The Monastery of the Mound being di

The Monastery of the Mound being dilapidated and in ruins, the King thereupon manifested His holy compassion by speaking over the heads and over the pates and commanding that the primary grand chief head marshal to have it restored and then to have a holy residence established beside the monastery. His Majesty went went out in holy royal procession to reside [there], sometimes for one month some times for two months, and sometimes for three months at a time."
The king's interest in the site was strong enough that he visited often over a three year period until the restoration was complete. However, the restored monastery survived only for about sixty years as it was decimated during the Burmese sack of Ayutthaya in 1767.
A curious feature is the sixty meter long corridor connecting the east facade of the ubosot (ordination hall) with the east entrance. The importance of the temple in the Ayutthayan era is evident in the detail lavished on the principle chedi to the west of the ubosot. The chedi's base is surrounded with statues of the front quarters of elephants in a manner reminiscent of Sukhothai temples of the previous dynasty such as Wat Chang Lom in Si Satchanalai.
The temple stands just 270 meters north northwest of Wat Chang. Between the two temples is the ruin of the pavilion that King Thai Sa likely used to oversee the renovations. A number of temples were built in the vicinity as this area comprises one of the dryer areas of land near Ayutthaya city island.
The temple is mentioned at least three times in the Royal Chronicles of Ayutthaya. The first reference is to the foundation of the temple in 1424 during the first year of King Borommarachathirat II's rule. The second reference concerns an attack near the monastery by the king of the 'Hongsawadi' (the Burmese) lead by Maha Uparat. The defenders, lead by Caophraya Maha Sena were successful in repelling the first attack, but were unable to stop Maha Uparat's men from crossing through a canal near Wat Maheyong. Although the Burmese prevailed, they were apparently forced to goad their men into attacking by threatening them with decapitation, and a number of the invaders drowned in their crossing of the canal.
The final reference is to an episode in 1568-69 during another war with the Burmese when the commander of the enemy forces encamped at Wat Maheyong while his allies attacked the city from all sides. The city eventually fell in September 1569 after a nine month siege. The Ayutthayan King, Mahinthrathirat, was made to present himself before the King of the Burmese at Wat Maheyong. He and his family were later led to Pegu in captivity. Although Portuguese traders were active in the city at the time, unfortunately no Portuguese chronicles survive to narrate their version of events.