การใช้ภาษาอังกฤษของไทยในอาเซียนในปี

การใช้ภาษาอังกฤษของไทยในอาเซียน
ในปี พ.ศ.2558 ประเทศไทยของเรารวมทั้งอีก 9 ประเทศก็จะได้เป็นประชาคมอาเซียน ประชาชนพลเมืองใน 10 ประเทศอาเซียนจะต้องใช้ภาษาอังกฤษกันมากขึ้น นอกเหนือจากภาษาประจำชาติหรือภาษาประจำถิ่นของแต่ละชาติแต่ละชุมชนเอง เพราะไม่เพียงแต่เจ้าหน้าที่รัฐเท่านั้นที่จะต้องไปมาหาสู่ร่วมประชุมปรึกษาหารือและสื่อสารกัน และไม่เฉพาะนักธุรกิจและคนทำมาค้าขายระหว่างประเทศเท่านั้นที่จะต้องใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารและการติดต่อธุรกิจระหว่างกัน แต่ในเมื่อทุกคนที่อยู่ในอาเซียนล้วนแล้วแต่เป็นพลเมืองของอาเซียนด้วยกันทุกคน และทุกคนจะต้องไปมาหาสู่ เดินทางท่องเที่ยว ทำความรู้จักคุ้นเคยต่อกัน เรียนรู้ซึ่งกันและกัน และที่สำคัญทุกคนจะต้องเดินทางข้ามพรมแดนเพื่อหางานทำและแสวงหาโอกาสที่ดีกว่าให้กับชีวิต ดังนั้นภาษาอังกฤษจึงเป็นเครื่องมืออันดับหนึ่งสำหรับพลเมืองอาเซียน ในการสื่อสารสร้างสัมพันธ์สู่โลกกว้างของภูมิภาคอาเซียน โลกแห่งมิตรไมตรีที่ขยายกว้างไร้พรมแดน โลกแห่งการแข่งขันไร้ขอบเขตภูมิศาสตร์และวัฒนธรรม ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียน เคียงคู่ภาษาที่หนึ่งอันเป็นภาษาประจำชาติของแต่ละคน
ภาษาอังกฤษ : ในฐานะภาษาสำคัญของโลก ภาษาอังกฤษปัจจุบันคือภาษานานาชาติ เป็นภาษากลางของโลก ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของมนุษยชาติ เป็นภาษาที่มนุษย์บนโลกใช้ติดต่อระหว่างกันเป็นหลัก ไม่ว่าแต่ละคนจะใช้ภาษาอะไรเป็นภาษาประจำชาติ เมื่อต้องติดต่อกับคนอื่นที่ต่างภาษาต่างวัฒนธรรมกันทุกคนจำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้ทุกชาติทุกภาษาจึงบรรจุวิชาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองรองลงมาจากภาษาประจำชาติ เป็นแกนหลักของหลักสูตรการศึกษาทุกระดับ ตั้งแต่ปฐมวัยไปจนถึงการศึกษาตลอดชีวิต
แต่เมื่ออาเซียนกำหนดให้ภาษาอังกฤษเป็น “working language” เราจึงต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ตามความหมายของถ้อยคำว่าเป็น “ภาษาทำงาน” ของทุกคนในอาเซียน ทุกคนที่ “ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน”, “ทำงานในอาเซียน”, ทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน”, “มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียน”, “แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียน”, “มีเพื่อนในอาเซียน” และ “เดินทางท่องเที่ยวในอาเซียน”
