The man in blue clothes would have

The man in blue clothes would have never thought that such a beautiful young girl could also be so terrifyingly powerful. How frightening!



But Meng Qing ignored him and immediately moved her hand again. This time, she carried out an attack on the Bai Clan members. The atmosphere around them started to grow colder and colder.



Only Lin Feng didn’t feel cold at all while stood amongst the group of Bai Clan members.



“Deadly sword.” Lin Feng took another step and a black fog emerged from his sword. Lin Feng once again started killing the members of the Bai Clan. At that moment, red blood and white frost started to mix together in the atmosphere.



The middle aged man in blue clothes was enraged when he saw Lin Feng killing the members of the Bai Clan so mercilessly but because of Meng Qing’s strength, he didn’t dare to move closer to them.



She was a really terrifying existence.



Lin Feng’s sword didn’t stop glowing in the middle of that bloodbath as he continued to cut down Bai Clan members one after the other. Very quickly, all the members of the Bai Clan were lying dead on the ground. Only one person was remaining within the group.



He was wearing a golden mask and he was shaking from head to toe. This person was obviously Bai Ze.



Under his golden mask, his eyes didn’t express anything like hatred or cruelty anymore, the only thing that was remaining inside his eyes was pure fear.



All of the strong cultivators that joined him from the Bai Clan were now lying dead at his feet in a pool of their own blood and the man in blue clothes could do nothing but watch them get slaughtered one by one before his eyes.



Lin Feng raised his long sword. Blood was dripping endlessly from the tip of his sword as he slowly walked towards Bai Ze.



At that moment, Bai Ze fell down onto his knees. His legs were shaking too much from fear. He hated Lin Feng from the bottom of his heart. He knew that he was about to die.



“Last time, I didn’t kill you, haven’t I already shown you enough mercy?” said Lin Feng indifferently.



Lin Feng’s bloody sword was moving closer and closer to Bai Ze who was shaking his head as if he was trying to wake himself from this nightmare. He was hastily crawling backwards while looking at Lin Feng.



“Last time, you said that you would make me a slave. You have not stopped attempting to take my life and continued to provoke me to no end. Now that you are in front of me, why don’t you try to kill me, like always?” continued Lin Feng.



“There are some paths on which you shouldn’t walk. You have chosen the path to the afterlife, so I will help you achieve your aim.” His sword glowed once again and Bai Ze’s blood sprayed into the air.



Bai Ze fell heavily onto the ground. He was no longer in the world of the living.



