กาลิเลโอ: บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยให

กาลิเลโอ: บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ คำว่า science ในภาษาอังกฤษ ซึ่งแปลว่า วิทยาศาสตร์นั้น มาจากภาษาลาติน คำว่า scientia ซึ่งหมายความว่า ความรู้ ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ฟรานซิส เบคอนได้พยายามคิดค้นวิธีมาตรฐานในการอุปนัย เพื่อนำมาใช้สร้างทฤษฎีหรือกฎต่าง ๆ ทางวิทยาศาสตร์จากข้อมูลที่ทดลองหรือสังเกตได้จากธรรมชาติ ]] เป็นผู้ถอนรื้อและปรับปรุงแนวความคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สมัยเก่า ที่ยึดกับแนวความคิดของอริสโตเติลทิ้งไป. ณ ขณะนั้น กาลิเลโอได้กำหนดลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ไว้ดังนี้

ทำนายสิ่งที่เกิดขึ้นในปรากฏการณ์ธรรมชาติได้ โดยที่ไม่จำเป็นต้องอธิบายสาเหตุได้ เช่น ในขณะที่ยังไม่มีความรู้เรื่องแรงโน้มถ่วงนั้น กาลิเลโอไม่สนใจที่จะอธิบายว่า "ทำไมวัตถุถึงตกลงสู่พื้นดิน ?" แต่สนใจคำถามที่ว่า "เมื่อมันตกแล้ว มันจะถึงพื้นภายในเวลาเท่าใด ?"
ใช้คณิตศาสตร์เพื่อเป็นภาษาหลักของวิทยาศาสตร์ (ดูหัวข้อ คณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์)
ในเวลาต่อมา ไอแซก นิวตันได้ต่อเติมรากฐานและระบบระเบียบของแนวคิดเหล่านี้ และเป็นต้นแบบสำหรับสาขาด้านอื่น ๆ ของวิทยาศาสตร์

ก่อนหน้านั้น, ในปี ค.ศ. 1619 เรอเน เดส์การตส์ ได้เริ่มเขียนความเรียงเรื่อง Rules for the Direction of the Mind (ซึ่งเขียนไม่เสร็จ). โดยความเรียงชิ้นนี้ถือเป็นความเรียงชิ้นแรกที่เสนอกระบวนการคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สมัยใหม่และปรัชญาสมัยใหม่. อย่างไรก็ตามเนื่องจากเดส์การตส์ได้ทราบเรื่องที่กาลิเลโอ ผู้มีความคิดคล้ายกับตนถูกเรียกสอบสวนโดย โป๊ปแห่งกรุงโรม ทำให้เดส์การตส์ไม่ได้ตีพิมพ์ผลงานชิ้นนี้ออกมาในเวลานั้น

การพยายามจะทำให้ระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์เป็นระบบนั้น ต้องพบกับปัญหาของการอุปนัย ที่ชี้ให้เห็นว่าการคิดแบบอุปนัย (ซึ่งเริ่มต้นโดยฟรานซิส เบคอน) นั้น ไม่ถูกต้องตามหลักตรรกศาสตร์. เดวิด ฮูมได้อธิบายปัญหาดังกล่าวออกมาอย่างละเอียด คาร์ล พอพเพอร์ในความคิดลักษณะเดียวกับคนอื่น ๆ ได้พยายามอธิบายว่าสมมติฐานที่จะใช้ได้นั้นจะต้องทำให้เป็นเท็จได้ (falsifiable) นั่นคือจะต้องอยู่ในฐานะที่ถูกปฏิเสธได้ ความยุ่งยากนี้ทำให้เกิดการปฏิเสธความเชื่อพื้นฐานที่ว่ามีระเบียบวิธี 'หนึ่งเดียว' ที่ใช้ได้กับวิทยาศาสตร์ทุกแขนง และจะทำให้สามารถแยกแยะวิทยาศาสตร์ ออกจากสาขาอื่นที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ได้