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดเนินดินมีการทรุดโทรม และ ในซากปรักหักพัง พระ thereupon ประจักษ์เมตตาศักดิ์สิทธิ์ของเขา โดยการพูด มากกว่าหัว และ มากกว่า pates การ และบัญชาการว่า marshal หัวหัวหน้าแกหลักการจะคืนค่า และจากนั้น จะมีพระอยู่อาศัยก่อตั้งข้างวัด พระไปในกระบวนพระพยุหยาตราอยู่ [มี], บางครั้งเดือนหนึ่งบางครั้ง 2 เดือน และบางครั้งสามเดือนครั้งไป"สนใจพระในเว็บไซต์ก็แข็งแรงพอท่านไปเยี่ยมบ่อยในช่วงสามปีจนกว่าการฟื้นฟูเสร็จ อย่างไรก็ตาม วัดบูรณะรอดสำหรับหกสิบปีเท่านั้น ตามที่มันเป็น decimated ระหว่างกระสอบพม่ากรุงศรีอยุธยาในปี 1767มีความอยากรู้อยากเห็นจะเดินยาวสิบเมตรเชื่อมต่อด้านหน้าทิศตะวันออกของอุโบสถ (บวชฮอลล์) กับทางตะวันออก ความสำคัญของวัดในสมัยแต่ทรงใช้วิธีได้ชัดในรายละเอียดที่ lavished บนเจดีย์ไปทางตะวันตกอุโบสถ ฐานของเจดีย์ล้อมรอบ ด้วยรูปปั้นของไตรมาสที่ด้านหน้าของช้างในลักษณะชวนให้นึกถึงวัดสุโขทัยราชวงศ์ก่อนหน้าเช่นวานรในศรีสัชนาลัยวัดยืนเพียง 270 เมตรเหนือตะวันตกเฉียงเหนือของวัดช้าง ระหว่างวัดสองเป็นซากของศาลาที่กษัตริย์ Sa ไทยน่าจะใช้ในการดูแลการปรับปรุง จำนวนวัดถูกสร้างขึ้นในบริเวณใกล้เคียงเป็นพื้นที่นี้ประกอบด้วยหนึ่งในพื้นที่เป่าที่ดินใกล้เกาะเมืองพระนครศรีอยุธยาพระราชพงศาวดารอยุธยากล่าวถึงวัดน้อยสามครั้ง การอ้างอิงแรกเป็นมูลนิธิของวัดใน 1424 ในปีแรกของกฎของกษัตริย์สมเด็จพระบรมราชาธิราช II การอ้างอิงที่สองเกี่ยวกับการโจมตีใกล้อารามโดยพระนำ 'Hongsawadi' (พม่า) โดยมหา Uparat กองหลัง โดย Caophraya มหาเสนาประสบความสำเร็จในการขับไล่การโจมตีแรก แต่ไม่สามารถหยุดคนมหา Uparat จากข้ามผ่านคลองใกล้วัดมเหยงคณ์ แม้ว่าพม่าหลัง พวกเขาเห็นได้ชัดว่าถูกบังคับให้ goad ชายเข้าโจมตีคุกคามพวกเขาด้วย decapitation และจำนวนของผู้รุกรานที่จมน้ำในของพวกเขาข้ามคลองการอ้างอิงขั้นสุดท้ายคือการตอนใน 1568-69 ระหว่างการสงครามกับพม่าเมื่อผู้บัญชาการของกองกำลังศัตรู encamped ที่วัดมเหยงคณ์ในขณะที่พันธมิตรโจมตีเมืองจากทุกด้าน เมืองในที่สุดก็ตกลงมาในปีกันยายนหลังจากการปิดล้อมเดือนเก้า กษัตริย์แต่ทรงใช้วิธี Mahinthrathirat ทำการแสดงตัวเองก่อนกษัตริย์ของพม่าที่วัดมเหยงคณ์ เขาและครอบครัวได้ในภายหลังนำไป Pegu ในเชลย แม้ว่าผู้ค้าโปรตุเกสที่ถูกใช้งานอยู่ในเมืองเวลา แต่พงศาวดารโปรตุเกสไม่รอดเล่ากิจกรรมของรุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อารามของกองเป็นทรุดโทรมและอยู่ในซากปรักหักพังกษัตริย์ฉะนั้นประจักษ์ความเมตตาอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์โดยการพูดเหนือหัวและมากกว่า Pates และผู้บังคับบัญชาว่าหลักจอมพลหัวหัวหน้าที่จะมีมันบูรณะและจากนั้นจะมีที่อยู่อาศัยที่ศักดิ์สิทธิ์ที่จัดตั้งขึ้นข้าง อาราม. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเขาไปออกไปในพระราชขบวนศักดิ์สิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ [มี] บางครั้งสำหรับหนึ่งเดือนบางครั้งเป็นเวลาสองเดือนและบางครั้งเป็นเวลาสามเดือนในเวลา. "
ที่น่าสนใจของกษัตริย์ในเว็บไซต์ที่มีความแข็งแกร่งพอที่จะทำให้เขาไปเยี่ยมบ่อยกว่า ระยะเวลาสามปีจนบูรณะเสร็จสมบูรณ์. อย่างไรก็ตามการวัดการบูรณะรอดชีวิตเพียงประมาณหกสิบปีขณะที่มันถูกทำลายในช่วงกระสอบพม่าอยุธยาใน 1767
คุณลักษณะที่อยากรู้อยากเห็นเป็นหกสิบเมตรทางเดินยาวเชื่อมต่ออาคารทางทิศตะวันออกของพระอุโบสถ (ที่ บวช Hall) ที่มีทางเข้าทางทิศตะวันออก. ความสำคัญของวัดในยุคอยุธยาเป็นที่เห็นได้ชัดในรายละเอียด lavished บนเจดีย์ประธานไปทางทิศตะวันตกของพระอุโบสถได้. ฐานเจดีย์ล้อมรอบด้วยรูปปั้นของไตรมาสที่ด้านหน้าของช้างในลักษณะที่ ชวนให้นึกถึงวัดสุโขทัยราชวงศ์ก่อนหน้านี้เช่นวัดช้างล้อมในศรีสัชนาลัย.
