17 A match and Recording PlaybackTh

17 A match and Recording Playback

There was a combat field in the Sordric house’s courtyard. When we were being led to the combat field, I was amazed with eyes wide. No, because this, it’s a Japanese fencing dojo no matter how you look at it.

There were several wooden swords hang on the wall on a polished wooden floor. Wait a second, there’s even a household shrine?

[This dojo that my father built was designed by chief Hyouei. It was built with Ishen’s method.]

[It is nicely similar to the dojo in my home de gozaru. Iyaa, It’s been so long]

I also miss it. With this, the urge that I must travel to Ishen has increased.

[Pick whatever bokuto you like. They’re lined up in the order of the grips thickness]

The Viscount who changed to a dougi, picked up a bokuto while fixing his obi. Yae who is going to face him, picked up whatever bokuto she can, and tried testing the grip while swinging them a few times, eventually they stood facing each other in the middle of the dojo possessing a focused mind.
(TLN: dougi: sparing uniform; bokuto: wooden practice sword)

[Is there anyone who can use recovery magic among you?]

[…Me and her can use it, but]

I raised my hand to the Viscount’s words and faced Lindsey’s direction.

[Well then, do not be reserved. Come with your full strength]

As the Viscount declared so, we sit at the edge of the dojo so we don’t get in their way.

On this occasion, I suddenly had a great idea, I took out the smartphone from my pocket. Umm, if I remember correctly….

[…What are you doing desu, ka?]

Lindsey asked with a curious face.

[It’s slight reference for the distant future]

While answering so, Elsie who volunteered as the referee stood between the two of them.
Confirming that preparations have been completed for both parties, she raised her voice.

[Well then ───Begin ! ]

With Elsie’s voice, Yae moved to slash at the Viscount with bullet like speed. Yae lunged her sword continuously and the Viscount took the attacks head on, everything was parried with his bokuto.

She slowly steadied her breathing when Yae jumped back to the rear momentarily. In contrast to her, the Viscount doesn’t attack personally. He only follows her movements with his eyes.

They shifted around each other slowly as if trying to draw a circle. Little by little the distance is shortened, they passed through the line and the bokuto once again crossed each other. Thus, an intense exchange unfolded.

However, it was only Yae who kept attacking continuously, the Viscount doesn’t attack and only parries, dodges or blocks her attacks.

[I see. I understand]

The Viscount moved his bokuto in a low position. Yae was breathing heavily as she prepared her stance with resolute eyes. It’s clear that she has exhausted her stamina.

[Your sword is the right way of the sword. You could say it’s exemplary, there’s no wasted movement. It is the same swordplay that I learnt from chief Hyouei]

[……Is it bad ?]

[It is not bad. However for you, there is nothing above it from there]

[Naa……! ?]

The Viscount prepared his sword above, only now that his fighting spirit started pouring out. Spirit that was like an electric shock was being transmitted to our direction.

[Let’s go]

The Viscount took a large step straight away and jumped the distance to Yae in the blink of an eye. The brandished sword struck Yae from the front. To block this blow, Yae held her bokuto overhead.

It was supposed to be.

In the next moment, Yae made a sound and fell in the dojo. She was holding her flank while groaning.

[S, Stop right there !]

Elsie announced the end of the match. If it was a match with genuine swords, Yae’s torso would’ve been split in two.

[Uguu…..]

[You should not move. Some ribs are probably broken. If you move carelessly some might stick in your lungs. You over there, come heal her]

[Ah, yes]

I held Yae’s hand on the side of the flank was warped in pain. I apply recovery magic. Was it from the pain being removed, Yae’s expression started to calm down.

[……I’m already alright de gozaru]

Yae stood up as she gave thanks then bowed her head deeply in front of the viscount.

[I am grateful for you instruction]

[Your sword is without a shadow. To weave together truth and falsehood, to draw back as if advancing, to loosen then becoming relentless. The just way of the sword isn’t the only limit of the dojo swordsmanship. I am not saying that it is bad. Because power is different depending on oneself]

The viscount’s piercing eyes sees through Yae.

[What do you seek from the sword?]

Yae doesn’t answer. Just staring at the bokuto in silence.

[It starts from there. A path might come to you if you do that. If you see it, then come back here again]

The viscount left the dojo leaving those words.

—

[Well, look. Don’t mind it too much ! The outcome of the match was fated, the reason you lost was because no matter what you did you would’ve still lost]

[……Elsie-dono……that follow doesn’t help very much de gozaru yo……]

Ahahahaha, Elsie who was being stared intensely by Yae returned a dry laugh.

With Lindsey driving the carriage, we face towards the checkpoint to leave the nobles living area.

[So what are you going to do now Yae? We’re going back to Rifflet town ]

[I wonder what I should do de gozaru……]

Ah, She seems down somehow….the atmosphere is like that of a hopeless salaryman. Resting her chin on her hand at the side of the carriage while looking aimlessly at the faraway sky.

[Yae if you don’t have anywhere to go then come with us to Rifflet and then enter the guild, team up together and we can even train together occasionally!]

On occasion she says. Well, I know what Elsie is trying to say. Just when they were finally getting along after a long time, it would be sad to part here.