ปัญหาเกี่ยวกระบวนการปฏิบัติของวิทยาศาสตร์มีความสำคัญเกินขอบเขตของวงการวิทยาศาสตร์ หรือวงการวิชาการ ในระบบยุติธรรมและในการถกเถียงปัญหาเกี่ยวกับนโยบายสาธารณะ การศึกษาที่ใช้วิธีการนอกเหนือจาก แนวปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นที่ยอมรับ จะถูกปฏิเสธ และถูกจัดว่าเป็น "วิทยาศาสตร์ขยะ" หรือศาสตร์ปลอม[ต้องการอ้างอิง]

ปรัชญาวิทยาศาสตร์[แก้]
ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของวิทยาศาสตร์ในประวัติศาสตร์มนุษย์ ได้สร้างประเด็นคำถามทางปรัชญาไว้มากมาย. โดยนักปรัชญาวิทยาศาสตร์ได้ตั้งคำถามทางปรัชญาที่สำคัญดังนี้

สิ่งใดเป็นตัวแบ่งแยกความรู้ทางวิทยาศาสตร์กับความรู้ประเภทอื่น ๆ เช่น โหราศาสตร์
ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เป็นความจริงหรือไม่
ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เชื่อถือได้แค่ไหน
วิทยาศาสตร์มีประโยชน์จริง ๆ หรือไม่
ศีลธรรมของวิทยาศาสตร์ที่เหมาะสม คือรูปแบบใด
ประเด็นเหล่านี้ยังเป็นที่ถกเถียงในหมู่นักปรัชญาวิทยาศาสตร์อย่างมากในปัจจุบัน และไม่มีความเห็นใดที่ได้รับการยอมรับทั่วไปอีกเลยทีเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลิเลโอ: บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยใหม่คำว่าวิทยาศาสตร์ในภาษาอังกฤษซึ่งแปลว่าวิทยาศาสตร์นั้นมาจากภาษาลาตินคำว่า scientia ซึ่งหมายความว่าความรู้ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ฟรานซิสเบคอนได้พยายามคิดค้นวิธีมาตรฐานในการอุปนัยเพื่อนำมาใช้สร้างทฤษฎีหรือกฎต่างๆ ทางวิทยาศาสตร์จากข้อมูลที่ทดลองหรือสังเกตได้จากธรรมชาติ]] เป็นผู้ถอนรื้อและปรับปรุงแนวความคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สมัยเก่าที่ยึดกับแนวความคิดของอริสโตเติลทิ้งไป ณขณะนั้นกาลิเลโอได้กำหนดลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ไว้ดังนี้ทำนายสิ่งที่เกิดขึ้นในปรากฏการณ์ธรรมชาติได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องอธิบายสาเหตุได้เช่นในขณะที่ยังไม่มีความรู้เรื่องแรงโน้มถ่วงนั้นกาลิเลโอไม่สนใจที่จะอธิบายว่า "ทำไมวัตถุถึงตกลงสู่พื้นดิน" แต่สนใจคำถามที่ว่า "เมื่อมันตกแล้วมันจะถึงพื้นภายในเวลาเท่าใด"ใช้คณิตศาสตร์เพื่อเป็นภาษาหลักของวิทยาศาสตร์ (ดูหัวข้อคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์)ในเวลาต่อมาไอแซกนิวตันได้ต่อเติมรากฐานและระบบระเบียบของแนวคิดเหล่านี้และเป็นต้นแบบสำหรับสาขาด้านอื่นๆ ของวิทยาศาสตร์ก่อนหน้านั้น ในปีค.