limiting adenine and xanthine (or g

limiting adenine and xanthine (or guanosine). Further deregulation is achieved by selection
of mutants resistant to purine analogues. Thus, mutants requiring adenine and xanthine and
resistant to azaguanine produce over 20 g inosine per L. Insertional inactivation of the IMP
dehydrogenase gene in another B. subtilis strain yielded a culture producing 35 g inosine per
L (Miyagawa et al., 1989). Genetic engineering of the inosine monophosphate dehydrogenase
gene in a B. subtilis strain, which was producing 7 g per L guanosine and 19 g per L
inosine, changed production to 20 g per L guanosine and 5 g per L inosine (Miyagawa et al.,
1986). Other B. subtilis mutants produce as much as 23 g per L guanosine (Kuninaka, 1996).
With regard to pyrimidine production, another recombinant strain of B. subtilis produces 18
g per L of cytidine and a mutant lacking homoserine dehydrogenase (which increased the
concentration of the precursor aspartate in the cell) produces 30 g per L (Asahi et al., 1996).
Riboflavin (vitamin B2) was produced commercially for many years by both fermentation
and chemical synthesis (Demain, 1972) but today, fermentation is the major route. Riboflavin
overproducers include two yeast-like molds, Eremothecium ashbyii and Ashbya gossypii,
which synthesize riboflavin in concentrations greater than 20 g per L. Production of riboflavin
amounted to 4 million pounds in 1992 (Vandamme, 1992). A riboflavin-overproducer
such as A. gossypii makes 40 000 times more vitamin than it needs for its own growth. The
biochemical key to riboflavin overproduction appears to involve insensitivity to the repressive
effects of iron. New processes using Candida species or recombinant B. subtilis strains
have been developed in recent years which produce 20–30 g riboflavin per L.
Vitamin B12 (cyanocobalamin) is produced industrially with Propionibacterium shermanii
or Pseudomonas denitrificans (Spalla et al., 1989; Kusel et al., 1984). Such strains make
about 100 000 times more vitamin B12 than they need for their own growth. The key to the
fermentation is avoidance of feedback repression by vitamin B12. Of major importance in the
P. denitrificans fermentation is the addition of betaine (Kusel et al., 1984). Vitamin B12 overproduction
is totally dependent upon betaine but the mechanism of control is unknown. Production
of vitamin B12 has reached a level of 150 mg per L (Spalla et al., 1989). Some 3 tons
of cyanocobalamin are are produced per year with a market of $71 million (McCoy, 1999).
In production of biotin, feedback repression is caused by the enzyme acetyl-CoA carboxylase
biotin holoenzyme synthetase, with biotin 5-adenylate acting as corepressor (Barker and
Campbell, 1981). Strains of S. marcescens obtained by mutagenesis, selected for resistance
to biotin antimetabolites and subjected to molecular cloning, produce 600 mg per L in the
presence of high concentrations of sulfur and ferrous iron (Masuda et al., 1995). Such a titer
is high enough to economically compete with the traditional chemical process. The biotin
market is $100 million per year (Shaw et al., 1999). Traditionally, it has been produced
chemically but new biological processes are becoming economical. Engineering of E. coli
genes into Agrobacterium/Rhizobium HK4 led to production of 110 mg per L (Shaw et al.,
1999).
Vitamin C (L-ascorbic acid) has been produced chemically for many years. It is manufactured
at the rate of 60 000 tons per year with a market of $60 million (Wilke, 1999). A novel
process involves the use of a genetically engineered Erwinia herbicola strain containing a
gene from Corynebacterium sp. The engineered organism converts glucose into 2-ketogulonic
acid, which can be easily converted by acid or base to ascorbic acid (Pramik, 1986).
