As a child, Dalton longed for a for

As a child, Dalton longed for a formal education, but his family was very poor. It was clear that he would need to help out with the family finances from a young age.

After attending a Quaker school in his village in Cumberland, when Dalton was just 12 years old he started teaching there. When he was 14, he spent a year working as a farmhand, but decided to return to teaching—this time as an assistant at a Quaker boarding school in Kendal. Within four years, the shy young man was made principal of the school. He remained there until 1793, at which time he became a math and philosophy tutor at the New College in Manchester.

While at New College, Dalton joined the Manchester Literary and Philosophical Society. Membership granted Dalton access to laboratory facilities. For one of his first research projects, Dalton pursued his avid interest in meteorology. He started keeping daily logs of the weather, paying special attention to details such as wind velocity and barometric pressure—a habit Dalton would continue all of his life. His research findings on atmospheric pressure were published in his first book, Meteorological Findings, the year he arrived in Manchester.

During his early career as a scientist, Dalton also researched color blindness—a topic with which he was familiar through firsthand experience. Since the condition had affected both him and his brother since birth, Dalton theorized that it must be hereditary. He proved his theory to be true when genetic analysis of his own eye tissue revealed that he was missing the photoreceptor for perceiving the color green. As a result of his contributions to the understanding of red-green color blindness, the condition is still often referred to as "Daltonism."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเด็ก, ดัลตันอยากให้การศึกษาอย่างเป็นทางการ แต่ครอบครัวของเขาเป็นอย่างดี มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะต้องช่วยออกมาพร้อมกับการเงินของครอบครัวจากวัยหนุ่มสาว. หลังจากที่เรียนที่โรงเรียนเควกเกอร์ในหมู่บ้านของเขาในคัมเบอร์แลนด์เมื่อดาลตันเป็นเพียง 12 ปีเขาเริ่มมีการเรียนการสอน เมื่อเขาอายุได้ 14 เขาใช้เวลาหนึ่งปีทำงานเป็นงานหนัก แต่ตัดสินใจที่จะกลับไปที่การเรียนการสอนครั้งนี้เป็นผู้ช่วยที่เป็นโรงเรียนประจำเควกเกอร์ใน Kendal ภายในสี่ปีชายหนุ่มขี้อายที่ถูกสร้างขึ้นหลักของโรงเรียน เขายังคงอยู่ที่นั่นจนกระทั่ง 1793 เวลาที่เขากลายเป็นคณิตศาสตร์และปรัชญาครูสอนพิเศษที่วิทยาลัยใหม่ในแมนเชสเตอร์. ในขณะที่วิทยาลัยใหม่, ดัลตันเข้าร่วมแมนเชสเตอร์และวรรณกรรมปรัชญาสังคม สมาชิกได้รับการเข้าถึงดาลตันสิ่งอำนวยความสะดวกในห้องปฏิบัติการ สำหรับหนึ่งในโครงการวิจัยครั้งแรกของเขาดาลตันไล่ตามความสนใจตัวยงของเขาในอุตุนิยมวิทยา เขาเริ่มต้นการรักษาบันทึกประจำวันของสภาพอากาศที่ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับรายละเอียดต่างๆเช่นความเร็วลมและความดันของบรรยากาศนิสัยดาลตันจะดำเนินต่อไปตลอดชีวิตของเขา ผลการวิจัยของเขาเกี่ยวกับความดันบรรยากาศถูกตีพิมพ์ในหนังสือเล่มแรกของการค้นพบอุตุนิยมวิทยาปีที่เขาเข้ามาอยู่ในแมนเชสเตอร์. ในช่วงต้นอาชีพของเขาในฐานะนักวิทยาศาสตร์ดาลตันสีวิจัยยังตาบอด-หัวข้อที่เขาคุ้นเคยผ่านประสบการณ์โดยตรง เนื่องจากสภาพที่ได้รับผลกระทบทั้งเขาและพี่ชายของเขามาตั้งแต่เกิดดาลตันมหาเศรษฐีที่จะต้องมีการถ่ายทอดทางพันธุกรรม เขาพิสูจน์ทฤษฎีของเขาจะเป็นจริงเมื่อวิเคราะห์ทางพันธุกรรมของเนื้อเยื่อตาของเขาเองเปิดเผยว่าเขาหายไปแสงสำหรับการรับรู้สีเขียว อันเป็นผลมาจากผลงานของเขาไปสู่ความเข้าใจของสีแดงสีเขียวตาบอดสีสภาพยังคงมักจะเรียกว่า "Daltonism."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเด็กที่โรงเรียนปรารถนาสำหรับการศึกษา แต่ครอบครัวของเขายากจนมาก มันชัดเจนว่าเขาจะต้องช่วยเรื่องเงินในครอบครัวตั้งแต่อายุยังน้อยหลังจากการเรียนในโรงเรียนเควกเกอร์หมู่บ้านของเขาใน Cumberland เมื่อดาลตันอายุแค่ 12 ปี เขาเริ่มสอนที่นั่น เมื่อเขาอายุได้ 14 ปี เขาใช้เวลาการทำงานเป็นคนงานรับจ้างทำงานในไร่นา แต่ตัดสินใจที่จะกลับไปสอนในครั้งนี้เป็นผู้ช่วยที่ชายป่าโรงเรียนประจำใน Kendal . ภายในสี่ปี ชายหนุ่มขี้อายเป็นอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียน เขายังคงอยู่ที่นั่นจนกระทั่งที่เวลาที่เขากลายเป็นครูสอนพิเศษคณิตศาสตร์และปรัชญาที่วิทยาลัยใหม่ในแมนเชสเตอร์ในขณะที่วิทยาลัยใหม่ ดัลตัน เข้าร่วม แมนเชสเตอร์ วรรณกรรมและปรัชญาสังคม สมาชิกได้รับการเข้าถึงดาลตั้นเครื่องทดลอง หนึ่งในโครงการวิจัยแรกของเขาที่โรงเรียนไล่ตามความสนใจมักมากของเขาในอุตุนิยมวิทยา เขาเริ่มเก็บบันทึกประจำวันของสภาพอากาศ จ่ายพิเศษความสนใจรายละเอียด เช่น ความเร็วลม และความกดดันของบรรยาย pressure-a นิสัยดาลตันจะดำเนินการทั้งหมดของชีวิตของเขา ผลการวิจัยของเขาในความดันบรรยากาศถูกตีพิมพ์ในหนังสือเล่มแรกของเขา อุตุนิยมวิทยา จำนวนปีที่เขามาถึงในแมนเชสเตอร์ในอาชีพของเขาในฐานะนักวิทยาศาสตร์ ดาลตันยังสนใจสี blindness-a หัวข้อที่เขาคุ้นเคย ผ่านประสบการณ์ตรง ในเมื่อเงื่อนไขที่มีผลต่อทั้งเขาและพี่ชายของเขาตั้งแต่เกิด ดาลตัน theorized ที่มันต้องเป็นกรรมพันธุ์ เขาพิสูจน์ทฤษฎีของเขาเป็นจริงเมื่อการวิเคราะห์พันธุกรรมในเนื้อเยื่อตาของตัวเอง เผยว่าเขาได้หายไปโฟโตรีเซปเตอร์สำหรับการรับรู้สีเขียว ผลของผลงานของเขาเพื่อความเข้าใจของตาบอดสีแดงเขียว สภาพยังมักจะเรียกว่า " อิริยา”