Lin Feng raised his head and looked at the middle aged man in blue clothes who was still in the distance. He then said coldly: “If you do not have the courage to come over here then get lost. There is no need to stay here and lose face.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชายเสื้อสีฟ้าจะมีไม่เคยคิดว่า เช่นหนุ่มสาวสวยได้ทรงประสิทธิภาพน่ากลัว วิธีที่น่ากลัว แต่ละเว้นเขาเมงชิง และทันทีย้ายมือของเธออีกครั้ง เวลานี้ เธอดำเนินการโจมตีกองทัพไบสมาชิก บรรยากาศรอบ ๆ พวกเขาเริ่มเติบโต colder และหนาวเย็น เพียงหลินเฟิงไม่ได้รู้สึกเย็นที่ทั้งหมดในขณะที่ยืนอยู่ในหมู่กลุ่มของสมาชิกกองทัพไบ "มรณะดาบ" หลินเฟิงเอาขั้นตอน และหมอกสีดำโผล่ออกมาจากดาบ หลินเฟิงอีกครั้งเริ่มต้นฆ่าสมาชิกของกองทัพไบ เม็ดเลือดแดงและน้ำค้างแข็งขาวของช่วงเวลานั้น เริ่มเคล้าในบรรยากาศ กลางคนอายุในเสื้อผ้าสีฟ้าที่เป็นโกรธเมื่อเขาเห็นหลินเฟิงฆ่าสมาชิกของกองทัพไบอย่างไร้ความปราณีดังนั้น แต่เนื่องจากความแรงเมงชิง เขาไม่กล้าที่จะย้ายเข้าใกล้พวกเขา เธอเป็นชีวิตที่น่ากลัวจริง ๆ หลินเฟิงดาบไม่หยุดเรืองกลางหน้านั้น ตามที่เขายังคงลดลงสมาชิกกองทัพไบหนึ่งหลังจากอื่น รวดเร็ว สมาชิกทั้งหมดของกองทัพไบถูกนอนตายบนพื้น คนเดียวเท่านั้นคือที่เหลือภายในกลุ่ม เขาสวมหน้ากากทอง และเขาถูกจับตั้งแต่หัวจรดเท้า ผู้นี้คือเห็นได้ชัด ใบ Ze ภายใต้หน้ากากของเขาทอง ดวงตาของเขาไม่ได้แสดงอะไรเช่นความเกลียดชังหรือความโหดร้ายอีกต่อไป สิ่งเดียวที่ถูกที่เหลือภายในดวงตาของเขาเป็นความกลัวที่บริสุทธิ์ ทั้งหมดของเครื่องพรวนดินที่แข็งแกร่งที่ร่วมงานกับเขาจากกองทัพไบถูกตอนนี้นอนตายที่เท้าของเขาในสระว่ายน้ำเลือดของตัวเองและคนในเสื้อสีน้ำเงินผ้าอาจไม่ต้องทำอะไร แต่ดูพวกเขาได้ถูกสังหารโดยหนึ่งก่อนที่ตาของเขา หลินเฟิงยกดาบยาว เลือดถูกหยดไม่รู้จบจากปลายดาบของเขาขณะที่เขาค่อย ๆ เดินไปทางไบ Ze ขณะที่การ Ze ไบล้มลงบนหัวเข่าของเขา ขาของเขาถูกสั่นมากเกินไปจากความกลัว เขาเกลียดหลินเฟิงจากด้านล่างของหัวใจของเขา เขารู้ว่า เขาจะตาย "ครั้งสุดท้าย ฉันไม่ฆ่าคุณ ยังไม่ได้ฉันแล้วเมตตาคุณพอ? " กล่าวว่า เฟิงหลิน indifferently ดาบเลือดหลินเฟิงถูกย้ายทุกทีไป Ze ไบที่ถูกสั่นศีรษะของเขาว่าเขาพยายามปลุกตัวเองจากฝันร้ายนี้ เขารีบแก้ไขรวบรวมย้อนหลังมองหน้าหลินเฟิง "ครั้งสุดท้าย คุณพูดว่า คุณจะทำให้ฉันเป็นทาส นอกจากนี้คุณไม่ได้หยุดความพยายามที่จะใช้ชีวิต และยังคงกระตุ้นฉันไม่สิ้นสุด ขณะที่คุณอยู่ด้านหน้าของฉัน ลองฆ่าฉัน เช่นเคย "ยังคงหลินเฟิง "มีบางเส้นทางที่คุณไม่ควรเดิน คุณได้เลือกเส้นทางไปวันหยุด ดังนั้นฉันจะช่วยให้ คุณบรรลุเป้าหมายของคุณ" ดาบสวมอีกครั้งหนึ่ง และเลือดไบ Ze พ่นไปในอากาศ ไบ Ze ตกอย่างหนักบนพื้นดิน เขาไม่ได้ในโลกของชีวิต หลินเฟิงยกศีรษะของเขา และมองไปที่คนกลางในเสื้อผ้าสีฟ้าที่ยังอยู่ในระยะห่าง เขาว่า จ้างงาน: "ถ้าคุณไม่มีความกล้าหาญที่จะมามากกว่าที่นี่แล้วได้หายไป มีอยู่ไม่จำเป็นต้องพักที่นี่ และเสียหน้า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่อยู่ในเสื้อผ้าสีฟ้าจะไม่เคยคิดว่าเด็กสาวคนหนึ่งที่สวยงามนอกจากนี้ยังอาจจะมีประสิทธิภาพเพื่อให้น่ากลัว