ศ. 1619 เรอเนเดส์การตส์ได้เริ่มเขียนความเรียงเรื่องกฎสำหรับทิศทางของจิตใจ (ซึ่งเขียนไม่เสร็จ) โดยความเรียงชิ้นนี้ถือเป็นความเรียงชิ้นแรกที่เสนอกระบวนการคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สมัยใหม่และปรัชญาสมัยใหม่ อย่างไรก็ตามเนื่องจากเดส์การตส์ได้ทราบเรื่องที่กาลิเลโอผู้มีความคิดคล้ายกับตนถูกเรียกสอบสวนโดยโป๊ปแห่งกรุงโรมทำให้เดส์การตส์ไม่ได้ตีพิมพ์ผลงานชิ้นนี้ออกมาในเวลานั้นการพยายามจะทำให้ระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์เป็นระบบนั้นต้องพบกับปัญหาของการอุปนัยที่ชี้ให้เห็นว่าการคิดแบบอุปนัย (ซึ่งเริ่มต้นโดยฟรานซิสเบคอน) นั้นไม่ถูกต้องตามหลักตรรกศาสตร์ เดวิดฮูมได้อธิบายปัญหาดังกล่าวออกมาอย่างละเอียดคาร์ลพอพเพอร์ในความคิดลักษณะเดียวกับคนอื่นๆ ได้พยายามอธิบายว่าสมมติฐานที่จะใช้ได้นั้นจะต้องทำให้เป็นเท็จได้นั่นคือจะต้องอยู่ในฐานะที่ถูกปฏิเสธได้ (falsifiable) ความยุ่งยากนี้ทำให้เกิดการปฏิเสธความเชื่อพื้นฐานที่ว่ามีระเบียบวิธี 'หนึ่งเดียว' ที่ใช้ได้กับวิทยาศาสตร์ทุกแขนงและจะทำให้สามารถแยกแยะวิทยาศาสตร์ออกจากสาขาอื่นที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ได้ปัญหาเกี่ยวกระบวนการปฏิบัติของวิทยาศาสตร์มีความสำคัญเกินขอบเขตของวงการวิทยาศาสตร์หรือวงการวิชาการในระบบยุติธรรมและในการถกเถียงปัญหาเกี่ยวกับนโยบายสาธารณะการศึกษาที่ใช้วิธีการนอกเหนือจากแนวปฏิบัติทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นที่ยอมรับจะถูกปฏิเสธและถูกจัดว่าเป็น "วิทยาศาสตร์ขยะ" หรือศาสตร์ปลอม [ต้องการอ้างอิง]ปรัชญาวิทยาศาสตร์ [แก้]ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของวิทยาศาสตร์ในประวัติศาสตร์มนุษย์ได้สร้างประเด็นคำถามทางปรัชญาไว้มากมาย โดยนักปรัชญาวิทยาศาสตร์ได้ตั้งคำถามทางปรัชญาที่สำคัญดังนี้สิ่งใดเป็นตัวแบ่งแยกความรู้ทางวิทยาศาสตร์กับความรู้ประเภทอื่นๆ เช่นโหราศาสตร์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เป็นความจริงหรือไม่ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เชื่อถือได้แค่ไหนวิทยาศาสตร์มีประโยชน์จริงๆศีลธรรมของวิทยาศาสตร์ที่เหมาะสมคือรูปแบบใดประเด็นเหล่านี้ยังเป็นที่ถกเถียงในหมู่นักปรัชญาวิทยาศาสตร์อย่างมากในปัจจุบันและไม่มีความเห็นใดที่ได้รับการยอมรับทั่วไปอีกเลยทีเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลิเลโอ: บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยใหม่คำว่าวิทยาศาสตร์ในภาษาอังกฤษซึ่งแปลว่าวิทยาศาสตร์นั้น มาจากภาษาลาตินคำว่า scientia ซึ่งหมายความว่าความรู้ในคริสต์ศตวรรษ ที่ 17 ฟรานซิส เพื่อนำมาใช้สร้างทฤษฎีหรือกฎ ต่าง ๆ ]] ณ ขณะนั้น เช่น กาลิเลโอไม่สนใจที่จะอธิบาย ว่า "ทำไมวัตถุถึงตกลงสู่พื้นดิน?" แต่สนใจคำถามที่ว่า "เมื่อมันตกแล้วมันจะถึงพื้น ภายในเวลาเท่าใด (ดูหัวข้อ ไอแซก เป็นต้นแบบและสำหรับสาขาด้านอื่น ๆ ของวิทยาศาสตร์ก่อนหน้า: ภาพประกอบนั้น, ในปี ค.