[I wonder if that’s good too…]

[Alright! then it’s settled !]

[So forceful…]

I smile wryly unintentionally on the decision that Elsie pressed onto us. Taking advantage of Yae who became timid…no, as for this, she is probably worrying about this in her own way.

While thinking about these kinds of things, the wagon approached the checkpoint. Lindsey nervously showed the metal we got from the Duke to the soldiers at the checkpoint and let us pass quickly.

[At any rate, the world is vast de gozaru na….to think there was a powerful person here. I still have a long way de gozaru…]

Yae mutters earnestly.

[Especially that final blow. I wonder what in the world happened there….I certainly thought I took the sword swing from overhead but……the sword came from the side….]

[That was amazing wasn’t it. I completely didn’t see it even though I was watching from the side. Before anyone knew, Yae was already on the ground]

Yae talked about the situation at the time with Elsie as she started to analyze excitedly.

[Regrettable de gozaru. If I could just see that swordplay once more……]

[You can see it?]

[……Ha?]

Yae blinked in surprise with a foolish face to me who answered readily.

I take the smartphone out of my pocket and I load the match that I recorded a while ago and show it to Yae.

[This is, how de gozaru !? Ah! I, I’m, I’m in there de gozaru yo!? The Viscount-dono too! Elsie-dono is also there!]

[Uwaa, what is this! I’m moving on my own! Even though I’m here! Eh, this is not me but Lindsey!? no, Lindsey is also here!? How is this happening?]

[Calm down]

[[Ouch!!]]

I scold the two panicking people with a chop at the top of their head. They were hastily overdoing it. It was slightly interesting.

[This is my none-attribute magic that records an event at that time and can use it to watch it again…this is something like that. I recorded the match a little while ago]

[Amazing de gozaru na! This magic!]

[What magic is it?]

[Ah, smartphone?]

[Sumaartohon…That’s a magic I haven’t heard ne. Well, I guess it can’t be helped if it’s a non-attribute magic]

Elsie folded her arms and wracked her brains trying to think. Meanwhile, Yae grasped the smartphone and stared at the screen with intense concentration. It got to the scene where Yae was knocked down soon after..

[It’s here de gozaru!]

The sword that should have been swung down from the front of Yae, was swinging at the body from the beginning. Are? Certainly, that it should have been aimed at Yae’s head.

[What does that mean?]

[Who knows…?]

Else who was seeing the screen next to me heard it and shook her head as if she didn’t know the meaning,

[To, Touya-dono! this, can I see this again de gozaru ka !?]

[You can. How many times you want. Do from the beginning? Or from when you were beaten?]

[From when I was beaten!]

I operate it for a little then show it to Yae. The Viscount approaches Yae then just like that swings at her waist. As I thought no matter how many times, there wasn’t any motion. But, I’m certain at that time….

[Sword shadow……]

[Sword shadow?]

Yae mumbles a few words.

[It’s a sword technique to raise your fighting spirit de gozaru. There is no substance as it is an illusion. However, because it is made with spirit there is a presence. Therefore you recognize its existence unintentionally de gozaru. The Viscount probably used the sword shadow above but the real sword was split to the side. If you feel the fighting spirit and move it, that’s the shadow sword. The true sword without the fighting spirit was aiming for the side. I was completely caught de gozaru ka…]

So it’s….something like showing an illusion. I thought she would be depressed again after seeing reality, but a light smile is floating on her face. That’s…not a smile of resignation, did she grasp something. However, it’s slowly pulls back while she’s muttering something.

[My sword doesn’t have a shadow…hm. I see the reason why de gozaru. It is not to wait for the opponent to show an opening, but to make the opponent show an opening…that’s also…]

[Ooi, Yae? Are you alright?]

