I've been dealing with painWith not

I've been dealing with pain
With nothing to my name
It's been eleven hundred days
Since we've gone our separate ways
Am I the one to blame?
And do you feel the same?
Does it have to be this way?

I've gotta get over it
And over you
I'm starting to feel
Starting to heal
And you should too
We were kids made mistakes
Couldn't stay in one place
So we ran away
I've gotta get over it
And over you

Forget everything I said
And I will do my best
To get your voice out of my head
You're just a shoebox under my bed
The string that's binding my heart
Is slowly raveling apart
You took me for granted
I caught you red handed

I know I dragged us both through Hell
But I wish you'd forgive yourself
I think I learned a lesson too
That I'm at my worst when I'm with you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมได้จัดการกับความเจ็บปวด
ที่ไม่มีชื่อของฉัน
แล้วร้อยเอ็ดวัน
เนื่องจากเราได้ไปอนุญาตเราแยก
ฉันหนึ่งตำหนิ?
และคุณรู้สึกเหมือนกัน?
ไม่มันต้องวิธีนี้?

ผมจำต้องรับไว้
และคุณ
ฉันกำลังเริ่มรู้สึก
เริ่มต้นการรักษา
และคุณควรเกินไป
เรามีเด็กที่ทำผิดพลาด
สามารถไม่อยู่ในเดียว
ให้เราวิ่งไป
ผมจำต้องรับไว้
และกว่า คุณ

ลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมพูด
และจะทำดีที่สุด
รับเสียงของคุณจากหัวของฉัน
คุณเพียงกล่องรองเท้าใต้เตียงของฉัน
สตริงที่ถูกผูกหัวใจ
เป็นช้า raveling กัน
คุณเอาฉันได้รับ
ฉันจับคุณแดงมอบ

ฉันรู้ฉันลากเราทั้งนรกถึง
แต่คุณจะให้อภัยตัวเอง
ฉันคิดว่า ฉันได้เรียนรู้บทเรียนมากเกินไป
ว่า ผมเป็นคนที่เมื่อฉันเลวฉันกับคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้รับการจัดการกับความเจ็บปวด
ด้วยการไม่มีอะไรที่จะชื่อของฉัน
มันเป็นคนละพันหนึ่งร้อยวัน
นับตั้งแต่เราได้ไปตามทางแยกของเรา
ฉันหนึ่งที่จะตำหนิหรือไม่
และทำคุณรู้สึกเหมือนกันหรือไม่
มันต้องเป็นแบบนี้? ฉันได้ ต้องได้รับมากกว่านั้นและกว่าคุณฉันเริ่มที่จะรู้สึกว่าเริ่มต้นที่จะรักษาและคุณควรเกินไปข้อผิดพลาดที่เราเป็นเด็กทำไม่สามารถอยู่ในสถานที่หนึ่งที่เราวิ่งหนีไปดังนั้นฉันต้องได้รับมากกว่านั้นและเมื่อคุณลืมทุกอย่างที่ผมกล่าวว่าและฉันจะทำของฉันดีที่สุดเพื่อให้ได้เสียงของคุณออกมาจากหัวของฉันคุณเพียงแค่ shoebox ใต้เตียงของฉันสตริงที่ผูกหัวใจของฉันจะช้า Raveling นอกเหนือคุณเอาฉันเพื่อรับผมจับมือคุณแดงผมรู้ว่าผมลากเราทั้งสองผ่าน นรกแต่ผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้ตัวเองผมคิดว่าผมได้เรียนรู้บทเรียนเกินไปที่ฉันที่เลวร้ายที่สุดของฉันเมื่อฉันกับคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันได้รับการจัดการกับความเจ็บปวด

ไม่มีอะไรชื่อของฉันมันหนึ่งร้อยวัน
เนื่องจากเราได้ไปเราแยกกัน
ฉันเป็นคนผิด ?
แล้วคุณรู้สึกเหมือนกันไหม
มันต้องเป็นแบบนี้ ?

ผมก็ต้องทำใจ และกว่าคุณ

ผมรู้สึก

และคุณควรเริ่มรักษาด้วย

เราเป็นเด็กทำผิดไม่ได้อยู่ในที่เดียว

แล้วเราวิ่งหนี ฉันต้องทำใจ


และคุณลืมทุกอย่างที่ผมพูด

แล้วผมจะทำของฉันที่ดีที่สุดเพื่อรับเสียงของคุณออกจาก
หัวคุณเป็นกล่องรองเท้าใต้เตียงของฉัน

หัวใจผูกเชือกที่ค่อยๆ ยุ่งเหยิงกัน

คุณเอาฉันเพื่อให้ฉันจับเธอหน้าแดง

ผมจะลากเรามาผ่านนรก
แต่ฉันหวังว่าเธอจะให้อภัยตัวเอง
ฉันคิดว่าฉันได้เรียนรู้บทเรียนด้วย
ฉันที่สุดของฉันเมื่อฉันอยู่กับคุณ