A century ago, progressive educatio

A century ago, progressive education introduced a fundamental mistake into the public schools.

Basically, the mistake is that you do kids a favor by deleting content, diminishing substance, and simplifying everything as much as possible.

Here was the theory: if schools wanted all children to become more deeply involved in education, the best way to accomplish this feat was to make everything more kid-friendly, more fun, more like a walk in the park than anything strenuous or difficult. The result was an ersatz kind of easy.

An interesting feature of these progressive ideas is that schools give up before the first day of school. There is total surrender, as if to say: These kids aren’t very smart and probably won’t learn much, so why make them feel bad?

Traditional classrooms aimed high, with the understanding that only some children would get A’s. The rest of the class would master a portion of the material, and get B’s, C’s and D’s. Everyone knew how well they had done.

So the progressive approach has two obvious drawbacks. Nobody is being pushed to go above a mediocre level. And nobody has any sure sense of where they stand. If every student has an A, which students have actually learned the subject? Nobody knows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศตวรรษที่ผ่านมา การศึกษาก้าวหน้านำความผิดพลาดพื้นฐานเป็นโรงเรียนทั่วไป ความผิดเป็นของคุณเด็กชอบ โดยลบเนื้อหา การลดลงของสาร และให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มากที่สุดนี่คือทฤษฎี: ถ้าโรงเรียนอยากมีลูกทั้งหมดจะกลายเป็นยิ่งลึกเกี่ยวข้องกับการศึกษา วิธีที่ดีสุดเพื่อให้บรรลุความสำเร็จครั้งนี้คือการ ทำให้ทุกอย่างมากเด็กดี สนุก มากเช่นเดินเล่นในสวนออกยาก หรือต้องการ ผลถูก ersatz เป็นของง่ายคุณลักษณะน่าสนใจของความคิดที่ก้าวหน้าเหล่านี้คือ ที่โรงเรียนให้ค่าก่อนวันแรกของโรงเรียน ไม่ยอมจำนนรวม เหมือนจะพูด: เด็กเหล่านี้ไม่ได้สมาร์ทมาก และคงจะไม่เรียนรู้มาก ดังนั้น ทำไมทำให้พวกเขารู้สึกไม่ดีหรือไม่ห้องเรียนแบบดั้งเดิมที่มุ่งสูง มีความเข้าใจว่า บางอย่างเด็กจะได้รับของ A ส่วนเหลือของชั้นจะหลักส่วนของวัสดุ และ B, C และ D ของ ทุกคนรู้ดีว่าพวกเขาทำดังนั้น วิธีก้าวหน้ามีสองข้อเสียที่เห็นได้ชัด ไม่มีใครจะถูกผลักไปเหนือระดับมาตรฐาน และไม่มีใครมีความรู้สึกใด ๆ แน่ที่พวกเขายืน ถ้านักเรียนทุก A ที่นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องจริงหรือไม่ ไม่มีใครรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ศตวรรษที่ผ่านมาการศึกษาความก้าวหน้าการแนะนำให้รู้จักผิดพลาดพื้นฐานในโรงเรียนที่สาธารณะ. โดยทั่วไปความผิดพลาดคือการที่คุณทำเด็กโปรดปรานโดยการลบเนื้อหาที่ลดลงสารและลดความซับซ้อนทุกอย่างมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่นี่ทฤษฎีคือถ้าอยากโรงเรียนทั้งหมด เด็กที่จะกลายเป็นมากขึ้นส่วนเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งในด้านการศึกษาวิธีที่ดีที่สุดที่จะบรรลุความสำเร็จนี้คือการทำให้ทุกอย่างมากขึ้นเป็นมิตรกับเด็กสนุกมากขึ้นมากขึ้นเช่นการเดินเล่นในสวนสาธารณะกว่าสิ่งที่มีพลังหรือยาก ผลที่ได้ชนิดเลียนแบบง่าย. คุณสมบัติที่น่าสนใจของความคิดที่ก้าวหน้าเหล่านี้ก็คือว่าโรงเรียนให้ขึ้นก่อนวันแรกของโรงเรียน มีการยอมจำนนทั้งหมดเช่นถ้าจะพูดว่า:? เด็กเหล่านี้ไม่ได้ฉลาดมากและอาจจะไม่ได้เรียนรู้มากดังนั้นจึงทำให้พวกเขารู้สึกไม่ดีห้องเรียนแบบดั้งเดิมที่มุ่งสูงด้วยความเข้าใจว่ามีเพียงเด็กบางคนจะได้รับของ ส่วนที่เหลือของชั้นจะ master ส่วนของวัสดุและได้รับของ B, C และ D 's ทุกคนรู้ว่าวิธีที่ดีที่พวกเขาได้ทำ. ดังนั้นวิธีการที่ก้าวหน้ามีสองข้อเสียที่เห็นได้ชัด ไม่มีใครจะถูกผลักไปข้างต้นอยู่ในระดับปานกลาง และไม่มีใครมีความรู้สึกใด ๆ ตรวจสอบของที่พวกเขายืน ถ้านักเรียนทุกคนมีที่นักเรียนได้เรียนรู้จริงเรื่องหรือไม่ ไม่มีใครรู้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศตวรรษที่ผ่านมา การศึกษาก้าวหน้าแนะนำข้อผิดพลาดพื้นฐานในโรงเรียนของรัฐ

โดยความผิดพลาดที่คุณทำเด็กชอบโดยการลบเนื้อหาที่ให้สาระ และทำให้ทุกอย่างเท่าที่เป็นไปได้

ที่นี่คือทฤษฎี : ถ้าโรงเรียนต้องการเด็กมากขึ้นลึกที่เกี่ยวข้องในการศึกษาวิธีที่ดีที่สุดเพื่อบรรลุนี้คือการทำให้เด็กเพลงทุกอย่างเป็นกันเอง สนุกสนาน เหมือนเดินเล่นในสวนสาธารณะกว่าอะไรลำบากหรือยุ่งยาก ผลเป็นชนิดสังเคราะห์ของง่าย

คุณสมบัติที่น่าสนใจของความคิดที่ก้าวหน้าเหล่านี้คือการ ที่โรงเรียนเลิกก่อนวันแรกของโรงเรียน ไม่มียอมแพ้ ถ้าจะพูดว่าเด็กพวกนี้ไม่ฉลาดมากและอาจจะไม่ได้เรียนรู้อะไรมากมาย ทำไมทำให้เขารู้สึกไม่ดี

แบบห้องเรียน มีสูง มีความเข้าใจว่า เด็กบางคนจะได้รับ . ส่วนที่เหลือของชั้นจะโทบางส่วนของวัสดุและรับ B , C และ D . ทุกคนรู้วิธีการที่ดีที่พวกเขาได้ทำ

ดังนั้นวิธีการที่ก้าวหน้ามี 2 ชัดเจน ข้อเสียไม่มีใครจะถูกผลักไปข้างต้นในระดับปานกลาง และไม่มีใคร เลยแน่ใจว่าที่พวกเขายืน ถ้านักเรียนทุกคนมี ซึ่งนักเรียนได้เรียนรู้เรื่อง ไม่มีใครรู้