[…Alright de gozaru yo. I am

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

17 การแข่งขันและเล่นบันทึกยังมีเขตต่อสู้ในลานบ้านของ Sordric เมื่อเราได้ถูกนำไปยังฟิลด์ต่อสู้ ผมประหลาดใจกับตากว้าง ไม่ เนื่องจากนี้ มันฝึกฟันดาบแห่งประเทศญี่ปุ่นได้ว่าวิธีการที่คุณดูได้ไม่มีหลายดาบไม้แขวนบนผนังบนพื้นไม้ขัดเงา รอที่สอง ยังมีศาลเจ้าที่บ้าน[นี้โดโจที่พ่อสร้างขึ้นถูกออกแบบ โดยหัวหน้า Hyouei สร้างขึ้น ด้วยวิธีการของ Ishen][ได้ดีคล้ายกับโดโจในบ้านเด gozaru ของฉัน Iyaa มันได้นาน]ยังคิดถึงมัน นี้ มีเพิ่มการกระตุ้นที่ต้องเดินทางไป Ishen[รับ bokuto สิ่งที่คุณต้องการ พวกเขากำลังเรียงรายขึ้นกับความหนาจับ]ไวส์ที่เปลี่ยนเป็น dougi, bokuto ที่รับในขณะที่ obi ของเขาแก้ไข แย้ที่จะไปเผชิญกับเขา รับสิ่ง bokuto เธอสามารถ และลองทดสอบการจับขณะควงได้กี่ครั้ง ในที่สุดพวกเขายืนหันหน้าเข้าหากันระหว่างฝึกมีจิตใจที่เน้น(TLN: dougi: เครื่องแบบ sparing; bokuto: ดาบไม้ฝึก)[จะมีใครที่สามารถใช้เวทมนตร์กู้ระหว่างคุณ][… ฉันและเธอสามารถใช้ แต่]ฉันยกมือคำของไวส์ และทิศทางของ Lindsey ประสบ[ดีแล้ว ไม่ได้จอง มีความแข็งแรงของคุณเต็ม]เป็นไวส์ที่ประกาศนั้น เรานั่งที่ขอบของโดโจดังนั้นเราไม่ได้รับพวกเขาในโอกาสนี้ ก็มีความคิดที่ดี ฉันเอาออกสมาร์ทโฟนจากพ็อกเก็ตของฉัน อึม ถ้าผมจำอย่างถูกต้อง...[… กำลังทำอะไรอยู่ desu, ka ?]Lindsey ถามหน้าอยากรู้อยากเห็น[เป็นอ้างอิงเล็กน้อยสำหรับอนาคตไกล]ในขณะที่ตอบนั้น Elsie ที่ volunteered เป็นชกยืนระหว่างเขาทั้งสองเธอยืนยันว่า เตรียมได้เสร็จสมบูรณ์แล้วทั้งสองฝ่าย ยกเสียงของเธอ[ดีแล้ว ───Begin]ด้วยเสียงของ Elsie แย้ย้ายไปเฉือนที่ไวส์ด้วยหัวข้อย่อยเช่นความเร็ว แย้ lunged ดาบของเธออย่างต่อเนื่อง และไวส์เอาหัวโจมตีบน ทุกอย่างที่ parried กับ bokuto ของเขาเธอช้า steadied ของเธอหายใจเมื่อแย้ไปด้านหลังไปพลาง ๆ ตรงข้ามเธอ ไวส์ไม่โจมตีเอง เขาเท่านั้นตามความเคลื่อนไหวของเธอ ด้วยตาของเขาพวกเขาเปลี่ยนรอบกันช้าถ้าลองวาดวงกลม น้อยระยะห่างจะลดลง พวกเขาผ่านรายการ และการ bokuto อีกครั้งข้ามกัน ดังนั้น การแลกเปลี่ยนรุนแรงกางออกอย่างไรก็ตาม ก็แย้ที่เก็บการโจมตีอย่างต่อเนื่อง ไวส์จะไม่โจมตี และเฉพาะ parries, dodges หรือบล็อกการโจมตีของเธอ[เห็น ผมเข้าใจ]ไวส์ที่ย้ายของเขา bokuto ในตำแหน่งต่ำสุด แย้หายใจอย่างมากเธอเตรียมท่าทางของเธอ ด้วยตาเด็ด เป็นที่ชัดเจนว่า เธอมีหมดเรี่ยวแรงของเธอ[ดาบของคุณอยู่ทางขวาของดาบ คุณสามารถกล่าวโทษ มีการเคลื่อนไหวไม่เสีย จึง swordplay เดียวที่ผมได้เรียนรู้จากหัวหน้า Hyouei][…… คือมันไม่ดี][ไม่ดี อย่างไรก็ตาม สำหรับคุณ ไม่มีอะไรเหนือจาก][Naa...]ไวส์ที่เตรียมดาบข้าง เท่าที่จิตวิญญาณของเขาต่อสู้เริ่มเทออก วิญญาณที่ถูกเช่นการถูกไฟฟ้าช็อตได้ถูกส่งไปยังทิศทางของเรา[ลองไป]ไวส์เอาขั้นตอนใหญ่ทันที และไประยะห่างจะแย้ในชั่วพริบตา ดาบ brandished หลงแย้จากด้านหน้า บล็อกนี้เป่า แย้จัดขึ้นเหนือศรีษะของเธอ bokutoมันไม่ควรจะเป็นในช่วงเวลาถัดไป แย้ทำเสียง และโดโจ เธอได้จับเธอ flank ขณะ groaning[S หยุดที่นั่น]Elsie ประกาศจุดสิ้นสุดของการจับคู่ ถ้ามันเป็นตรงกันกับดาบแท้ ลำของแย้จะได้ถูกแยกออก 2[Uguu...][คุณควรย้าย บางซี่โครงอาจหักได้ ถ้าคุณย้ายลวกๆ บางอาจติดในปอด โน่น มารักษาเธอ][Ah ใช่]ฉันจับมือของแย้ด้านของ flank ถูกเหยเกอาการเจ็บปวด ยื่นกู้คืนมหัศจรรย์ มาจากความเจ็บปวดถูกเอา นิพจน์ของแย้เริ่มจะสงบลง[…… ฉันเรียบร้อยแล้วครับ gozaru เดอ]ยืนขึ้นเธอให้ขอบคุณแล้วแย้ลงลึกหน้าไวส์ศีรษะของเธอ[ฉันขอบคุณสำหรับคำแนะนำคุณ][ดาบของคุณได้ โดยไม่มีเงา การทอผ้าด้วยกันจริงและ falsehood วาดกลับว่าความก้าวหน้า พรวนแล้ว กลายเป็น relentless วิถีดาบเพียงไม่ได้จำกัดเฉพาะของ swordsmanship โดโจ ฉันไม่พูดว่า มันไม่ดี เนื่องจากพลังงานไม่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับตัวเอง]ของไวส์เจาะตาเห็นผ่านแย้[อะไรทำคุณค้นหาจากดาบ]แย้ไม่ตอบ เพียงแค่จ้อง bokuto ในความเงียบ[เริ่มจากการ เส้นทางอาจมาถึงคุณถ้าคุณทำเช่นนั้น ถ้าคุณเห็นมัน แล้วมากลับมาที่นี่อีกครั้ง]ไวส์ที่เหลือฝึกออกคำเหล่านั้น—[ดี ค้นหา ไม่สนใจมันมากเกินไป ผลของการจับคู่ถูก fated เหตุผลที่คุณหายไปเป็น เพราะว่าสิ่งที่คุณทำ คุณจะยังคงหลง][…… Elsie-dono...