วัดยืนเพียง 270 เมตรทางทิศเหนือทิศตะวันตกเฉียงเหนือของวัดช้าง. ระหว่างสองวัดคือความพินาศของศาลาที่พระมหากษัตริย์ไทย Sa แนวโน้มที่ใช้ในการกำกับดูแลการบูรณะ จำนวนมีวัดที่ถูกสร้างขึ้นในบริเวณใกล้เคียงเป็นบริเวณนี้ประกอบด้วยหนึ่งในพื้นที่ที่เป่าของที่ดินที่อยู่ใกล้เกาะเมืองอยุธยา.
วัดเป็นที่กล่าวถึงอย่างน้อยสามครั้งในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา การอ้างอิงที่แรกคือการวางรากฐานของพระวิหารใน 1424 ในช่วงปีแรกของการปกครองของกษัตริย์ Borommarachathirat เป็นครั้งที่สอง การอ้างอิงที่สองเกี่ยวข้องกับการโจมตีที่อยู่ใกล้กับวัดโดยกษัตริย์ของ 'หง (พม่า) นำโดยพระมหา Uparat เจ้าถิ่นนำโดยพระมหาเสนา Caophraya ประสบความสำเร็จในการขับไล่การโจมตีครั้งแรก แต่ไม่สามารถที่จะหยุดคนมหา Uparat จากข้ามผ่านคลองที่อยู่ใกล้กับวัดมเหยงคณ์ แม้ว่าพม่าชนะพวกเขาถูกบังคับให้เห็นได้ชัดกระตุ้นให้คนของพวกเขาในการโจมตีด้วยการขู่ว่าพวกเขาด้วยการตัดศีรษะและจำนวนของผู้บุกรุกจมน้ำตายในข้ามของพวกเขาของคลอง.
อ้างอิงสุดท้ายคือการตอนใน 1568-1569 ในช่วงสงครามอีกด้วย พม่าเมื่อผู้บัญชาการกองกำลังศัตรูตั้งค่ายอยู่ที่วัดมเหยงคณ์ในขณะที่พันธมิตรของเขาโจมตีเมืองจากทุกทิศทุกทาง เมืองในที่สุดก็ตกอยู่ในกันยายน 1569 หลังจากที่มีการล้อมเก้าเดือน อยุธยากษัตริย์สมเด็จพระมหินทราธิราช, ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อนำเสนอตัวเองก่อนที่จะมีพระมหากษัตริย์ของพม่าที่วัดมเหยงคณ์ เขาและครอบครัวของเขาหลังจากนั้นจะนำไปสู่การถูกจองจำในพะโค แม้ว่าพ่อค้าชาวโปรตุเกสมีการใช้งานในเมืองในเวลานั้น แต่น่าเสียดายที่ไม่มีพงศาวดารโปรตุเกสชีวิตรอดเพื่อจะเล่าเรื่องรุ่นของพวกเขาเหตุการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โบสถ์เนินที่ทรุดโทรมและปรักหักพัง กษัตริย์ดังนั้นจึงได้ประจักษ์ความเมตตาศักดิ์สิทธิ์ของเขาโดยการพูดผ่านหัวไปพาเทส์และบัญชาการที่หลักใหญ่หัวหน้าตำรวจให้มีการบูรณะแล้ว มีที่พักอาศัยอันศักดิ์สิทธิ์ก่อตั้งขึ้นข้างวัด ฝ่าบาทเสด็จไปพระราชพิธีอยู่ [ มี ] บางครั้งสำหรับหนึ่งเดือนบ้าง สองเดือนครั้ง และบางครั้งสามเดือนครั้ง .