Another process devised independently converts 40 g per L glucose into 20 g per L 2-keto-L-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำกัด adenine และ xanthine (หรือ guanosine) เสรีเพิ่มเติมสามารถทำได้ โดยเลือกของสายพันธุ์ทนต่อ purine analogues ดังนั้น สายพันธุ์ต้อง adenine และ xanthine และazaguanine ผลิตเกิน 20 g inosine ต่อ L. Insertional ยกเลิกการเรียกของ IMP ทนต่อยีน dehydrogenase ในอื่น subtilis เกิดต้องใช้วัฒนธรรมผลิต inosine กรัมต่อผลL (มิยากาวะ et al., 1989) พันธุวิศวกรรมของ inosine monophosphate dehydrogenaseยีนใน subtilis เกิดต้องใช้ ซึ่งถูกผลิต 7 g ต่อ L guanosine และ g 19 ต่อ Linosine, 20 g ต่อ L guanosine และ 5 กรัมต่อ L inosine เปลี่ยนแปลงผลิต (มิยากาวะ et al.,1986) สายพันธุ์อื่น ๆ B. subtilis ผลิตมากถึง 23 กรัมต่อ L guanosine (Kuninaka, 1996)เกี่ยวกับการผลิต pyrimidine ต้องใช้ recombinant อื่นของ subtilis เกิดสร้าง 18g ต่อ L cytidine และ mutant ขาด homoserine dehydrogenase (ซึ่งเพิ่มการความเข้มข้นของ aspartate สารตั้งต้นในเซลล์) สร้าง 30 กรัมต่อ L (Asahi et al., 1996)วิตามิน (วิตามินบี) ที่ผลิตในเชิงพาณิชย์หลายปี โดยหมักทั้งสองและสารเคมีสังเคราะห์ (Demain, 1972) แต่วันนี้ หมักเป็นกระบวนการหลักการ ไรโบเฟลวินoverproducers รวมสองเหมือนยีสต์ molds จึง Eremothecium ashbyii และ Ashbya gossypiiซึ่งสังเคราะห์วิตามินในความเข้มข้นมากกว่า 20 กรัมต่อ L. ผลิตไรโบเฟลวินมีถึง 4 ล้านปอนด์ในปี 1992 (Vandamme, 1992) ไรโบเฟลวิน-overproducerเช่นอ. gossypii ทำ 40 000 เท่าวิตามินมากกว่าที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของตนเอง ที่คีย์ไรโบเฟลวิน overproduction ชีวเคมีปรากฏเกี่ยว insensitivity เพื่อการกดขี่ลักษณะของเหล็ก กระบวนการใช้พันธุ์ Candida หรือ recombinant subtilis เกิดสายพันธุ์ใหม่ได้รับการพัฒนาในปีที่ผ่านมาซึ่งผลิตไรโบเฟลวิน 20 – 30 กรัมต่อ L.วิตามินบี 12 (cyanocobalamin) ผลิต industrially Propionibacterium shermaniiหรือ Pseudomonas denitrificans (Spalla et al., 1989 Kusel et al., 1984) ทำให้สายพันธุ์ดังกล่าวประมาณ 100 000 เท่าวิตามินบี 12 มากกว่าที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตของตนเอง หลักสำคัญของการหมักคือการปราบปรามผลป้อนกลับโดยวิตามินบี 12 หลักสำคัญในการP. denitrificans หมักเป็นการเพิ่ม betaine (Kusel et al., 1984) วิตามินบี 12 overproductionมีทั้งหมดขึ้น betaine แต่ไม่รู้จักกลไกการควบคุมการ ผลิตของวิตามินบี 12 ได้ถึงระดับ 150 มิลลิกรัมต่อ L (Spalla et al., 1989) บางตัน 3ของ cyanocobalamin จะผลิตต่อปีกับตลาดของ 71 ล้านเหรียญ (แท้ 1999)ในการผลิตของไบโอติน เกิดผลป้อนกลับปราบปราม โดยเอนไซม์ acetyl-CoA carboxylasesynthetase holoenzyme ไบโอติน กับ 5 ไบโอตินทำหน้าที่เป็น corepressor adenylate (บาร์คเกอร์ และCampbell, 1981) สายพันธุ์ S. marcescens รับ โดย mutagenesis สำหรับความต้านทานantimetabolites ไบโอตินและโมเลกุลการโคลน ผลิต 600 มิลลิกรัมต่อ L ในการสถานะของความเข้มข้นสูงของกำมะถันและเหล็กเหล็ก (สึดะและ al., 1995) Titer ดังกล่าวสูงพอที่จะแข่งขันอย่าง มีกระบวนการทางเคมีแบบดั้งเดิม ไบโอตินตลาดเป็น $100 ล้านต่อปี (Shaw et al., 1999) ประเพณี การผลิตกระบวนการใหม่ แต่สารเคมีชีวภาพจะกลายเป็นประหยัด วิศวกรรมของ E. coliยีนเป็น HK4 