ทุกคนต้องเรียนรู้และใช้ภาษาอังกฤษให้ได้ทั้งสิ้น ตั้งแต่นายกรัฐมนตรี ไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนา ชาวบ้านทั่วไป นักเรียน นักศึกษา เด็กและเยาวชน ถึงเวลาแล้วที่ชาวไทยจะต้องพัฒนาตนเองในการเรียนรู้ให้สามารถใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการดำเนินชีวิตที่สมบูรณ์ในประชาคมอาเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ภาษาอังกฤษของไทยในอาเซียนในปี พ.ศ.2558 ประเทศไทยของเรารวมทั้งอีก 9 ประเทศก็จะได้เป็นประชาคมอาเซียนประชาชนพลเมืองใน 10 ประเทศอาเซียนจะต้องใช้ภาษาอังกฤษกันมากขึ้นนอกเหนือจากภาษาประจำชาติหรือภาษาประจำถิ่นของแต่ละชาติแต่ละชุมชนเองเพราะไม่เพียงแต่เจ้าหน้าที่รัฐเท่านั้นที่จะต้องไปมาหาสู่ร่วมประชุมปรึกษาหารือและสื่อสารกันและไม่เฉพาะนักธุรกิจและคนทำมาค้าขายระหว่างประเทศเท่านั้นที่จะต้องใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารและการติดต่อธุรกิจระหว่างกันแต่ในเมื่อทุกคนที่อยู่ในอาเซียนล้วนแล้วแต่เป็นพลเมืองของอาเซียนด้วยกันทุกคนและทุกคนจะต้องไปมาหาสู่เดินทางท่องเที่ยวทำความรู้จักคุ้นเคยต่อกันเรียนรู้ซึ่งกันและกันและที่สำคัญทุกคนจะต้องเดินทางข้ามพรมแดนเพื่อหางานทำและแสวงหาโอกาสที่ดีกว่าให้กับชีวิตดังนั้นภาษาอังกฤษจึงเป็นเครื่องมืออันดับหนึ่งสำหรับพลเมืองอาเซียนในการสื่อสารสร้างสัมพันธ์สู่โลกกว้างของภูมิภาคอาเซียนโลกแห่งมิตรไมตรีที่ขยายกว้างไร้พรมแดนโลกแห่งการแข่งขันไร้ขอบเขตภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียนเคียงคู่ภาษาที่หนึ่งอันเป็นภาษาประจำชาติของแต่ละคน ภาษาอังกฤษ: ในฐานะภาษาสำคัญของโลกภาษาอังกฤษปัจจุบันคือภาษานานาชาติเป็นภาษากลางของโลกภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของมนุษยชาติเป็นภาษาที่มนุษย์บนโลกใช้ติดต่อระหว่างกันเป็นหลักไม่ว่าแต่ละคนจะใช้ภาษาอะไรเป็นภาษาประจำชาติเมื่อต้องติดต่อกับคนอื่นที่ต่างภาษาต่างวัฒนธรรมกันทุกคนจำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอยู่แล้วด้วยเหตุนี้ทุกชาติทุกภาษาจึงบรรจุวิชาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองรองลงมาจากภาษาประจำชาติเป็นแกนหลักของหลักสูตรการศึกษาทุกระดับตั้งแต่ปฐมวัยไปจนถึงการศึกษาตลอดชีวิตแต่เมื่ออาเซียนกำหนดให้ภาษาอังกฤษเป็น "ภาษาทำงาน" เราจึงต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ตามความหมายของถ้อยคำว่าเป็น "ภาษาทำงาน" ของทุกคนในอาเซียนทุกคนที่ "ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน" "ทำงานในอาเซียน" ทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน" "มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียน" "แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียน" "มีเพื่อนในอาเซียน"และ"เดินทางท่องเที่ยวในอาเซียน"ทุกคนต้องเรียนรู้และใช้ภาษาอังกฤษให้ได้ทั้งสิ้นตั้งแต่นายกรัฐมนตรีไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนาชาวบ้านทั่วไปนักเรียนนักศึกษาเด็กและเยาวชนถึงเวลาแล้วที่ชาวไทยจะต้องพัฒนาตนเองในการเรียนรู้ให้สามารถใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการดำเนินชีวิตที่สมบูรณ์ในประชาคมอาเซียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ.ศ. 2558 ประเทศไทยของเรารวมทั้งอีก 9 ประเทศก็จะได้เป็นประชาคมอาเซียนประชาชนพลเมืองใน 10 และทุกคนจะต้องไปมาหาสู่เดินทางท่องเที่ยวทำความรู้จักคุ้นเคยต่อกันเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