วิธีที่น่ากลัว! แต่เม้งชิงละเว้นเขาและย้ายมือของเธออีกครั้งทันที เวลานี้เธอดำเนินการโจมตีในสมาชิกตระกูลตากใบ บรรยากาศรอบ ๆ พวกเขาเริ่มที่จะเติบโตที่หนาวเย็นและหนาวเย็น. เท่านั้นหลินฮไม่ได้รู้สึกเย็นที่ทั้งหมดในขณะที่ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มสมาชิกตากใบตระกูล. "ดาบมฤตยู." หลินฮเอาขั้นตอนอื่นและหมอกสีดำโผล่ออกมาจากดาบของเขา หลินฮอีกครั้งเริ่มฆ่าสมาชิกของตระกูลตากใบ ในขณะที่เลือดสีแดงและสีขาวน้ำค้างแข็งเริ่มที่จะผสมกันในบรรยากาศ. ชายวัยกลางคนในชุดสีฟ้าโกรธเมื่อเขาเห็นหลินฮฆ่าสมาชิกของตากใบแซ่จึงไร้ความปราณี แต่เป็นเพราะความแข็งแรงของเม้งชิงเขา didn ' T กล้าที่จะย้ายใกล้ชิดกับพวกเขา. เธอเป็นดำรงอยู่น่ากลัวจริงๆ. ดาบหลินฮก็ไม่ได้หยุดที่เร่าร้อนในช่วงกลางของนองเลือดว่าในขณะที่เขายังคงลดตากใบสมาชิกตระกูลหนึ่งหลังจากที่อื่น อย่างรวดเร็วสมาชิกทั้งหมดของใบแซ่กำลังนอนตายอยู่บนพื้นดิน เพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ถูกภายในกลุ่ม. เขาสวมหน้ากากสีทองและเขาก็สั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า คนนี้เห็นได้ชัดว่าตากใบ Ze. ภายใต้หน้ากากสีทองของเขาดวงตาของเขาไม่ได้แสดงอะไรเช่นความเกลียดชังหรือความโหดร้ายอีกต่อไปสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ภายในดวงตาของเขาได้รับความกลัวบริสุทธิ์. ทั้งหมดของเครื่องคราดที่แข็งแกร่งที่ร่วมกับเขาจากตากใบตระกูล ตอนนี้กำลังนอนตายอยู่ที่เท้าของเขาในสระว่ายน้ำของเลือดของตัวเองและคนที่อยู่ในเสื้อผ้าสีฟ้าไม่สามารถทำอะไร แต่ดูพวกเขาได้รับการฆ่าหนึ่งโดยหนึ่งก่อนที่ดวงตาของเขา. หลินฮยกดาบยาวของเขา เลือดหยดอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจากปลายดาบของเขาในขณะที่เขาเดินไปอย่างช้าๆตากใบ Ze. ในขณะที่ตากใบ Ze ล้มลงบนหัวเข่าของเขา ขาของเขาถูกสั่นมากเกินไปจากความกลัว เขาเกลียดหลินฮจากด้านล่างของหัวใจของเขา เขารู้ว่าเขากำลังจะตาย. "ครั้งสุดท้ายที่ผมไม่ได้ฆ่าคุณยังไม่ได้แสดงให้เห็นแล้วผมคุณเมตตาเพียงพอหรือไม่" หลินฮเอาใจใส่กล่าว. ดาบเลือดหลินฮถูกย้ายใกล้ชิดและใกล้ชิดกับตากใบ Ze ผู้ที่เป็น สั่นศีรษะของเขาราวกับว่าเขากำลังพยายามที่จะปลุกตัวเองจากฝันร้ายนี้ เขาถูกรีบรวบรวมข้อมูลย้อนหลังในขณะที่มองหลินฮ. "ครั้งสุดท้ายที่คุณบอกว่าคุณจะทำให้ฉันเป็นทาส คุณยังไม่ได้หยุดความพยายามที่จะใช้ชีวิตของฉันและยังคงยั่วยุให้เราไม่มีที่สิ้นสุด ตอนนี้คุณอยู่ในด้านหน้าของฉันทำไมคุณไม่พยายามที่จะฆ่าฉันเช่นเคย? "ยังคงหลินฮ. " มีเส้นทางบางส่วนที่คุณไม่ควรเดินอยู่ คุณได้เลือกเส้นทางไปสู่ชีวิตหลังความตายดังนั้นฉันจะช่วยให้คุณบรรลุเป้าหมายของคุณ. "ดาบของเขาส่องแสงอีกครั้งและเลือดตากใบ Ze ของการฉีดพ่นในอากาศ. ตากใบ Ze ลดลงอย่างหนักลงบนพื้นดิน เขาเป็นคนที่ไม่ได้อยู่ในโลกของชีวิต. หลินฮยกศีรษะของเขาและมองไปที่ชายวัยกลางคนในชุดสีฟ้าที่ยังคงอยู่ในระยะไกล จากนั้นเขาก็กล่าวว่าเย็นชา: "ถ้าคุณไม่ได้มีความกล้าที่จะมาที่นี่แล้วได้หายไป ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่และเสียหน้าเป็น. "