อโกรแบคทีเรียม/ไรโซเบียมนำไปผลิต 110 มิลลิกรัมต่อ L (Shaw et al.,1999)วิตามินซี (กรดแอสคอร์บิค L) มีการผลิตสารเคมีหลายปี มันถูกผลิตขึ้นในอัตรา 60 000 ตันต่อปีโดยตลาดของ $60 ล้าน (ฮันวิลคี 1999) นวนิยายกระบวนการเกี่ยวข้องกับการใช้การแปลงพันธุกรรมออกแบบ Erwinia herbicola ต้องใช้ที่ประกอบด้วยการยีนจาก Corynebacterium sp สิ่งมีชีวิตออกแบบแปลงกลูโคสเป็น 2 ketogulonicกรด ซึ่งสามารถได้อย่างง่ายดายแปลง โดยกรดหรือกรดแอสคอร์บิค (Pramik, 1986) ที่ต้องการการดำเนินการอื่นที่กำหนดโดยอิสระแปลง g 40 ต่อกลูโคส L เป็น 20 กรัมต่อ L 2-keto-L -

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำกัด adenine และ xanthine (หรือ Guanosine) กฎระเบียบเพิ่มเติมจะทำได้โดยตัวเลือก
ของการกลายพันธุ์ที่ทนต่อ analogues purine ดังนั้นการกลายพันธุ์ที่ต้องการ adenine และ xanthine และ
ทนต่อ azaguanine ผลิตกว่า 20 กรัมต่อการใช้งาน inosine ลิตรแทรกของ IMP
ยีน dehydrogenase อีกสายพันธุ์ B. subtilis yielded วัฒนธรรมการผลิต 35 กรัม inosine ต่อ
ลิตร (มิยากาวา et al., 1989) พันธุวิศวกรรมของ inosine โมโน dehydrogenase
ยีนใน B. subtilis สายพันธุ์ซึ่งได้รับการผลิต 7 กรัมต่อลิตร Guanosine และ 19 กรัมต่อลิตร
inosine เปลี่ยนการผลิตถึง 20 กรัมต่อลิตร Guanosine และ 5 กรัมต่อลิตร inosine (มิยากาวา et al.,
1986) B. subtilis กลายพันธุ์อื่น ๆ การผลิตมากที่สุดเท่าที่ 23 กรัมต่อลิตร Guanosine (Kuninaka, 1996).
เกี่ยวกับการผลิต pyrimidine อีกสายพันธุ์ผสมของ B. subtilis ผลิต 18
กรัมต่อลิตร cytidine และกลายพันธุ์ขาด dehydrogenase homoserine (ซึ่งเพิ่มขึ้น
ความเข้มข้นของสารตั้งต้น aspartate ในเซลล์) ผลิต 30 กรัมต่อลิตร (Asahi et al., 1996).
Riboflavin (วิตามินบี 2) ได้รับการผลิตในเชิงพาณิชย์เป็นเวลาหลายปีโดยทั้งการหมัก
และสารเคมีสังเคราะห์ (Demain, 1972) แต่วันนี้การหมัก ถนนสายหลัก Riboflavin
overproducers รวมสองแม่พิมพ์ยีสต์เหมือน ashbyii Eremothecium และ Ashbya gossypii,
ซึ่งสังเคราะห์ riboflavin ในความเข้มข้นมากกว่า 20 กรัมต่อลิตรผลิต riboflavin
มีจำนวน 4 ล้านปอนด์ในปี 1992 (Vandamme, 1992) riboflavin-overproducer
เช่น gossypii A. ทำให้ 40 ครั้ง 000 วิตามินอื่น ๆ อีกมากมายกว่าที่จะต้องสำหรับการเจริญเติบโตของตัวเอง
ที่สำคัญทางชีวเคมีที่จะ riboflavin เกินไปดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับความไม่รู้สึกที่จะปราบปราม
ผลกระทบของเหล็ก กระบวนการใหม่โดยใช้สายพันธุ์ Candida หรือ recombinant B. subtilis สายพันธุ์
ได้รับการพัฒนาในปีที่ผ่านมาซึ่งผลิต 20-30 กรัมต่อลิตร riboflavin
วิตามินบี 12 (cyanocobalamin) มีการผลิตอุตสาหกรรมที่มี Propionibacterium shermanii
หรือ denitrificans Pseudomonas (Spalla et al, 1989;. Kusel et al., 1984) สายพันธุ์ดังกล่าวให้
ประมาณ 100 ครั้ง 000 วิตามินบี 12 มากขึ้นกว่าที่พวกเขาต้องการสำหรับการเจริญเติบโตของตัวเอง กุญแจสำคัญในการ
หมักคือการหลีกเลี่ยงการปราบปรามความคิดเห็นโดยวิตามินบี 12 สิ่งที่สำคัญใน
P. หมัก denitrificans คือนอกเหนือจากเบทาอีน (Kusel et al., 1984) วิตามินบี 12 มากเกินไป
มีทั้งหมดขึ้นอยู่กับเบทาอีน แต่กลไกของการควบคุมไม่เป็นที่รู้จัก การผลิต
ของวิตามินบี 12 ได้ถึงระดับ 150 มิลลิกรัมต่อลิตร (Spalla et al., 1989) บาง 3 ตัน
ของ cyanocobalamin จะมีการผลิตต่อปีโดยมีตลาดของ $ 71,000,000 (แท้, 1999).
