Identification of a defect in a res

Identification of a defect in a restoration, and the subsequent decision-making, tends to be limited to visual and tactile examinations; however, the management plan for the restored tooth should be based on risk assessment, including assessment of further caries, structural deterioration, catastrophic failure, and loss of pulp vitality. The recognition of one or more limited defects in a restoration does not necessarily mean that the restoration has suffered irreversible damage and requires immediate replacement. Most defects in restorations, other than those caused by sudden impact fracture, develop gradually over extended periods of time,providing the clinician with an opportunity to address the cause of the problem and undertake some form of minimal intervention to correct the defect or defects, thereby extending the life expectancy of the restoration. Minimal intervention treatment may include repair of the defects, especially if the defects are localized and accessible, or simple refurbishment of the restoration if the defects are superficial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รหัสของข้อบกพร่องในการคืน ภายหลังตัดสินใจ มีแนวโน้มที่จะจำกัดการมองเห็น และเพราะสอบ อย่างไรก็ตาม แผนการจัดการฟันคืนควรจะใช้ในการประเมินความเสี่ยง ประเมินผุเพิ่มเติม โครงสร้างเสื่อมสภาพ ความล้มเหลวที่รุนแรง และสูญเสียพลังเยื่อกระดาษรวมทั้ง การรู้ข้อจำกัดอย่าง น้อยหนึ่งบกพร่องในคืนหมายความ ว่า การคืนค่าได้รับความเดือดร้อนความเสียหายให้ และต้องเปลี่ยนทันที ข้อบกพร่องส่วนใหญ่ในคืนค่า ไม่ใช่ปัญหาที่เกิดจากกระดูกหักอย่างแรง พัฒนาผ่านเวลานานของเวลา ให้ clinician ที่โอกาสในการแก้ไขสาเหตุของปัญหา และดำเนินการรูปแบบของการแทรกแซงน้อยที่สุดเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องหรือข้อบกพร่อง การขยายอายุขัยของการคืนค่าดังนั้นจึงค่อย ๆ รักษาแทรกแซงน้อยที่สุดอาจรวมซ่อมแซมข้อบกพร่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าแปลข้อบกพร่องและบ้านสามารถเข้าถึงได้ หรือเรื่องของการคืนค่าถ้าบกพร่องผิวเผิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัตรประจำตัวของข้อบกพร่องในการบูรณะและการตัดสินใจที่ตามมามีแนวโน้มที่จะถูก จำกัด ให้ตรวจสอบภาพและสัมผัส; แต่แผนการจัดการสำหรับการบูรณะฟันจะขึ้นอยู่กับการประเมินความเสี่ยงรวมถึงการประเมินของโรคฟันผุต่อการเสื่อมสภาพของโครงสร้างความล้มเหลวหายนะและการสูญเสียของพลังการผลิตเยื่อกระดาษ การรับรู้ของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งข้อบกพร่องที่ จำกัด ในการฟื้นฟูไม่ได้หมายความว่าการฟื้นฟูความเสียหายที่ได้รับความเดือดร้อนกลับไม่ได้และต้องมีการเปลี่ยนทดแทนทันที ข้อบกพร่องส่วนใหญ่ในการบูรณะนอกเหนือจากที่เกิดจากผลกระทบฉับพลันแตกหักค่อยๆพัฒนามากกว่าการขยายระยะเวลาให้แพทย์มีโอกาสที่จะอยู่ที่สาเหตุของปัญหาและดำเนินการในรูปแบบของการแทรกแซงน้อยที่สุดบางอย่างเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องหรือข้อบกพร่องจึง อายุขัยของการบูรณะ การรักษาแทรกแซงน้อยที่สุดอาจรวมถึงการซ่อมแซมข้อบกพร่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีข้อบกพร่องที่มีการแปลและสามารถเข้าถึงหรือการตกแต่งที่เรียบง่ายของการบูรณะถ้าข้อบกพร่องที่มีเพียงผิวเผิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระบุข้อบกพร่องในการบูรณะ และการตัดสินใจต่อมา มีแนวโน้มที่จะ จำกัด การมองเห็นและสัมผัส อย่างไรก็ตาม แผนการจัดการเพื่อการบูรณะฟันควรอยู่บนพื้นฐานการประเมินความเสี่ยง รวมทั้งการประเมินการ เพิ่มเติม โครงสร้าง การเสื่อมสภาพ หายนะ ความล้มเหลว และสูญเสียพลัง เยื่อกระดาษการรับรู้ของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งจำกัดข้อบกพร่องในการบูรณะไม่ได้หมายความว่าการฟื้นฟูได้รับความเสียหายและต้องเปลี่ยนทันที ข้อบกพร่องที่สุดในการบูรณะ นอกจากที่เกิดจากผลกระทบการแตกหักทันที ค่อยๆพัฒนาในเวลาพิเศษให้แพทย์ที่มีโอกาสที่จะพูดถึงสาเหตุของปัญหา และดำเนินการบางรูปแบบของการแทรกแซงน้อยที่สุด เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องหรือข้อบกพร่อง เพื่อขยายอายุขัยของการบูรณะ การแทรกแซงน้อยที่สุด การรักษาอาจรวมถึงการซ่อมแซมข้อบกพร่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าข้อบกพร่องถิ่น และสามารถเข้าถึงได้หรือง่ายซ่อมแซมบูรณะ หากมีข้อบกพร่องที่ผิวเผิน