ตามไม่ช่วยมาก gozaru เดอยอ...]Ahahahaha, Elsie ที่ถูกกำลังจ้องไปเจี๊ยบ โดยแย้กลับหัวเราะแห้งมี Lindsey ขับรถขนส่ง เราหันหน้าไปทางด่านออกจากขุนนางนั่ง[ดังนั้นจะทำตอนนี้แย้ เรากำลังจะกลับไปเมือง Rifflet][หวังว่า สิ่งที่ฉันควรทำ gozaru เดอ...]อา เธอดูเหมือนว่าลงอย่างใด...เป็นบรรยากาศเหมือนที่ salaryman ตา วางชิ้นของเธอบนมือของเธอในด้านของการขนส่งขณะคว้างมองท้องฟ้าไกล[แย้ถ้าคุณไม่มีที่ใดจะไป แล้วมากับเรา Rifflet และจากนั้น ป้อนสมาคม ตั้งทีมทำงานร่วมกัน และเราสามารถจะฝึกกันบางครั้ง]ในบางโอกาสเธอกล่าว ดี ฉันรู้ว่า Elsie พยายามพูด เพียงเมื่อพวกเขาก็ได้รับตามหลังเป็นเวลานาน มันจะเศร้าตอนที่นี่[ไม่ทราบที่ว่าดีเกินไป...][ครับ! แล้วมันจะจับคู่!][ดังนั้นฮึก...]ฉันยิ้ม wryly ตั้งใจในการตัดสินใจที่ Elsie กดลงเรา ประโยชน์ของแย้ที่กลายเป็นเป็นพิเศษ...ไม่ สำหรับนี้ เธอไม่อาจกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในลักษณะของตนเองในขณะที่คิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ รถใกล้ถึงจุดตรวจสอบ Lindsey คนพบว่าโลหะที่เราได้จากดุ๊กทหารที่ด่าน และเราผ่านอย่างรวดเร็ว[ใด ๆ อัตรา โลกมีมากมายเดอ gozaru เรี่ยม... การคิดมีประสิทธิภาพคนที่นี่ ยังมีไกลเด gozaru...]แย้ mutters จริงจัง[โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ระเบิดสุดท้าย ผมสงสัยในโลกเกิดขึ้นมี...แน่นอนคิดผมเอาดาบแกว่ง จากเหนือศีรษะ แต่...มาดาบจากด้าน...][ที่น่าประทับใจไม่ได้ สมบูรณ์ไม่ได้เห็นมันแม้ว่าฉันมองดูจากด้านข้าง ก่อนที่ทุกคนรู้ แย้อยู่แล้วพื้นดิน]แย้พูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ในเวลากับ Elsie เป็นเธอเริ่มวิเคราะห์ขึ้ง[พอเด gozaru ถ้าฉันสามารถเพียงดู swordplay ที่อีกครั้ง...][คุณสามารถดูได้หรือไม่][…… ฮา]แย้คันนั้นกะพริบในแปลกใจกับหน้าโง่ให้ฉันที่ตอบพร้อมผมใช้สมาร์ทโฟนจากกระเป๋าของฉัน และฉันโหลดตรงที่ฉันบันทึกไว้ขณะที่ผ่านมา และแสดงไปแย้[นี้คือ วิธี gozaru เดอ Ah ที่ฉัน ฉันมีเด gozaru yo ไวส์-dono เกินไป Elsie dono ก็มี][Uwaa สิ่งนี้ ผมก็เลื่อนตัวเอง แม้ว่าฉันอยู่ที่นี่ เอ๊ะ นี่ไม่ใช่ฉันแต่ Lindsey ไม่ Lindsey อยู่ยัง วิธีเกิดขึ้นนี้][เย็น ๆ][[Ouch !!]]ฉันประชุมเพลิงสองคน panicking กับสับด้านบนของหัวของพวกเขา พวกเขาได้รีบ overdoing มัน ก็น่าสนใจเล็กน้อย[นี่คือฉันไม่มีคุณลักษณะวิเศษที่จะบันทึกเหตุการณ์ที่ที่เวลา และสามารถใช้ดูมันอีกครั้ง... นี้เป็นสิ่งที่ต้องการ ฉันบันทึกการจับเพียงเล็กน้อยขณะที่ผ่านมา][อเมซิ่งเด gozaru นา นี้มายากล][วิเศษอะไรเป็น][Ah สมาร์ทโฟน?][Sumaartohon... เป็นมายากลผมไม่ได้ยินมุ ดี ผมคิดว่า ไม่ได้ช่วยวิเศษไม่ใช่คุณลักษณะ]Elsie พับแขน และ wracked เธอพยายามคิดว่า สมอง ในขณะเดียวกัน แย้ grasped สมาร์ทโฟน และจ้องไปที่หน้าจอด้วยความเข้มข้นรุนแรง มันมีฉากที่แย้มีโบว์ลิ่งลงหลังจาก...[มันอยู่ที่นี่ gozaru เดอ]ดาบที่ควรได้รับ swung ลงจากหน้าแย้ โล้ที่ร่างกายต่อไป มีหรือไม่ แน่นอน ควรได้รับมุ่งหัวของแย้[ที่หมายถึงอะไร][ใครไปรู้...]อื่นได้ที่ไม่เห็นหน้าจอติดกับฉันได้ยินมัน และจับหัวของเธอว่าเธอไม่รู้ความหมาย[ถึง Touya dono ! นี้ พบนี้อีกคะเด gozaru ?][คุณสามารถ จำนวนครั้งที่คุณต้องการ อย่างไรต่อไป หรือ จากเมื่อคุณถูกตี][จากเมื่อฉันถูกตี]มีสำหรับน้อย แล้วแสดงไปแย้ วิธีไวส์แย้แล้วเพียงเช่นที่กระเช้าชิงช้าที่เอวของเธอ ตามที่ผมคิดว่า วิธีหลายครั้ง มีไม่เคลื่อนไหวใด ๆ แต่ ฉันบางครั้งที่...[เงาดาบ...][ดาบเงา]แย้มัมเบิลส์กี่คำ[ได้เทคนิคดาบยก gozaru เดอจิตวิญญาณการต่อสู้ มีสารที่ไม่มันเป็นภาพลวงตา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมัน มีจิตวิญญาณ มีสถานะ ดังนั้น คุณรู้จักคุ้นตั้งใจเด gozaru ไวส์อาจใช้เงาดาบข้าง แต่ดาบจริงถูกแบ่งในด้าน ถ้าคุณรู้สึกจิตใจต่อสู้ และย้าย ที่ดาบเงา ดาบจริง โดยไม่มีจิตวิญญาณการต่อสู้มุ่งในด้าน ผมรับจับเด gozaru ka...]ดังนั้น จึงเป็น.something เช่นแสดงเป็นภาพลวงตา ฉันคิดว่า เธอจะตกอีกครั้งหลังจากได้เห็นความเป็นจริง แต่รอยยิ้มเบาจะลอยบนใบหน้าของเธอ ไม่...ยิ้มออก เธอไม่เข้าใจสิ่งที่ อย่างไรก็ตาม ได้ช้าดึงกลับในขณะที่เธอเป็น muttering อะไร[ดาบของฉันไม่มีเงา... hm เห็นเหตุผลว่าทำไมเด gozaru จึงไม่ต้องรอฝ่ายตรงข้าม จะแสดงการเปิด แต่ จะทำการเปิดดูคู่แข่ง...ที่แห่งนี้...][Ooi แย้ รึเปล่าครับ][… ครับเด gozaru โย ผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