ในการผลิตไบโอติน, การปราบปรามการตอบรับที่เกิดจากการทำงานของเอนไซม์ acetyl-CoA คาร์บอกซิ
ไบโอติน synthetase holoenzyme มีไบโอตินการแสดง 5- เลทเป็น corepressor (บาร์เกอร์และ
แคมป์เบล, 1981) สายพันธุ์ของ marcescens เอสที่ได้จากการกลายพันธุ์, เลือกสำหรับการต้านทาน
การ antimetabolites ไบโอตินและภายใต้การโคลนยีนผลิต 600 มิลลิกรัมต่อลิตรใน
การปรากฏตัวของความเข้มข้นสูงของกำมะถันและธาตุเหล็กเหล็ก (Masuda et al., 1995) titer ดังกล่าว
สูงพอที่จะแข่งขันกับเศรษฐกิจกระบวนการทางเคมีแบบดั้งเดิม ไบโอติน
ตลาด $ 100 ล้านบาทต่อปี (ชอว์ et al., 1999) แต่เดิมจะได้รับการผลิต
สารเคมี แต่กระบวนการทางชีวภาพใหม่จะกลายเป็นที่ประหยัด วิศวกรรมของเชื้อ E. coli
ยีนเข้าไปใน Agrobacterium / ไรโซเบียม HK4 นำไปสู่การผลิต 110 มิลลิกรัมต่อลิตร (ชอว์ et al.,
1999).
วิตามินซี (L-ascorbic acid) ได้รับการผลิตสารเคมีเป็นเวลาหลายปี เป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิต
ในอัตรา 60 000 ตันต่อปีด้วยการตลาดของ $ 60,000,000 (Wilke, 1999) นวนิยาย
กระบวนการเกี่ยวข้องกับการใช้ดัดแปลงพันธุกรรมความเครียด Erwinia herbicola ที่มี
ยีนจาก Corynebacterium SP ชีวิตวิศวกรรมแปลงน้ำตาลกลูโคสเป็น 2-ketogulonic
กรดซึ่งสามารถเปลี่ยนได้อย่างง่ายดายด้วยกรดหรือฐานวิตามินซี (Pramik, 1986).
กระบวนการวางแผนเป็นอิสระอีกแปลง 40 กรัมต่อลิตรเป็นน้ำตาลกลูโคส 20 กรัมต่อลิตร 2 คีโต L-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำกัดและสารอัลคาลอยด์ของ ( หรือกัวโนซีน ) กฎระเบียบเพิ่มเติมได้โดยการเลือกสายพันธุ์ที่ทนต่อโรค
analogues ดังนั้น กลายพันธุ์ และของต้องและและป้องกัน azaguanine
ผลิตกว่า 20 กรัมต่อลิตร insertional อินโนการยับยั้งของ Imp
เนสยีนอีก B . subtilis สายพันธุ์ให้ผลผลิต 35 กรัมต่อวัฒนธรรมอินโน
L ( มิยากาวะ et al . , 1989 )พันธุวิศวกรรมของโนซีนโมโนฟอสเฟต ดีไฮโดรจีเนส
ยีนในเชื้อ B . subtilis ซึ่งกำลังการผลิต 7 กรัมต่อลิตร กัวโนซีนและ 19 กรัมต่อลิตร
อินโน เปลี่ยนการผลิต 20 กรัมต่อลิตรและกัวโนซีน 5 กรัมต่อลิตร โนซีน ( มิยากาวะ
et al . , 1986 ) B . subtilis สายพันธุ์อื่น ๆผลิตเท่าที่ 23 กรัมต่อลิตร กัวโนซีน ( คุนินากะ , 1996 ) .
เกี่ยวกับการผลิต pyrimidineอีกสายพันธุ์เซลล์ของ B . subtilis ผลิต 18
กรัมต่อลิตรและไซติดีนกลายพันธุ์ขาดโฮโมเซอรีน dehydrogenase ( ซึ่งเพิ่มขึ้น
ความเข้มข้นสารตั้งต้นในการผลิตโดยเซลล์ ) 30 กรัมต่อลิตร ( อาซาฮี et al . , 1996 ) .