ของกษัตริย์ที่น่าสนใจในเว็บไซต์มากพอว่า เขามาที่นี่บ่อยๆ เป็นระยะเวลากว่า 3 ปี จนกว่าจะซ่อมแซมเสร็จสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม การบูรณะวัดรอดเพียงประมาณหกสิบปีเป็นกระสอบไปในพม่าใน 1767 อยุธยา .คุณลักษณะขี้สงสัยเป็นเมตรหกสิบทางเดินยาวเชื่อมต่อซุ้มทางด้านทิศตะวันออกของพระอุโบสถ ( อุโบสถ ) กับทางเข้าทิศตะวันออก ความสำคัญของวัดในยุค ayutthayan ปรากฏชัดเจนในรายละเอียด lavished บนหลักการ เจดีย์ทางทิศตะวันตกของพระอุโบสถ ฐานของเจดีย์รายล้อมด้วยรูปปั้นของส่วนด้านหน้าของช้างในลักษณะที่ชวนให้นึกถึงสุโขทัยวัดของราชวงศ์ก่อน เช่น วัดช้างล้อมในศรีสัชนาลัย .วัดตั้งอยู่เพียง 270 เมตร เหนือ ตะวันตกเฉียงเหนือของ วัดช้าง ระหว่างสองวัด คือ ทำลายของศาลาที่ในหลวง ซา อาจใช้เพื่อดูแลตกแต่ง หมายเลขของวัดถูกสร้างขึ้นในบริเวณใกล้เคียง เช่น บริเวณนี้ประกอบด้วยหนึ่งของเครื่องเป่าพื้นที่ใกล้กับ เกาะเมืองอยุธยา .เป็นวัดที่กล่าวถึงอย่างน้อย 3 ครั้ง ในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา การอ้างอิงครั้งแรกกับมูลนิธิของวัดในที่ใช้ในช่วงปีแรกของสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 เป็นกษัตริย์ปกครอง อ้างอิงที่สองความกังวลการโจมตีใกล้วัดโดยกษัตริย์ของ " hongsawadi " ( พม่า ) นำโดยมหา uparat . กองหลังนำโดย caophraya มหาเสนา ประสบความสำเร็จในการขับไล่โจมตีก่อน แต่ไม่สามารถที่จะหยุดมหา uparat คนข้ามผ่านคลองใกล้วัด maheyong . แม้ว่าพม่ามีชัยพวกเขา Apparently บังคับเพื่อยั่วผู้ชายของพวกเขาในการโจมตี โดยขู่พวกเขาด้วยการตัดศีรษะ และตัวเลขของผู้รุกรานจมน้ำตายในข้ามของคลองอ้างอิงสุดท้ายคือการรักษา 1568-69 ในระหว่างการทำสงครามกับพม่าเมื่อผู้บัญชาการของฝ่ายข้าศึกตั้งค่ายที่วัด maheyong ในขณะที่พันธมิตรของเขาโจมตีจากทุกด้าน เมืองในที่สุดก็ล้มลงในวันที่ 1 หลัง ล้อมเป็นเก้าเดือน การ ayutthayan ราชา สมเด็จพระมหินทราธิราช ก็ทำมาเพื่อรายงานตัวต่อพระพักตร์กษัตริย์ของพม่า ณ วัด maheyong . เขาและครอบครัวของเขา ก็นำไปสู่การผูกในการเป็นเชลย แม้ว่าผู้ค้าโปรตุเกสมีการใช้งานในเมืองที่เวลา แต่น่าเสียดายที่ไม่มีภาษาไทย พงศาวดารรอดบรรยายรุ่นของเหตุการณ์