17 การแข่งขันและการเล่น

มีเขตการสู้รบใน sordric บ้านลาน เมื่อเราถูกทำให้เขตการสู้รบ ผมประหลาดใจกับสายตากว้าง ไม่ นี่มันฝึกฟันดาบญี่ปุ่น ไม่ว่าจะมองยังไง

มี ดาบไม้หลายแขวนบนผนังบน ขัดพื้นไม้ เดี๋ยวก่อน มีครัวเรือนที่ศาลเจ้า ?

[ โดโจ ที่พ่อสร้าง ออกแบบโดย หัวหน้า hyouei . มันถูกสร้างขึ้นด้วยวิธี ishen ]

[ มันเป็นทางคล้ายกับโดโจในบ้าน เดอ gozaru . iyaa นานแล้วนะ ]

ผมยังคิดถึงมัน กับนี้ กระตุ้นให้ผมต้องเดินทางไป ishen เพิ่มขึ้น

[ bokuto เลือกอะไรก็ได้ที่คุณชอบ พวกเขาเรียงรายขึ้นในลำดับของด้ามจับหนา ]

dougi ไวเคานต์ที่เปลี่ยนไป ,หยิบ bokuto การแก้ไขในขณะที่โอบิของเขา แย้ที่กำลังมองหน้าเขา หยิบเอาสิ่งที่ bokuto เธอทำได้ และพยายามทดสอบจับขณะควงได้ไม่กี่ครั้ง ในที่สุดพวกเขายืนหันหน้าเข้าหากัน ตรงกลางของโดโจครอบครองเน้นจิตใจ .
( tln : dougi : เมตตาเครื่องแบบ ; bokuto : ฝึกดาบไม้ )

[ มี ใครที่สามารถใช้เวทมนตร์ในการกู้คืนคุณ

][ . . . . . . . ฉันและเธอสามารถใช้มัน , แต่ ]

ผมยก มือไปไวเคานต์ของคำและเจอ Lindsey ทิศทาง

[ งั้นไม่ต้องสงวน มาด้วยเต็มแรง ]

เป็นไวเคานท์ ประกาศดังนั้น เรานั่งที่ขอบของโดโจ ดังนั้นเราจึงไม่ได้รับในทางของพวกเขา .

