BY WILLIAM BLAKEI was angry with my

BY WILLIAM BLAKE
I was angry with my friend;
I told my wrath, my wrath did end.
I was angry with my foe:
I told it not, my wrath did grow.

And I waterd it in fears,
Night & morning with my tears:
And I sunned it with smiles,
And with soft deceitful wiles.

And it grew both day and night.
Till it bore an apple bright.
And my foe beheld it shine,
And he knew that it was mine.

And into my garden stole,
When the night had veild the pole;
In the morning glad I see;
My foe outstretched beneath the tree.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยวิลเลียม BLAKE
ฉันโกรธกับเพื่อนของฉัน
ฉันบอกความพิโรธของเรา, ความพิโรธของเราไม่สิ้นสุด.
ฉันโกรธกับศัตรูของฉัน
. ฉันบอกว่ามันไม่ได้เป็นความพิโรธของเราไม่เจริญเติบโตและฉัน waterd ในความกลัวตอนกลางคืนและตอนเช้ากับมีน้ำตา : และผม sunned ด้วยรอยยิ้มและมียาหลอกลวงนุ่ม. และมันก็เพิ่มขึ้นทั้งกลางวันและกลางคืน. จนมันเบื่อสดใสแอปเปิ้ล. และศัตรูของฉันเห็นมันส่องแสงและเขารู้ว่ามันเป็นของเรา. และในสวนของฉันขโมยเมื่อคืนได้ veild เสานั้นในตอนเช้าดีใจที่ฉันเห็นศัตรูของฉันกางอยู่ใต้ต้นไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยวิลเลียมเบลค

ผมโกรธเพื่อนของฉัน ;
ฉันบอกพิโรธ , โทสะของผมก็จบ .
ผมโกรธศัตรูของฉัน :
ฉันบอกมันไม่ได้ ความโกรธของฉันก็เติบโต

ผม waterd ในความหวาดกลัว ,
คืน&ตอนเช้ากับน้ำตาของฉัน :
ผมจะยิ้มให้มันและนุ่ม
, หลอกลวง ไวล์

และจะเติบโตทั้งกลางวันและกลางคืน
จนมันเบื่อแอปเปิ้ลสดใส
และศัตรูของฉันเห็นมันส่องแสง ,
และเขารู้ว่ามันเป็นของฉัน

และเป็นสวนของฉันขโมย ,
เมื่อคืนได้ veild เสา ;
ตอนเช้า ดีใจที่เห็น ;
ศัตรูยื่นใต้ต้นไม้