นไปได้ว่าการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบระหว่างชุดของกล้องคือเพียงพอที่จะทำให้เกิดความแปรปรวนในระดับ suscep -tibility ของแบคทีเรียแกรมบวกแกรมลบ และ .ของแบคทีเรียแกรมลบ pseudomonads , และโดยเฉพาะ P . aeruginosa , ดูเหมือนจะเป็นน้อยไวการกระทำของกล้อง ( knobloch et al . , 1986 ; คณบดีและ Ritchie , 1987 ; paster et al . , 1990 ; cosentino et al . ,2542 ; ลิส balchin et al . , 1999 ; คณบดีและ ดอร์แมน ,2000 ; ruberto et al . , 2000 ; senatore et al . , 2000 ;tsigarida et al . , 2000 ; pintore et al . , 2002 ; วิลคินสันet al . , 2003 )7 .