เนื่องในโอกาสนี้ผมก็มีความคิดที่ดี ผมหยิบสมาร์ทโฟนจากกระเป๋าของฉัน เอ่อ ถ้าผมจำไม่ผิด . . . . . . .

[ . . . . . . . คุณทำอะไร เดส คะ ? ]

ลินด์เซย์ถามด้วยใบหน้าสงสัย

[ มันเล็กน้อยอ้างอิงสำหรับอนาคตไกล ]

ขณะที่ตอบดังนั้น เอลซี่ ที่อาสาเป็นคนกลางที่ยืนระหว่างพวกเขาสองคน
ยืนยันเรียบร้อยแล้วทั้งสองฝ่าย เธอขึ้นเสียง

[ งั้น───เริ่มต้น ! ]

กับเอลซี่ก็เสียงเยย้ายไปเฉือนที่ไวเคานต์กับกระสุนที่ชอบความเร็ว แย้ lunged ดาบของเธออย่างต่อเนื่อง และไวเคานท์ เอาโจมตีหัว ทุกอย่างมัน parried กับ bokuto ของเขา

เธอค่อยๆ steadied การหายใจเมื่อแย้กระโดดกลับหลังไปชั่วขณะ ในทางตรงกันข้ามกับเธอ ไวเคานท์ ไม่โจมตีบุคคล เขาแค่ตามการเคลื่อนไหวของเธอ ดวงตาของเขา . . . . . .

พวกเขาเปลี่ยนตัวกันช้าๆ ราวกับพยายามวาดวงกลม นิด ๆ ระยะทางก็สั้นลง พวกเขาผ่านสายและ bokuto อีกครั้งข้ามแต่ละอื่น ๆ ดังนั้น การแลกเปลี่ยนเข้มคลี่

แต่แค่แย้ที่เอาแต่โจมตีอย่างต่อเนื่อง ไวเคานท์ ไม่โจมตีและ parries , หลบหรือบล็อกการโจมตีของเธอ

[ ผมเห็น

เข้าใจ ]ส่วนไวเคานท์ ย้าย bokuto ของเขาในตำแหน่งต่ำ แย้เป็นหายใจหอบขณะที่เธอเตรียมท่าทางของเธอด้วยความเด็ดเดี่ยว ดวงตา มันชัดเจนว่าเธอหมดเรี่ยวแรงของเธอ

[ ดาบของคุณเป็นวิธีของดาบ คุณสามารถพูดได้ว่ามันทำงานไม่สูญเสียการเคลื่อนไหว มันเป็นเหมือนการต่อสู้ด้วยดาบที่ข้าได้เรียนรู้จากท่าน hyouei ]

[ . . . . . . . มันเลวร้ายเหรอ ]

[ ก็ไม่เลว แต่สำหรับคุณไม่มีอะไรที่เหนือจากที่นั่น ]

[ นี่ . . . . . . . ! ? ]

ไวเคานต์เตรียมดาบของเขาข้างต้น แต่ตอนนี้จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาเริ่มไหลรินออกมา จิตวิญญาณที่เป็นเหมือนไฟฟ้าช็อตถูกส่งไปยังทิศทางของเรากันเถอะ

[ ]

ไวเคานต์เอาขั้นตอนใหญ่ทันทีและกระโดดไปไกลถึงแย้ในชั่วพริบตา การแทงดาบตีแย้จากด้านหน้าเพื่อป้องกันระเบิดนี้ แย้วอุ้มเธอ bokuto ค่าใช้จ่าย

มันควรจะเป็น

ในเวลาต่อมา เย มีเสียงและมีโดโจ เธอจับที่สีข้างของเธอในขณะที่ . .

[ S , หยุดอยู่ตรงนั้น ! ]

เอลซี่ประกาศจุดสิ้นสุดของการแข่งขัน ถ้ามันตรงกันกับดาบแท้แย้ของลำตัวจะถูกแยกเป็นสอง . . . . . . . uguu

[ ]

[ คุณไม่ควรย้าย ซี่โครงอาจจะหักถ้าคุณย้ายนะบางคนอาจจะติดอยู่ในปอดของคุณ เธออยู่ตรงนั้น มารักษาเธอ ]

[ ค่ะ ]

ผมกอดเย มือข้างที่สีข้างมันเหยเกด้วยความเจ็บปวด ผมใช้กู้เวทมนตร์ มันจากความเจ็บปวดที่ถูกลบ , เย สีหน้าเริ่มใจเย็น

[ . . . . . . . ผมก็โอเค เดอ gozaru ]

แย้ยืนขึ้นแล้วก้มหัวให้อย่างขอบคุณ เธอหัวของเธอลึกในด้านหน้าของไวเคานต์ .