ศ. 1619 เรอเนเดส์การตส์ได้ เริ่มเขียนความเรียงเรื่อง กฎระเบียบสำหรับทิศทางของจิตใจ (ซึ่งเขียนไม่เสร็จ) โป๊ปแห่งกรุงโรม ต้องพบกับปัญหาของการอุปนัยที่ ชี้ให้เห็นว่าการคิดแบบอุปนัย (ซึ่งเริ่มต้นโดยฟรานซิส เบคอน ) นั้นไม่ถูกต้องตามหลักตรรกศาสตร์. เดวิด คาร์ล ๆ (หลอก) 'หนึ่งเดียว' ที่ใช้ได้กับวิทยาศาสตร์ทุกแขนงและจะ ทำให้สามารถแยกแยะวิทยาศาสตร์ หรือวงการวิชาการ การศึกษาที่ใช้วิธีการนอกเหนือจาก จะถูกปฏิเสธและถูกจัดว่าเป็น "วิทยาศาสตร์ขยะ" ๆ เช่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลิเลโอ : บิดาแห่งวิทยาศาสตร์สมัยใหม่คำว่าวิทยาศาสตร์ในภาษาอังกฤษซึ่งแปลว่าวิทยาศาสตร์นั้นมาจากภาษาลาตินคำว่า scientia has raised ความรู้ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ฟรานซิสเบคอนได้พยายามคิดค้นวิธีมาตรฐานในการอุปนัยเพื่อนำมาใช้สร้างทฤษฎีหรือกฎต่างจะทางวิทยาศาสตร์จากข้อ มูลที่ทดลองหรือสังเกตได้จากธรรมชาติ ] ] เป็นผู้ถอนรื้อและปรับปรุงแนวความคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สมัยเก่าที่ยึดกับแนวความคิดของอริสโตเติลทิ้งไป . ณขณะนั้นกาลิเลโอได้กำหนดลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ไว้ดังนี้ทำนายสิ่งที่เกิดขึ้นในปรากฏการณ์ธรรมชาติได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องอธิบายสาเหตุได้เช่นในขณะที่ยังไม่มีความรู้เรื่องแรงโน้มถ่วงนั้นกาลิเลโอไม่สนใจที่จะอธิบายว่า " ทำไมวัตถุถึงตกลงสู่พื้นดิน ? " แต่สนใจคำถามที่ว่า " เมื่อมันตกแล้วมันจะถึงพื้นภายในเวลาเท่าใด ? "ใช้คณิตศาสตร์เพื่อเป็นภาษาหลักของวิทยาศาสตร์ ( ดูหัวข้อคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ )ในเวลาต่อมาไอแซกนิวตันได้ต่อเติมรากฐานและระบบระเบียบของแนวคิดเหล่านี้และเป็นต้นแบบสำหรับสาขาด้านอื่นจะของวิทยาศาสตร์ก่อนหน้านั้นสามารถ , ค . ศ . 1720 เรอเนเดส์การตส์ได้เริ่มเขียนความเรียงเรื่องกฎสำหรับทิศทางของจิตใจ ( ซึ่งเขียนไม่เสร็จ ) โดยความเรียงชิ้นนี้ถือเป็นความเรียงชิ้นแรกที่เสนอกระบวนการคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สมัยใหม่และปรัชญาสมัยใหม่ . อย่างไรก็ตามเนื่องจากเดส์การตส์ได้ทราบเรื่องที่กาลิเลโอผู้มีความคิดคล้ายกับตนถูกเรียกสอบสวนโดยโป๊ปแห่งกรุงโรมทำให้เดส์การตส์ไม่ได้ตีพิมพ์ผลงานชิ้นนี้ออกมาในเวลานั้นการพยายามจะทำให้ระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์เป็นระบบนั้นต้องพบกับปัญหาของการอุปนัยที่ชี้ให้เห็นว่าการคิดแบบอุปนัย ( ซึ่งเริ่มต้นโดยฟรานซิสเบคอน ) นั้นไม่ถูกต้องตามหลักตรรกศาสตร์ . เดวิดฮูมได้อธิบายปัญหาดังกล่าวออกมาอย่างละเอียดคาร์ลพอพเพอร์ในความคิดลักษณะเดียวกับคนอื่นจะได้พยายามอธิบายว่าสมมติฐานที่จะใช้ได้นั้นจะต้องทำให้เป็นเท็จได้ ( falsifiable ) นั่นคือจะต้องอยู่ในฐานะที่ถูกปฏิเสธได้ความยุ่งยากนี้ทำให้เกิดการปฏิเสธคว