ไรโบฟลาวิน ( วิตามินบี2 ) ที่ผลิตในเชิงพาณิชย์เป็นเวลาหลายปี โดยทั้งหมัก
และสารเคมีสังเคราะห์ ( วันพรุ่งนี้ , 1972 ) แต่ในวันนี้การหมักเป็นเส้นทางหลัก Riboflavin
overproducers รวมถึงสองยีสต์เหมือนเชื้อรา และ ashbyii eremothecium ashbya gossypii
ซึ่งสังเคราะห์ , Riboflavin ในความเข้มข้นมากกว่า 20 กรัมต่อลิตร การผลิตไรโบฟลาวิน
จำนวน 4 ล้านปอนด์ ในปี ค.ศ. 1992 ( vandamme , 1992 ) เป็นวิตามินบี 2 overproducer
เช่น . gossypii ทำให้ 40 000 ครั้งวิตามินมากกว่าความต้องการการเจริญเติบโตของมันเอง
ชีวเคมีสำคัญ Riboflavin overproduction ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับชื่อสกุลผลปราบปราม
เหล็ก กระบวนการใหม่ที่ใช้ชนิด Candida หรือยีน B . subtilis สายพันธุ์
ได้รับการพัฒนาในปีที่ผ่านมาซึ่งผลิต 20 – 30 กรัมต่อลิตร Riboflavin
วิตามินบี 12 ( ไซยาโนโคบาลามิน ) คือ การผลิตเชิงอุตสาหกรรมด้วย Propionibacterium น้ำตาล
หรือ Pseudomonas denitrificans ( spalla et al . , 1989 ;kusel et al . , 1984 ) สายพันธุ์ดังกล่าวทำให้
เกี่ยวกับ 100 , 000 เท่า วิตามิน B12 มากกว่าที่พวกเขาต้องการสำหรับการเจริญเติบโตของตนเอง กุญแจสำคัญในการหมักคือการหลีกเลี่ยงการ
ติชมด้วยวิตามิน B12 ความสำคัญหลักใน
P denitrificans การหมักคือการเพิ่มของเบทาอีน ( kusel et al . , 1984 ) วิตามิน B12 overproduction
ทั้งหมดขึ้นอยู่กับ บี แต่กลไกการควบคุมที่ไม่รู้จัก ผลิต
วิตามิน B12 ได้ถึงระดับ 150 มิลลิกรัมต่อลิตร ( spalla et al . , 1989 ) บาง 3 ตัน
ของไซยาโนโคบาลามินจะผลิตต่อปี กับตลาดของ $ 71 ล้านบาท ( ของแท้ , 1999 ) .
ในการผลิตไบโอติน , ข้อเสนอแนะความคิดเกิดจากเอนไซม์อะเซติล COA อวัยวะสืบพันธุ์
มเทสฮอโลเอนไซม์ ,กับไบโอติน 5-adenylate ทำตัวเป็น corepressor ( Barker และ
แคมป์เบล , 1981 ) สายพันธุ์ของ S . marcescens ได้โดยการเลือกสำหรับต้านทาน
กับไบโอติน antimetabolites และภายใต้การโคลนผลิต 600 มิลลิกรัมต่อลิตรใน
ที่มีความเข้มข้นสูงของซัลเฟอร์ และเหล็ก ( Masuda et al . , 1995 )
เช่นระดับสูงพอที่จะทำให้แข่งขันกับกระบวนการทางเคมีแบบดั้งเดิม ตลาด biotin
$ 100 ล้านบาทต่อปี ( Shaw et al . , 1999 ) แต่เดิมมันถูกผลิต
เคมีแต่กระบวนการทางชีวภาพใหม่จะกลายเป็นประหยัด วิศวกรรมของ E . coli
ยีนในเชื้อ Agrobacterium / hk4 นำไปสู่การผลิต 110 มิลลิกรัมต่อลิตร ( Shaw et al . ,

2542 )วิตามินซี ( L-Ascorbic Acid ) ถูกผลิตเคมีเป็นเวลาหลายปี มันเป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิต
ในอัตรา 60 , 000 ตันต่อปี กับตลาดของ $ 60 ล้านบาท ( wilke , 1999 ) กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการใช้นวนิยาย
วิศวกรรมทางพันธุกรรมเชื้อ Erwinia herbicola สายพันธุ์ที่มียีนจากแผนจูงใจให้ลาออก
sp วิศวกรรมสิ่งมีชีวิตแปลงกลูโคสเข้าไป 2-ketogulonic
กรดซึ่งสามารถเปลี่ยนได้อย่างง่ายดายด้วยกรดหรือเบสกรดแอสคอร์บิค ( pramik , 1986 )
กระบวนการอื่นได้คิดอย่างอิสระแปลง 40 กรัมต่อลิตรเป็น 20 กรัมต่อลิตรใน 2-keto-l -