ผมรู้สึกขอบคุณคุณสอน ]

[ ดาบไร้เงา สานเข้าด้วยกัน ความจริงและความเท็จ เพื่อดึงกลับ ถ้าก้าว เพื่อคลาย แล้วกลายเป็นอย่างไม่หยุดยั้ง วิธีเพียงดาบยังไม่ จำกัด เฉพาะของโดโจฟันดาบ . ผมไม่ได้บอกว่ามันแย่ เพราะพลังจะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับตัวเอง ]

เจาะของไวเคานต์ตาเห็นผ่านแย้ว

[ สิ่งที่คุณแสวงหาจากดาบ ]

เยไม่ตอบ มอง bokuto เงียบ

[ มันเริ่มจากตรงนั้น เส้นทางอาจมาหาคุณถ้าคุณทำอย่างนั้น ถ้าคุณเห็นมัน แล้วกลับมาที่นี่อีกครั้ง ]

ไวเคานต์ซ้ายโดโจทิ้งคำเหล่านั้น

-

[ นี่ ไม่รังเกียจมันมาก ! ผลการแข่งขันคือโชคชะตาเหตุผลที่คุณแพ้ เพราะไม่ว่าสิ่งที่คุณทำ คุณก็ยังแพ้ ]

[ . . . . . . . . . . . . . เอลซี่ท่านที่ติดตามไม่ได้ช่วยมาก เดอ gozaru โย่ . . . . . . ]

อะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เอลซี่ที่ถูกจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายโดยแย้กลับมาหัวเราะแห้ง

กับ ลินด์เซย์ ขับรถตู้ เราหน้าต่อ ด่านไปก็นั่งเล่น

[ ดังนั้นคุณจะทำอะไรตอนนี้เย ?เราจะกลับไปที่เมือง rifflet ]

[ ผมสงสัยว่าสิ่งที่ฉันควรจะทำ เดอ . . . . . . gozaru ]

อ่า ดูเหมือนเธอจะลงยังไง . . . . . . . บรรยากาศเหมือนมนุษย์เงินเดือนหมดหวัง พักคางเธอ มือเธอข้างรถม้า ในขณะที่มองไปอย่างไร้จุดหมายที่ฟ้าไกล

[ เย ถ้าไม่มีที่ไปก็มาร่วมกับเราเพื่อ rifflet แล้วใส่กิลด์ ,ทีมด้วยกัน และเราสามารถฝึกกันบ้าง ! ]

เนื่องในโอกาสที่เธอพูด ฉันรู้ว่าเอลซี่พยายามจะพูด เมื่อพวกเขาในที่สุดก็อยู่ด้วยกันมานาน มันคงจะเศร้าไปไหน . .

[ ผมสงสัยว่ามันดีเกินไป . . . ]

[ รับทราบ ! มันจบแล้ว ! ]

[ ]

ดังนั้นพลัง . . . ฉันยิ้มอย่างบิดเบี้ยว ตั้งใจในการตัดสินใจว่าเอลซี่กดใส่เราประโยชน์ของแย้ ที่กลายเป็นขี้ขลาด . . . . . . . ไม่ เป็นอย่างนี้ เธออาจจะกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในแบบของเธอเอง

ตอนที่คิดเรื่องพวกนี้หรอก รถเข้าหาด่าน ลินด์เซย์ กระสับกระส่าย พบโลหะที่ได้จากดุ๊ก กับทหารที่ด่านให้เราผ่านไปอย่างรวดเร็ว

[ ในอัตราใด โลกนี้กว้างใหญ่ เดอ gozaru na . . . . . . . คิดว่ามีคนที่มีอำนาจที่นี่ฉัน ยัง มี ไกล เดอ gozaru ]

แย้บ่นจริงจัง

[ โดยเฉพาะสุดท้ายระเบิด ฉันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น . . . . . . . แน่นอนฉันคิดว่าฉันเอาดาบแกว่งจากด้านบน แต่ . . . . . . . ดาบมาจากด้านข้าง . . . . . . . ]

[ สุดยอดเลยใช่ไหมครับ ฉันก็ไม่เห็นมันถึงแม้ว่าผมดูจากด้านข้าง ก่อนใครรู้แย้แล้วบนพื้นดิน ]

เยพูดเกี่ยวกับสถานการณ์ในขณะนั้นด้วย เอลซี่ ขณะที่เธอเริ่มที่จะวิเคราะห์อย่างตื่นเต้น

[ น่าเสียดาย เดอ gozaru . ถ้าฉันแค่เห็นว่ากระบี่กระบองอีกครั้งหนึ่ง . . . . . . ]

[ คุณจะเห็นมัน [ ]

. . . . . . ฮา ]