: ในฐานะภาษาสำคัญของโลกภาษาอังกฤษปัจจุบันคือภาษานานาชาติเป็นภาษากลางของโลก
"ภาษาทำงาน" "ภาษาทำงาน" ของทุกคนในอาเซียนทุกคนที่ "ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน", "ทำงานในอาเซียน", ทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน "," มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียน "," แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียน " "มีเพื่อนในอาเซียน" และ
ตั้งแต่นายกรัฐมนตรีไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนาชาวบ้านทั่วไปนักเรียนนักศึกษาเด็กและเยาวชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ภาษาอังกฤษของไทยในอาเซียน
สามารถพ . ศ .2558 ประเทศไทยของเรารวมทั้งอีก 9 ประเทศก็จะได้เป็นประชาคมอาเซียนประชาชนพลเมืองใน 10 ประเทศอาเซียนจะต้องใช้ภาษาอังกฤษกันมากขึ้นนอกเหนือจากภาษาประจำชาติหรือภาษาประจำถิ่นของแต่ละชาติแต่ละชุมชนเองและไม่เฉพาะนักธุรกิจและคนทำมาค้าขายระหว่างประเทศเท่านั้นที่จะต้องใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารและการติดต่อธุรกิจระหว่างกันแต่ในเมื่อทุกคนที่อยู่ในอาเซียนล้วนแล้วแต่เป็นพลเมืองของอาเซียนด้วยกันทุกคนเดินทางท่องเที่ยวทำความรู้จักคุ้นเคยต่อกันเรียนรู้ซึ่งกันและกันและที่สำคัญทุกคนจะต้องเดินทางข้ามพรมแดนเพื่อหางานทำและแสวงหาโอกาสที่ดีกว่าให้กับชีวิตในการสื่อสารสร้างสัมพันธ์สู่โลกกว้างของภูมิภาคอาเซียนโลกแห่งมิตรไมตรีที่ขยายกว้างไร้พรมแดนโลกแห่งการแข่งขันไร้ขอบเขตภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียนยูไท :ในฐานะภาษาสำคัญของโลกภาษาอังกฤษปัจจุบันคือภาษานานาชาติเป็นภาษากลางของโลกภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของมนุษยชาติเป็นภาษาที่มนุษย์บนโลกใช้ติดต่อระหว่างกันเป็นหลักเมื่อต้องติดต่อกับคนอื่นที่ต่างภาษาต่างวัฒนธรรมกันทุกคนจำเป็นต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอยู่แล้วด้วยเหตุนี้ทุกชาติทุกภาษาจึงบรรจุวิชาภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองรองลงมาจากภาษาประจำชาติตั้งแต่ปฐมวัยไปจนถึงการศึกษาตลอดชีวิต
แต่เมื่ออาเซียนกำหนดให้ภาษาอังกฤษเป็น " ทำงาน " ภาษา " เราจึงต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ตามความหมายของถ้อยคำว่าเป็นภาษาทำงาน " ของทุกคนในอาเซียนทุกคนที่ " ทำงานเกี่ยวกับอาเซียน " , " ทำงานในอาเซียน "มีเครือข่ายประชาสังคมอาเซียนทำงานร่วมกับเพื่อนอาเซียน " , " " , " " , " " แสวงหาโอกาสทางการศึกษาในอาเซียนมีเพื่อนในอาเซียนและเดินทางท่องเที่ยวในอาเซียน "
"ทุกคนต้องเรียนรู้และใช้ภาษาอังกฤษให้ได้ทั้งสิ้นตั้งแต่นายกรัฐมนตรีไปจนถึงเกษตรกรชาวไร่ชาวนาชาวบ้านทั่วไปนักเรียนนักศึกษาเด็กและเยาวชน