แย้กระพริบตาอย่างประหลาดใจกับใบหน้าผมโง่ที่ตอบพร้อม

ผมใช้มาร์ทโฟนจากกระเป๋าของฉันและฉันโหลดตรงกับที่ผมบันทึกไว้เมื่อสักครู่ให้แย้ว

[ นี้คือว่า เดอ gozaru ! ? อ๊ะ ! ฉัน ฉัน ฉัน มี เดอ gozaru โย่ว ! ? ไวเคานต์โดะด้วย ! เอลซี่ท่านก็มี
[ ]
ว้า อะไร ! ฉันไปเอง ถึงแม้ว่าฉันอยู่นี่ ! เอ๊ะ นี่ไม่ใช่ผม แต่ลินด์เซย์ ! ? ไม่ ลินด์เซย์ ยังที่นี่ ? มันเกิดขึ้นได้ยังไง ]

[ ]

ใจเย็นๆ [ [ อุ๊ย ! ! ! ! ! ! ] ]

ผมดุสองตกใจ คนตัดที่ด้านบนของหัว พวกเขารีบ overdoing มันมันน่าสนใจเล็กน้อย

[ นี่ผมไม่มีคุณลักษณะวิเศษที่บันทึกเหตุการณ์ในครั้งนั้น และสามารถใช้มันเพื่อดูอีกครั้ง . . . . . . . นี่คือ อะไรประมาณนั้น ฉันบันทึกการแข่งขันเมื่อสักพัก ]

[ สุดยอด เดอ gozaru na ! นี้วิเศษ ! ]

[ สิ่งที่วิเศษเหรอ ? ]

[ อ๊ะ มาร์ทโฟน ? ]

[ sumaartohon . . . นั่นเป็นเวทมนตร์ไม่เคยได้ยินสินะ เอ่อ ฉันว่ามันก็ช่วยไม่ได้นะ ถ้ามันไม่คุณลักษณะวิเศษ ]

เอลซี่พับแขน และแตกสลาย สมองของเธอพยายามที่จะคิด ขณะเดียวกัน แย้ตัวมาร์ทโฟนและจ้องหน้าจอด้วยความรุนแรงเข้มข้น มันมีฉากที่แย้ก็ล้มลงทันที หลังจาก . . . . . . .

[ ที่นี่ เดอ gozaru ! ]

ดาบที่น่าจะถูกเหวี่ยงลงจากหน้าแย้ ก็ควงในร่างกายจากการเริ่มต้น ? แน่นอนว่ามันควรจะได้รับการมุ่งเป้าไปที่หัวของแย้ว

[ แปลว่าอะไร ]

[ ใครรู้ . . . . . . ? ]

ใครเห็นหน้าจอข้างๆ ฉันได้ยินมันและขยี้หัวเธอ ถ้าเธอไม่ได้ทราบความหมาย

[ , โทยะโดะ ! นี้ ผมได้เห็นอีก เดอ gozaru คร่า ? ]

[ คุณสามารถ กี่ครั้งที่คุณต้องการ ทำตั้งแต่ต้น หรือเมื่อคุณถูกต่อย ]

[ จากเมื่อฉันถูกตี !

]ผมใช้งานมันเล็ก ๆน้อย ๆจากนั้นให้เย . ส่วนวิธีก็เหมือนไวเคานท์แย้ที่ชิงช้าที่เอวของเธอ ฉันคิดว่าไม่ว่ากี่ครั้ง , มีไม่ใด ๆที่เคลื่อนไหว แต่ผมมั่นใจในตอนนั้น . . . . . . . . . . . . .

[ ]

[ ดาบเงาดาบเงา ? ]

เยพึมพำสองสามคำ . . . .

[ มันเป็นดาบของเทคนิคเพื่อเพิ่มจิตวิญญาณการต่อสู้ เดอ gozaru . มีสาระไม่ มันเป็นภาพลวงตา อย่างไรก็ตามเพราะมันถูกสร้างด้วยจิตวิญญาณ มีการแสดงตน ดังนั้น คุณยอมรับการมีอยู่ของโดยไม่ได้ตั้งใจ เดอ gozaru . ส่วนไวเคานต์อาจใช้ดาบเงาอะไรข้างต้น แต่ดาบที่แท้จริงคือ แยกไปอีกด้าน ถ้าคุณรู้สึกว่า จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ และย้าย มันก็เงาดาบ ดาบวิญญาณการต่อสู้ที่แท้จริงโดยไม่ต้องเล็งไปที่ด้านข้าง ผมโดนจับ เดอ gozaru ค่ะ

. . . . . . . ]มัน . . . . . . . . เหมือนแสดงภาพลวงตา ฉันคิดว่าเธออาจจะเสียใจอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความจริง ได้แต่ยิ้มแสงลอยบนใบหน้าของเธอ นั่น . . . . . . . ไม่ยิ้ม ลาออก เธอเข้าใจบางอย่าง อย่างไรก็ตาม มันค่อยๆ ดึงกลับมา ในขณะที่เธอพึมพำบางอย่าง

[ ดาบไม่มีเงา . . . . . . . อืม . . . ผมเห็นเหตุผลที่ เดอ gozaru .มันไม่รอให้ฝ่ายตรงข้ามให้เปิด แต่เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามให้เปิด . . . . . . . นั่นคือ . . . . . . .
[ ]
Ooi แย้ , ? คุณไม่เป็นไรนะ ? [ ]

. . . . . . . เอาล่ะ เดอ gozaru โย่ ผม